Πηγή: antiphono.wordpress.com
Η ιδεοληψία και η φοβική αντιμετώπιση θεμάτων που θεωρούνται «ευαίσθητα» ή «απαγορευμένα» δεν είναι κάτι σπάνιο. Όταν όμως είναι η διοίκηση που αντιδρά έτσι σε ζητήματα διεθνώς αυτονόητα, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Ακόμα περισσότερο, όταν η στενομυαλιά αυτή αποτελεί τροχοπέδη για την πρόοδο στον χώρο της εκπαίδευσης.
Η παρακάτω αδημοσίευτη ιστορία είναι απολύτως χαρακτηριστική. Μεγάλο εκπαιδευτήριο διοργανώνει την ερχόμενη εβδομάδα το διεθνές συνέδριο «Διεθνές μαθητικό μοντέλο προσομοίωσης ΟΗΕ (Model United Nations).» Συμμετέχουν 450 μαθητές- σύνεδροι από 13 χώρες και 39 σχολεία. Μαθαίνουν να διαπραγματεύονται και να επιχειρηματολογούν, να εκπροσωπούν χώρα διαφορετική από τη χώρα προέλευσής τους, να διευρύνουν τους ορίζοντές τους, να ανακαλύπτουν τα ενδιαφέροντά τους και να επεξεργάζονται θέματα από την επίσημη ατζέντα του ΟΗΕ. Με λίγα λόγια, το σχολείο που φιλοξενεί το μαθητικό συνέδριο προωθεί έναν γνωστό διεθνή επιτυχημένο θεσμό συνύπαρξης και δημιουργικής συνεργατικής δράσης εκατοντάδων μαθητών. Παράλληλα, σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία φέρνει αυτούς τους εκατοντάδες έφηβους επισκέπτες και τους συνοδούς τους να γνωρίσουν τη χώρα μας.
Εύκολα λοιπόν μπορεί οποιοσδήποτε να φανταστεί την έκπληξη που προκάλεσε το γεγονός ότι στα μέσα Σεπτεμβρίου το σχολείο ενημερώθηκε από το Υπουργείο Παιδείας πως υπάρχει εμπλοκή με την έγκριση διεξαγωγής του συνεδρίου αντιμετωπίζει πρόβλημα. Ο λόγος; Η γιαγιά ενός Έλληνα μαθητή άλλου σχολείου διαμαρτυρήθηκε γιατί στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του συνεδρίου πρόκειται να συζητηθεί το θέμα «Η βία και η διάκριση προς την ομοφυλοφιλική, αμφισεξουαλική και διαφυλική (τρανσέξουαλ) κοινότητα». Η διαμαρτυρόμενη κυρία απείλησε μάλιστα να κινητοποιήσει βουλευτές που θα έφερναν το θέμα στη Βουλή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η υπάλληλος του Υπουργείου Παιδείας να προτρέψει το σχολείο σε αλλαγή του τίτλου του θέματος ή διαγραφή του από την ατζέντα του συνεδρίου!
Η διοργανώτρια σχολή ευλόγως αρνήθηκε να λογοκρίνει την επίσημη ατζέντα του ΟΗΕ, επιχειρηματολογώντας πως πρόκειται για θέμα που συζητιέται σε πολλά αντίστοιχα μαθητικά μοντέλα προσομοίωσης του ΟΗΕ. Προσπάθησε μάλιστα να εξηγήσει στην αρμόδια υπάλληλο τα αυτονόητα, πως δηλαδή η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί παρά να επεξεργάζεται θέματα που αφορούν στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, άρα και θέματα διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Παρόλα αυτά, ρύθμισε έτσι τα πράγματα ώστε ο συγκεκριμένος μαθητής να αλλάξει ομάδα εργασίας και να μην έρθει σε επαφή με το «μιαρό θέμα». Ματαίως. Η έγκριση του συνεδρίου εξακολούθησε να μένει στον αέρα δυο εβδομάδες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη…
Θα μπορούσε να αποτελεί άλλη μια ιστορία νεοελληνικής τρέλας εάν περιοριζόταν στον τρόπο πρόσληψης του θέματος από μια υπάλληλο. Όμως δυστυχώς μεγάλο μέρος της διοικητικής ιεραρχίας επίσης έβλεπε αρνητικά τη διοργάνωση. Φταίει μόνο κάποια υπερβολική ευαισθησία ή ευθυνοφοβία; Μπορεί. Εξάλλου διανύουμε μια περίοδο κατά την οποία βουλευτές πρωτοστατούν σε εκστρατείες εναντίον σχολικών βιβλίων γραμματικής (τα οποία αποδεικνύεται από τα λεγόμενά τους πως προφανώς δεν έχουν διαβάσει) και άλλοι κινητοποιούν τους διωκτικούς μηχανισμούς εναντίον… σελίδων του «Γέροντος Παστίτσιου» στο facebook. Σε τέτοιους καιρούς σκοταδιστικής παλινόρθωσης, γιατί να μην φοβίζει ένα συνέδριο που τολμά να φέρει τους μαθητές σε επαφή με θέματα διακρίσεων λόγω ετερότητας;
Θα μπορούσε επίσης κανείς να εικάσει ότι ενδεχομένως η εμπλοκή σχετιζόταν και με το ίδιο το σχολείο, μια που πρόκειται για τη Γερμανική Σχολή Αθηνών. Σε καιρούς διάχυτου, ανεπεξέργαστου αντιγερμανισμού, υποθέτουμε πως δεν είναι εύκολο να προωθεί κανείς τη γερμανική παιδεία σε ελληνικό έδαφος. Όταν κυριαρχεί η ιδεοληψία, τότε το κράτος, ακόμα και στο χείλος του γκρεμού, προτιμά να πυροβολεί τα πόδια του παρά να αντιμετωπίζει προκλήσεις.
Επίλογος: Την ώρα που γράφονταν οι τελευταίες λέξεις του άρθρου πληροφορηθήκαμε με χαρά πως η έγκριση τελικά δόθηκε απευθείας από τον Υφυπουργό Παιδείας. Χρειάστηκε δηλαδή να φτάσουμε 9 ημέρες πριν από την έναρξη του συνεδρίου για να επικρατήσει η κοινή λογική και να δοθεί λύση από την πολιτική ηγεσία. Πάλι καλά.
αυτό παρακάτω, πως θα το εμπεριέξουμε.
