“Η σωτηρία της ανθρωπότητας βρίσκεται στα χέρια των δημιουργικά απροσάρμοστων.”
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963
Με όλα αυτά που γίνονται αυτές τις μέρες, μου ήρθε στο νου αυτή η φράση του MLK, Jr.. Μέσα στην οργή και την αγανάκτηση μου, ψάχνω για αυτό το ‘δημιουργικά’. Μαζί με τις δίκαιες διαδηλώσεις, μαζί με την κατακραυγή ενάντια στη βία, μαζί με την δικαιολογημένη έκρηξη που βλέπω γύρω μου. Ψάχνω απελπισμένα για αυτό το ‘δημιουργικά’. Όχι σα δικαιολογία για να κάτσω στον καναπέ μου και να πω ‘δεν με αφορούν αυτά. Όχι σαν απόρριψη της οργής που εκφράζεται στους δρόμους. Αλλά, μαζί και πέρα από αυτό. Με αίσθηση της προσωπικής ευθύνης, όλων μας, για μια κοινωνία που έμαθε στις απλές εξηγήσεις, στον απλοϊκό διαχωρισμό ‘καλών-κακών’. Μια κοινωνία που μούδιασε το συναίσθημα, αναθέτοντας στους ‘άλλους’ την ευθύνη για τη δική της απελπισία.