May 302011
‘¨Εχω θυμώσει!’ Αυτό λένε οι αγανακτισμένοι στις πλατείες σε όλη την Ελλάδα. Τι θα τον κάνουμε το θυμό; Ελπίζω δράση κι όχι αντίδραση, κοινότητα και όχι εμφύλιο, ανατροπή κι όχι καταστροφή. Είδα αυτό το βίντεο στο The Press Project και μοιάζει κατάλληλο για το τι γίνεται αυτες τις τελευταίες μέρες γύρω μας…
Δεν είναι μήπως τώρα η κατάλληλη στιγμή για ένα process work a la Sitting in the Fire στο Σύνταγμα;
μάλλον ναι… είναι η ώρα του… Το σκεφτόμαστε Μάνο… Προς το παρόν πάω και παρακολουθώ τη συνέλευση όταν μπορώ, και εκτιμώ οτι τουλάχιστον αρχίσαμε να μιλάμε και να ακούμε ο ένας τον άλλον έξω από τα σπίτια και την ασφάλεια των ‘ομοίων’. Θέλει υπομονή αυτό που γίνεται στο Σύνταγμα. Αλλά ποιός είπε οτι η κοινότητα είναι εύκολο πράγμα (ή γρήγορο;)
Ένα ανοικτό workshop στην μέση της φωτιάς θα ήταν πράγματι καταπληκτικό. Συμφωνώ όμως πως αυτό που γίνεται τώρα θέλει τον δικό του χρόνο.
Σκεφτόμουν πως ο συντονισμός μιας τόσο μεγάλης ομάδας ίσως να είναι εξαιρετικά δύσκολος. Εναλλακτικά, ίσως να μπορούσε να γίνει μέσω μίας μορφής Drama Therapy; Πρώτα ο καθένας να γράψει και να κατάθεσει την αγανάκτησή του, και μετά να επιλεγούν 20-30-40 αγανακτίσεις τις οποίες θα υποδυθούν συμμετέχοντες. Μετά το process work μπορεί να εξελιχθεί μεταξύ αυτών στη σκηνή, με τους θεατές από κατώ να ταυτίζονται με τις αγανακτίσεις που βλέπουν. Κάτι σαν νέα τραγωδία! Ίσως να είναι ενδιαφέρον ..
Μένω στο εξωτερικό, και με στεναχωρεί που δεν είμαι εκεί. Θα είμαι όμως στην δικιά μου πλατεία στις 5 Ιουνίου. Καλή συνέχεια, και καλή δύναμη!