Παρμένο αυτούσιο από το blog http://gayrightsgreece.blogspot.com/2008/11/nbc-k.html
Από την Αμερική και το σημερινό μας θέμα καθώς πρόκειται για την εξαιρετική παρέμβαση του δημοσιογράφου του NBC Keith Olbermann στο θέμα του γκέι γάμου. Να δούμε και οι δικοί μας τηλεοπτικοί αστέρες πότε θα ξυπνήσουν. Από κάτω η μετάφραση.
Απόψε όπως σας το υποσχέθηκα έχω ένα σχόλιο για την υπερψήφιση της Πρότασης νούμερο 8 που αφαίρεσε από τα ζευγάρια του ίδιου φύλου το δικαίωμα του γάμου.
Καταρχάς να πω ότι δεν με ενδιαφέρουν οι κραυγές, δεν με ενδιαφέρει η πολιτική και δεν με ενδιαφέρει απλά η Πρόταση 8. Το θέμα δεν με αφορά προσωπικά. Δεν είμαι ομοφυλόφιλος, δεν μπορώ να σκεφτώ καν ούτε έναν μακρινό μου συγγενή που να είναι. Δεν έχω φίλους ούτε συναδέλφους που να αντιμετωπίζουν την κοινωνική προκατάληψη.
Παρόλα αυτά για μένα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι απαράδεκτο. Απλά απαράδεκτο.
Γιατί το θέμα του γάμου δεν έχει να κάνει με κραυγές και δεν έχει να κάνει με την πολιτική. Έχει να κάνει με την ανθρώπινη καρδιά. Κι αν αυτό σας ακούγεται μελό, τόσο το χειρότερο.
Αν υπερψηφίσατε αυτή την πρόταση ή αν συμφωνείτε με όσους το έκαναν έχω κάποια πράγματα να σας ρωτήσω. Γιατί υπάρχουν κάποια πράγματα που πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω.
Γιατί έχει τόση σημασία αυτό για σας; Σε τί μπορεί να σας επηρεάσει; Σε μια εποχή εφήμερων και περαστικών σχέσεων, αυτοί οι άνθρωποι ζητούν την ίδια ευκαιρία για ευτυχία και μονιμότητα που έχετε και εσείς. Δεν προσπαθούν να αφαιρέσουν τη δική σας. Δεν επιθυμούν να πάρουν τίποτα από σας. Δεν θέλουν παρά αυτό που ζητάτε και εσείς. Μια ευκαιρία να ζήσουν λιγότερο μόνοι σ’αυτό τον κόσμο.
Αλλά εσείς τους λέτε ” ‘Οχι, δεν μπορείτε να ζήσετε με αυτούς τους όρους. Ίσως να φτιάξουμε κάτι παρόμοιο για σας αν είστε καλά παιδιά και δεν δημιουργείτε προβλήματα “. Τους προσφέρετε τα ίδια δικαιώματα ή περίπου – την ίδια στιγμή που τους αφαιρείτε ένα δικαίωμα που έχουν ήδη κατακτήσει. Ζούμε σε έναν κόσμο που στηρίζεται στον έρωτα και στον γάμο και εσείς τους λέτε “όχι, αυτά δεν είναι για σας”.
Πώς θα σας φαινόταν αλήθεια αν κάποιος πέρναγε έναν νόμο που απαγόρευε σε εσάς να παντρευτείτε;
Ακούω πολλούς να λένε ότι οι ομοφυλόφιλοι προσπαθούν να “επαναπροσδιορίσουν” το νόημα του γάμου.
Αν αυτή η χώρα δεν είχε “επαναπροσδιορίσει” τον γάμο, ακόμα και σήμερα ένας μαύρος και μία λευκή δεν θα μπορούσαν να παντρευτούν. Το 1967 υπήρχαν νόμοι που το απαγόρευαν σε 16 Πολιτείες. Οι γονείς του νεοεκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ δεν μπορούσαν να παντρευτούν στο ένα τρίτο των Πολιτειών της χώρας που σήμερα καλείται να κυβερνήσει ο γιος τους!
Αλλά ακόμα χειρότερα: αν αυτή η χώρα δεν είχε “επαναπροσδιορίσει” τον γάμο, κάποιοι μαύροι δεν θα μπορούσαν καν να παντρευτούν άλλους μαύρους! Είναι μία από τις πιο άγνωστες και τραγικές πλευρές της δουλείας: όταν δύο σκλάβοι παντρεύονταν ο γάμος τους δεν αναγνωριζόταν από το νόμο. Αφού οι σκλάβοι ήταν ιδιοκτησία κάποιου άλλου δεν μπορούσαν να είναι σύζυγοι, πατεράδες, μανάδες, γιοι ή κόρες. Ακριβώς όπως και σήμερα οι γάμοι στην Καλιφόρνια δεν αναγνωρίζονται όταν δύο άνθρωποι είναι ομοφυλόφιλοι.
Και δεν είναι μόνο αυτό. Αμέτρητες είναι στην ιστορία μας οι περιπτώσεις αντρών και γυναικών που εξαναγκάστηκαν να παντρευτούν κάποιον του αντίθετου φύλου. Γάμοι που στηρίζονταν στην υποκρισία, την αλληλοκάλυψη ή την άγνοια. Επί αιώνες άντρες και γυναίκες ζούσαν μέσα στη ντροπή και τη δυστυχία και , λέγοντας ψέμματα στον εαυτό τους ή τους άλλους, κατέστρεψαν ένα σωρό άλλες ζωές – των συντρόφων τους ή των παιδιών τους. Και όλα αυτά επειδή εμείς λέμε ότι “ένας άντρας δεν μπορεί να παντρευτεί έναν άλλο άντρα” ή “μια γυναίκα δεν μπορεί να παντρευτεί μια άλλη γυναίκα.”
Μιλάτε για την “ιερότητα” του γάμου. Πόσοι τέτοιοι γάμοι υπήρξαν; Ενίσχυσαν την περίφημη “ιερότητα” του γάμου ή μήπως αντίθετα άδειασαν τη λέξη από το νόημά της;
Γιατί σας ενοχλεί τόσο; Κανείς δεν σας ζητάει να αγκαλιάσατε την έκφραση του έρωτά τους. Αλλά σαν ανθρώπινα όντα δεν είστε υποχρεωμένοι να αγκαλιάσετε τον ίδιο τον έρωτα; Δεν είναι ο κόσμος μας αρκετά καταθλιπτικός; Εχθρικός προς τον έρωτα, εχθρικός προς την ελπίδα, εχθρικός απέναντι σε όλα εκείνα τα πολύτιμα συναισθήματα που κάνουν τη ζωή μας να αξίζει και μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε;
Ο δικός σας γάμος έχει μόνο 50% πιθανότητες να διαρκέσει στο χρόνο. Όσο βαθιά κι αν είναι η αγάπη σας, όσο σκληρά κι αν προσπαθείτε. Και απέναντί σας έχετε ανθρώπους που θα ήταν πανευτυχείς αν είχαν έστω την ευκαιρία να προσπαθήσουν, αν απλά τους δίνατε το δικαίωμα να μπορούν κι αυτοί να ελπίζουν!
Ζώντας σε έναν κόσμο με τόσο μίσος, τόση διχόνοια και τόσες συγκρούσεις χωρίς νόημα νομίζετε ότι αυτό είναι που ζητάει η θρησκεία σας από εσάς; Έχοντας γνωρίσει τον πλανήτη και όλα του τα βάσανά νομίζετε ότι αυτό είναι που ζητάει η συνείδησή σας από σας; Γνωρίζοντας πόση δυστυχία επιφυλάσσει σε όλους μας η ζωή νομίζετε ότι αυτό ζητάει η καρδιά σας από σας;
Θέλετε να τιμήσετε τον γάμο; Θέλετε να τιμήσετε τον Θεό σας και την αγάπη που Αυτός αντιπροσωπεύει για όλους τους ανθρώπους; Τότε δώστε μια ευκαιρία στην ευτυχία . Μοιραστείτε αυτόν τον συμβολικό και μικροσκοπικό σπόρο της ευτυχίας με όσους τον έχουν ανάγκη όπως εσείς. Μπορείτε να βρείτε όποια φράση σε όποιο ιερό βιβλίο θέλετε που να καταδικάζει αυτούς τους ανθρώπους. Και μετά μπορείτε να μου εξηγήσετε πώς ταιριάζει αυτή η φράση που βρήκατε με μία άλλη που προέρχεται κι αυτή από ένα ιερό βιβλίο: “Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θέλεις να κάνουν σε εσένα”.
Η χώρα σας ζητάει να πάρετε θέση. Όχι για κάποιο ζήτημα πολιτικής, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Σας ζητάει να πάρετε θέση στο ζήτημα της αγάπης. Το μόνο που σας ζητάει είναι να κάτσετε στην άκρη και να αφήσετε την εύθραυστη σπίθα της αγάπης να ακολουθήσει το δρόμο που η μοίρα της επιφυλάσσει. Δεν σας ζητάει να τη βοηθήσετε. Δεν σας ζητάει να την χειροκροτήσετε. Δεν σας ζητάει να πολεμήσετε για αυτήν. Απλά να μην τη σβήσετε. Να μην την εξολοθρεύσετε. Κι αν αρχικά νομίζετε ότι αυτή η αγάπη αφορά μόνο δύο ανθρώπους που δεν γνωρίζετε, που δεν μπορείτε να καταλάβετε και που ίσως δεν θέλετε καν να ξέρετε, κάνετε λάθος. Από τη σπίθα αυτής της αγάπης εξαρτάται η δική σας αγάπη για τον πλησίον σας. Γιατί αυτός είναι ο ένας και μοναδικός κόσμος που καλούμαστε να ζήσουμε όλοι μας. Και ο διπλανός σας όπως και εσείς.
Για δεύτερη φορά μέσα σε δέκα μέρες που θα δανειστώ τον επίλογό μου από την απολογία ενός κατηγορούμενου για φόνο που ζητάει την ελεημοσύνη του δικαστή. Αλλά αυτό που είπε πραγματικά ταιριάζει με αυτό που συζητάμε.
“Διάβασα χτες τους στίχους του αρχαίου πέρση ποιητή Ομάρ Καγιάμ. Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα ανώτερο. Εύχομαι αυτοί οι στίχοι να βρίσκονται χαραγμένοι στην καρδιά μου και στην καρδιά όλων μας.
“Ας μείνει τό όνομά μου στα χρονικά της αγάπης. Τα κατάστιχα του ουρανού λίγο με ενδιαφέρουν. Ας το γράψουν κι εκεί ή ας το σβήσουν αν θέλουν. Φτάνει να μείνει το όνομά μου στα χρονικά της αγάπης για πάντα χαραγμένο.”
