Τις μέρες που περάσανε, είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε τον LukasHohler, στην Αθήνα για μια σειρά δραστηριοτήτων. Την Παρασκευή συντόνισε ένα εκπαιδευτικό 4ωρο πάνω στη βία και την επιθετικότητα, για το προσωπικό του ΚΕΘΕΑ που εργάζεται στο Νόστο και τον Εξάντα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ηλία Λυκούδη και τους συνεργάτες του για τη φιλοξενία στο Νόστο /Εξάντα και την ευκαιρία να δουλέψουμε μαζί!
Το Σάββατο, έγινε στην Άρσις, μια συνάντηση εκπροσώπων από διάφορες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο ‘streetwork’ (κοινωνική εργασία στο δρόμο) με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών για μελλοντική συνεργασία , εκπαίδευση και δράση. Μεταξύ άλλων, συμμετείχαν εκπρόσωποι της Αρσις, του Κέντρου Ημέρας ‘Βαβέλ’, του Praksis, του ΚΕΘΕΑ / ‘Εξέλιξης’, του Κέντρου Πρόληψης του Δήμου Αθηναίων, και του Κέντρου Πρόληψης Κορίνθου.
Ήταν ένα πλούσιο διήμερο, με ανταλλαγή εμπειριών και προβληματισμών για το δίκτυο κοινωνικής στήριξης, που μέχρι τώρα υπάρχει ανεπίσημα, χάρη στις προσωπικές σχέσεις και προσπάθειες των επαγγελματιών. Αναδύθηκαν διαφορές ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες, καθώς και η ανάγκη να δημιουργηθεί χώρος για να μπορέσουμε να εστιάσουμε σε αυτές τις εντάσεις.
Ο LukasHohler μοιράστηκε την εμπειρία του από τη λειτουργία του S.I.P. Team (SecurityInterventionPreventionTeam) του Δήμου της Ζυρίχης, στην Ελβετία.
Διαβάστε εδώ περισσότερα για μια από τις παρεμβάσεις, που αφορούσε στην οργάνωση ενός TownForum σε μια από τις γειτονιές της Ζυρίχης.
The Circus Project is a unique program which serves Portland’s homeless and at-risk youth. We aim to empower youth physically, emotionally, and intellectually through the development of highly skilled circus and theatrical performances.
We strive to expand the definition of art beyond that of the various disciplines to encompass a way of looking at the world, appreciating diversity, and approaching conflict. Training informs the identity of participants on stage, how they relate to others, and how they contribute to the society in which they live.
Classes focus on artistic, skill, and personal development. Circus, theater, dance, music, and creativity are integrated with life skills such as communication, teamwork, responsibility, and respect. Issues that arise in group discussions are used to inform choreography. Improvisation serves as a springboard for personal sharing. While instructors provide the skill base and process facilitation, the material with which they work comes from the youth themselves: the struggles they face, their dreams, and their relationships. Their work over the course of a year culminates in performances which engage the larger Portland community.
In addition, we provide internships and career opportunities in performance and coaching. Youth who complete the initial year-long training period will have the opportunity to continue with The Circus Project as interns, and later as paid faculty responsible for recruiting and mentoring other street, at-risk, and community youth. If sufficient resources are made available, youth will also have the option to establish their own touring company.
We recognize that in order to engage in the physical and emotional demands of training, basic needs must be addressed. Thus, youth participants receive healthy food, exercise clothing, and memberships to Friendly House Community Center. Friendly House offers a daily respite from the hardships of street life in addition to a gym, showers, and internet access. We also encourage youth to connect with other non-profits serving similar demographics and provide referrals to night shelters.
Τη νύχτα της Παρασκευής2/5 ο κυκλώνας Ναργκίς έπληξε την νοτιοδυτική Μιανμάρ με ανέμους ταχύτητας 120χλμ/ώρα,πλημμυρίζοντας το μεγαλύτερο μέρος της χώρας.
Μέχρι σήμερα τουλάχιστον 22,500 άνθρωποι έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους, 41.000 αγνοούνται και 1,000,000 είναι άστεγοι σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Εκτιμάται ότι οι νεκροί μπορεί να φτάσουν μέχρι και τις 100,000 και ο τελικός αριθμός των τραυματιών δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί.
Είναι η χειρότερη καταστροφή που έχει πλήξει ποτέ τη χώρα, σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων.
15 περιοχές στο δέλτα του ποταμού Ιραουάντι που δραστηριοποιείται η ActionAid έχουν καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά. Η συνεισφορά όλων μας είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι:
– 8 € παρέχουν καθαρό νερό σε μία οικογένεια για περίπου 10 ημέρες – 22 € παρέχουν τρόφιμα σε μία οικογένεια για 15 ημέρες – 50 € παρέχουν φάρμακα και νοσηλεία σε 100 οικογένειες – 135 € παρέχουν μία μόνιμη κατοικία σε μία οικογένεια
ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ
ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ 24 ΜΑΗ 2008
Κραυγή αγωνίας, οργής και αγανάκτησης στο χώρο της ψυχικής υγείας από χιλιάδες «ασθενείς»-χρήστες των υπηρεσιών και τις οικογένειές τους, από το χώρο που διαρκώς διευρύνεται των «ευπαθών ομάδων» κάθε είδους, από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που υφίστανται τις ψυχολογικές συνέπειες του ξεριζωμού και των ρατσιστικών διακρίσεων, από τους απλήρωτους ή κακοπληρωμένους λειτουργούς της ψυχικής υγείας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
-Ανυπαρξία και υπονόμευση της δημιουργίας εναλλακτικών στον εγκλεισμό κοινοτικών υπηρεσιών πρόληψης, φροντίδας και στήριξης. Μετά από 25 χρόνια «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», η επικρατούσα ψυχιατρική φροντίδα εξακολουθεί, κάτω από την ασφυκτική χειραγώγηση των φαρμακοβιομηχανιών, να λειτουργεί φυλακτικά και κατασταλτικά, πνίγοντας τις πολύπλοκες ανάγκες των πασχόντων στους κανόνες μιας κοινωνικής Τάξης ολοένα πιο άκαμπτης και δυσανεκτικής προς την όποια διαφορετικότητα. Συμπεριφορές μη αφομοιώσιμες τείνουν να ψυχιατρικοποιούνται. Εγκλεισμός, αποκλεισμός και στιγματισμός εξακολουθούν να είναι οι βασικοί πυλώνες του επικρατούντος ψυχιατρικού μοντέλου.
-Πλήρης απουσία ευκαιριών και θέσεων εργασίας για την ένταξη των ψυχικά πασχόντων και άλλων «ευπαθών ομάδων».
-Οικογένειες χωρίς καμιά υλική, κοινωνική και συναισθηματική στήριξη για ν΄ αντιμετωπίσουν τα πρόσθετα βάρη από την φροντίδα ενός πάσχοντος μέλους.
-Εκατοντάδες θέσεις εργαζομένων στις ψυχιατρικές μονάδες, νοσηλευτικού προσωπικού, γιατρών, κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων, εργοθεραπευτών κλπ, μένουν κενές.
-Εκατοντάδες εργαζόμενοι, κυρίως στον ιδιωτικό «μη κερδοσκοπικό» τομέα, μένουν για μήνες απλήρωτοι και συχνά απολύονται όταν διεκδικούν τα δικαιώματά τους,
Οσο περισσότερο οι επιπτώσεις της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και οι πολιτικές του νεοφιλευθερισμού απεξαρθρώνουν τον κοινωνικό ιστό και βλάπτουν την ψυχική υγεία, σε σημείο που να προβλέπεται ότι έναςστους τέσσερις πολίτες θα αντιμετωπίσει σε κάποια στιγμή της ζωής του σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας, τόσο περισσότερο το σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας υποχρηματοδοτείται και σπρώχνεται στο δρόμο της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης, της υποβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών και των επισφαλών σχέσεων εργασίας.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο. Δεν αφορά μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους.Αφορά όλη την κοινωνία.
Ζητάμε:
–Διασφάλιση της δημόσιας, ίσης και δωρεάν παροχής υπηρεσιών ψυχικής υγείας, υψηλού ποιοτικού επιπέδου.
-Σεβασμό στο πρόσωπο του ψυχικά πάσχοντα και πλήρη διασφάλιση των ανθρώπινων και δημοκρατικών δικαιωμάτων του, στην πράξη και όχι στα λόγια.
-Προαγωγή της Αυτοβοήθειας και των εναλλακτικώντρόπων θεραπείας.
–Δίκτυο κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ολοκληρωμένων και προσιτών στους ασθενείς και στις οικογένειες, με δυνατότητα παροχής κατ΄ οίκον φροντίδας και με στόχο την πρόληψη, την έγκαιρη παρέμβαση και τη θεραπευτικήσυνέχεια. Διασφάλιση των προϋποθέσεων για ουσιαστική «ακρόαση», πρόληψη και αποκαστάσταση των πολύπλοκων
προβλημάτων ψυχικής υγείας των μεταναστών.
-Λήψη μέτρων για τη δραστική μείωση των αναγκαστικών νοσηλειών, οι οποίες θα πρέπει να είναι, πρωτίστως, στην αρμοδιότητα των υγειονομικών υπηρεσιών.
–Κατάργηση των περιοριστικών μέτρων, όπως οι μηχανικές καθηλώσεις και οι απομονώσεις. Διασφάλιση του ανοικτού χαρακτήρα των μονάδων ψυχιατρικής νοσηλείας και του πραγματικού σεβασμού των δικαιωμάτων των νοσηλευομένων.
–Εξασφάλιση θέσεων εργασίας με μέτρα όπως : η τήρηση του νόμου για το ποσοστό (που πρέπει ν΄ αυξηθεί) των ψυχικά πασχόντων για τις προσλήψεις στο Δημόσιο. Ηπαροχή κινήτρων για προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα. Η ουσιαστική χρηματοδότηση των ΚΟΙΣΠΕ από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να δημιουργήσουν επαρκείς, βιώσιμες και κανονικά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, με ταυτόχρονηδιασφάλιση της ουσιαστικής συμμετοχής και του ελέγχου της λειτουργίας τους από τα μέληκαι τους εργαζόμενους.
–Ουσιαστική αύξηση του επιδόματος Πρόνοιας, το οποίο δεν θα πρέπει να διακόπτεται σε περίπτωση έναρξης εργασίας στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα.
–Οικονομική υποστήριξη της οικογένειας. Ενσωμάτωση προγραμμάτων ψυχολογικής στήριξης των οικογενειών στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Να μεταβιβάζεται η σύνταξη των γονέων, σε περίπτωση θανάτου τους, στα ψυχικά πάσχοντα παιδιά τους, χωρίς προϋποθέσεις.
-Αμεσες, επαρκείς σε αριθμό, προσλήψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Αύξηση των αποδοχών, διαρκής και ουσιαστική εκπαίδευση, χορήγηση ουσιαστικών κινήτρων.
-Εμπρακτη αναγνώριση από το κράτος των ευθυνών του για την εξασφάλιση της σταθερής καταβολής των αποδοχών του προσωπικού (επαρκούς, εκπαιδευμένου, με συμβάσεις αορίστου χρόνου) και τηςποιότητας των υπηρεσιών στους χρήστες, στον «ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό τομέα». Ελεγχος των υπηρεσιών σε όλα τα επίπεδα, με συμμετοχή εκλεγμένων εκπροσώπων χρηστών και εργαζομένων.
Καλούμε όλους, άτομα, ομάδες, συλλογικότητες και σωματεία χρηστών, οικογενειών, εργαζομένων στην ψυχική υγεία, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, προσφύγων και μεταναστών, σπουδαστών των σχολών επαγγελμάτων που εμπλέκονται στην ψυχική υγεία και καθένα που θέλει να αγωνιστεί για ένα αξιοπρεπές, ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό σύστημα υπηρεσιών ψυχικής υγείας,
να συμμετάσχουν στηνεκδήλωση- συζήτηση, με θέμα:
«ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ»
Σάββατο, 24 Μαϊου 2008, 9 πμ,
στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50)
και στη διαδήλωση προς τη Βουλή(1 μμ),
Φτάνει πια.
Απαιτούμε λύσεις εδώ και τώρα.
«Ομάδα Αυτοβοήθειας Αθήνας», «Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογενειών Ψυχικά Πασχόντων» (ΠΟΣΟΨΥ), «Κίνημα Αυτοβοήθειας Χρηστών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας Χανίων», «Σωματείο Χρηστών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας-Αυτοεκπροσώπηση», «Παγκρήτιος Σύλλογος Οικογενειών Ψυχική Υγείας», «ΚΟΙΣΠΕ ΤΟΨΥ Δωδεκανήσου» (Λέρος), «Τριμελής Επιτροπή Εργαζομένων στις ΘΕ.ΣΥ.ΜΟ Δρομοκαϊτείου», «ΚΟΙΣΠΕ ΤΟΨΥ Δυτικής Θεσσαλονίκης», «Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση», «Σωματείο Εργαζομένων στο Περιβολάκι», «Σωματείο Εργαζομένων στις Κοινωνικές Υπηρεσίες Ιδιωτικών Φορέων», «Κίνηση Αδελφών Ατόμων με Προβλήματα Ψυχικής Υγείας», «Νέο Ξεκίνημα για την Υγεία», «18 Ανω», «Δ.Υ.Ψ.Α.»,«Σύλλογος για την προαγωγή της ψυχικής υγείας ‘Αλκυονίδες’» (ΨΝΑ), «Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο χώρο της Ψυχική Υγείας», «Εθελοντική Εργασία Αθήνας».
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες. Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι μύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα. Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ κουφή απόφαση.
Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, λέγοντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους. Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους περίεργους τρόπους διδασκαλίας του. Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη κατεβάζοντας τα βρακιά του.
Γενικά δηλαδή, εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει το σκοπό του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε. Για την προεκλογική καμπάνια του λοιπόν, φόρεσε μια στολή σούπερμαν, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και αμολήθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος. Έφερε πολύ γέλιο στον κόσμο αλλά επειδή όπως έλεγαν, είχε αρκετά ειλικρινή φάτσα, τον ψήφισαν.
Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους. Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 μίμους και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης. Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Σιγά, θα μου πείτε. Οι πολίτες όμως (που εννοείται στα τέτοια τους οι κανόνες οδικής συμπεριφοράς), άρχισαν να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια κοροιδία, παρά τα πρόστιμα. Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους κατατσίτσιδος live, κλείνοντας την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό. Και βουαλά! Η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.
Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη. Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε. 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδι. Το καλύτερο; Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους.
Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το ξεφτιλίσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά. Το ομαδικό κράξιμο ήταν ό,τι έπρεπε τελικά.
Γενικώς σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζίδων που ο δήμαρχος ονόμασε Ιππότες της Ζέβρας (αχαχχχ) και είχαν την προσωπική του υποστήριξη. Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν παραπάνω χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά και μάζεψε χρήματα.
Τέλος, προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σοκαριστικό.
Όχι, δεν είναι παραμύθι. Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μποκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα. Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.
Επειδή η κατάσταση με τα αυτοκίνητα σε όλη την Ελλάδα δεν πάει άλλο
Επειδή δεν παζαρεύουμε ούτε τη ζωή μας ούτε την ποιότητα ζωής μας
Επειδή απλά αγαπάμε το ποδήλατο και τον ποδηλατικό τρόπο ζωής
Επειδή βαρεθήκαμε να ακούμε όλο σχέδια και κούφιες υποσχέσεις
Αποφασίσαμε να βγούμε στους δρόμους και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: το δικαίωμά μας στην ποιότητα ζωής, στην υγεία, στην ελευθερία, στην ασφαλή μετακίνηση, στην καθαρή ατμόσφαιρα, στην αξιοπρέπεια
ΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΞΕΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ!
Τοπικές ομάδες και κινήματα ποδηλατών από όλη τη χώρα οργανώνουν Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία διαμαρτυρίας την Κυριακή 6 Απριλίου στις 12 το μεσημέρι με αίτημα τη ένταξη του ποδηλάτου στις ελληνικές πόλεις.
Τα ποδήλατα θα κατέβουν στους δρόμους ταυτόχρονα σε Δράμα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Βέροια, Λάρισα, Καρδίτσα, Βόλο, Καμένα Βούρλα, Μυτιλήνη, Καρπενήσι, Χίο, Πάτρα, Κόρινθο, Αθήνα, Πόρτο Ράφτη, Καλαμάτα, Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Σπάρτη, Κομοτηνή, Ζάκυνθο, Βέροια, Νέα Μάκρη … και σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας που αγαπάει το ποδήλατο.
Λεπτομέρειες για τα αιτήματα των ποδηλατών και πληροφορίες για τα σημεία συνάντησης σε κάθε πόλη www.podilates.gr
πηγή: Καθημερινή«Ο Χριστός φέτος γεννήθηκε στη γέφυρα»
Ιερείς επτά χωριών στην Αρτα ξεσηκώθηκαν κατά των συγχωριανών τους και της πολιτείας για την άγρια εκμετάλλευση λαθρομεταναστών
Του Σπυρου Καραλη
Συνέβη σε μια από τις ξεχασμένες περιοχές της χώρας, στο νομό Αρτας. Εκεί, οι εφημέριοι των χωριών Γραμμενίτσας, Ελαιούσας, Καλαμιάς, Κωστακιών, Ρόκκα, Χανόπουλου, Χαλκιάδων ξεσηκώθηκαν κατά εκείνων των συγχωριανών τους που εκμεταλλεύονται άγρια μετανάστες εποχικούς εργαζόμενους στο μάζεμα πορτοκαλιών. Αφορμή αποτέλεσε ένα παρολίγον τραγικό δυστύχημα παραμονές Χριστουγέννων, όταν 120 περίπου Ρουμάνοι, οι οποίοι ζούσαν μαζί με τις οικογένειές τους σ’ ένα παλιό πτηνοτροφείο στους Κωστακιούς, κινδύνευσαν να καούν ζωντανοί από πυρκαγιά που ξεκίνησε από αυτοσχέδια ξυλόσομπα που χρησιμοποιούσαν για να ζεσταθούν.
Τις μέρες αυτές η περιοχή έχει κυριολεκτικά κατακλυστεί από ταλαιπωρημένους μετανάστες που ψάχνουν για δουλειά στα χωράφια. Τους συναντά κανείς παντού, στα κεντρικά σημεία της Αρτας, στις πλατείες των χωριών, στις στάσεις λεωφορείων, εικόνες που θυμίζουν πλατεία Ομόνοιας του 1991 με μόνη διαφορά ότι δεν είναι Αλβανοί αλλά Πακιστανοί ή Ρουμάνοι, οι περισσότεροι παράνομοι, χωρίς άδεια εργασίας. Φοβισμένοι και κουρασμένοι περιμένουν υπομονετικά μέσα στο κρύο τους ντόπιους να περάσουν με τα αγροτικά και να τους φορτώσουν στις καρότσες με προορισμό τους πορτοκαλεώνες όπου θα δουλέψουν από την αυγή μέχρι τη δύση του ηλίου έναντι εξευτελιστικών ημερομισθίων. Το πού θα κοιμηθούν μετά την εξαντλητική δουλειά δεν είναι ευθύνη των εργοδοτών τους, αλλά δική τους, αφού η «συμφωνία» δεν περιλαμβάνει διαμονή σε κάποιο προφυλαγμένο χώρο. Μόνο στην Αρτα αυτό το διάστημα βρίσκονται περίπου 3.000 αλλοδαποί εργάτες, κυρίως Ρουμάνοι, Πακιστανοί, Αφγανοί και Ιρακινοί, ενώ εκατοντάδες άλλοι απασχολούνται στην Πρέβεζα και στα Γιάννενα σε πτηνοτροφικές και κτηνοτροφικές μονάδες. Οι άνθρωποι αυτοί κοιμούνται όπου βρουν χωρίς καμία μέριμνα, εκτεθειμένοι στη βροχή και στο κρύο του χειμώνα.
Οι ιερείς των επτά χωριών, κρίνοντας ότι η σιωπή είναι συνενοχή και επιλέγοντας να μη σιωπήσουν, βλέποντας τις άθλιες συνθήκες στις οποίες αναγκαστικά ζουν και δουλεύουν οι μετανάστες με τις οικογένειές τους, συνέταξαν ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες με αποδέκτη την ίδια την κοινωνία υπό τον σημειολογικό τίτλο «Ο Χριστός φέτος γεννήθηκε στη γέφυρα».
«Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα;».
Ο τίτλος δεν μπήκε τυχαία καθώς πέραν των άλλων συμβολισμών υποδεικνύει ένα από τα πολλά υπαίθρια καταφύγια που έχουν βρει οι ξένοι του νομού και που δεν είναι άλλο από το γεφύρι της Αρτας (κάτω και γύρω από το ιστορικό γεφύρι φώλιασαν από το κρύο και έστησαν υποτυπώδη καταλύματα). «Οπως και “τότε” έτσι και φέτος δεν βρισκόταν χώρος για να γεννηθεί. Ολα τότε ήταν γεμάτα, έτσι και τώρα. Καρδιές, στομάχια, χέρια! Ούτε να συμπονέσουν, ούτε να αισθανθούν, ούτε να δώσουν μπορούσαν…», γράφουν στην επιστολή τους οι εφημέριοι θέτοντας εαυτούς και αλλήλους προ των ευθυνών τους. Και συνεχίζουν με έντονο ύφος. «…Oπως κάθε χρονιά έτσι και φέτος γιορτάσαμε τη γέννησή Του. Σαν γεγονός ή σαν επέτειο; Σαν επέτειο βέβαια. Επετειακά λειτούργησαν οι εκκλησίες. Επετειακά ειπώθηκαν κάλαντα. Επετειακά επίσημοι άρχοντες θρησκευτικοί και κοσμικοί αντάλλαξαν ευχές και είπαν Καλά Χριστούγεννα. Για ποιον ευχές; Για τον Χριστό; Για μας; Ή για κάποιους στα πέριξ (αποθήκες, στάβλοι, και τσαντίρια) του ένδοξου και ιστορικού μας γεφυριού, της Αρτας. Δεκάδες άτομα από μακρινές χώρες βρίσκονται έξω από την πόρτα μας γυμνοί και αναγκεμένοι. Παντελής έλλειψη οίκτου και ντροπής ξαναφέρνει έναν εργασιακό μεσαίωνα και στις μέρες μας. Ο άνθρωπος εργαλείο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ανάγκες του, η αρρώστια του, ο πόνος του. Φθηνά μεροκάματα. Τι θα φάει; Αδιάφορο. Πού θα κοιμηθεί; Οπου θέλει. Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα. Αρκεί να είσαι λίγο τσακάλι και έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Τέτοια τσακάλια εκμεταλλεύονται την ανάγκη αυτών των ταλαίπωρων» σημειώνουν στοχεύοντας εφησυχασμένες συνειδήσεις και υποκριτικές συμπεριφορές για να καταλήξουν προτρέποντας τους συγχωριανούς να αλλάξουν συμπεριφορά. «…Πώς μπορούν να εμποδιστούν και τι πρέπει να επιβληθεί για να σταματήσει η “αφαίμαξη” των δύστυχων αυτών, ας το δει η ευνομούμενη δημοκρατική μας πολιτεία. Εμείς όμως; Δεν είμαστε χριστιανοί αν δεν γίνει ο πόνος και η ανάγκη τους δικός μας πόνος και ανάγκη, αν δεν πιέσουμε όπου μπορούμε νομικά και κοινωνικά για να σταματήσει αυτό το δαιμονικό δουλεμπόριο. Αν κάποιου δεν του αρέσει ας βρίσει τον Χριστό που έγινε με όλους αδελφός και ταύτισε το πρόσωπό Του με όλους».
Γραμμενίτσα, Ελεούσα, Καλαμιά, Κωστακιοί, Ρόκκα, Χαλκιάδες, Χανόπουλο. Ενορίες του νομού Αρτας. Ενορίες πέριξ του Γεφυριού της Αρτας. Ενορίες μες στους πορτοκαλεώνες και τις νεραντζιές. Ενορίες γεμάτες από χιλιάδες εξαθλιωμένους μετανάστες που δουλεύουν στα χωράφια. Σε κάθε ενορία ένας παπάς, ένας άγρυπνος λευίτης· δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους. Γνωρίζουμε όμως τη συγκλονιστική έκκληση που απηύθυναν την Πρωτοχρονιά προς τους ενορίτες τους οι εφημέριοι, όπως την αναμετέδωσε χθες η «Κ», ζητώντας βοήθεια και αγάπη για τους αναγκεμένους ξένους αδελφούς, τα παιδιά του Χριστού.
«Ο Χριστός φέτος γεννήθηκε στη γέφυρα» – έτσι τιτλοφόρησαν την ανοιχτή επιστολή προς τη χριστιανική κοινότητα της Αρτας οι ιερείς, μετά την παρ’ ολίγον τραγωδία σε εγκαταλειμμένο πτηνοτροφείο, όταν παραμονές Χριστουγέννων 120 Ρουμάνοι εργάτες που ζούσαν εκεί σε άθλιες συνθήκες κινδύνεψαν να καούν ζωντανοί.
«Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα;» αναρωτιούνται. «Αρκεί να είσαι λίγο τσακάλι και έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Τέτοια τσακάλια εκμεταλλεύονται την ανάγκη αυτών των ταλαίπωρων…». Η σκληρή διαπίστωση των ιερέων βλασταίνει στη σκληρή πραγματικότητα, στην αναλγησία και την υποκρισία της κοινωνίας των πρώην φτωχών, των νυν χορτάτων, των αυτάρεσκων Ελληναράδων, των ζηλωτών κερδοσκόπων, των αναιδών χλιδομεσαίων.
Εχει πολλαπλή αξία η φωνή των ιερέων. Οχι μόνο διότι επιχειρούν μια οδυνηρή ανανοηματοδότηση της εκκλησίας, του γεγονότος της εκκλησίας, του γεγονότος της κοινοτικής ζωής και της εν κοινωνία αλληλεγγύης, μια επαναφορά στις ρίζες της ανθρώπινης συνθήκης εντέλει, αλλά και διότι τολμούν να τα βάλουν με τους ενορίτες τους, με το ποίμνιο, χωρίς να χαϊδεύουν αυτιά, χωρίς να κολακεύουν τον λαό. Δεν μιλούν στον λαό, μιλούν στους ανθρώπους, στα πρόσωπα, σε όσους μπορούν ακόμη να νιώσουν το βάρος της δικής τους ευθύνης.
Μας θυμίζουν ότι είμαστε θύτες, ακόμη και με την παθητική ουδέτερη στάση, μας μιλούν για την ξεχασμένη ντροπή, την ντροπή να αδιαφορούμε για τον πόνο του αναγκεμένου πλάι μας. Ο λόγος των ανώνυμων εφημέριων, οξύς, επώδυνος, θαρραλέος, μοντέρνος, ξαναβρίσκει το Ευαγγέλιο: «Παντί δε τω αιτούντί σε δίδου, και από του αίροντος τα σα μη απαίτει. Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως. Και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί;» (Λουκ., Στ΄, 30 – 32)
Τίποτε δεν θα πει κανείς χαρακτηρίζοντας συγκλονιστική την Προς Χριστιανούς επιστολή των εφτά ιερέων της Αρτας. Κάθε της λέξη και φραγγέλιο, κάθε της φράση προσπαθεί να ξαναδώσει νόημα σε όσα ακούμε, αν τα ακούμε, στο Ασματικόν της Μεγάλης Παρασκευής, με την έξοδο του Επιταφίου, την ώρα που πιστεύεται πως η βαθιά συγκίνηση μπορεί να ανοίξει την πόρτα της ψυχής: «Δος μοι τούτον τον ξένον» λέει ο Ιωσήφ στον Πιλάτο. «Δος μοι τούτον τον ξένον, τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω· δος μοι τούτον τον ξένον, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς τε και ξένους· δος μοι τούτον τον ξένον, ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν πού κλίνη».
«Δος μοι τούτους τους ξένους», τους εκατοντάδες ξένους, λέει καθένας από τους εφτά εφημέριους και όλοι μαζί, με τον φόβο πως η φωνή τους θα ακουστεί σαν φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ας τους ακούσουμε ωστόσο, δικαιότατα θυμωμένους, γιατί ξέρουν καλά τι συμβαίνει στα χωριά τους, στα χωριά μας, στην Ελλάδα όλη, τι έχει επικρατήσει σαν έθιμο παρά τις εξαιρέσεις: «Δεκάδες άτομα από μακρινές χώρες βρίσκονται έξω από την πόρτα μας γυμνοί και αναγκεμένοι. Παντελής έλλειψη οίκτου και ντροπής ξαναφέρνει έναν εργασιακό Μεσαίωνα και στις μέρες μας. Ο άνθρωπος εργαλείο. Δεν μας ενδιαφέρουν οι ανάγκες του, η αρρώστια του, ο πόνος του. Φτηνά μεροκάματα. Τι θα φάει; Αδιάφορο. Πού θα κοιμηθεί; Οπου θέλει. Ποιο χριστιανικό έθνος και ποια ορθόδοξη Ελλάδα. Δεν είμαστε χριστιανοί αν δεν γίνει ο πόνος και η ανάγκη τους δικό μας πόνος και ανάγκη».
Σε χριστιανούς απευθύνονται οι ιερείς. Δηλαδή σε ανθρώπους που πιθανότατα συγκινήθηκαν και κινητοποιήθηκαν και αυτοί τότε με τις λαοσυνάξεις υπέρ της αναγραφής στην αστυνομική ταυτότηα του «Χ.Ο.», όταν οι ποιμενάρχες, που νοιάζονταν για το γράμμα κι όχι για το πνεύμα, έδειχναν να πιστεύουν ότι αρκεί να δηλώσεις τη χριστιανοσύνη σου για να υπάρξεις φιλάλληλος. Την κατά δήλωση, από συνήθεια και ρουτίνα, χριστιανικότητα στηλιτεύουν οι ιερείς, βλέποντας πόσα δεινά μαστίζουν τους ξένους που έφτασαν για βιοπορισμό στα μέρη τους και θεωρώντας τη σιωπή «συνενοχή». Σε χριστιανικό έθνος απευθύνονται, το οποίο όμως δεν έχει μεριμνήσει καν να σεβαστεί όσες συμφωνίες υπέγραψε για εκρίζωση των ναρκών στα σύνορα και τις αφήνει ύπουλα εκεί, για να μειώνει ο βέβαιος θάνατος τους εισερχόμενους αλλοδαπούς. Τουλάχιστον, οι εφτά ιερείς, που δεν φαίνεται να έχουν λησμονήσει τους «επτά οφθαλμούς του Αρνίου» τους παντεπόπτες, δεν θ’ ακούσουν την ημέρα της κρίσεως το βαρύτατο εκείνο «ξένος ήμην, και ου συνηγάγετέ με». Αλλά πόσοι άλλοι μαζί τους;
8 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.
ΟΛΟΙ / ΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ , 1.00 Μ.Μ.
(κοινό κείμενο των συνεργαζόμενων φορέων)
Το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας και όλο τον κόσμο, κοινωνικές παρεμβάσεις με στόχο να ληφθούν μέτρα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο για την ανατροπή των δεδομένων που δημιουργούν την κλιματική αλλαγή, η οποία απειλεί το μέλλον του πλανήτη. Στο διάστημα 4–15/12 συνέρχεται η Παγκόσμια Σύνοδος του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στο Μπαλί.
Στην Ελλάδα, εκατοντάδες περιβαλλοντικές κινήσεις πολιτών και κινήματα πόλης συνεργαζόμαστε με Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Συνδικάτα , φορείς και πρωτοβουλίες εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών για ένα ΚΟΙΝΟ, ΜΑΖΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ØΔιεκδικούμε να ληφθούν τώρα αποφάσεις για τη σωτηρία του πλανήτη ØΣτέλνουμε μήνυμα στην παγκόσμια σύνοδο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή ØΑπαιτούμε από την κυβέρνηση να πάρει δραστικά μέτρα για να περιοριστούν οι εκπομπές αερίων ρύπων.
Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια σοβαρή οικολογική κρίση, που στη χώρα μας γίνεται αντιληπτή με τον πιο δραματικό τρόπο. Οι υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι, οι φετινές πυρκαγιές που κατέστρεψαν 3. 0000 000 στρέμματα δασικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος, η ξηρασία και οι πλημμύρες από τη διάβρωση των εδαφών, το πρόβλημα της επάρκειας και της ποιότητας του νερού, η ρύπανση της ατμόσφαιρας, όλ’ αυτά τα φαινόμενασυνδέονται με την κλιματική αλλαγή και αποτελούν σήματα κινδύνου για το μέλλον της χώρας μας και του πλανήτη.
Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η Διακυβερνητική για την Κλιματική Αλλαγή προβλέπει άνοδο των θερμοκρασιών από 1,4 έως 5,9 βαθμούς στα επόμενα 50 χρόνια. Οι επιστήμονες προειδοποιούν για ερημοποίηση μεγάλων κατοικημένων εκτάσεων καιγια εκατομμύρια πρόσφυγες εξ αιτίας της κλιματικής αλλαγής. Τα σημερινά ακραία φαινόμενα, οι ξηρασίες και οι πλημμύρες θα ενισχυθούν πολλαπλασιάζοντας τα προβλήματα επιβίωσης σε πολλά μέρη του κόσμου. Αν οι σημερινοί πόλεμοι σε Ιράκ Αφγανιστάν, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, γίνονται για το πετρέλαιο, οι αυριανοί θα γίνονται για το νερό. Ήδη οι πάγοι λιώνουν στην Αρκτική και οι υπεύθυνοι ισχυροί του πλανήτη σπεύδουν να εγκαταστήσουν στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή. Η Ελλάδα θα πλησιάσει τις επόμενες δεκαετίες κλιματολογικά την Αφρική, η ζωή μας θα γίνει αβίωτη και το παραγωγικό πρότυπο της χώρας θα οδηγηθεί σε κατάρρευση.
ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Για την κλιματική αλλαγή ευθύνονται αυτοί που προωθούν και επιβάλλουν τις σημερινές επιλογές, δηλαδή το κυρίαρχο οικονομικό και κοινωνικό σύστημα.
Το ενεργειακό πρότυπο που στηρίζεται σε ρυπογόνα καύσιμα και η ενεργειακή σπατάλη, η διαρκής επέκταση των μεταφορικών δικτύων και η κυριαρχία του ΙΧ αυτοκινήτου στη μετακίνηση, η βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς περιβαλλοντικούς περιορισμούς, η συνεχώς διογκούμενη αστικοποίηση, η καταστροφή της φύσης, η αποψίλωση των δασών και η συρρίκνωση του αστικού και περιαστικού πράσινου, αποτελούν τις βασικές αιτίες της κλιματικής αλλαγής.
Χρειάζονται ριζικές αλλαγές στο πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης ώστε να γίνει συμβατό με την οικολογική αειφορία, την επιβίωση του πλανήτη και την ευημερία των ανθρώπων. Αλλά γι αυτό πρέπει να δούμε τον πλανήτη και τους ανθρώπους πάνω από τα κέρδη των εταιριών πετρελαίου, των βιομηχανικών συγκροτημάτων που παράγουν με ρυπογόνα καύσιμα, των κατασκευαστικών εταιριών και επιχειρήσεων παραγωγής και εμπορίας του ΙΧ αυτοκινήτου. Πρέπει οι πολίτες των αναπτυγμένων χωρών του κόσμου να αμφισβητήσουν τα κυρίαρχα καταναλωτικά πρότυπα και ν’ αλλάξουν τις επιζήμιες για το περιβάλλον και το κλίμα καταναλωτικές τους συνήθειες.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΕΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Η χώρα μας πρωτοπορεί σε αρνητικούς περιβαλλοντικούς δείκτες. Δεν εφαρμόζει ακόμα και τις ανεπαρκείς δεσμεύσεις του πρωτοκόλλου του Κιότο για τον περιορισμό των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα που ενοχοποιούνται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την κλιματική αλλαγή.
Το σημερινό ενεργειακό πρότυπο, που στηρίζεται μονόπλευρα στα ορυκτά καύσιμα, είναι ήδηεξαιρετικά ρυπογόνο και παρ’ όλ’ αυτά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (Ρ.Α.Ε.) προχωρεί σε νέες εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας με λιθάνθρακα.
Το ΙΧ αυτοκίνητο εξακολουθεί να κυριαρχεί στις μετακινήσεις, ενώ κατασκευάζονται νέα, απαράδεκτα περιβαλλοντικά τεχνικά έργα, όπως η επέκτασητης Αττικής Οδού, για την εξυπηρέτησή του.
Τα δημόσια μέσα μεταφοράς δεν αναβαθμίζονται επαρκώς και το ποδήλατο θεωρείται μέσο ψυχαγωγίας και όχι μετακίνησης.
Η προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας είναι θετική, όμως οι ανεμογεννήτριες πρέπει να χωροθετούνται σύμφωνα με τις δυνατότητες των τοπικών οικοσυστημάτων και όχι με κριτήριο το επιχειρηματικό κέρδος.
Ενώ τα προβλήματα της επάρκειας και της διαχείρισης του νερού οφείλονται σ’ ένα εξαντλητικό γεωργικό πρότυπο και στις συνθήκες ξηρασίας που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή, η αντιμετώπισή τους γίνεται με οικολογικά απαράδεκτα μεγάλα τεχνικά έργα, όπως η εκτροπή του Αχελώου.
Τα δάση, το αστικό και περιαστικό πράσινο, οι ελεύθεροι χώροι μένουν απροστάτευτοι και παραδίδονται σε κάθε είδους νόμιμες και παράνομες κερδοσκοπικές δραστηριότητες.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
Μπορούμε να επιβάλλουμε σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής αν ενώσουμε τις δυνάμεις και τη φωνή μας. Υπάρχει ελπίδα.
Όλα τα κινήματα πόλης, που δώσαμε αγώνες για το περιβάλλον στη γειτονιά και τον Δήμο μας, συναντιόμαστε μαζί με τους εργαζόμενους, τους φοιτητές και τους μαθητές, με τα συνδικάτα, τους κοινωνικούς φορείς,τις κινήσεις πολιτών και κάθε ενεργό πολίτη, για να σταματήσουμε τη νεοφιλελεύθερη κούρσα της ανάπτυξης που συμβάλλει την κλιματική αλλαγή και οδηγεί στην καταστροφή του πλανήτη.
Είμαστε όλοι, φορείς και άτομα, που συμφωνούμε στις παραπάνω διαπιστώσεις, συνδιοργανωτές μιας μεγάλης πολύχρωμης συγκέντρωσης – διαδήλωσης στο Σύνταγμα, στις 8 Δεκέμβρη, Παγκόσμια Ημέρα Δράσης κατά της Κλιματικής Αλλαγής.Προβάλλουμε τα κοινά αιτήματα συλλογικά και ταυτόχρονα κάθε συλλογικότητα εκφράζει ελεύθερα το δικό της στίγμα.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ØΝα συμμορφωθεί επιτέλους η Ελλάδα με τους στόχους του Κιότο, αναλαμβάνοντας εγχώριες δράσεις,και να συμμετάσχει ενεργά στην προώθηση μιας παγκόσμιας συμφωνίας που θα επιβάλλει μείωση των εκπομπών αερίων ώστε να μην αλλάζει καταστροφικά το κλίμα. ØΝα περιοριστείδραστικά η χρήσηορυκτών καυσίμων στην ηλεκτροπαραγωγή και να μην κατασκευαστούν οι σχεδιαζόμενες μονάδες λιθάνθρακα. Οχι στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και στα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. ØΝα ληφθούν αντιρρυπαντικά μέτρα στη βιομηχανία και τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. ØΝα προκριθούν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με σεβασμό στα τοπικά οικοσυστήματα. ØΝα ληφθούν μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας στην κατανάλωση. ØΝα εφαρμοστούν σε παλιά και νέα κτίρια σύγχρονοι κανόνες και προδιαγραφές με βάση τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και της οικολογικής δόμησης. ØΝα περιοριστεί δραστικά η χρήση ΙΧ αυτοκινήτου και να ενισχυθούν τα δημόσια μέσα μεταφοράς και το ποδήλατο. Να μην επεκταθεί η Αττική οδός στον Υμηττό. Όχι σε αυτοκινητόδρομους που καταστρέφουν το περιβάλλον. ØΝα γίνει ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων, που αποτελούν δημόσιο αγαθό, να καταπολεμηθεί η σπατάλη και να εξασφαλιστεί καθαρό πόσιμο νερό για όλους. ØΝα κηρυχθούναναδασωτέες όλες οι καμένες εκτάσεις, να προστατευτούν τα δάση της Αττικής χωρίς εξαιρέσεις, όπως έγινε με το καζίνο στην Πάρνηθα. Όχι στην αναθεώρηση των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος. Να καταργηθούν οι δασοκτόνοι νόμοι. ØΝα σωθούν όλοι οι ελεύθεροι και πράσινοι χώροι. Κανένα τετραγωνικό μέτρο νέας δόμησης στους δημόσιους χώρους της Αττικής. ØΑπορρίπτουμε κατηγορηματικά τη χρήσητης πυρηνικής ενέργειας , η οποία προωθείται από ορισμένες κυβερνήσεις ως εναλλακτική μορφή στο σημερινό κυρίαρχο ενεργειακό πρότυπο. ØΑγωνιζόμαστε για την καθολική απαγόρευση παραγωγής, εγκατάστασης, αποθήκευσης πυρηνικών , χημικών και βιολογικών όπλων.
Η ΟΛΚΕ συμμετέχει μαζί με άλλους φορείς και οργανώσεις (PRAKSIS, anthropos.gr, κλίμακα, γιατροί του κόσμου, σύλλογος νιγηριανών γυναικών Ελλάδος, κοινότητα του Καμερούν) σε εκδηλώσεις για την 1η Δεκεμβρίου παγκόσμια ημέρα aids.
Οι εκδηλώσεις είναι τριήμερες και θα πραγματοποιηθούν σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας στο Θησείο και στο Αναπαλαιωμένο Κέντρο Ιππασίας στο Γουδή.
Πριν λίγες ημέρες ο Έλληνας Επίτροπος της ΕΕ για το περιβάλλον, Σταύρος Δήμας, αρνήθηκε να επιτρέψει την καλλιέργεια δύο ποικιλιών του γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού (BT 11 και 1507) σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η κίνηση του κ. Δήμα είναι πρωτοφανής στα χρονικά της ΕΕ. Η Greenpeace έχει εργαστεί πολύ σκληρά εδώ και χρόνια για να διαφυλάξει το περιβάλλον και την υγεία από τα μεταλλαγμένα. Τώρα απαιτείται μια ισχυρή φωνή υποστήριξης από τους πολίτες… Διαβάστε περισσότερα εδώ…
Διάβασα την έκθεση με τίτλο «Η αλήθεια είναι πικρή, αλλά πρέπει να ειπωθεί» και αναλογίστηκα ποια είναι και η προσωπική ευθύνη του καθενός και της καθεμιάς μας σε όλο αυτό το σκηνικό; Πως, με την καθημερινή μας στάση απέναντι στους ‘ξένους’, συμβάλλουμε στη σιωπηλή ανοχή αυτής της κατάστασης; Πως αφήνουμε ανεκπαίδευτους ανθρώπους να διαχειρίζονται τόσο περίπλοκες καταστάσεις; Πότε χάσαμε την ανθρωπιά μας και δεν το καταλάβαμε; Θέλει γερό στομάχι για να διαβάσεις την έκθεση. Σας προειδοποιώ, θα βαρύνει η καρδιά σας…
Ανακοίνωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες Χίου:
Πηγή:
Η έκθεση με τίτλο: «Η Αλήθεια είναι πικρή αλλά πρέπει να ειπωθεί» της Οργάνωσης Υπεράσπισης Προσφύγων και Μεταναστών PRO ASYL που πραγματοποιήθηκε με την συνεργασία με την Ομάδα Δικηγόρων Αθήνας παρουσιάστηκε ταυτόχρονα σε Βρυξέλες, Αθήνα και Φρανκφούρτη στις 29/10/2007. Η έκθεση αυτή είναι αποτέλεσμα συστηματικής δουλειάς και τεκμηρίωσης συγκεκριμένων περιστατικών για τις θαλάσσιες επαναπροωθήσεις, τους βασανισμούς και τις απάνθρωπες συνθήκες στα κέντρα κράτησης προσφύγων. Καθώς το κείμενο της έκθεσης συντάχθηκε σε άμεση συνεργασία με τις ομάδες αλληλεγγύης προσφύγων στα τρία νησιά, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε την ακρίβεια των όσων δημοσιοποιούνται και υποστηρίζουμε ότι:
Η δημοσιοποίηση της έκθεσης και τα περιστατικά που καταγράφονται σε αυτή θα πρέπει να θορυβήσουν όσους δίνουν εντολές για τέτοιου είδους καταδικαστέες έκνομες πράξεις αλλά και όσους αυτοβούλως κουρελιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και παραβιάζουν το διεθνές και εθνικό δίκαιο.
Τα δεδομένα της έκθεσης είναι κόλαφος για τις λιμενικές αρχές των νησιών Λέσβου, Χίου και Σάμου και είναι άτοπο από πλευράς τους να διαψεύδουν αβασάνιστα τα καταγγελλόμενα, όταν ο πολιτικός τους προϊστάμενος έχει διατάξει ΕΔΕ και το γεγονός έχει λάβει Πανευρωπαϊκές διαστάσεις.
Η έκθεση αυτή δεν αποτελεί μομφή σε πρόσωπα αλλά σε πολιτικές, οι οποίες είναι απάνθρωπες κι επικίνδυνες για την ζωή των προσφύγων. Υποστηρίζουμε όμως, ότι η έρευνα αφορά και σε φυσικά πρόσωπα, γι’ αυτό θα πρέπει να φθάσει μέχρι τέλους ώστε να αποδοθούν ευθύνες με παραδειγματικό τρόπο σε όσους και όπου εμπλέκονται σε αυτά και να μην καταλήξουμε στο συνηθισμένο αθωωτικό πόρισμα παρόμοιων «τυπικών» ΕΔΕ του παρελθόντος. Η σοβαρότητα των περιστατικών που καταγγέλλονται εκτιμούμε ότι πρέπει να θορυβήσουν κάθε άνθρωπο, φορείς και κόμματα και να απαιτήσουμε ως κοινωνία να καταλογισθούν ευθύνες όπου και σε όσους τους αναλογούν.
πηγή: Υπηρεσία Τύπου της Ε.Ε. στην Ελλάδα Περιβάλλον: διαδικτυακή συνομιλία με τον Επίτροπο κ. Δήμα, τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, διεθνή ημέρα δράσης μέσω των ιστολογίων (Blog Action Day)
Ο κ. Σταύρος Δήμας, Επίτροπος αρμόδιος για το περιβάλλον, θα έχει συνομιλία στο Διαδίκτυο τη Δευτέρα 15 Οκτωβρίου, την πρώτη διεθνή ημέρα δράσης μέσω των ιστολογίων (Blog Action Day), που είναι αφιερωμένη στο περιβάλλον. Η διαδικτυακή συνομιλία (chat) θα πραγματοποιηθεί στο ιστολόγιο (blog) του Επιτρόπου, ώρα 15.00 έως 18.00 (ώρα Ελλάδας), στην αγγλική, τη γαλλική, τη γερμανική και την ελληνική γλώσσα.
Ο κ. Δήμας δήλωσε: «Η διεθνής ημέρα δράσης BlogActionDay αποτελεί εξαίρετη πρωτοβουλία, η οποία θα συμβάλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε και θα επιτρέψει τη συμβολή των πολιτών της Ευρώπης και των άλλων ηπείρων στην εξεύρεση λύσεων. Αυτός είναι ο στόχος και του δικού μου ιστολογίου. Προσβλέπω σε μια ζωηρή διαδικτυακή συνομιλία με μεγάλη συμμετοχή.»
Με τη διεθνή ημέρα Blog Action Day επιδιώκεται η μαζική συμμετοχή στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών προβλημάτων, με τη δημοσίευση σχολίων (post) για περιβαλλοντικά θέματα από blogger από όλο τον κόσμο. Έχουν ήδη εγγραφεί στην εκδήλωση περισσότερα από 10.800 ιστολόγια, με συνολικό αριθμό αναγνωστών πάνω από 8,5 εκατομμύρια.
Υπολογίζεται ότι, επί του παρόντος, υπάρχουν στην Ευρώπη περίπου 300 εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου, ενώ ο δικτυακός τόπος Europa της Επιτροπής είναι σήμερα ο μεγαλύτερος δημόσιος δικτυακός τόπος παγκοσμίως.
Για να λάβετε μέρος στη διαδικτυακή συνομιλία, μπορείτε να συνδεθείτε με το ιστολόγιο του Επιτρόπου κ. Δήμα, στη διεύθυνση http://blogs.ec.europa.eu/dimas/.
