Προχθές, επέστρεψα από τη Βαρκελώνη όπου και πραγματοποιήθηκε μια άλλη συνάντηση του RAN Prevent, που εστίασε στην αναζήτηση τρόπων υποστήριξης εκπαιδευτικών για την ανάπτυξη δεξιοτήτων διαλόγου με νέους/νέες και ομάδες σε καταστάσεις έντασης. Η συνάντηση ήταν προπαρασκευαστική για μια ευρύτερη συνάντηση του RAN Prevent με εκπαιδευτικούς, που θα γίνει αρχές του 2015.
Είκοσι επαγγελματίες, από δέκα ευρωπαϊκές χώρες. Εκπαιδευτικοί, youth workers, community workers. Πλούτος εμπειριών, σε διαφορετικά πολιτικά, κοινωνικά και πολιτισμικά πλαίσια, ανταλλάξαμε εμπειρίες, προβληματιστήκαμε, αναζητήσαμε κοινούς άξονες παρέμβασης, κοινές αρχές. Η συνάντηση ήταν διήμερη, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι και μεγαλύτερης διάρκειας. Είχαμε πολλά να πούμε. Μου έκανε εντύπωση το κλίμα συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης. Η ποικιλομορφία της ομάδας ήταν και ο πλούτος της. Η συνάντηση έγινε μέσα σε ατμόσφαιρα εκτίμησης της δουλειάς του καθενός και της καθεμιάς. Άξιζε τον κόπο, δημιουργήθηκαν νέες φιλίες και νέα δίκτυα.
Ολοκληρώθηκε και η φετινή χρονιά του μεταπτυχιακού ‘Αντιμετώπιση του Πόνου’ της Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων. Το θέμα της πρωινής συνάντησης : η στάση μας απέναντι στις συγκρούσεις – πάλη, φυγή, ροή. Στο τέλος, μια πρόταση που να περιγράφει ‘τι παίρνεις μαζί σου από τη σημερινή συνάντηση;’
φωτεινός οδηγός οι ανάγκες μας…
ένα ταξίδι συναισθημάτων…
η πάλη και η φυγή μας απομακρύνουν από τη ροή…
το θετικό αισιόδοξο μήνυμα: μέσα από τις συγκρούσεις μπορείς ταυτόχρονα να εκφράσεις τις ανάγκες σου…
στις κρίσιμες στιγμές, καλό είναι να βγαίνει ο αυτόματος πιλότος και να το γυρνάμε στο manual!
Σήμερα, έγινε στην Αθήνα η 18η Ολομέλεια του Κέντρου Παιδιού και Εφήβου. Προσκάλεσαν τη Λένα Ασλανίδου και την Αλεξάνδρα Βασιλείου να συντονίσουν ένα 6ωρο με εστίαση στο team building και τη διεργασία ομάδας. Η μέρα είχε από όλα. Γραμμική συζήτηση και ανταλλαγή, βιωματικές ασκήσεις και εμβάθυνση σε διαφορετικούς τρόπους εμβάθυνσης. Εξερευνήσαμε την έννοια της κοινότητας, πως δημιουργείται και πως μεταμορφώνεται. Αναρωτηθήκαμε για τη διαφορετικότητα, πόσο σημαντική είναι για την επιβίωση μιας κοινότητας. Αναζητήσαμε το προσωπικό δώρο που φέρνει ο καθένας και η καθεμιά. Κάναμε μια διεργασία ομάδας γύρω από τα θέματα που απασχολούν την κοινότητα του ΚΠΕ. Αναρωτηθήκαμε για την κοντινότητα και τα όρια και τη σχέση ανάμεσα στα δυο. Βρήκαμε το χορό της ομάδας, το κοινό ονείρεμα που μας συνδέει. Πλούσια συνάντηση, εντυπωσιακή ομάδα, ο πλούτος της και η εμπειρία, η ικανότητα να εμπεριέχει και να προβληματίζεται. Παλιά στελέχη και νέα, σε μια συνεχή σχέση δημιουργίας κοινότητας. Σας ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη σας και τη συμμετοχή σας, για το μοίρασμα και την ουσιαστική παρουσία!
“We are witnesses and channels of a collective awakening to the dead- end of our current ways of being on the planet. In these turbulent times, it is of outmost importance that those of us pulled to do so, train ourselves to sit in the fire of the tensions at hand and attempt to facilitate the interactions and relationships between opposing interests and energies, from a feeling perspective that cares for the whole.”
Ολοκληρώθηκε άλλη μια εφαρμογή του προγράμματος ‘Ενδυνάμωση Εκπαιδευτικών’. Συνάντηση κλεισίματος και αξιολόγησης η σημερινή, σε πλήρη απαρτία η ομάδα. Ο Χάρης ήρθε με ένα κουτί μεταξοσκώληκες, τους ταΐσαμε με τα φύλλα της μουριάς. Η Μαρία έφερε το σκύλο της που μας έκανε πέντε ώρες παρέα – όταν δεν ασχολιόταν με τις γάτες στην αυλή. Η Σεβαστή έφερε φρεσκοψημένα γλυκά από το σπίτι, η Σοφία έφερε φρέσκα φρούτα. Παρεΐκή η ατμόσφαιρα, κάθε κουβέντα και συζήτηση γινόταν ‘ένα επόμενο σεμινάριο’. Ανοίξαμε πολλά θέματα. Εστιάσαμε στην ανάγκη να διατηρήσουμε ζωντανές τις σχέσεις, ειδικά αυτές που μας δυσκολεύουν ή μας βγάζουν από τη βολή μας. Στην ανάγκη να δημιουργήσουμε χώρο για τη διαφορετικότητα, να αναγνωρίσουμε ρόλους και δομές ισχύος και τη δική μας ροή μέσα σε όλα αυτά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες και τον έναν για την παρουσία σας, για την κατάθεση και δέσμευση και για την ελπίδα που γεννάνε τέτοιες ομάδες.
Ενδοσχολική επιμόρφωση για τους εκπαιδευτικούς του 6ου Γυμνασίου Αθηνών και του 17ου Γυμνασίου Αθηνών. Η επιμόρφωση έγινε στο πλαίσιο του προγράμματος Εκπαίδευση Αλλοδαπών και Παλιννοστούντων Μαθητών, με θέμα «Επίλυση συγκρούσεων στο πολυπολιτισμικό σχολείο».
Εξερευνήσαμε την προθυμία μας να ενοχληθούμε και πως αυτή σχετίζεται με την επίλυση συγκρούσεων. Αναζητήσαμε καινούργιους τρόπους να ακούμε. Αναρωτηθήκαμε για τις υποθέσεις που κάνουμε για τον εαυτό μας και τους άλλους. Εστιάσαμε σε δεξιότητες απαραίτητες στην επίλυση συγκρούσεων.
Όμορφες και οι δυο Τετάρτες, φιλόξενο το σχολείο. Τη σκυτάλη παίρνει η Νάνσυ Παπαθανασίου, που ολοκληρώνει την επιμόρφωση αρχές Μαΐου.
Ένα ευχαριστώ για όλους τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν, για την παρουσία και τον τρόπο τους. Και ευχές για καλή δύναμη, για όλα όσα προσπαθείτε να φέρετε σε πέρας καθώς οδεύει η χρονιά προς την ολοκλήρωση της.
Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, η Αλεξάνδρα Βασιλείου ανέλαβε τη συγγραφή εκπαιδευτικού υλικού για τη θεματική «Διαχείριση Συγκρούσεων στον Εργασιακό Χώρο».
Στη σελίδα του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ στο facebook, μπορείς να βρεις συνδέσμους για όλα τα εγχειρίδια εκπαιδευόμενων του προγράμματος.
Εισαγωγή στο εγχειρίδιο
Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τη στάση σου Maya Angelou (συγγραφέας / ποιήτρια)
Στην Ελλάδα της κρίσης, δοκιμάζονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Σε προσωπικό, διαπροσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Η οικονομική κρίση γρήγορα επεκτάθηκε και έγινε κοινωνική, πολιτική, περιβαλλοντική και προσωπική. Το μέγεθος και ο ρυθμός των αλλαγών στην καθημερινότητά μας δημιουργεί εντάσεις και βάζει σε δοκιμασία τις ανθρώπινες σχέσεις στον προσωπικό, εργασιακό και κοινωνικό χώρο. Το εγχειρίδιο αυτό διαπραγματεύεται την ικανότητα διαχείρισης συγκρούσεων. Παρά το ότι το εκπαιδευτικό υλικό δίνει έμφαση στις συγκρούσεις στον εργασιακό χώρο, οι δεξιότητες που αναπτύσσονται σε αυτό είναι απαραίτητες σε κάθε ανθρώπινη σχέση.
Πόσες φορές, άλλωστε, δεν έχουμε βρεθεί να αντιμετωπίζουμε την ίδια σύγκρουση με διαφορετικούς ανθρώπους γύρω μας; Είναι σαν να υπάρχουν κάποια θέματα ή συμπεριφορές που εμφανίζονται στη ζωή μας επαναλαμβανόμενα. Οι συγκρούσεις στην καθημερινή ζωή μας δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο καλύτερα. Να ανακαλύψουμε ανεξερεύνητες πλευρές του εαυτού μας καθώς και τους τρόπους με τους οποίους επικοινωνούμε.
Το εγχειρίδιο εξερευνά τις συγκρούσεις στις ανθρώπινες σχέσεις και τις δεξιότητες που χρειάζεται να αναπτύξει κάποιος για να μπορεί να τις διαχειριστεί. Ερευνά την προσωπική στάση απέναντι στις συγκρούσεις και τρόπους βελτίωσης της επικοινωνίας και των αντιδράσεών μας. Διαπραγματεύεται την ισχύ και τη μετατόπιση από παιχνίδια εξουσίας σε συνεργατική δύναμη. Προτείνει τρόπους αλλαγής στην προσωπική στάση απέναντι στις συγκρούσεις που βοηθούν στην επίλυση, όπου αυτό είναι επιθυμητό ή αναγκαίο. Ολοκληρώνεται με ένα μοντέλο χαρτογράφησης μιας σύγκρουσης το οποίο μπορεί να βοηθήσει την ανάδυση εναλλακτικών λύσεων και επιλογών.
Ο χώρος εργασίας είναι ένας ανθρώπινος χώρος όπου δεν επιλέγουμε πάντα τους ανθρώπους με τους οποίους θα συνεργαστούμε και με τους οποίους καλούμαστε να παράγουμε κοινό έργο. Η διαφορετικότητα σε αντιλήψεις, τρόπους και συμπεριφορές δημιουργεί πολλές φορές το έδαφος για αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις. Οι παραπάνω δεξιότητες αποτελούν σημαντικό στοιχείο για την ικανότητα του κάθε ατόμου να ανταποκριθεί στο απαιτητικό περιβάλλον που δημιουργεί αυτή η διαφορετικότητα.
Το εγχειρίδιο αυτό απευθύνεται στην ανάγκη ανάπτυξης δεξιοτήτων επίλυσης συγκρούσεων αλλά προϋποθέτει ένα βασικό στοιχείο: το ενδιαφέρον για τη σχέση. Αυτό μπορεί να είναι προσωπικό ενδιαφέρον, να προέρχεται από την εκτίμηση στον άλλο άνθρωπο και την επιθυμία ανεύρεσης δημιουργικών λύσεων, μπορεί να προέρχεται και από την παραδοχή της αναγκαστικής συνύπαρξης στον εργασιακό χώρο και την ανάγκη εξεύρεσης λύσεων που θα την καθιστούν πιο ανθρώπινη και αποτελεσματική. Ένα ελάχιστο ενδιαφέρον, όμως, για τη σχέση παραμένει αναγκαία συνθήκη για την αξιοποίηση αυτών των δεξιοτήτων.
Θεωρητική προσέγγιση του εγχειριδίου
Το εγχειρίδιο αυτό αποτελεί συνοδευτικό εκπαιδευτικό υλικό για το πρόγραμμα κατάρτισης «Ικανότητα Διαχείρισης Συγκρούσεων στο Χώρο Εργασίας». Η κάθε απόπειρα ανάπτυξης καινούργιων δεξιοτήτων στις ανθρώπινες σχέσεις απαιτεί χρόνο και εξάσκηση. Δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται με την ανάγνωση μόνο ενός εγχειριδίου.
Το εγχειρίδιο έχει σκοπό την οργανωμένη παρουσίαση των δεξιοτήτων που απαιτούνται για τη βελτίωση της διαχείρισης συγκρούσεων και την παροχή τρόπων εμβάθυνσης σε αυτή τη νέα γνώση. Αφορά δεξιότητες ανάλυσης των κινήτρων μας και της σύγκρουσης, δεξιότητες που αναπτύσσουν μια πιο θετική στάση απέναντι στη σύγκρουση και δεξιότητες που βοηθούν στη συναλλαγή με τους άλλους ανθρώπους.
Η αναζήτηση τρόπων για την επίλυση συγκρούσεων μας αναγκάζει να εξετάσουμε με προσοχή και να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα που συνήθως θεωρούμε δεδομένα και αυτονόητα: την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, την αντίληψή μας για τον κόσμο και τους άλλους ανθρώπους, τις πεποιθήσεις μας για τις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτή η αναθεώρηση είναι πολλές φορές επίπονη και αποσταθεροποιητική. Χρειάζεται υπομονή και καλοσύνη απέναντι στον εαυτό μας και στους άλλους. Αυτό αποτελεί πρόκληση όταν γίνεται μέσα σε συνθήκες σύγκρουσης όπου η ένταση εύκολα θολώνει τις προθέσεις της κάθε πλευράς.
Υπάρχουν πολλά μοντέλα επίλυσης συγκρούσεων διαθέσιμα. Αυτό το εγχειρίδιο βασίζεται θεωρητικά σε δυο μοντέλα. Το πρώτο είναι το Process Work , το οποίο αναπτύχθηκε από τον Arnold Mindell (ιδρυτή της προσέγγισης) και τους συνεργάτες του παγκοσμίως. Τα εργαλεία του Process Work αξιοποιούνται από το 1991 στα διεθνή σεμινάρια Worldwork (‘Δουλειά με τον Κόσμο: Επίλυση Συγκρούσεων και Διεργασία Ομάδας’), αλλά και στη δουλειά με άτομα, σχέσεις, ομάδες και κοινότητες.
Από το Process Work, το εγχειρίδιο αξιοποιεί τα εργαλεία προσωπικής επίγνωσης που βοηθούν την επίλυση συγκρούσεων, προσθέτοντας διαστάσεις λιγότερο ορατές. Τα εργαλεία αυτά παραπέμπουν στην προσωπική εμπειρία του καθενός και στην εμβάθυνση σε αυτήν. Το Process Work βασίζεται στη θεώρηση της ανθρώπινης εμπειρίας σε τρεις ταυτόχρονες διαστάσεις. Ό,τι συμβαίνει την κάθε στιγμή αποτελεί μια εσωτερική εμπειρία, έναν εσωτερικό διάλογο ανάμεσα σε διαφορετικές φωνές / πλευρές που αναζητά χώρο για να εκφραστεί. Ταυτόχρονα, αποτελεί μια διαπραγμάτευση σε διαπροσωπικό επίπεδο, έναν διάλογο ανάμεσα σε διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικές εμπειρίες και αντιλήψεις της πραγματικότητας. Τέλος, σε ένα τρίτο επίπεδο, κάθε τι που συμβαίνει είναι και μέρος ενός συνεχιζόμενου διαλόγου ανάμεσα σε κοινωνικούς ρόλους.
Όλοι έχουμε μια ταυτότητα, έναν τρόπο αντίληψης του εαυτού μας, που οργανώνει και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Πολλές φορές, εμπειρίες ή στοιχεία που αποκλείουμε από τη συνειδητή ταυτότητά μας, που τα περιθωριοποιούμε ή τα κατακρίνουμε, έχουν ένα νόημα το οποίο χρειάζεται να αναγνωρίσουμε και να επανεντάξουμε στη ζωή μας με διαφορετικούς όρους. Η εμφάνιση μια σύγκρουσης στο διαπροσωπικό ή κοινωνικό επίπεδο είναι μια ευκαιρία επίγνωσης και σε αυτή τη διάσταση της προσωπικής μας εμπειρίας. Η ένταξη αυτής της διάστασης στην επίλυση συγκρούσεων δημιουργεί χώρο για ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων στον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με άλλους ανθρώπους.
Το Process Work αξιοποιεί αυτά τα εργαλεία προσωπικής επίγνωσης για τη δουλειά σε ατομικό επίπεδο, δουλειά με σχέσεις και με την κοινότητα. Διαπραγματεύεται την επικοινωνία και τις ανθρώπινες σχέσεις, τη σύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους και τις κοινότητες και το κοινό υπόστρωμα στην ανθρώπινη εμπειρία. Η ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων απαιτεί χρόνο και διάθεση για προσωπική εξερεύνηση.
Η προσωπική δουλειά σε αυτό το επίπεδο αναδεικνύει νοήματα, αλλά δεν βγάζει πάντα γραμμικά αποτελέσματα, ούτε γενικά συμπεράσματα (σωστό/λάθος). Μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα και να δώσουμε νόημα στις προσωπικές μας εμπειρίες.
Το δεύτερο μοντέλο στο οποίο βασίζεται το εγχειρίδιο είναι του Conflict Resolution Network της Αυστραλίας. Από το Conflict Resolution Network, το εγχειρίδιο αξιοποιεί εργαλεία ανάπτυξης δεξιοτήτων απαραίτητων στην επίλυση συγκρούσεων και δεξιοτήτων χαρτογράφησης μιας σύγκρουσης. Το Conflict Resolution Network παρουσιάζει έναν πιο γραμμικό μοντέλο επίλυσης συγκρούσεων που είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στη σταδιακή ανάπτυξη δεξιοτήτων. Διαπραγματεύεται, με πολύ ξεκάθαρο τρόπο, τη στάση που υιοθετεί κάποιος απέναντι στη σύγκρουση και τρόπους μετατόπισης σε μια προσέγγιση κερδίζω/κερδίζεις. Προσφέρει εργαλεία για την αναγνώριση της προσωπικής δύναμης και την αξιοποίησή της για τη δημιουργία βιώσιμων λύσεων. Αναγνωρίζει τη σημαντικότητα και το ρόλο των συναισθημάτων στη σύγκρουση και προσφέρει εργαλεία για τη διαχείριση και αξιοποίησή τους. Τέλος, χαρτογραφεί τη σύγκρουση αναγνωρίζοντας τις ανάγκες, έγνοιες και ανησυχίες όλων των πλευρών.
Κλείνοντας, να τονίσουμε ότι η ανάπτυξη όλων των παραπάνω δεξιοτήτων απαιτεί υπομονή και επιμονή. Υπάρχει ένας αστικός μύθος που αναφέρεται σε σχέση με το Carnegie Hall, φημισμένο χώρο συναυλιών κλασσικής μουσικής της Νέας Υόρκης. Φήμες λένε ότι κάποτε, στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης, ένας περαστικός σταμάτησε τον διεθνούς αναγνώρισης βιολονίστα Jascha Heifetz και τον ρώτησε «μπορείτε να μου πείτε πώς μπορώ να φτάσω στο Carnegie Hall;» «Ναι», απάντησε ο Heifetz, «με εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση!» Η εκπαίδευση στις δεξιότητες που προτείνει το εγχειρίδιο δεν ολοκληρώνεται με το τέλος της ανάγνωσής του. Το εγχειρίδιο προσφέρει ερεθίσματα και προβληματισμό. Από εκεί και πέρα, ο καθένας και η καθεμιά μας αποφασίζει το σωστό χρόνο και τρόπο αξιοποίησης αυτών των ερεθισμάτων.
To Process Work συναντάει το θέατρο Playback Λένα Ασλανίδου, Certified Process Worker Βέρα Λάρδη, ηθοποιός/θεατρολόγος Απρίλιος– Ιούνιος 2014 Κυριακή 13/4, 11/5, Σάββατο 14/6, 5/7
Ξεκινάει ο τρίτος κύκλος συναντήσεων “το Process Work συναντά το θέατρο Playback”. Σε αυτόν τον κύκλο, στο πρώτο μέρος θα κάνουμε βιωματικές ασκήσεις αυτογνωσίας που θα μας βοηθήσουν να διευρύνουμε την ταυτότητα μας, γνωρίζοντας πλευρές του εαυτού μας που συνήθως περιθωριοποιούμε. Αυτή η επίγνωση μας βοηθά να ελευθερώσουμε τις δημιουργικές και υποκριτικές μας ικανότητες και να αποκτήσουμε μια νέα οπτική για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Στο δεύτερο μέρος των συναντήσεών μας, θα πειραματιστούμε με την αναπαράσταση προσωπικών ιστοριών με τις μορφές της θεατρικής φόρμας του θεάτρου Playback. Θα δουλέψουμε πάνω στον αυτοσχεδιασμό, στο πως θα μπορούσε η πραγματικότητα και η κοινή ιστορία να γίνει θεατρική πράξη. Όσοι συμμετέχουν θα είναι και υποκείμενα (θα δουλεύουν πάνω σε ένα θέμα που τους αφορά ατομικά ή κοινωνικά).
Διαδικαστικά
Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’) Ώρες: 11 πμ – 4 μμ Κόστος: 100€.
Αναγνωρίζοντας ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει με διαφορετικό τρόπο τον καθένα και την καθεμιά, το κόστος συμμετοχής είναι ενδεικτικό. Η καθεμιά και ο καθένας θα πληρώσει με βάση την οικονομική του δυνατότητα. Εγγραφή: καλέστε στο 210 9848 912 / email: lena.aslanidou@gmail.com
Σήμερα, η Λένα Ασλανίδου κι εγώ, πήγαμε στο Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα – Λαμπηδόνα. Φιλόξενος χώρος, ανοιχτά πρόσωπα, το άλσος μπροστά γεμάτο πεύκα και παιδιά να παίζουν. Πριν ξεκινήσουμε τη δουλειά με την ομάδα, ο απαραίτητος καφές στον ήλιο. Δίπλα μας γινόταν το ανταλλακτήριο σπόρων. Οι δράσεις της Λαμπηδόνας πολλές και διαφορετικές. Ένα κλικ στο blog τους, για να δεις τι κάνουν.
Εμείς βρεθήκαμε εκεί, μετά από πρόσκληση ομάδας εθελοντών, για ένα βιωματικό εργαστήρι για τη ‘βία και την επιθετικότητα’. Εξερευνήσαμε έννοιες και βιώματα, ψάξαμε τρόπους επικοινωνίας, μπήκαμε στα βαθιά. Εκνευριστήκαμε, συγκινηθήκαμε, αναρωτηθήκαμε, κοιτάξαμε μέσα μας για να μπορέσουμε να καταλάβουμε και τους απέναντι.
Άξια σεβασμού η Λαμπηδόνα και η ομάδα των εθελοντών της. Με τον τρόπο της, με το μεράκι και τη δέσμευση στην κοινότητα και με την ταυτόχρονη επιθυμία για ουσιαστική κατανόηση και ένταξη του διαφορετικού. Σας ευχαριστούμε για την Κυριακή αυτή, κάτι τέτοια σκηνικά μας κάνουν πιο αισιόδοξες για όλα αυτά που συμβαίνουν.
Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε μαζευτήκαμε για το επιμορφωτικό σεμινάριο με θέμα το σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου στη θεραπεία και τη συμβουλευτική. Η ομάδα βούτηξε στα βαθιά, έπαιξε με ορισμούς και κατηγοριοποιήσεις, αποδόμησε στερεότυπα, κατανόησε δυναμικές καταπίεσης και περιθωριοποίησης, εξερεύνησε ταυτότητες και εμπειρίες, ξεδίπλωσε προβολές πάνω στην lgbtq κοινότητα. Οι ερωτήσεις πολλές, οι κουβέντες θεωρητικές αλλά και προσωπικές, με το βίωμα του καθενός και της καθεμιάς να χτίζει μια βαθύτερη κατανόηση. Στην ερώτηση ‘πως φεύγεις από εδώ σήμερα;’ η ομάδα απάντησε:
…συγκινημένη, με πολλές σκέψεις …προβληματισμένη, άκουσα πολλά, είδα κι άλλες διαστάσεις – το έβλεπα διαπροσωπικά, τώρα έγινε πιο ευρύ το θέμα …πολύχρωμες πόρτες, ποια να πρωτοανοίξω! …αποκαταστάθηκε η ροή της ενέργειας …ήρθα με περιέργεια, φεύγω με ικανοποίηση. Λύθηκαν απορίες, ανακάλυψα και πράγματα για τον εαυτό μου …ξεκαθαρίστηκαν πράγματα, αλλά υπάρχει πολύ ακόμη! Είχα καιρό να με δω από διαφορετική οπτική, το χρειαζόμουνα. Φεύγω λιγότερο σίγουρη για τα πράγματα… …είχα άλλο στο μυαλό μου, με πήγε σε άλλα κανάλια – τι φαίνεσαι και τι είσαι; Φαίνομαι ανοιχτή. Είμαι; …προβληματισμένη, χρειάζομαι χρόνο να επεξεργαστώ τις πληροφορίες. Πλούσια εμπειρία… …είδα ότι είμαι και ομοφοβική. Πήρα τρόπο να δω τα πράγματα από διαφορετική ματιά. Είχα μάθει να τα βλέπω αλλιώς… …πήρα πολλά, δεν έχουν κατακάτσει ακόμη. Μια ζωή παλεύω κόντρα στις αδικίες, υποστηρίζω, αλλά είδα ότι τον φίλο μου τον ομοφυλόφιλο δεν τον είχα καταλάβει καλά. Λύπη… …ήρθα με περιέργεια, μετά αναταράχτηκα. Φεύγω και με μια θλίψη… …χαρούμενη και με ευθύνη, να κρατάω κι εγώ λίγο από το βάρος που υπάρχει… …συνειδητοποίησα ότι η αλλαγή έρχεται από εμάς.
Να είστε καλά όλοι και όλες για την αυθεντικότητα με την οποία συμμετείχατε στο σεμινάριο, για το θάρρος της ομάδας να βουτήξει στα δύσκολα και την αξιοπρέπεια να μπορεί να παραδέχεται τα τυφλά της σημεία.
Ολοκληρώθηκε και ο δεύτερος κύκλος συναντήσεων όπου το process work συνάντησε το θέατρο playback. Η ομάδα πειραματίστηκε με το συνδυασμό των τεχνικών του process work και του θεάτρου playback. Στόχος ήταν να εξερευνήσουμε τον συνδυασμό των δύο προσεγγίσεων και πως η μια μπορεί να εμπλουτίσει την άλλη.
Η Βέρα Λάρδη, ηθοποιός και θεατρολόγος, εκπαιδευμένη στο θέατρο playback, δίδαξε τις βασικές τεχνικές της θεατρικής φόρμας του playback και η Λένα Ασλανίδου συντόνισε την ατομική και ομαδική δουλειά.
Δουλέψαμε πάνω στον αυτοσχεδιασμό και στο πως μπορεί η πραγματικότητα και η κοινή ιστορία να γίνει θεατρική πράξη. Πειραματιστήκαμε με φόρμες θεάτρου playback, αποδίδοντας ιστορίες της ομάδας. Δυνατό το εργαλείο, συχνά αποκαλυπτική και καταλυτική η φόρμα για την ιστορία την ίδια. Εκτεθήκαμε, τολμήσαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε.
Ευχαριστούμε Λένα και Βέρα για αυτά τα αποκαλυπτικά Σάββατα!
Μπορείς να δεις φωτογραφίες από τις συναντήσεις στα παρακάτω λινκ:
Η ΕΣΗΕΑ, σε συνεργασία με δύο οργανώσεις που έχουν πιστωθεί νίκες με εκστρατείες υπέρ της διαφορετικότητας , τη Βρετανική «HOPE not hate» και τους Αμερικανούς «Dreamers» οργάνωσαν διημερίδα/workshop κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.
Οι δυο συντονιστές, ο Αμερικανός ακτιβιστής Carlos Saavedra, ιδρυτής της ομάδας «Dreamers», και ο Βρετανός Jason Hunter, μέλος της οργάνωσης «HOPE not hate» μίλησαν για τις δικές τους προσπάθειες αντιμετώπισης του ρατσισμού και του φασισμού.
Εστιάσαμε σε στάσεις και στρατηγικές που ενδυναμώνουν τους δεσμούς της κοινότητας και περιορίζουν την επιρροή της ρητορικής μίσους και του αποκλεισμού. Ενδιαφέρουσα η σύνθεση της ομάδας συμμετεχόντων: μέλη μεταναστευτικών οργανώσεων, εργαζόμενοι σε ΜΚΟ, ακτιβιστές, επαγγελματίες από το χώρο της εκπαίδευσης και της ψυχικής υγείας, δημοσιογράφοι – πολλές και διαφορετικές οπτικές.
Σημαντικά τα ερεθίσματα, να δούμε τώρα πως θα τα αξιοποιήσουμε…
Οι κρίσεις πανικού είναι εμπειρίες που διαταράσσουν την καθημερινότητά μας. Συχνά μας εγκλωβίζουν σε έναν αέναο κύκλο αγωνιώδους προσμονής ή και προσπάθειας αποφυγής. Αυτή η προσπάθεια αποφυγής των δυσάρεστων αισθήσεων είναι μια αυθόρμητη αντίδραση, φυσιολογική και σοφή, μα όχι απαραίτητα και η μοναδική. Συχνά συνυπάρχει ένα ίχνος περιέργειας για αυτή την εμπειρία που μας κατακυριεύει. Επιστρατεύοντας την επίγνωσή μας, μπορούμε να περάσουμε το κατώφλι που σχηματίζει η περιέργειά μας και να εξερευνήσουμε την υποκειμενική μας εμπειρία του πανικού και να έρθουμε σε επαφή με πτυχές του εαυτού μας περιθωριοποιημένες από την ταυτότητά μας.
Σε αυτό το βιωματικό διήμερο θα χρησιμοποιήσουμε τις μεθόδους της προσέγγισης του Process Work για να διερευνήσουμε εμπειρίες πανικού. Το σεμινάριο απευθύνεται σε ανθρώπους που έχουν τέτοιες εμπειρίες και που αισθάνονται άνετα να εξερευνούν μεταβαλλόμενες καταστάσεις συνείδησης, καθώς και σε όσους ενδιαφέρονται για μια ευαισθητοποίηση στην οπτική της προσέγγισης του Process Work για τις κρίσεις πανικού.
Διαδικαστικά
Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’) Ώρες: Σάββατο 10 -‐ 5 μμ & Κυριακή 10 -‐ 2 μμ Κόστος: 140 € Αναγνωρίζοντας ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει με διαφορετικό τρόπο τον καθένα και την καθεμιά, το κόστος συμμετοχής είναι ενδεικτικό. Η καθεμιά και ο καθένας θα πληρώσει με βάση την οικονομική του δυνατότητα.
Ένα σαββατοκύριακο με τους εκπαιδευόμενους του Μεταπτυχιακού προγράμματος ‘Αντιμετώπιση του Πόνου’. Το πρόγραμμα πραγματοποιείται από το Εργαστήριο Ιατρικής Ψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων.
Χθες, η επιμόρφωση έγινε από τη Λένα Ασλανίδου, με θέμα «Συμπτώματα: Το σώμα που ονειρεύεται».
Σήμερα, το θέμα μας ήταν «Ανάπτυξη δεξιοτήτων για τη διαχείριση συγκρούσεων». Το πρόγραμμα είναι απαιτητικό και ενεργοβόρο. Όλοι οι συμμετέχοντες είναι επαγγελματίες στο χώρο της υγείας (γιατροί, ψυχολόγοι, φυσιοθεραπευτές) και ταξιδεύουν δυο φορές το μήνα από την περιφέρεια στην Αθήνα για να το παρακολουθήσουν. Απολύτως κατανοητή η κούραση που αυτό δημιουργεί καθώς και οι υψηλές προσδοκίες των εκπαιδευόμενων.
Εστιάσαμε στην αντίληψη μας για τις συγκρούσεις και στον τρόπο που αυτές επηρεάζουν την αντιμετώπιση τους. Εξερευνήσαμε τα διαφορετικά στάδια των συγκρούσεων και την επίγνωση μας για τη δυναμική του καθενός. Δώσαμε χώρο ‘δύσκολα’ συναισθήματα (θυμό, πόνο, αγανάκτηση, μετάνοια, ενοχή, πόνο) και ψάξαμε τη χρησιμότητα τους. Ξεδιπλώσαμε κριτική και κατηγόριες.
Στην ερώτηση ‘πως φεύγεις από εδώ σήμερα;’ η ομάδα απάντησε…
ξεκουράστηκα… κερδισμένος… με έκπληξη… γεμίζω μια μπαλίτσα με πράγματα, τα τακτοποιώ… όμορφα… αναρωτιόμουν αν θα ολοκληρώσω το πρόγραμμα, κι εσείς μου είπατε ‘γύρνα!’… μου άρεσε ότι περάσαμε στην πράξη, στη νοηματοδότηση αυτών που μαθαίνουμε… πιο ήρεμη… αποενοχοποιημένη, απελευθερωμένη… χαρούμενη, δουλεύτηκαν πράγματα…
Ένα ευχαριστώ στην ομάδα για την ενεργητική παρουσία της – παρ’ όλη την κούραση, για τη συμμετοχή και το χτίσιμο που κάναμε παρέα. Καλή αντάμωση στη δεύτερη συνάντηση μας του Ιουνίου!
Σήμερα πραγματοποιήσαμε τη δεύτερη επιμορφωτική συνάντηση με εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν στις προσπάθειες ανάπτυξης του Αειφόρου Σχολείου, της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (η πρώτη έγινε το Δεκέμβριο του 2013). Συμμετείχαν εκπαιδευτικοί με μεγάλη εμπειρία, σε θέσεις ευθύνης και διαχείρισης πολύπλοκων δομών και ανθρωπίνων δικτύων μέσα στη σχολική κοινότητα.
Εστιάσαμε στο σχολείο ως ζωντανό σύστημα. Εξερευνήσαμε τις αφετηρίες μας, την κατεύθυνση που παίρνουμε στις ομάδες, τη δυναμική του ‘πρέπει’ σε σχέση με το ‘επιλέγω’. Αναζητήσαμε στρατηγικές που αναδύονται μέσα από τις ιδιότητες των ζωντανών συστημάτων.
Μόλις που αγγίξαμε το ακανθώδες θέμα της αξιολόγησης και αυτό-αξιολόγησης. Όλο μπροστά μας βρισκόταν. Σαφής η ανάγκη για διάλογου γύρω από αυτό. Γεμάτη μέρα. Ένα ευχαριστώ στην Δρ. Αγγελική Τρικαλίτη, πρόεδρο του Συμβουλίου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Ε.Ε.Π.Π., για την πρόσκληση συνεργασίας και τη ζεστή φροντίδα όλων μας στη διάρκεια της ημέρας.
