Dec 242019
 

Το 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, με μία καμπάνια crowdfunding επιδιώκει να καλύψει τα πάγια έξοδα λειτουργίας του, καθώς και τη μισθοδοσία των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτήν. Κάθε μεγάλη ή μικρή συνεισφορά είναι ζωτικής σημασίας!

Για να βοηθήσετε μπείτε στην καμπάνια του Gogetfunding

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της έκκλησης:

Η μοναδική εξειδικευμένη υπηρεσία Ψυχικής Υγείας για την έκφραση ή/και την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου και τον σεξουαλικό προσανατολισμό στην Ελλάδα, με πανελλαδική κάλυψη, σχεδιασμένη από και για την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης “11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ” χρειάζεται τη στήριξη και βοήθειά σου.

Το 11528 βασίζει την ως τώρα λειτουργία του σε χορηγίες από χρηματοδοτήσεις οργανώσεων και ιδρυμάτων, που συνδέονται με προγράμματα-πακέτα χρηματοδότησης, με συγκεκριμένους στόχους, ορισμένο budget, και δυστυχώς, διαρκούν μόλις μερικούς μήνες, γεγονός που, όχι μόνο εμποδίζει οποιονδήποτε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, αλλά θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των υπηρεσιών του, κάθε φορά που το εκάστοτε πρόγραμμα φτάνει στο τέλος του.

Όλα τα άτομα που εργάζονται στη γραμμή έχουν δουλέψει εθελοντικά ανά περιόδους προκειμένου να λειτουργεί όσο το δυνατόν η ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης συνεχόμενα και απόλυτα επαγγελματικά, αλλά αυτό δεν είναι εφικτό να γίνεται σε συνεχή βάση για τις ανάγκες που υπάρχουν. Ο Δήμος της Αθήνας παρέχει στο 11528 έναν φιλόξενο χώρο, ωστόσο, η μισθοδοσία των υπαλλήλων, καθώς και τα πάγια έξοδα του ΟΤΕ πρέπει να καλύπτονται από άλλες πηγές. Για τον λόγο αυτό και με δεδομένο τον αναγκαίο ρόλο ύπαρξης της ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ, ξεκινάμε μια καμπάνια crowdfunding, ώστε να διασφαλίσουμε την απρόσκοπτη συνέχιση παροχής των υπηρεσιών μας.

Τρεις ετήσιοι στόχοι
Πάγια έξοδα: 6.000 ευρώ
Minimum λειτουργία: 40.000 ευρώ
Full λειτουργία: 94.647 ευρώ

Τα άτομα που θα μας ενισχύσουν θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αναλυτική αναφορά εξόδων και αποδεικτικά πληρωμών. Επίσης, θα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα μας ως ευχαριστίες ονομαστικά, σε περίπτωση που το επιθυμούν.

Λίγα λόγια για εμάς
Η ΛΟΑΤΚΙ+ Γραμμή Ψυχολογικής Στήριξης 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ λειτουργεί από τον Ιανουάριο του 2016 με Πανελλήνια εμβέλεια παρέχοντας τηλεφωνικά ψυχολογική στήριξη, ενδυνάμωση και ανακούφιση σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, στις οικογένειές τους και σε εκπαιδευτικούς που το χρειάζονται, ακόμη κι αν διαμένουν σε απομακρυσμένες περιοχές. Επιπλέον, παρέχει παρεμβάσεις σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και διά ζώσης ή μέσω skype συνεδρίες. Οι κλήσεις είναι ανώνυμες και εμπιστευτικές και στα τηλεφωνήματα απαντούν αποκλειστικά εξειδικευμένες/οι ψυχολόγοι, που συμμετέχουν σε προβλεπόμενη από τον σχεδιασμό μας εποπτεία δύο φορές το μήνα με υποχρεωτική παρουσία. Για τα παραπάνω χαρακτηριστικά του, το 11528 διακρίθηκε ως πρότυπο και καινοτόμο έργο για την Ελλάδα στο Διεθνές Υπουργικό Συνέδριο της UNESCO για την Παιδεία (Μάιος του 2016, Παρίσι).

Το 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ μέχρι στιγμής έχει διαχειριστεί:

  • Περισσότερα από 2.330 περιστατικά τηλεφωνικών κλήσεων
  • Έχει πραγματοποιήσει 485 διά ζώσης δωρεάν συνεδρίες,
  • Μετρά περισσότερες από 85 ώρες δωρεάν εκπαιδεύσεων
  • 35 εθελόντριες/ντές επαγγελματίες ψυχολόγους και
  • 18 δωρεάν παρεμβάσεις σε σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε συνεργασία και με την Α’ Δ.Δ.Ε. Αθηνών.

Κάθε μεγάλη ή μικρή συνεισφορά είναι ζωτικής σημασίας για το έργο μας!​

Για την ενίσχυση της προσπάθειας δημιουργήθηκαν μία σειρά από βίντεο με μαρτυρίες ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, που αντιμετώπισαν αντιεπιστημονικές και παραβιαστικές προσεγγίσεις ειδικών ψυχικής υγείας.

Όπως αναφέρεται, οι αφηγήσεις βασίζονται σε πραγματικές ιστορίες ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, διαφορετικών από τα άτομα που συμμετέχουν στα βίντεο, και επιλέχθηκαν ως οι πιο χαρακτηριστικές όσων φτάνουν καθημερινά στη Γραμμή, οι οποίες καταδεικνύουν τις πλέον κακές πρακτικές ειδικών ψυχικής υγείας.

Για περισσότερα βίντεο: Youtube

Ακολουθήστε το 11528-ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ σε Facebook & Instagram
Κάντε μία δωρεά: Crowdfunding

#diplasou

Dec 192019
 

Πρόσκληση από το Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές

Την ερχόμενη εβδομάδα θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία ένα πολύ σημαντικό βιβλίο το οποίο μέλη του Δικτύου συνεργάστηκαν για την έκδοσή του, «Ο μύθος της χημικής ίασης – μια κριτική της ψυχιατρικής φαρμακοθεραπείας», της Joanna Moncrieff, από τις εκδόσεις oposito (ενότητα Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές). 

Διαβάζουμε από τον πρόλογο:

Από την πρώτη συνάντηση του Δικτύου Ακούγοντας Φωνές στην Αθήνα, τον Μάρτιο του 2009, μέχρι σήμερα έχουμε οργανώσει, συμμετάσχει και στηρίξει, ως Δίκτυο, δεκάδες δημόσιες εκδηλώσεις και συζητήσεις, και το ζήτημα της φαρμακευτικής αγωγής αποτελούσε πάντα ένα καυτό θέμα που συχνά δημιουργούσε πολώσεις και αντιπαραθέσεις. Είναι δυνατόν να μιλήσουμε για τα ψυχοφάρμακα αφήνοντας κατά μέρος τον ρόλο τους ως εμπορικό προϊόν; Είναι οι κατευθυντήριες οδηγίες προϊόν ενδελεχούς επιστημονικής έρευνας και η τεκμηρίωσή τους ελεύθερη προκαταλήψεων και συμφερόντων; Ποιες είναι άραγε οι συνθήκες που κατέστησαν δυνατή την ψυχιατρική εμπειρία όπως τη γνώρισε η νεότερη εποχή; Ποιο είναι το ιστορικό πλαίσιο και οι συγκυρίες που απέδωσαν στον ψυχίατρο τον ρόλο που έχει σήμερα; Και πώς, ενώ προτείνεται μια βιο-ψυχο-κοινωνική θέαση, η έρευνα πάνω στις ψυχο-κοινωνικές προεκτάσεις δεν καλύπτει παρά ένα ελάχιστο ποσοστό; Το θέμα γίνεται ακόμη πιο ακανθώδες αν λάβουμε υπόψη πως περίπου το 70% των ανθρώπων που αποφασίζουν να ελαττώσουν ή και να σταματήσουν τη φαρμακευτική αγωγή το κάνουν λόγω των παρενεργειών της. Από την άλλη πλευρά, πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν τα φάρμακα ως βοηθητικά, τουλάχιστον για κάποια περίοδο της ζωής τους, στη διαδρομή τους προς την ανάρρωση.

Τι γίνεται λοιπόν;

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου «Ο μύθος της χημικής ίασης – μια κριτική της ψυχιατρικής φαρμακοθεραπείας», της Joanna Moncrieff, από τις εκδόσεις oposito (ενότητα Δίκτυο Ακούγοντας Φωνές) σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου και στη συζήτηση που θα ακολουθήσει. Η συνάντηση θα γίνει στα πλαίσια της εκπαιδευτικής συνάντησης της “Πρωτοβουλίας ‘Ψ’, στις 20 Δεκεμβρίου 2019, ώρα 19.30, στην αίθουσα της “Παναρκαδικής”, οδός Τζωρτζ 9, 1ος όροφος (κοντά την πλ. Κάνιγγος). 

Θα γίνουν εισηγήσεις από τους Ηλία Γιαννόπουλο (μεταφραστή του βιβλίου) και Λυκούργο Καρατζαφέρη (επιμελητή του βιβλίου) και θα ακολουθήσει συζήτηση.

Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου στη συγκεκριμένη εκδήλωση αλλά και σε αυτές που θα ακολουθήσουν θα διατεθούν για την ενίσχυση του ταμείου του Δικτύου Ακούγοντας Φωνές.

Dec 102019
 

Το ΚΜΟΠ, σε συνεργασία με τον οργανισμό Orlando LGBT+, σας προσκαλούν στο συνέδριο “Επανεξετάζοντας την σεξουαλική και έμφυλη βία, σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων” την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 16:00 – 20:00 στο Innovathens (Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100, Αθήνα).

Η ημερίδα επικεντρώνεται στην υποδοχή, υποστήριξη και ενδυνάμωση των επιζώντων / επιζήσαντων καθώς και στις ανάγκες των επαγγελματιών για τη βελτίωση της δουλειάς τους στο πεδίο.
Η σεξουαλική και έμφυλη βία (SGBV) είναι βαθιά συνυφασμένη με την ομοφοβία και την τρανσφοβία, αν και σπάνια αναγνωρίζεται η μεταξύ τους σύνδεση. Στο έργο LOOK WIDE γίνεται απόπειρα να έρθει στην επιφάνεια αυτή η σύνδεση, και στην τελική ημερίδα επικεντρωνόμαστε στις ανάγκες των επιζώντων ατόμων και τις δεξιότητες των επαγγελματιών που δουλεύουν στο πεδίο και καλούνται να αναγνωρίσουν και να υποστηρίξουν ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που έχουν υποστεί σεξουαλική και έμφυλη βία.

Η συμμετοχή είναι δωρεάν – απαραίτητη η εγγραφή στον σύνδεσμο https://forms.gle/LTPnPzcZ8JDynstR8

Στα άτομα που θα συμμετέχουν θα δοθούν Βεβαιώσεις Παρακολούθησης.

Πρόγραμμα:

16:00 – 16:30 Προσέλευση – Εγγραφές

16:30 – 16:40 Εισαγωγή Ιωάννα Μάρκου, Υπεύθυνη Επικοινωνίας, ΚΜΟΠ
16:40 – 17:00 Παρουσίαση έργου Look Wide – Άκης Πανταζής, Συντονιστής Προγραμμάτων, ΚΜΟΠ
17:00 – 17:45 Έμφυλη Βία και ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες, θεωρητική προσέγγιση και οι ανάγκες στο πεδίο – Έλενα – Όλγα Χρηστίδη, MSc Ψυχολόγος, Επιστημονικά Υπεύθυνη Orlando LGBT+, Νάνσυ Παπαθανασίου, PhD Κλινική Ψυχολόγος, Διδάσκουσα Παντείου Πανεπιστημίου & ΠΑ.Δ.Α., Επιστημονικά Υπεύθυνη Orlando LGBT+

17:45 – 18:00 Διάλειμμα

18:00 – 19:30 Round Table: Καλές πρακτικές και διαθεματική προσέγγιση
Εκπρόσωπος Emantes – International Lgbtqia+ Solidarity
Άννα Κουρουπού, Διευθύντρια Red Umbrella Athens, Θετική Φωνή (Positive Voice)
Χρύσα Μπότση, MD – MSc, Πνευμονολόγος Φυματιολόγος HIV, Μονάδα Λοιμώξεων «Ανδρέας Συγγρός», ΕΟΔΥ
Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D. – Κοινωνική Ψυχολόγος
Μαρία Λιάπη, Κοινωνιολόγος, Διοτίμα – Κέντρο Γυναικείων Μελετών και Ερευνών / CRWI Diotima
19:30 – 20:00 Παρουσίαση οδηγού Look Wide – Έλενα – Όλγα Χρηστίδη, Νάνσυ Παπαθανασίου

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση, μπορείτε να επικοινωνήσετε στο 210 3637547 και στο εμαιλ markou.i@kmop.gr

Dec 102019
 

Μια ομάδα αλληλεγγύης με μεράκι, επιστημονική γνώση και δέσμευση! Φοιτητές και φοιτήτριες του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής της Προσχολικής Ηλικίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιούν, εδώ και χρόνια, εκπαιδευτικές δράσεις στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας του Ελαιώνα. Το Processwork Hub υποστηρίζει την ομάδα κάθε χρόνο με συναντήσεις ενδυνάμωσης. Ήρθε η στιγμή που μπορείς κι εσύ να υποστηρίξεις τη δουλειά της ομάδας με μια βόλτα από το μπαζάρ ενίσχυσης που διοργανώνουν αυτό το Σάββατο 14/12.

Σαματασάββατα και Ταμάμ

(με τη συμμετοχή του νηπιαγωγείου Ελαιώνα – παράρτημα του 54ου νηπιαγωγείου Αθηνών)

Οι εθελοντικές ομάδες αλληλεγγύης φοιτητών/φοιτητριών του ΤΕΑΠΗ του ΕΚΠΑ διοργανώνουν μπαζάρ ενίσχυσης εκπαιδευτικών δράσεων για την Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Ελαιώνα.

  • Πότε; Σάββατο 14/12/19
  • Πού; “Άστορ”, Σταδίου 28
  • Τι ώρα; 11.00 – 16.00

Στις 13.00 θα γίνει προβολή ταινιών και συζήτηση με τους συνετλεστές και μαθητές/μαθήτριες πρόσφυγες [Playing With the Lens (10’) – Parvaneh (12’) – In Between (21’)]

Dec 072019
 

Αυτή τη βδομάδα ολοκληρώθηκε η εφαρμογή του προγράμματος “Ενδυνάμωση Ηγεσίας” για managers και συντονίστριες του Day Care Center Αθήνας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μοναδικό τρόπο να ηγείται μιας ομάδας. Το πρόγραμμα επαγγελματικής επιμόρφωσης “Ενδυνάμωση Ηγεσίας” απευθύνεται σε όσους ασκούν ηγετικό ρόλο σε ομάδες και οργανισμούς. Ιδρύθηκε το 2008 από τον Lukas Hohler και την Grundkraft, με σκοπό την παροχή αποτελεσματικών εργαλείων για την αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων και τη βελτίωση της διαχείρισης της ομαδικής εργασίας. Με βάση την προσέγγιση του Processwork, υποστηρίζει ανθρώπους σε θέση ηγεσίας να να κατανοήσουν με σαφήνεια τη σχέση του δικού τους προσωπικού στυλ ηγεσίας εντός και εκτός του χώρου εργασίας, καθώς και να αναδείξει τις εσωτερικές πηγές δύναμης και πλούτου, προκειμένου να αντλήσουν τα μέγιστα οφέλη.

Το πρόγραμμα αυτό ενδυναμώνει τους ανθρώπους που βρίσκονται σε θέση ευθύνης, συντονισμού και ηγεσίας να αναγνωρίσουν εγγενείς δυνάμεις που αποτελούν κλειδιά για την αντιμετώπιση προκλήσεων και την επίλυση προβλημάτων. Επίσης τους προσφέρει δεξιότητες απαραίτητες για να βελτιώσουν τις εργασιακές τους σχέσεις και να εκπληρώσουν τον ηγετικό ρόλο που τους έχει ανατεθεί στον οργανισμό μέσα στον οποίον εργάζονται.

Τις συναντήσεις ολομέλειας συντόνισαν η Αλεξάνδρα Βασιλείου και η Βέρα Λάρδη, η οποία και ολοκλήρωσε τη διαδικασία εκπαίδευσης εκπαιδευτών για αυτό το πρόγραμμα. Ευχαριστούμε την ομάδα του DCC για τη συμμετοχή της και τον πλούτο των συναντήσεων μας. Καλή αντάμωση ξανά!

Nov 282019
 

«Βάλ’ τους Χ – Ο Μαύρος Χάρτης της Ρατσιστικής Βίας»

 ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2019

Μια ιδέα που έγινε καμπάνια, μια καμπάνια που έγινε έκθεση, μια έκθεση που έγινε βιβλίο.

Πηγή: www.humanrights360.org

Η διαδρομή της καμπάνιας «Βάλ’ τους Χ – Ο Μαύρος Χάρτης της Ρατσιστικής Βίας» είναι μακριά και συναρπαστική. Η αποτύπωσή της σε βιβλίο από τις εκδόσεις «Τόπος» σηματοδοτεί την ολοκλήρωση μιας περιόδου αγώνα για το βασικό: Να γίνει γνωστή η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής ώστε το σύνολο της κοινωνίας να αντιληφθεί το εύρος της δράσης της.

Η ιδέα που γεννήθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια, πήγασε από μία πολύ συγκεκριμένη ανάγκη: Να έρθει στο προσκήνιο η οργανωμένη ρατσιστική βία που συνδέεται με τη δικογραφία της Χρυσής Αυγής. Για να γίνει αυτό ορατό και συγκεκριμένο, αποφασίσαμε να αποτυπώσουμε τη ρατσιστική βία εκεί ακριβώς όπου συμβαίνει: στον δρόμο. Έτσι, τοποθετήσαμε στα σημεία των επιθέσεων αυτοκόλλητα με QR Codes με τα οποία ο καθένας να μπορεί να «πλοηγηθεί» με το κινητό του στον μαύρο χάρτη της ρατσιστικής βίας.

Αφού εντοπίσαμε, μέσα από τεκμηριωμένες καταγραφές, τα πιο σοβαρά περιστατικά, ζητήσαμε από 50 Έλληνες δημιουργούς οπτικής εικόνας να τα αποτυπώσουν – ο καθένας με τη δική του προσωπική ματιά. Στη συνέχεια τοποθετήσαμε κάθε επίθεση με την αντίστοιχη εικόνα και περιγραφή πάνω στον χάρτη της Ελλάδας και την ανεβάσαμε στον ιστότοπο valtousx.gr. Με ένα κλικ πάνω στα σημεία του χάρτη, ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται ότι το κάθε τοπωνύμιο είναι ένας τόπος αιματηρής επίθεσης – συχνά ατιμώρητης.

Τέλος, ζητήσαμε από ξένους και Έλληνες εικαστικούς καλλιτέχνες να σκιτσάρουν τα βασικά πρόσωπα στη δίκη της Χρυσής Αυγής, δίνοντας έτσι ένα συναρπαστικό οπτικό υλικό από μια δίκη που μοιάζει αθέατη για τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ.

Αυτή η πολυδιάστατη και συλλογική προσπάθεια αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της πρωτοβουλίας «Βάλ’ τους Χ – Ο Μαύρος Χάρτης της Ρατσιστικής Βίας».

Το ίδρυμα «Ρόζα Λούξεμπουργκ» και η «HumanRights360» με την κομβική συνδρομή των εκδόσεων «Τόπος», αποφασίσαμε να εκδώσουμε αυτό το βιβλίο ως μια τεκμηρίωση της ιστορίας της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα αλλά και ως μια ελάχιστη συμβολή στον πολυετή αγώνα των δικηγόρων της Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, καθώς όλα τα έσοδα του βιβλίου θα διατεθούν σε αυτούς.

Το Λεύκωμα Ο Μαύρος Χάρτης της Ρατσιστικής Βίας αποτελεί τη συμπύκνωση ενός εφιαλτικού χρονικού. Ταυτόχρονα όμως ένα εργαλείο γνώσης, κατανόησης και υπέρβασης στα χέρια της κοινωνίας μας.

Σχεδιάζουν οι:

Δήμητρα Αδαμοπούλου, Τάσος Αναστασίου, Ευάγγελος Ανδρουτσόπουλος, John Antono, Aspalax, Μάριος Μπόρας, Γιώργος Μπότσος, Bratimoto, Γιώργος Χαλκιάς, Chrispy Sift, Molly Crabapple, Σπύρος Δερβενιώτης, Vasco Gargalo, Δημήτρης Γεωργοπάλης, Τομέκ Γιοβάννης, Γιώργος Γούσης, Kanellos COB, Βάλια Καπάδαη, Λουίζα Καραγεωργίου, Θανάσης Καραμπάλιος, Θωμάς Κεφαλάς, Σταύρος Κιουτσούκης, Κώστας Κυριακάκης, Μιχάλης Κουντούρης, Άρης Λάμπος, Λέανδρος, Stephen Livanos, Πάνος Μαραγκός, Δημήτρης Μαστώρος, Γιώργος Μικάλεφ, Παναγιώτης Μητσομπόνος, Δήμητρα Νικολαΐδη, No Budget Epics, Noir Captain, Αλεξία Οθωναίου, Γαβριήλ Παγώνης, Πανάγος, Παναγιώτης Πανταζής, Βαγγέλης Παπαβασιλείου, Παύλος Παυλίδης, Θανάσης Πετρόπουλος, Θανάσης Πέτρου, Piotr, Kianoush Ramezani, Tjeerd Royaars, Soloup, Στέλλα Στεργίου, Maria Stoian, Tasmar, Σάββας «The Pack» Αμπατζίδης, Έφη Θεοδωροπούλου, Αντώνης Βαβαγιάννης, Ξανθός Βενιζέλου, Λευτέρης Γιακουμάκης, Γεωργία Ζάχαρη

Nov 282019
 

Το σ/κ βρεθήκαμε στη Σάμο, μετά από πρόσκληση του Κέντρου Πρόληψης “Φάρος”. Σκοπός του ταξιδιού, ένα βιωματικό εργαστήριο για την ευρεία κοινότητα του νησιού με θέμα “Πως Χτίζουμε Κοινότητες”. Το εργαστήριο συντόνισαν η Αλεξάνδρα Βασιλείου και η Βέρα Λάρδη.

Η πρόκληση μεγάλη. Η διάρκεια του εργαστηρίου (4 ώρες), ο χρόνος (Σάββατο απόγευμα) και οι ιδιαίτερα επώδυνες συνθήκες που βιώνουν οι κάτοικοι, οι πρόσφυγες και μετανάστες που ζουν στο νησί. Η ομάδα των στελεχών του Κέντρου Πρόληψης φρόντισε με μεράκι και τρυφερότητα την εκδήλωση. Οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες ήρθαν με περιέργεια και διάθεση για συμμετοχή.

Σιγά-σιγά ζεστάθηκε η ομάδα. Το εργαστήριο είχε ως σκοπό το χτίσιμο δεξιοτήτων. Να αναρωτηθούμε, να κουβεντιάσουμε και να εξασκηθούμε στις δεξιότητες αυτές που υποστηρίζουν μια βιώσιμη κοινότητα.

Δεν άργησε να αναδυθεί η βίαιη και απάνθρωπη συνθήκη μέσα στην οποία ζουν όλοι στο Βαθύ. Το ΚΥΤ Σάμου δημιουργεί ντροπή, οργή και απόγνωση. Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο νησί δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αναπόφευκτη. Είναι αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων, εντός κι εκτός συνόρων. Είναι ένα έγκλημα πολιτικό και κοινωνικό. Η συνύπαρξη σε αυτές τις συνθήκες γίνεται άθλος. Δοκιμάζεται η ανθρωπιά, το φιλότιμο και η αξιοπρέπεια όλων. Οι ακραίες φωνές βρίσκουν έδαφος για να σκορπίσουν λόγο μισαλλόδοξο και ξενοφοβικό. Η ευαισθησία και η ενσυναίσθηση γίνονται κίνητρο για δράση, αλλά οδηγούν και σε απελπισία και πόνο.

Όλα αυτά και πολλά άλλα αναδύθηκαν στη συζήτηση της ομάδας. Συμπέρασμα δεν βγήκε. Πως άλλωστε, σε τόσο μικρό χρόνο και σε τόσο φορτισμένες συνθήκες; Αλλά καταφέραμε ως ομάδα να διατηρήσουμε ενεργή την επίγνωση μας για τον τρόπο που συζητάμε, για αυτά που κλιμακώνουν ή αποκλιμακώνουν την ατμόσφαιρα, για αυτά που μας ενώνουν και αυτά που μας χωρίζουν. Φύγαμε προβληματισμένες αλλά και συγκινημένες από την πρόθεση όσων ήρθαν στο εργαστήριο να συνυπάρξουμε για αυτό το χρόνο, να αντέξουμε την ένταση και να αναζητήσουμε νέους τρόπους.

Ακολουθούν δυο κείμενα. Ένα της Βέρας Λάρδη κι ένα από το blog του Κέντρου Πρόληψης.

Η βιωματική εμπειρία στη δουλειά με κοινότητες

Βέρα Λάρδη

Λίγες σκέψεις μετά το εργαστήρι που κάναμε στη Σάμο. Μετά από πρόσκληση του Κέντρου Πρόληψης Σάμου Φάρος βρεθήκαμε να συντονίζουμε μαζί με την Αλεξάνδρα Βασιλείου ένα βιωματικό εργαστήριο με τίτλο “Πως χτίζουμε κοινότητες”. Συχνά συνδυάζουμε τα εργαλεία μας φροντίζοντας να συμπληρώνουμε την συζήτηση με βιωματικές ασκήσεις, παιχνίδια και θεωρία.

Το σαββατοκύριακο 23-24 Νοεμβρίου, βρεθήκαμε, λοιπόν, στη Σάμο για δύο βιωματικά εργαστήρια, ένα ανοιχτό στο κοινό και ένα για τους εργαζόμενους και εργαζόμενες στο Κέντρο Πρόληψης. Η Σάμος είναι ένα από τα νησιά μας που αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις λόγω του προσφυγικού. Η τοπική κοινότητα στο Βαθύ προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην κανονικότητα που είχε συνηθίσει και την ένταση που δημιουργούν οι νέες πολύ δύσκολες, για όλους, συνθήκες. Το εργαστήριο του Σαββάτου είχε σαν στόχο να εξερευνήσουμε τρόπους αντιμετώπισης των προκλήσεων που βοηθούν στην αποφυγή της πόλωσης και ενδυναμώνουν την εποικοδομητική συνδιαλλαγή ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας. Ήταν ανοιχτό για το κοινό και μπορούσε να το παρακολουθήσει όποια/ος επιθυμούσε. Βρεθήκαμε με μια ετερόκλιτη ομάδα: νεότεροι, γηραιότεροι, άντρες και γυναίκες, με διαφορετικές απόψεις, πολιτικές πεποιθήσεις, με λιγότερη ή περισσότερη εμπειρία σε βιωματικές επιμορφώσεις και οργανωμένες δράσεις. Η ομάδα αποτελούνταν από περίπου πενήντα μέλη της τοπικής κοινωνίας και 3-4 επισκέπτες όπως εμείς. Συναντηθήκαμε στην ισόγεια αίθουσα του ξενοδοχείου. Καθίσαμε σε κύκλο. Κάποια στιγμή, τους μοιράσαμε μεγάλα κομμάτια χαρτί. Σε κάποια έγραφε “κοινότητα είναι…” και σε κάποια άλλα “κοινότητα δεν είναι….” Τους καλέσαμε να χωριστούν σε μικρότερες ομάδες, να πάρουν ένα από τα χαρτιά και να συμπληρώσουν με μαρκαδόρους τη φράση.

Παρατηρούσα τις ομάδες να δουλεύουν. Στην συνέχεια θα τους ζητούσαμε να κάνουν ομαδικά γλυπτά εμπνευσμένα από τις σημειώσεις τους. Η καρδία μου άρχισε να χτυπάει πιο δυνατά. Ήρθε η αμφιβολία. Ήμουν νεοφερμένη σε μία ομάδα που φαίνεται να διαπραγματεύεται έντονη σύγκρουση μέσα στην κοινότητά της λόγω των συνθηκών. “ Μήπως δεν μπουν στη διαδικασία; Μήπως νιώσουν ότι εκτίθενται; Οι περισσότεροι φαίνεται να μην έχουν ξανακάνει κάτι παρόμοιο. Μήπως αρνηθούν από αμηχανία;” Αυτά σκεφτόμουν λίγο πριν τους δώσω την οδηγία για την άσκηση.

Η σωματική έκφραση έχει την μοναδική ιδιότητα να επιδρά άμεσα σε όποιον δεχθεί να μπει στην διαδικασία ανεξαρτήτως εμπειρίας, προσωπικών απόψεων και αναγκών. Δεν χρειάζεται καμία άλλη προϋπόθεση πέραν από την διάθεση να εμπιστευτείς τη διαδικασία.

Και ναι, όλοι σε αυτήν την ομάδα δέχθηκαν- χωρίς εχέγγυα- να δοκιμάσουν, ανεξαρτήτως της στάσης και θέσης τους στην κοινότητα, γηραιότεροι, νέοι, παραδοσιακοί, συντηρητικοί, προκατειλημμένοι, μαχητικοί και διαλλακτικοί. Τα σώματα ζωντάνεψαν, πήραν αυθόρμητα μία στάση που εξέφραζε την εσωτερική τους διεργασία, τα χέρια αν και ακίνητα σε μία στάση αφηγήθηκαν ολόκληρες ιστορίες συμπερίληψης ή περιθωριοποίησης, σύγκρουσης και αποδοχής. Η κοινότητα συνδέθηκε, μάτια βούρκωσαν, η συγκίνηση σε κάποιες και κάποιους ήταν έκδηλη… Κράτησε για λίγο, μόλις μερικά λεπτά. Μετά τα χέρια κατέβηκαν, τα σώματα χαλάρωσαν, ξανακαθίσαμε στις καρέκλες. Περάσαμε στο επόμενο.

Ασφαλώς δεν φτάνει να νιώσεις, χρειάζεται και να καταλάβεις. Τα θέματα δεν λύνονται έτσι απλά κάνοντας γλυπτά σε ένα εργαστήριο θεάτρου ή χορεύοντας σε ένα γλέντι στην πλατεία. Όμως τη στιγμή όπου όλοι αυτοί οι διαφορετικοί άνθρωποι στάθηκαν στο χώρο σε συμπλέγματα ομαδικών γλυπτών, τα σώματά τους αποκάλυψαν ταυτόχρονα την διαφορετικότητα και την βαθύτερη σύνδεση τους με την κοινότητα. Αυτή η βαθειά συγκινητική στιγμή για κάποιους συνέβαλλε μετά στο να διαπραγματευτούμε τον τρόπο με το οποίο κουβεντιάζουμε ως κοινότητα τα θέματα που αφορούν την συμβατική μας πραγματικότητα.

Στα δεκαπέντε χρόνια που ασχολούμαι με την εκπαίδευση ενηλίκων έχω αξιοποιήσει επανειλημμένα το θέατρο playback και το παιχνίδι. Τα τελευταία χρόνια το ψυχόδραμα το κοινωνιόδραμα και η κοινωνιομετρία έχουν προστεθεί στην εργαλειοθήκη. Κάθε φορά εκπλήσσομαι με την δύναμη της σωματικής έκφρασης στη δουλειά με ενήλικες, την διαθεσιμότητα των ανθρώπων να μπουν στην διαδικασία και τον πλούτο που κερδίζω προσωπικά από την επαφή μαζί τους.

Με μεγάλη συμμετοχή κατοίκων της Σάμου υλοποιήθηκε τo Βιωματικό Εργαστήριο του Κέντρου Πρόληψης Π.Ε. Σάμου “Φάρος”, “Πώς Χτίζουμε Κοινότητες.»

Πηγή: Φάρος

To Βιωματικό Εργαστήριο του Κέντρου Πρόληψης Π.Ε. Σάμου “Φάρος”, “Πώς Χτίζουμε Κοινότητες”, με προσκεκλημένες συντονίστριες την κα. Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D. (Κοινωνική Ψυχολόγος) και την κα. Βέρα Λάρδη (ψυχοθεραπεύτρια Ψυχοδράματος), υλοποιήθηκε στο Ξενοδοχείο «Αιολίς» στην πόλη της Σάμου. Είναι η πρώτη δράση σε μια σειρά εκδηλώσεων με αφορμή τα «εικοσάχρονα» της ίδρυσης του «Φάρου», που συμπληρώνονται φέτος. 

Υπήρξε μεγάλη προσέλευση κοινού από όλες τις κοινωνικές ομάδες του νησιού. Φάνηκε η ανάγκη του ανθρώπου που ζει στη Σάμο «αυτόν τον καιρό» να συζητήσει θέματα που δυσκολεύουν και πυροδοτούν εντάσεις.
Στα πλαίσια αυτού του εργαστηρίου  δόθηκε η δυνατότητα να ανταλλάσσει κανείς απόψεις, «βάζοντας στην κουβέντα» απλά την θέση του και όχι την διαφωνία του, να μιλά χωρίς ταμπέλες και ετικέτες, να αξιοποιεί την εμπειρία των χρόνων και των διαφορετικών βιωμάτων, να διαφωνεί  χωρίς να διαλύει και να διαλύεται. Παρουσιάσαμε τα «δώρα» που φέρνει καθένας και καθεμία στην τοπική του κοινότητα. Μοιραστήκαμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στις κοινότητες που συμμετέχουμε. «Δώσαμε φωνή» στη Σάμο, προσκαλώντας την να μιλήσει για τις δικές της ανάγκες.

Ως Κέντρο Πρόληψης ευχαριστούμε όλους όσοι  τις συμμετείχατε και τολμήσατε να εκφραστείτε  αναλαμβάνοντας τον ενεργό ρόλο που αξίζει στην Κοινότητα. Τέλος, ευχαριστούμε την Αλεξάνδρα Βασιλείου και την Βέρα Λάρδη που με την μαεστρία τους μας κινητοποίησαν, μας ενέπνευσαν και μας έκαναν να βιώσουμε τον πλούτο της κοινότητας.

Ένα κλικ εδώ για φωτογραφίες από το εργαστήριο.

Nov 222019
 

Πηγή: ΠΡΩΤΑ.12

“Η Συνέλευση των Παιδιών” είναι ένας μικρός οδηγός για εκπαιδετικούς, γονείς και παιδιά, σχετικά με τη διοργάνωση μαθητικών συνελεύσεων από το νηπιαγωγείο ως τις μεγάλες τάξεις του λυκείου. Σε αυτόν μπορείτε να βρείτε επιχειρήματα για τη σκοπιμότητα των συνελεύσεων, προτάσεις για τον τρόπο οργάνωσής τους και ιδέες για το πώς μπορείτε να δώσετε νόημα και ενδιαφέρον σε αυτή τη διαδικασία. 

Είναι πολύ σημαντικό στην καθημερινότητα του σχολείου, μέσα και έξω από τις τάξεις, να υπάρχουν διαρκώς ερεθίσματα και βιώματα που βοηθούν τα παιδιά να καταλάβουν τι σημαίνει στην πράξη η δημοκρατία. Πώς επιτυγχάνεται η συνεργασία, η συζήτηση, η ακρόαση των άλλων, ο αλληλοσεβασμός, η κατανόηση, η συλλογική λήψη αποφάσεων, η ανάληψη και ο καταμερισμός ευθυνών, η αλληλεγγύη, η κοινή προσπάθεια για τη βελτίωση του σχολικού περιβάλλοντος, των σχέσεων και της σχολικής ζωής. 

Η εμπειρία μάς έχει δείξει ότι όταν εμπιστευόμαστε τα παιδιά και τους δείχνουμε -με το παράδειγμά μας- τρόπους με τους οποίους μπορούν να εκφράζουν τη γνώμη τους, να ακούν, να διαλέγονται και να παίρνουν μαζί αποφάσεις, τότε βλέπουμε ότι τα παιδιά μπορούν να κάνουν θαύματα!

Οι συντάκτες του οδηγού έχουν ζήσει από κοντά την αναγκαιότητα αλλά και τη χρησιμότητα της οργάνωσης συνελεύσεων στο σχολείο:

Ο Γιώργος Μόσχος, νομικός, υπήρξε ο πρώτος και για σχεδόν 15 χρόνια Συνήγορος του Παιδιού στην Ελλάδα, έχοντας αναλάβει από το 2003 αυτόν το ρόλο στην ανεξάρτητη αρχή Συνήγορος του Πολίτη. Επισκέφτηκε πολλές εκατοντάδες σχολεία και συνομίλησε με σχεδόν 20.000 παιδιά σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων τους. Η Ασπασία Καλησώρα, εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, εφαρμόζει συστηματικά τις συνελεύσεις στα σχολεία όπου υπηρέτησε από το 2005 και έχει διαπιστώσει στην πράξη τα τεράστια οφέλη που έχουν για τα παιδιά.

Την έκδοση επιμελήθηκε καλλιτεχνικά η Ειρήνη Κουμπαρούλη και υποστηρίζει η ΠΡΩΤΑ.12.

Ο οδηγός έχει εγκριθεί ως εκπαιδευτικό υλικό από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής και το Υπουργείο Παιδείας (δείτε την απόφαση έγκρισης εδώ). Σύντομα πρόκειται να εκτυπωθεί σε 3.000 αντίτυπα, με χρηματοδότηση του ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. 

Μπορείτε να δείτε και να κατεβάσετε τον οδηγό εδώ.

Παράλληλα με το εκπαιδευτικό υλικό, εγκρίθηκε και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Ζουμ στην τάξη μας και στο δικό μας σχολείο” που αποτελεί μια διεργασία εκπαίδευσης στη διεξαγωγή συνελεύσεων. Δείτε το πρόγραμμα εδώ.

Nov 202019
 

Ψυχολόγοι που συμμετείχαν στο International Summit on Psychology and Global Health στην Λισσαβόνα ομόφωνα αποφάσισαν να κάνουν ότι είναι εφικτό για να ενθαρρύνουν συμπεριφορές που βοηθούν στην επίγνωση για την κλιματική αλλαγή.

Εδώ η κοινή τους ανακοίνωση (αγγλικά).

Proclamation

“We, representatives of national and international psychological organizations in attendance at the Lisbon Inaugural International Summit on Psychology’s Contributions to Global Health, are committed to ongoing collaboration in the application of psychological science to jointly advance progress on critical global issues, including the United Nations Sustainable Development Goals.

Our commitment of professional, scientific, educational, cultural, and applied resources will be directed to advancing those issues and Goals for which psychology offers the greatest contribution.

Our initial efforts will be focused on Sustainable Development Goal 13: Take urgent action to combat climate change and its impacts.

Our mutual work on applications of psychological science to climate change will also provide a framework and model for future collaboration focused on proposals to address critical global issues”.

DRAFT RESOLUTION

“WHEREAS there is overwhelming agreement among climate scientists that climate crisis poses a serious global threat, is occurring faster than previously anticipated, and is caused in part by human behavior;

WHEREAS the resistance of some individuals worldwide to accept evidence of climate crisis reflects a variety of psychological, social, economic, and political factors, including misunderstanding the relevant science; psychological threats of departing from the consensus view of one’s peer-group; deliberate exposure to misinformation; and concerns about financial losses stemming from addressing climate crisis;

WHEREAS current research and public communication on the impact of climate crisis have often emphasized the major physical damage caused by extreme weather, such as floods, droughts, hurricanes, and wildfires, and insufficiently addressed the increased displacement, migration, and conflict affecting those populations involved;

WHEREAS climate crisis has a disproportionate impact on already vulnerable groups with fewer resources, including low-income individuals or those who live in rural areas, people of color, women, children, older adults, and individuals with disabilities;

WHEREAS research shows that climate change-related events can result in major acute and chronic adverse mental health outcomes, including stress, trauma, and shock; post-traumatic stress disorder and other forms of anxiety; depression; and substance use disorder, which have been a secondary consideration in climate change communication and action;

THEREFORE, BE IT RESOLVED that our psychology organizations will advocate for and support international and cross-disciplinary collaboration to mitigate and facilitate adaptation to climate crisis.

We will inform our respective members and the public about climate crisis, emphasizing scientific research and consensus on its causes and short- and long-term harms, and the need for immediate personal and societal action;

We will encourage our members and other mental health leaders to be vocal advocates concerning the necessary preparatory and responsive adaptations to climate crisis and to invest more in research and practice is this area;

We will advocate for Universities and other entities could include formation on societal challenges and, particularly, climate crisis for psychologists and other mental health professionals;

We will increase the availability of services and supportive interventions to help minimize harm to mental health and well-being, especially among vulnerable populations, and increase community resilience;

We will advocate for the rights of those most susceptible to the negative health, and mainly, mental health impacts of climate crisis, for example, by encouraging policymakers to fully fund programs to aid those who suffer harm from severe climate crisis-related events;

We will support the development of a public awareness campaign to encourage individuals and communities to adopt behaviors to help prepare for and recover from gradual climate change and acute climate crisis events;

We will encourage governmental, educational, health, and corporate leaders to use more psychological science in police designs as well as to adopt norms, values, and policy to promote sustainable preventive and corrective behaviors in individuals, groups and communities“.

PROCLAMATION ON COLLABORATION SIGNED BY

American Psychological Association, Order of Portuguese Psychologists, Australian Psychological Society, Bahamas Psychological Association, Brazilian Society of Psychology, British Psychological Society, Canadian Psychological Association, Caribbean Alliance of National Psychological Associations, Chinese Psychological Society, Asian Psychological Association, College of Psychologists of Peru, Colombian College of Psychologists, Cuban Society of Health Psychology, Cuban Society of Psychology, European Federation of Psychologists’ Associations, Flemish Association for Clinical Psychologists, German Psychological Society, Guatemala College of Psychologists, International Association of Applied Psychology, International Council of Psychologists, International Union of Psychological Science, Jamaican Psychological Society, Japanese Psychological Association, Jordanian Clinical Psychologists Association, Lebanese Psychological Association, Mexican Psychological Society, National Psychological Association of Ukraine, New Zealand Psychological Society, Nicaraguan Association for the Development of Psychology, Nigerian Psychological Association, Norwegian Psychological Association, Order of Psychologists of Albania, Pan-African Psychology Union, Psychological Association of Namibia, Psychological Society of Kenya, Seoul National University, Spanish Psychological Association, Sri Lanka Psychological Association, Swedish Psychological Association, Uganda Council of Psychologists, Uruguayan Psychological Association and Zanzibar Professional Counselors Association.

Source: https://www.psychologyandglobalhealth.org

Και η ανακοίνωση του American Psychological Association.

Psychological Associations From Around the World Meet to Discuss Application of Psychology to Stem Climate Change

LISBON, Portugal — The leaders of psychological associations from more than 40 nations gathered here today for the first International Summit on Psychology and Global Health and signed a proclamation agreeing to apply psychological science to advance progress on combating climate change.

“This is a landmark for psychology around the world as we commit our discipline for the first time to act collectively and individually to use our science to help solve one of the greatest challenges of our era,” said Arthur C. Evans Jr., PhD, CEO of the American Psychological Association. “Climate change is a problem created largely by human behavior so it is fitting that we apply the science of human behavior to mitigating its impacts.”

“It’s a pleasure to co-host this summit in Lisbon, Portugal, which, in fact, can make a decisive contribution to a better understanding of the human behavior and decision-making factors involved in the climate crisis, as well as the decisive role that psychology and psychologists can play globally and locally,” said Francisco Miranda Rodrigues, president of the Order of Portuguese Psychologists (Ordem dos Psicólogos Portugueses).

The proclamation commits the 43 signatories to use their professional, scientific, educational, cultural and applied resources “to achieve progress on matters of utmost importance for which psychology offers the greatest contribution.” Their initial efforts will focus on the United Nations’ Sustainable Development Goal 13: Take action to combat climate change and its impacts.

The inaugural International Summit on Psychology and Global Health, which runs from Nov. 14-16, was organized and cosponsored by American Psychological Association and the Order of Portuguese Psychologists. In addition to issuing the proclamation, participants planned to release a resolution later in the meeting and to co-create a campaign to achieve the goals set forth in both documents. 

Participants also planned to address topics including:

  • How to communicate effectively about climate change.
  • How to promote environmentally friendly behaviors.
  • How to promote adaptation and resilience to climate change.
  • Social justice issues related to groups that suffer disproportionate impacts from climate change.

Among the more than 40 psychological associations represented at the summit were Australia, Brazil, China, Peru, Cuba, Jordan, Mexico, Nigeria, South Korea and Uganda. 

For more information on the summit and a full list of participants, visit the International Summit on Psychology and Global Health webpage. 

Nov 132019
 

Το Κέντρο Πρόληψης Π.Ε. Σάμου “Φάρος” διοργανώνει βιωματικό εργαστήριο συνάντησης, προβληματισμού και ανάπτυξης δεξιοτήτων, με τίτλο “Πώς χτίζουμε Κοινότητες” το Σάββατο, 23 Νοεμβρίου 2019, από τις 17.30 έως τις 21.30, στην αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου Aeolis στην πόλη της Σάμου. Το εργαστήριο απευθύνεται σε όλα τα μέλη της κοινότητας του νησιού της Σάμου ωστόσο, λόγω του περιορισμένου αριθμού συμμετεχόντων, είναι απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής στα τηλέφωνα του Κ.Π., 22730.23443 & 87070-1 (8.30-14.30 καθημερινά). Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Περισσότερες πληροφορίες για το εργαστήριο
Στο εργαστήριο θα εξερευνήσουμε με βιωματικό τρόπο την έννοια της κοινότητας. Τι είδους κοινότητες έχουμε ανάγκη σήμερα και πως τις χτίζουμε; Τι δώρα φέρνουμε στις κοινότητες που ανήκουμε, ποιες προκλήσεις αντιμετωπίζουμε; Θα αναφερθούμε σε δεξιότητες που μας βοηθούν να στηρίξουμε τη βιωσιμότητα μιας κοινότητας, αξιοποιώντας θεωρητική συζήτηση και βιωματικές ασκήσεις.

Βέρα Λάρδη – Αλεξάνδρα Βασιλείου

Προσκεκλημένες συντονίστριες του εργαστηρίου είναι η Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D. (Κοινωνική Ψυχολόγος) και η Βέρα Λάρδη (ψυχοθεραπεύτρια Ψυχοδράματος), εκπαιδεύτριες ενηλίκων με πολύχρονη εμπειρία στη δουλειά με κοινότητες. Αξιοποιώντας εργαλεία του Processwork και του Ψυχοδράματος, συντονίζουν βιωματικές επιμορφώσεις και κοινωνικές παρεμβάσεις. Σκοπός αυτών των παρεμβάσεων είναι η ενδυνάμωση ομάδων, καθώς και η εκπαίδευση και αναγνώριση των δυναμικών συμπερίληψης και αποκλεισμού που εμφανίζονται σε κάθε κοινότητα.

Nov 042019
 

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

Η κατάσταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στο ΚΥΤ Μόριας και στους γύρω χώρους (αυτό που ντόπιοι, αλληλέγγυοι και πρόσφυγες αποκαλούν ζούγκλα) είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους. 13.000 άνθρωποι συνωστίζονται σε ένα χώρο που έχει φτιαχτεί για 3.000. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι παιδιά. Οι ανάγκες είναι πολλές. Οι καιρικές συνθήκες χειροτερεύουν και μεγαλώνουν τα προβλήματα.

Αυτή τη στιγμή προέχει η συγκέντρωση των παρακάτω:

Βρεφικά
Γάλα βρεφικό 1-3 ετών
Πάνες για 1-3 ετών

Ρούχα
· Μπουφάν
· Παιδικά ρούχα
· Κουβέρτες
· Αντρικά παντελόνια και μπλούζες
· Γυναικεία παντελόνια
· Παπούτσια
· Μόνο καινούργια εσώρουχα για παιδιά και ενήλικες
· Κάλτσες
· Πετσέτες

Προϊόντα υγιεινής
· Σερβιέτες
· Παιδικά προϊόντα υγιεινής
· Οδοντόβουρτσες, οδοντόκρεμες
· Αφρόλουτρο, σαμπουάν, σαπούνι

Ø Αλληλέγυοι και αλληλέγγυες
Ø Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο
Ø ΗΛΙΑΚΤΙΔΑ ΑΜΚΕ
Ø Welcome to Europe
Ø Attika Human Support

Τα παραπάνω είδη συγκεντρώνουμε στην Αθήνα μέχρι Πέμπτη 7/11 εδώ:

Σάββατο & Κυριακή στο Καφενείο της Ακαδημίας Πλάτωνος,
Μοναστηρίου 140, Αθήνα, Το Καφενείο Στην Ακαδημία Πλάτωνος

Καθημερινά στο βάθος κήπος,
Κεραμεικού 99, Αθήνα, www.bathoskipos.gr

Καθημερινά στο: The Giant yogis project
Κειριαδων 13, Κάτω Πετράλωνα (δίπλα στο Σπιρτόκουτο), The Giant yogis project

* Σε περίπτωση που συγκεντρώνεται πολύ υλικό είναι σκόπιμη μια κάποια διαλογή.

Oct 312019
 
photo: www.creativehealing.org/processwork

Η Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας αυτήν την Παρασκευή 1/11, 7.00 – 9.00 μμ, στο Καλαμάκι (Γιαννάρου 17, στάση τραμ ‘Πικροδάφνη’).

“Βαθιά Δημοκρατία είναι η αίσθηση ότι ο κόσμος είναι εδώ για να μας βοηθήσει να γίνουμε ολόκληροι και ότι εμείς είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τον κόσμο να γίνει ολόκληρος” — Arnold Mindell

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση “Βαθιάς Δημοκρατίας” και είναι ανοιχτές σε όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, ως κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Το θέμα επιλέγεται στην κάθε συνάντηση από την ομάδα. Η συναντήσεις αυτές είναι χωρίς κόστος.

Oct 152019
 

Ρωγμές, Ρήγματα και Αντιστάσεις στην Κυρίαρχη Ψυχιατρική

Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 448,  Τιμή : 22,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-386-4

Ρωγμές, Ρήγματα και Αντιστάσεις στην Κυρίαρχη Ψυχιατρική

Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου

Εκδόσεις ΑΓΡΑ, Οκτώβριος 2019

Αριθμός σελίδων : 448,  Τιμή : 22,00 Ευρώ

ISBN: 978-960-505-386-4

Το κρίσιμο ερώτημα, το μεγάλο διακύβευμα του σήμερα στον χώρο της ψυχικής υγείας είναι το πώς η ψυχιατρική, που, κάτω από την άμεση ή έμμεση χειραγώγηση της από το φαρμακοβιομηχανικό σύμπλεγμα, έχει βουλιάξει στον βιολογικό αναγωγισμό, στις διαγνωστικές ετικέτες, στον μονόδρομο του ψυχοφάρμακου, στη διαχείριση και στην καταστολή αντί για την απάντηση στις ανάγκες των υποκειμένων, θα μπορέσει ν’ ανοιχτεί σε άλλους, ριζικά εναλλακτικούς και χειραφετητικούς ορίζοντες.

Σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης διεθνώς, με έναν διαρκώς εντεινόμενο ρατσισμό απέναντι στην όποια διαφορετικότητα, όταν όλο και ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού πετιούνται σ’ έναν κοινωνικό καιάδα ως περιττοί και πλεονάζοντες, πώς θα μπορέσει η ψυχιατρική να αντλήσει από τις χειραφετητικές πρακτικές και αντιλήψεις ενός σχετικά πρόσφατου παρελθόντος, και να γίνει μια άλλη ψυχιατρική, που δεν θα χάνει τον άρρωστο πίσω από την αρρώστια, που θα μπορεί να δει και να νιώσει ότι το παράλογο είναι μέσα μας όπως και ο λόγος; Πώς θα μάθει να διαλέγεται και να διαπραγματεύεται αντί να επιβάλλει;

Και πατώντας στη χειραφετητική κληρονομιά του ’60 και του ’70, που μοιάζει να έχει ξεχαστεί, πώς θα τη φέρει και πάλι στο προσκήνιο, όχι με σκοπό τη μηχανική της αντιγραφή, αλλά για να την ξεπεράσει, επινοώντας και ανακαλύπτοντας τις χειραφετητικές διαδρομές και διεξόδους στις νέες συνθήκες όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί.

Κείμενα για τις υπαρξιακές και κοινωνικές ρίζες του ψυχικού πόνου, την κατασκευή της σχιζοφρένειας, τη βιολογικοποίηση της παιδικής «ζωηρότητας», τα ψυχοφάρμακα, τις νευροεπιστήμες, τις ιδεολογίες του ψυχιατρικού εκσυγχρονισμού, τα ψυχιατρικά ιδρύματα, τις «μη κερδοσκοπικές» οργανώσεις και την ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας, την ιδρυματική βία, την ψυχιατρική και το δίκαιο, την ελληνική ψυχιατρική μεταρρύθμιση, την ψυχιατρικοποίηση και την ψυχολογικοποίηση της οικονομικής κρίσης κ.ά.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο Θεόδωρος Μεγαλοοικονόμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε ιατρική στο ΕΚΠΑ και, ως ψυχίατρος, από το 1982, ήρθε σε επαφή με το κίνημα της εναλλακτικής ψυχιατρικής, εμπνευσμένο από τον Ιταλό Φράνκο Μπαζάλια. Εργάστηκε διαδοχικά σε τρία ψυχιατρεία: στο Δρομοκαΐτειο (1986-1990), στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου (1990-1999) και στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής (1999-2014), παίρνοντας πρωτοβουλίες για μεθόδους και προγράμματα ριζικής αποδόμησης και ξεπεράσματος των ιδρυματικών πρακτικών στην κατεύθυνση της αποϊδρυματοποίησης. Ανέπτυξε συνεχή και συστηματική δραστηριότητα για την ανάπτυξη ενός εναλλακτικού κινήματος στην ψυχική υγεία, από κοινού με άτομα που διέθεταν ψυχιατρική εμπειρία, μαζί με οικογένειες, λειτουργούς ψυχικής υγείας και κοινωνικά κινήματα. Έχει δημοσιεύσει πολλά επιστημονικά άρθρα σε περιοδικά και συλλογικές εκδόσεις. Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Λέρος: Μια ζωντανή αμφισβήτηση της κλασικής ψυχιατρικής (2016).

Oct 102019
 

Πηγή: Πρωτοβουλία Ψ

Άλλη μια «Παγκόσμια Ημέρα για την Ψυχική Υγεία», κάθε χρόνο στις 10 Οκτώβρη, που δεν χρησιμεύει παρά απλώς για να υπενθυμίσει την προϊούσα εξάπλωση και επιδείνωση των προβλημάτων ψυχικής υγείας παγκοσμίως (και φυσικά στην Ελλάδα) και συμβαδίζει με την ταυτόχρονη υποχρηματοδότηση, συρρίκνωση και βιολογικοποίηση των συστημάτων ψυχικής υγείας στην μια χώρα μετά την άλλη.

Η φετινή «Παγκόσμια Ημέρα» είναι αφιερωμένη στην «Προαγωγή της Ψυχικής Υγείας και στην Πρόληψη των Αυτοκτονιών». ΄Ηδη από την δεκαετία του 90 τα think tank του ΠΟΥ είχαν κάνει και αυτά τις εκτιμήσεις τους για το ζοφερό μέλλον που έβλεπαν να έρχεται (όπως κάνουν τα think tank όλων των οργανισμών του κυρίαρχου συστήματος), προβλέποντας, ήδη από τότε, ότι οι αυτοκτονίες θα είχαν τέτοια ραγδαία άνοδο ώστε, μέχρι το 2020, να φτάσουν ν΄ αποτελούν, διεθνώς, τη δεύτερη αιτία θανάτου (μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα).

Η Ελλάδα ήταν μια από τις χώρες στις οποίες αυτό επιβεβαιώθηκε στο υπέρτατο βαθμό μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και τα διαδοχικά μνημόνια μετά το 2010, όταν οι κατ΄ έτος αυτοκτονίες, σε μια χώρα με τα πιο χαμηλά ποσοστά αυτοκτονιών στην Ευρώπη, απέκτησαν τον πιο υψηλό ρυθμό ανόδου και έφτασαν μέχρι και να διπλασιαστούν σε σχέση με αυτές προ του ξεσπάσματος της κρίσης (οι πραγματικές και όχι αυτές που «καταφέρνει» να καταγράψει η ΕΛΣΤΑΤ).

Στις επισημάνσεις του ΠΟΥ περιλαμβάνονται ζητήματα γνωστά από μακρού, τα οποία και ως Πρωτοβουλία ‘Ψ’ έχουμε επανειλημμένως επισημάνει, όπως ότι η ανεργία, η οικονομική καταστροφή και η προσφυγιά είναι μεταξύ των κυριότερων ψυχοπιεστικών παραγόντων που οδηγούν στην εξάπλωση και επιδείνωση των ψυχοπαθολογικών εκδηλώσεων, των εισαγωγών για ψυχιατρική νοσηλεία, των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, των αυτοκτονιών. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περίπου ένας στους δέκα καταγράφεται, διεθνώς, με κάποιας μορφής, ήπια, ή πιο σοβαρή, «ψυχική διαταραχή», περισσότεροι από 350 εκ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από συμπτώματα στο καταθλιπτικό φάσμα, ενώ περί τις 800.000 είναι ετησίως οι καταγεγραμμένες, διεθνώς, αυτοκτονίες και, φυσικά, πολλαπλάσιες οι απόπειρες. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, στους νέους 15 έως 27 ετών η αυτοκτονία έχει φτάσει να γίνει η κύρια αιτία θανάτου (πηγάζοντας από τις διάφορες μορφές βίας, κακοποίησης, απομόνωσης, απουσίας μέλλοντος κλπ). Είναι, τέλος, ενδιαφέρουσα και η επισήμανση που κάνει για τις σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία που έχει η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, οι (κυρίαρχες πλέον) συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Βέβαια, όλα αυτά ήταν ανέκαθεν απλές επισημάνσεις, χωρίς ποτέ κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Είναι, άλλωστε, και στη φύση όλων αυτών των διεθνών οργανισμών να λειτουργούν, συχνά και μέσω κάποιων σωστών επισημάνσεων, ως το άλλοθι των κυρίαρχων εξουσιών για την εφαρμογή των διαμετρικά αντίθετων πολιτικών από αυτές που εξυπακούονται από αυτές τις επισημάνσεις.

Σ’ αυτή τη χώρα είχαμε, ακριβώς στις παραμονές της «Παγκόσμιας Ημέρας» αυτών των διακηρύξεων, ένα σαφέστατο δείγμα από τη μεριά του Υπουργείου Υγείας για το ποια πολιτική προεικονίζεται και στον τομέα της Ψυχικής Υγείας. Όχι, δηλαδή, ότι, ήδη από πριν, «δεν ξέραμε», αλλά η αιφνιδιαστική, με «επείγουσες νομοθετικές διαδικασίες» εκπαραθύρωση του εκλεγμένου, μέσα από συλλογικές/δημοκρατικές διαδικασίες Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΕΘΕΑ, προκειμένου να μπορούν να διορίσουν ανεμπόδιστα τους εντεταλμένους τους για την υλοποίηση των πολιτικών που έχουν έτοιμες προς εφαρμογή, μιλάει για το τι μας περιμένει σε όλο τον χώρο της Ψυχικής Υγείας και της Υγείας γενικότερα.

Είναι σαφής η στόχευση στην υπονόμευση και στη διάλυση των «στεγνών» προγραμμάτων, συνδεδεμένων με πρακτικές κοινωνικής επανένταξης, στήριξης στην εκπαίδευση κλπ – και το ΚΕΘΕΑ, από συστάσεώς του, λειτουργεί σ΄ αυτή τη βάση, της οποίας «φέρων οργανισμός» ήταν ανέκαθεν αυτή ακριβώς η δημοκρατική λειτουργία, η γενική συνέλευση για την εκλογή του (άμισθου) ΔΣ κλπ, την οποία καταργεί η δεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη/Κικίλια. Μια «συνέλευση των μελών», δηλαδή, αυτών που συμμετέχουν στα θεραπευτικά προγράμματα, των οικογενειών τους, των λειτουργών της μονάδας, των εθελοντών. Αυτοί που πρώτοι απ΄ όλους θα πληγούν από αυτή την επέλαση του αυταρχισμού, θα είναι ακριβώς όλες και όλοι αυτοί που είχαν κατακτήσει, μέσω αυτών των διαδικασιών, ένα λίγο-πολύ ισότιμο ρόλο μέσα στην ίδια την συνέλευση της δομής. Κάτι που αποτελεί το ζητούμενο για την ίδια την πραγματική και όχι επίπλαστη θεραπευτικότητα μιας μονάδας (ψυχικής υγείας, απεξάρτησης κοκ).

Η επίθεση στο ΚΕΘΕΑ δεν είναι παρά ένα πρώτο βήμα στην αποδιάρθρωση των υπαρχουσών δομών απεξάρτησης (του 18Ανω κλπ), στα πλαίσια μιας πολιτικής προσανατολισμένης στο μονόδρομο των υποκατάστατων (μεθαδόνης κλπ), συνδυασμένης με το «νόμο και τάξη», μετά τους πρόσφυγες, και για τους τοξικοεξαρτημένους (που το ίδιο το κυρίαρχο σύστημα πολλαπλασιάζει και έχει γκετοποιήσει σε διάφορα σημεία, αλλά που τώρα αυτό, προφανώς «ενοχλεί» την «τουριστική ανάπλαση»), μέσω των «χώρων ελεγχόμενης χρήσης» (που θεσμοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση), αλλά και της βίαιης απομάκρυνσης, με τις «επιχειρήσεις- σκούπα» (έως και του εγκλεισμού) μακριά από το κέντρο της πόλης… «να μη φαίνονται».

Και η φετινή «Παγκόσμια Ημέρα της Ψυχικής Υγείας» μας βρίσκει, λοιπόν,
-με το 65% των εισαγωγών για ψυχιατρική νοσηλεία να είναι ακούσιες,
-με τις πρακτικές της καταστολής και της «περιστρεφόμενης πόρτας» κυρίαρχες και αυτονόητες (ως, δήθεν, «ιατρικές πράξεις»),
-χωρίς καμιά κοινωνική στήριξη για όσες και όσους έχουν ανάγκη,
-με πολλαπλασιασμό των αστέγων, ένα μεγάλο ποσοστό των οποίων είναι άτομα με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας,
-με τα πολλαπλασιαστικά αυξανόμενα προβλήματα ψυχικής υγείας των προσφύγων να μένουν αναπάντητα, συχνά να μην κατανοούνται καν και να απορρίπτονται στον Καιάδα – όπως και πολλών ντόπιων,
-με παντελή έλλειψη κοινοτικών υπηρεσιών και υποτυπώδεις παιδοψυχιατρικές υπηρεσίες
-χωρίς, «ποτέ και πουθενά», καμιά τομεοποίηση,
-με όλες τις υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας (όπως και συνολικά της Υγείας) δραματικά υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτημένες,
-με την ακραία βιολογικοποίηση της ψυχιατρικής και την χειραγώγηση της ψυχιατρικής κοινότητας από το βιο-φαρμακο-βιομηχανικό σύμπλεγμα.

΄Ηδη η προηγούμενη κυβέρνηση έχει αφήσει έτοιμο (καθώς δεν είχε προλάβει, λόγω εκλογών, να το ψηφίσει) το νομοσχέδιο για την «ακούσια θεραπεία στην κοινότητα», ενώ και το βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων, που είχε πάρει αναβολή το 2015, παραμένει ως μια επικρεμάμενη απειλή.

Αυτή είναι η «Παγκόσμια Ημέρα της Ψυχικής Υγείας» του έτους 2019 για αυτή τη χώρα και μας περιμένουν πολλά, για αντίσταση, οργάνωση και διεκδίκηση. Στην κατεύθυνση πάντα μιας ριζικά εναλλακτικής και χειραφετητικής Ψυχικής Υγείας.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ

 Posted by at 16:59  ψυχική υγεία  Comments Off on Παγκόσμια Ημέρα “Ψυχικής Υγείας” – “Μια από τα ίδια”, όπως κάθε χρόνο, και ακόμα χειρότερα
Oct 092019
 

Νάνσυ Παπαθανασίου*

Το θέμα με την πρόταση της κυβέρνησης δεν είναι αν θα διοριστούν στο Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ οι άριστοι ή η αποζημίωση που θα λαμβάνουν. Είναι ότι καταργεί ουσιαστικά τον κοινοτικό προσανατολισμό του ΚΕΘΕΑ, το πιο σημαντικό ίσως στοιχείο ενδυνάμωσης, επαναφέροντας την κοινότητα σε μια θέση ανίσχυρη, μακριά από τη λήψη αποφάσεων.

Το ΚΕΘΕΑ ανακοίνωσε ότι επιχειρείται η κατάργηση του αυτοδιοίκητου χαρακτήρα του, με τον διορισμό του Δ.Σ. του από το υπουργείο Υγείας.

Μέχρι τώρα το Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ είναι άμισθο, εκλεγόταν από τη Γενική Συνέλευση, αποτελείται από εννέα αιρετά και τρία αναπληρωματικά μέλη και συμμετέχουν σε αυτό και δύο μη αιρετά μέλη (από το Εθνικό Συμβούλιο Δημόσιας Υγείας και το το Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής αντίστοιχα).

Το ΚΕΘΕΑ έχει χτίσει έναν τομέα επιστημονικής εξειδίκευσης που βασίζεται στο κοινοτικό μοντέλο δουλειάς από και με την κοινότητα στην οποία απευθύνεται, σε μια έκταση που είναι πρωτόγνωρη στην Ελλάδα.

Η πράξη αυτή επεκτείνεται και στη σύνθεση της Γενικής Συνέλευσης· ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της οργανωτικής δομής του ΚΕΘΕΑ είναι η πρόσβαση στις γενικές συνελεύσεις των μελών των θεραπευτικών προγραμμάτων που είναι στη φάση της επανένταξης.

Αναγνωρίζεται δηλαδή το δικαίωμα όσων λαμβάνουν τις υπηρεσίες του ΚΕΘΕΑ να συμμετέχουν ισότιμα στις συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων που αφορούν την εκλογή του Δ.Σ., μαζί με τους εργαζόμενους και τους εκπροσώπους των οικογενειών.

Η φιλοσοφία πίσω από αυτή τη στάση συνάδει απόλυτα με τη δυνατότητα που δίνει το ΚΕΘΕΑ σε πρώην χρήστες και χρήστριες να γίνουν θεραπευτές και θεραπεύτριες, να ενταχθούν δηλαδή ισότιμα στο επαγγελματικό και επιστημονικό προσωπικό, μετά την ολοκλήρωση της επανένταξης, να συμμετάσχουν στη χάραξη των στόχων και της πολιτικής του οργανισμού.

Η πρακτική αυτή αναγνωρίζει την αξία του προσωπικού βιώματος και ως δυνάμει επιστημονικού εργαλείου και δίνει έμπρακτα τη δυνατότητα στα άτομα που έχουν υπάρξει χρήστες και χρήστριες να μετακινηθούν στον ρόλο του επαγγελματία. Με δυο λόγια, κάνει πράξη την επανένταξη την οποία διεκδικεί.

Το θέμα με την πρόταση της κυβέρνησης δεν είναι αν θα διοριστούν στο Δ.Σ. του ΚΕΘΕΑ οι άριστοι ή η αποζημίωση που θα λαμβάνουν. Είναι ότι καταργεί ουσιαστικά τον κοινοτικό προσανατολισμό του ΚΕΘΕΑ, το πιο σημαντικό ίσως στοιχείο ενδυνάμωσης, επαναφέροντας την κοινότητα σε μια θέση ανίσχυρη, μακριά από τη λήψη αποφάσεων.

Ταυτόχρονα, είναι και ένα ηχηρό μήνυμα ότι ο τοίχος ανάμεσα σε όσους βρίσκονται σε θέση ισχύος (επιστημονικής, κοινωνικής, πολιτικής ή όποιας άλλης) και σε όσους βρίσκονται σε θέση «ωφελούμενου» δεν πρέπει να γκρεμίζεται· το μόνο αποδεκτό είναι ένα μοντέλο «φιλανθρωπίας» και «αυθεντίας», που στην ουσία του είναι βαθιά εξουσιαστικό. Είναι όμως και απόλυτα συνεπές με την επιθυμία για διατήρηση μιας κοινωνικής ιεραρχίας που καθιστά αδύνατη την ισοτιμία.

Οσοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας εργαζόμαστε βασισμένοι και βασισμένες στις αρχές της κοινοτικής συμπεριληπτικής προσέγγισης στην παροχή υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υγείας χρειάζεται να διαφυλάξουμε παραδείγματα όπως αυτό του ΚΕΘΕΑ και, επικεντρωμένοι σε έναν κοινοτικό τρόπο δουλειάς, να προσπαθούμε να βελτιώνουμε πρακτικές και να αίρουμε αποκλεισμούς και διακρίσεις εντός των οργανισμών μας.

Με αυτήν την έννοια, το ΚΕΘΕΑ μπορεί να έχει πολλά πράγματα ακόμη να βελτιώσει και να διορθώσει στην ήδη μακρά πορεία του, βήματα που μόνο στηρίζοντας τον ανεξάρτητο χαρακτήρα του μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα γίνουν.

* PhD – κλινική ψυχολόγος, επιστημονικά υπεύθυνη Orlando LGBT+

Πηγή: ΕφΣυν