Sep 212014
 

Στην πρώτη ανοιχτή διεργασία ομάδας αυτής της περιόδου χτες, από τα θέματα που αναδυθήκαν διαλέξαμε σαν ομάδα να επικεντρωθούμε στην κοινωνική και προσωπική διάσταση των εμπειριών των διεμφυλικών ανθρώπων. Ξεκινήσαμε από μοιρασιά προσωπικής ιστορίας γονιού και προχωρήσαμε μέσα από διάλογο γονιού και παιδιού αλλά και μέσα από διάλογο μεταξύ αυτού που βιώνει τον εαυτό του με διαφορετικό τρόπο κι αυτού που θέλει να κάνει αόρατη την διαφορετικότητα.

Ένας από τους συμμετέχοντες μου έστειλε σήμερα τα βιντεάκια της Λάνα Γουατσόφσκι, συν-σκηνοθέτιδας του Cloud Atlas και ακούγοντάς την ξανά μου ήρθαν στο νου κομμάτια του διάλογου που είχαμε χτές το βράδυ. Σε ένα σημείο στο βίντεο, μιλώντας για τον φόνο ενός διευφυλικού ατόμου λέει η Λάνα: «Δολοφονημένη από ένα είδος φόβου που αποζητά να σβύσει καθετί που αποδεικνύει ότι ο κόσμος είναι διαφορετικός και δεν είναι έτσι όπως θέλουν να τον βλέπουν, όπως θέλουν να πιστεύουν ότι είναι.”

Αυτός ο φόβος αναδύθηκε και στο διάλογό μας – η δυσκολία να ταράζεται η γη κάτω από τα πόδια σου, να γκρεμίζονται τα δεδομένα πάνω στα οποία έχεις δομήσει το είναι σου και τη ζωή σου, η αναστάτωση, η ταραχή, ο θυμός και ο φόβος που αυτό προκαλεί μα και το θάρρος και η στήριξη που χρειάζεσαι για να είσαι πιο ανοιχτή στην αποσταθεροποίηση.

Μου ήρθε στο νου κι αυτό το βιντεάκι για την ιστορία της οικογένειας Whittington για το πως γίνονται πιο εύκολα τα πράγματα όταν και οι γονείς έχουν τη στήριξη που χρειάζονται ώστε να μπορέσουν να στηρίξουν το παιδί τους.

Εμείς είμαστε η κοινωνία, αυτοί που έχουμε να δούμε τους εαυτούς μας, να παρατηρήσουμε την τυχόν αμηχανία μας, να κουβεντιάσουμε για αυτήν, μα και για τις διαφορετικές μας απόψεις και πεποιθήσεις, ώστε να μην σηκώνουν το βάρος της μη συνδιαλλαγής μας, μια μικρή ομάδα συνανθρώπων μας και να μην επιβαρύνονται τόσο πολύ μερικές οικογενειακές σχέσεις.

Sep 182014
 

group talk

H Διεργασία Ομάδας στηρίζεται στην έννοια της “Βαθιάς Δημοκρατίας,” μιας συναισθηματικής στάσης, σύμφωνα με την οποία όλοι οι άνθρωποι, τα συναισθήματα, οι σωματικές εμπειρίες, τα όνειρα και οι καταστάσεις συνείδησης θεωρούνται αναπόσπαστες πτυχές του όλου. Είναι ένας ανοιχτός τρόπος αντιμετώπισης των εμπειριών που είναι παρούσες σε μια ομάδα και ζητούν να γίνουν συνειδητές. Στοχεύει στην υποστήριξη των διαφορετικών πλευρών ενός θέματος, μιας ομάδας ή μιας κοινότητας μέσα από την διευκόλυνση της έκφρασης των διαφορετικών πλευρών και της ουσιαστικής συνδιαλλαγής μεταξύ τους.

Η έκφραση και η συνδιαλλαγή μεταξύ των διαφορετικών εμπειριών μιας ομάδας αποσκοπεί στην κατανόηση του πεδίου, τη δημιουργία στιγμιαίας αίσθησης κοινότητας η οποία βοηθά στην ανεύρεση δημιουργικών λύσεων στα προβλήματα που απασχολούν την ομάδα.

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση «Βαθιάς Δημοκρατίας» και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα.

Διαδικαστικά

Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’)
Ώρες: Παρασκευή 7 – 9 μμ
Κόστος: δεν υπάρχει χρηματικό κόστος για αυτές τις συναντήσεις
Συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Για πληροφορίες για το Πρόγραμμα Ανοιχτών Διεργασιών Ομάδας 2014-2015 (pdf) κάνετε κλικ εδώ

Jul 072014
 

IMG_9813

Η AmatePerformance και το ProcessWork.gr παρουσίασαν τη δράση
«Η Αυθεντική Αντίδραση: ένας διάλογος για την ομοφοβία και την τρανσφοβία»
στο 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Τι είναι η ομοφοβία και η τρανσφοβία; Πως την βιώνουν οι άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανς; Πως τη βιώνουν οι οικογένειες ​τους και η σχολική κοινότητα; Ποιος είναι ο ρόλος των εκπαιδευτικών στην αντιμετώπιση της; Αυτά είναι μερικά από τα αρχικά ερωτήματα που έγιναν αφορμή για αυτήν την δράση την οποία και σχεδιάσαμε αξιοποιώντας την εμπειρία μας με δουλειά στην κοινότητα.

Χθες το απόγευμα την παρουσιάσαμε στο 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Σχεδιάσαμε ένα θεατρικό δρώμενο, βασισμένο σε αυθεντικές αφηγήσεις μελών της lgbtqi κοινότητας. Το δρώμενο ακολούθησε συζήτηση με το κοινό, προβληματισμός γύρω από την ομοφοβία και την τρανσφοβία και τις διαφορετικές εκφράσεις τους. Οι παρευρισκόμενοι και παρευρισκόμενες μοιράστηκαν συναισθήματα που δημιούργησε το θεατρικό, εμπειρίες και σκέψεις. Πολυεπίπεδη η συζήτηση, κινήθηκε ταυτόχρονα στο θεσμικό / πολιτικό επίπεδο, στην προσωπική αντίληψη και εμπειρία, στον τρόπο επικοινωνίας ανάμεσα σε όλες τις πλευρές. Ακούστηκαν φωνές αντίθετες, ακούστηκαν και φωνές συμπληρωματικές.

Κοινή εμπειρία πολλών ο φόβος. Φόβος ότι αν μιλήσεις θα αντιμετωπίσεις επίθεση, θα πληγωθείς. Από όποια πλευρά κι αν μιλήσεις. Είτε ως μέλος της lgbtqi κοινότητας, είτε ως γονιός, εκπαιδευτικός. Φόβος ότι δεν θα εισακουστείς, ότι η πρόθεση σου θα αμφισβητηθεί, θα παρεξηγηθεί. Φάνηκε η ανάγκη για ουσιαστικό διάλογο, για χώρο να ακουστούν πολλές και διαφορετικές απόψεις κι εμπειρίες, χώρο για σύγκρουση, ασφάλεια για να γίνουν αυτά.

Ευχαριστούμε το Γιάννο Ηλιάδη και την Αντιγόνη Αυγερινού για την πολύτιμη στήριξη τους και τη Χρυσάνθη Ρέτσου για τη φωτογράφιση της εκδήλωσης. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ελένη Κυραμαργιού και στη Μαρία Βρυχέα, και στα πρόσωπα τους όλη την οργανωτική επιτροπή του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, για την άμεση ανταπόκριση σε κάθε μας αίτημα για την παρουσίαση της δράσης, την οργανωτική και τεχνική υποστήριξη και τη φιλοξενία στο φεστιβάλ. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ από όλους και όλες μας για την παρουσία σας εκεί, για τη συμμετοχή σας και την προθυμία να ξεβολευτούμε και να αναρωτηθούμε παρέα.

Σχεδιασμός δράσης – δραματουργική επεξεργασία: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Βέρα Λάρδη

Σκηνοθεσία: Βέρα Λάρδη

Επιμέλεια κίνησης: Βασίλης Σκαρμούτσος

Συμμετείχαν: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Χρυσή Βιδαλάκη, Νόπη Κεχάογλου, Βέρα Λάρδη, Στέφανος Παπαθανασίου, Βασίλης Σκαρμούτσος

Συντονισμός διεργασίας ομάδας: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου


 

Jun 302014
 

pw_drasi5

Η Amate Performance και το ProcessWork.gr παρουσιάζουν τη δράση

«Η Αυθεντική Αντίδραση: ένας διάλογος για την ομοφοβία και την τρανσφοβία»

18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας

Κυριακή 6 Ιουλίου, 2014 – 7.00 – 9.00 μμ

Τι είναι η ομοφοβία και η τρανσφοβία; Πως την βιώνουν οι άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανς; Πως τη βιώνουν οι οικογένειες ​τους και η σχολική κοινότητα; Ποιος είναι ο ρόλος των εκπαιδευτικών στην αντιμετώπιση της; Αυτά είναι μερικά από τα αρχικά ερωτήματα που έγιναν αφορμή για αυτήν την δράση την οποία και σχεδιάσαμε αξιοποιώντας την εμπειρία μας με δουλειά στην κοινότητα.

Το πρώτο μέρος είναι ένα θεατρικό δρώμενο που αποτυπώνει πραγματικές εμπειρίες και ιστορίες που αφορούν ανθρώπους της ΛΟΑΤ κοινότητας, γονείς και εκπαιδευτικούς. Ακολουθεί διεργασία ομάδας/συζήτηση με τους παρευρισκόμενους, όπου και θα εξερευνήσουμε τις δυναμικές και τους ρόλους που δημιουργούνται γύρω από την ομοφοβία και την τρανσφοβία. Στόχος μας είναι η βαθύτερη κατανόηση των εμπειριών, η εξερεύνηση των διαφορετικών ρόλων και η ενθάρρυνση δημιουργίας σχέσης ανάμεσα σε όλες τις πλευρές.

Σχεδιασμός δράσης – δραματουργική επεξεργασία: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Βέρα Λάρδη

Σκηνοθεσία: Βέρα Λάρδη

Επιμέλεια κίνησης: Βασίλης Σκαρμούτσος

Συμμετέχουν: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Χρυσή Βιδαλάκη, Νόπη Κεχάογλου, Βέρα Λάρδη, Στέφανος Παπαθανασίου, Βασίλης Σκαρμούτσος

Συντονισμός διεργασίας ομάδας: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου

Ένα κλικ εδώ για την αφίσα σε αρχείο pdf…

May 262014
 

MOC Process Work Module cover LV

Exert from flyer:

“We are witnesses and channels of a collective awakening to the dead- end of our current ways of being on the planet. In these turbulent times, it is of outmost importance that those of us pulled to do so, train ourselves to sit in the fire of the tensions at hand and attempt to facilitate the interactions and relationships between opposing interests and energies, from a feeling perspective that cares for the whole.”

For more information see the flyer of the workshop: MOC Process Work Module

Feb 132014
 

klapse min klaigesai

Αυτήν την Παρασκευή, η δεύτερη διεργασία ομάδας του 2014. Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση «Βαθιάς Δημοκρατίας» και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα.

Διαδικαστικά

Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’)
Ώρες: Παρασκευή 7 – 9 μμ
Κόστος: δεν υπάρχει χρηματικό κόστος για αυτές τις συναντήσεις
Ημερομηνίνες: 14/2/14, 14/3/14, 11/4/14, 16/5/14, 13/6/14
Συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Jan 142014
 

keep-calm-and-let-s-talk

Αυτήν την Παρασκευή, η πρώτη διεργασία ομάδας του 2014. Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση «Βαθιάς Δημοκρατίας» και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα.

Διαδικαστικά

Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’)
Ώρες: Παρασκευή 7 – 9 μμ
Κόστος: δεν υπάρχει χρηματικό κόστος για αυτές τις συναντήσεις
Ημερομηνίνες: 17/1/14, 14/2/14, 14/3/14, 11/4/14, 16/5/14, 13/6/14
Συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Dec 092013
 

dekemvris_erotisi

Αυτήν την Παρασκευή, η τελευταία διεργασία ομάδας του 2013. Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση «Βαθιάς Δημοκρατίας» και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα.

Διαδικαστικά

Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’)
Ώρες: Παρασκευή 7 – 9 μμ
Κόστος: δεν υπάρχει χρηματικό κόστος για αυτές τις συναντήσεις
Ημερομηνίνες: 13/12/13, 17/1/14, 14/2/14, 14/3/14, 11/4/14, 16/5/14, 13/6/14
Συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Nov 142013
 

grpr

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση «Βαθιάς Δημοκρατίας» και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα.

Διαδικαστικά

Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’)
Ώρες: Παρασκευή 7 – 9 μμ
Κόστος: δεν υπάρχει χρηματικό κόστος για αυτές τις συναντήσεις
Ημερομηνίες:  15/11/13, 13/12/13, 17/1/14, 14/2/14, 14/3/14, 11/4/14, 16/5/14, 13/6/14
Συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου,Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Oct 162013
 

φως

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση «Βαθιάς Δημοκρατίας» και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα.

Διαδικαστικά

Τόπος: Γιαννάρου 17, Άλιμος (1η Στάση Καλαμακίου, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’)
Ώρες: Παρασκευή 7 – 9 μμ
Κόστος: δεν υπάρχει χρηματικό κόστος για αυτές τις συναντήσεις
Ημερομηνίνες: 20/9/13, 18/10/13, 15/11/13, 13/12/13, 17/1/14, 14/2/14, 14/3/14, 11/4/14, 16/5/14, 13/6/14
Συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου,Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Sep 082013
 

rainbow full circle blog

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

άλλη μια χρονιά ξεκινά, μέσα στην αβεβαιότητα και την αναταραχή. Η κοινωνική κρίση που σιγόβραζε εδώ και χρόνια ολοένα και φουντώνει. Μπήκε σε πλήρη τροχιά το 2010 και δεν λέει να κοπάσει. Με την οικονομική κρίση σε πλήρη εξέλιξη, η ψυχική υγεία αντιμετωπίζει συνεχείς προκλήσεις και αγώνες. Δομές που χτίστηκαν με κόπο και επαγγελματικό μεράκι διαλύονται και οι πιο ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας μένουν αστήριχτες. Λιγοστεύουν οι παροχές στήριξης από δημόσιες δομές και μεγάλο κομμάτι της επαγγελματικής επιμόρφωσης, συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας ζητά να καλυφθεί από τον ιδιωτικό χώρο. Η ανάδυση των κοινωνικών ιατρείων, οι συλλογικότητες και οι πρωτοβουλίες ιδιωτικών κέντρων για την παροχή εκπαιδευτικών και θεραπευτικών υπηρεσιών σε ευάλωτες ομάδες είναι ένα από τα αισιόδοξα πράγματα που βλέπουμε μέσα στο χάος.

Η πορείας μας στο χώρο της ψυχοθεραπείας και της επαγγελματικής επιμόρφωσης, ως επαγγελματίες του processwork.gr, είναι συνυφασμένη με την επίγνωση ότι το προσωπικό είναι πολιτικό. Ότι η προσωπική αλλαγή πορεύεται χέρι-χέρι με την κοινωνική αλλαγή. Η δημιουργία κοινότητας δεν μπορεί να γίνει με αποδυναμωμένα μέλη, αλλά και η προσωπική ενδυνάμωση δεν μπορεί να επιτευχθεί απομονωμένη από την κοινωνική πραγματικότητα.

Η περιθωριοποίηση και η καταστολή τείνουν να γίνουν συνήθεια. Περιθωριοποίηση της κάθε διαφορετικότητας και καταστολή των δυνάμεων αυτών της κοινωνίας που τολμούν να ονειρεύονται και να πράττουν κάτι διαφορετικό. Σε αυτό αντιστεκόμασταν και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε. Όπως γράφει και η ακτιβίστρια Rebecca Solnit στο βιβλίο της ‘Ελπίδα στο σκοτάδι’: η ελπίδα και η δράση αλληλοτροφοδοτούνται. Για να είναι κανείς πολιτικά ενεργός, πρέπει να έχει την αίσθηση της ίδιας του της δύναμης, να έχει την αίσθηση του ανήκειν.

Οι δραστηριότητες της φετινής χρονιάς κινούνται σε αυτόν τον άξονα της ενδυνάμωσης. Τα σεμινάρια και οι συναντήσεις επαγγελματικής επιμόρφωσης σκοπεύουν στον εμπλουτισμό γνώσεων και εμπειριών που θα δυναμώσουν τον καθένα και την καθεμιά στο ρόλο τους. Οι Διεργασίες Ομάδας της Παρασκευής, στην ενδυνάμωση της αίσθησης του ανήκειν και στην κατανόηση των δυναμικών και σχέσεων που μας οδηγούν. Τα Ανοιχτά Φόρουμ, στο διάλογο μέσα στην ευρύτερη κοινότητα.

Διατηρούμε την οικονομική πολιτική που ορίσαμε πέρσι πιο ξεκάθαρα: πιστεύουμε ότι ένας τρόπος αντίδρασης στην παρούσα κατάσταση είναι η προσφορά και η μοιρασιά στο μέτρο των δυνατοτήτων του καθενός. Έτσι, για τις περισσότερες δραστηριότητες της φετινής χρονιάς το κόστος είναι ενδεικτικό. Ο καθένας θα πληρώσει βάσει της οικονομικής του δυνατότητας.

Καλό φθινόπωρο ευχόμαστε σε όλους και όλες και καλή δύναμη.

Με εκτίμηση,

Λένα Ασλανίδου, MPW
Αλεξάνδρα Βασιλείου, PhD
Λίλη Βασιλείου, PhD

ένα κλικ εδώ για το φυλλάδιο με την περιγραφή των δραστηριοτήτων της χρονιάς…

 

Jun 282013
 

team_workΗ τελευταία διεργασία ομάδας για τη χρονιά… Παρασκευή 5/7 @ 7.00

H Διεργασία Ομάδας στηρίζεται στην έννοια της βαθιάς δημοκρατίας, μιας συναισθηματικής στάσης, σύμφωνα με την οποία όλοι οι άνθρωποι, τα συναισθήματα, οι σωματικές εμπειρίες, τα όνειρα, θεωρούνται αναπόσπαστες πτυχές του όλου. Είναι ένας ανοιχτός τρόπος αντιμετώπισης των εμπειριών που είναι παρούσες σε μια ομάδα και ζητούν να γίνουν πιο συνειδητές και γνώριμες. Στη Διεργασία Ομάδας γίνεται προσπάθεια να υποστηριχθούν εξίσου όλες οι διαφορετικές πλευρές ενός θέματος, μιας ομάδας και μιας κοινότητας. Στοχεύει στο να διευκολύνει την έκφραση και την ουσιαστική συνδιαλλαγή αυτών των διαφορετικών πλευρών. Όχι μόνο αυτών που γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε, αλλά και αυτών που βρίσκονται σε αντίθεση με το κοινά παραδεκτό, που είναι πιο άγνωστες και λιγότερο δημοφιλείς. Η έκφραση και αλληλεπίδραση όλων αυτών των διαφορετικών πλευρών μιας ομάδας αποσκοπεί στην κατανόηση του πεδίου, τη δημιουργία κοινότητας και την ανεύρεση δημιουργικών λύσεων στα προβλήματα που απασχολούν την ομάδα. Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν σε βάθος θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, σαν κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια συνδιαλλαγής σε ομάδα.

Apr 112009
 



Αρχίσαμε κι εδώ…. Μέχρι τώρα τα βλέπαμε / τα διαβάζαμε στις ειδήσεις, και ήταν συμβάντα ‘κάπου εκεί’, στην Αμερική, στη Γερμανία, σε τόπους μακρινούς. Ήρθε τώρα και στη δική μας αυλή. Η συνταγή ίδια: profile στο My Space με προειδοποιήσεις, σημείωμα αυτοκτονίας με περίσσεια απελπισία, τυχαία θύματα, και μια λυτρωτική (;) για τον δράστη αυτοκτονία στο τέλος.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Συγκλονίζει την κοινή γνώμη η πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα επίθεση σε σχολή του ΟΑΕΔ από 19χρονο σπουδαστή. Ο νεαρός ομογενής τραυμάτισε τρεις ανθρώπους και στη συνέχεια αυτοκτόνησε. «Είμαι πολύ εγωιστής για να πεθάνω και να σας αφήσω να ζήσετε», έγραφε στο ιδιόχειρο σημείωμα που βρέθηκε πάνω του, ενώ είχε προαναγγείλει την πράξη του μέσω του myspace. Ο νεαρός πυροβόλησε έναν συμμαθητή του στο προαύλιο της σχολής και στη συνέχεια τράπηκε σε φυγή. Πυροβόλησε ακόμη δύο υπάλληλους σε εταιρεία της περιοχής, όταν εκείνοι επιχείρησαν να τον αφοπλίσουν, τον έναν στο χέρι και τον άλλον στο πόδι. Αμέσως μετά, έκατσε σε ένα παγκάκι και έστρεψε το όπλο στον εαυτό του.

Ο συμμαθητής του δράστη εγχειρίστηκε και νοσηλεύεται στη μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Νικαίας. Είχε δεχτεί πυρά στο στήθος και στα άκρα. Η αστυνομία εικάζει ότι ο 19χρονος σκόπευε να πυροβολήσει περισσότερους ανθρώπους, ίσως και να μπει στην τάξη πυροβολώντας. “Όποιος βρεθεί μπροστά μου το πρωί της 10ης Απριλίου 2009, θα πεθάνει χωρίς διάκριση” έγραφε εξάλλου στο σημείωμά του, καθιστώντας σαφές ότι επρόκειτο για προμελετημένη επίθεση. “Πριν πεθάνω, θα σας στερήσω ότι πολυτιμότερο έχετε. Δεν έχω σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή”, προειδοποιούσε. Η τυχαία συνάντηση με τον συμμαθητή του φαίνεται ότι ανέτρεψε όμως τους σχεδιασμούς του.

Επιχειρώντας να αιτιολογήσει την πράξη του, ο δράστης της επίθεσης και αυτόχειρας ανέφερε ότι δεν άντεχε άλλο την απαξίωση από τους συμμαθητές του. “Μέχρι στιγμής δεν έχω γνωρίσει τίποτε άλλο, παρά την απόρριψη”, έγραφε. Θρυαλλίδα της πράξης του φαίνεται ότι αποτέλεσε μια ερωτικη΄απογοήτευση. “Έχω γνωρίσει μόνο ένα άτομο που αξίζει σαν άνθρωπος και με την οποία νόμιζα πως είχα ερωτευτεί. Νοιώθω πολύ άσχημα που με απέρριψε και ελπίζω πως με ό,τι κάνω την Παρασκευή θα αλλάξει γνώμη για μένα”, σημείωνε.

Ανατριχιαστική λεπτομέρεια αποτελεί το γεγονός πως ο νεαρός, πριν ξεκινήσει το πρωί γνωστοποίησε τις προθέσεις του μέσω του προφίλ του στο myspace. Δηλώνοντας “εξοργισμένος” είχε αναρτήσει κείμενο με το οποίο έκανε τις προθέσεις του σαφείς: Θα σας σκοτώσω γιατί έτσι γουστάρω και θα φροντήσω να το ευχαριστηθώ όσο περισσότερο γίνεται”. Μαζί φωτογραφίες: Πιστολιών, αεροβόλων, μαχαιριών και ενός αγέλαστου μαυροντυμένου έφηβου.

Αστυνομικές πηγές που ρωτήθηκαν σχετικώς με το θέμα επιβεβαίωσαν την ταυτοποίηση του προσώπου που εικονίζεται στο myspace με το δράστη της επίθεσης και αυτόχειρα. Ο διευθυντής της σχολής του ΟΑΕΔ μίλησε για έναν άνθρωπο ήσυχο, κλεισμένο στον εαυτό του, χωρίς ιδιαίτερες σχέσεις με τους συμμαθητές του. Η αστυνομία έκανε γνωστό ότι οι γονείς του είχαν διαπιστώσει ότι ο γιος τους αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα τον τελευταίο καιρό και είχαν προσπαθήσει να τον πείσουν να αναζητήσει τη βοήθεια ειδικών.


Τώρα, πολλά θα γραφτούν, πολλά θα ειπωθούν… Κάποιοι σε υψηλές θέσεις εξουσίας είπαν ‘άγνωστα φαινόμενα για τη χώρα μας’. Άγνωστα; Ζούμε μέσα σε μια ολοένα κλιμακούμενη βία, εδώ και μήνες (χρόνια;) και αντί να την κοιτάξουμε στα μάτια, να την καταλάβουμε τη συνηθίζουμε.

Παύει να είναι σοκαριστική είδηση α άγριος ξυλοδαρμός ανθρώπων. Θεωρείται ηρωισμός ανεκπαίδευτοι αστυνομικοί να βγάζουν το όπλο για να σταματήσουν μια ληστεία σε κατάστημα και να θρηνούμε θύματα αντί για ένα άδειο ταμείο. ‘Τρομοκρατικές’ ομάδες (αγνώστου προέλευσης και καθοδήγησης) αναλαμβάνουν να εκφράσουν την αγανάκτηση των πολλών. Βία παντού.

Αναγνωρίζω και αντιστέκομαι στην τάση μου να κλειστώ στο σπίτι μου, να μείνω με τους λίγους και γνώριμους ‘δικούς’ για να προστατευτώ από τη βία. Παλεύω με την απελπισία που τόσο εύκολα δημιουργείται σε τέτοιες συνθήκες. Θυμίζω στον εαυτό μου πως αν δεν είμαι μέρος της λύσης, είμαι μέρος του προβλήματος.

Χθες είχαμε τη μηνιαία Διεργασία Ομάδας. Ήταν η δεύτερη συνάντηση της ομάδας, όπου η Αλεξάνδρα Ζαβού μας παρουσίασε τη διαδρομή της στην έρευνα γύρω από ‘το φύλο και την μετανάστευση’. Με αφορμή τις αφηγήσεις της ξεκίνησε μια διεργασία ομάδας που κατέληξε να εστιάζεται στην ‘απαξίωση’.

Συνέχεια είχα στο νου μου το σημείωμα του Δημήτρη Πατμανίδη, όπου μεταξύ άλλων έγραφε ‘δεν αντέχω την απαξίωση’. Φάνηκε στη διεργασία ομάδας πόσο πονετική είναι αυτή η απαξίωση, και ταυτόχρονα πόσο πάει και ‘κάθεται’ πάνω και σε μια εσωτερική αμφισβήτηση, και θεριεύει. Ο πόνος γίνεται θυμός, ο θυμός οργή, η οργή απελπισία, και η απελπισία φονικό. Συναισθηματικό ή κυριολεκτικό…

Jan 172009
 



Εχθές το βράδυ, μετά τη Διεργασία Ομάδας, κόψαμε την πίτα του γραφείου. Το φλουρί έπεσε στην Αντιγόνη (γουρλίδικη να είναι η χρονιά Αντιγόνη!), και το γούρι φτιάχτηκε από τα άξια χέρια της Ειρήνης (σε ευχαριστούμε Ειρήνη!)… Καλή χρονιά σε όλους και όλες…

Jan 172009
 


Μετά από μήνες δουλειάς και οργάνωσης, ανέβηκε στο site του Worldwork υλικό από το σεμινάριο στο Λονδίνο, τον Απρίλιο του 2008. Απίστευτα πολύπλοκο εγχείρημα, που οι οργανωτική ομάδα του Worldwork του Λονδίνου κατάφερε να φέρει σε πέρας. Κάνε μια βόλτα από το site, άκουσε audio files (σελίδα 1, σελίδα 2, σελίδα 3, σελίδα 4) από το σεμινάριο, δες φωτογραφίες, διάβασε τις εντυπώσεις από τους συμμετέχοντες.

Ανάμεσα στους 420 συμμετέχοντες και περίπου 20-25 από την Ελλάδα. Είχαμε γράψει και παλιότερα για αυτό. Σήμερα προσθέτουμε στο blog και το πλούσιο υλικό που ετοίμασαν οι συνεργάτες μας στο Λονδίνο. Μέσα στο site του Worldwork και οι εντυπώσεις μιας ομάδας συμμετεχόντων από τη Θράκη.


πηγή: www.worldwork.org


“Worldwork 2008 London was an amazing experience…”


The Worldwork 2008 conference,’ Doorways to Diversity, Seeking a Home in the World; Processing conflicts around borders and boundaries in culturally diverse societies’ took place in the Royal National Hotel in the centre of London in April 2008.
London with its amazingly diverse population, a long history of migration and a colonial legacy was the ideal spot to host the 11th Worldwork with the theme of finding ‘home’ in the midst of a diverse and ever changing world around us, in our inner life, outer relationships, communities and nations.

It was an extraordinary, diverse, dynamic and transforming experience. Some 420 people gathered from 38 countries and nations. This large and diverse group created an exciting and creative atmosphere through which issues related to racism, colonialism, genocide, war, violence, trauma, gender, sexual orientation, economics, language, hope and hopelessness were worked on deeply. As well as processing the issues around our diverse personal and collective histories and present time, we also learned and practiced cutting edge methods of Worldwork facilitation including the principle and practice of ‘deep democracy’.

There were also plenty of opportunities for engaging and networking with others as well as to observe, and take time for reflection and integration of the learning and experience. There was awareness for many of the participants on how we contribute to the polarisation of conflicts, and how we can contribute to conflict resolution and make a difference in our communities.
Many commented that this was the most successful Worldwork conference to date in terms of the diversity represented, the hearing of many different voices and the possibilities created. Amy and Arnold Mindell (the co- founders of Process Work), a team of 70 facilitating staff members and an organizing team headed by Arlene Audergon, Jean Claude Audergon, Anup Karia and Stanya Studentova worked round the clock so that everybody could feel at home. Each day, in the mornings, the large group gathered. We would first focus on learning different aspects of Worldwork theory and skills for facilitating multi cultural communication and conflict resolution, and then have a facilitated large group interaction on pressing issues that the group chose.

Facilitated with experience and belief in the potential wisdom within community, these large group interactions went into extremely difficult and emotional territory – recognising that with facilitation, we are able to not only re-create conflict, but facilitate and transform our awareness and find new pathways forward.

After lunch there were Theory sessions, and special interest ‘Hot Topics’ sessions. The Theory presentations were about the orientation, concepts and methods of Process Work and Worldwork The ‘Hot Topics’ sessions revolved around a selected central topic, and included 2 to 3 informative and succinct presentations, followed by discussions among the presenters and group.


The participants also met daily in small closed groups of about 15 people with 2 facilitators which provided opportunities to go deeper into the morning themes, practice and engage with each other in a more intimate space as well as process issues personally and in relationship. In the early evening, everyone met again in the large group and a smaller sub group would work in the middle in a ‘fish bowl style’ on specific issues that were relevant both to that group and also on behalf of the large group.


The 420 participants from many cultures and countries became a microcosm of the larger society developing awareness personally and as facilitators for situations they encounter. The powerful group processes that took place included those that concerned multiculturalism, race, migration and asylum. We also worked on issues around colonialism, genocide and the power of Aboriginal peoples from the Americas and Australia. There were intense interactions around issues of gender, abuse and power and also around economics and disparity in wealth. On one of the days the group worked intensely on collective trauma through the channels of movement, sound and theatre.


There were multi cultural sub groups who took the opportunity to work deeply together, including people from Greek and Turkish backgrounds working on long-standing conflicts ; South Africans and Australians working on the pain of the past and present, as well as extraordinary hope for the future. There was a powerful group of Gay, Lesbian, Bisexual and Transgendered people working on issues of love, internalized and external oppression.
There were opportunities for each participant to have one to one meetings with a Worldwork staff member, for the purpose of exploring personal reactions and learning, and to explore how to specifically apply the learning in one’s own organizational and community context. All participants also had access to a member of the ‘heart team’ who were Worldwork staff members on hand to provide emotional support throughout the conference.

Awareness of language is always a central Worldwork issue as the main language for the Worldwork conferences is English, although most participants do not speak English as their first language. For participants who were not fluent in English, there were ‘interpreting spots’ or ‘islands’ in the main room. Rather than formal interpreting, it was set up so that people who were able to interpret could do this with the help of simple and effective sound technology. Those who needed could gather at these ‘islands and were able to fully participate. The languages which were interpreted included Japanese, Greek, German, Spanish, Slovak, Turkish and Polish. A hearing impaired participant had a ‘My Link’ wireless hearing device that was spontaneously tied to a stick that could be easily passed along with the microphones, making it possible for her to fully participate. A dedicated sound team who worked flexibly and round the clock made a huge difference to our communication overall.


In the evenings there were a multitude of wonderful activities to choose from including theatre, music, movement, yoga, film presentations and facilitated dialogues. Playback NYC, together with Playback players from the UK and Switzerland offered fantastic playback theatre and hip hop. We also had a fabulous dance evening with a great DJ!


The overall experience could best be described as one of immersion into a world of diversity, community and learning for six days. We would love you to browse through and enjoy the rest of the pages on this website to give you more information about Worldwork and to share some of the experience.