Η ΟΛΚΕ συμμετέχει μαζί με άλλους φορείς και οργανώσεις (PRAKSIS, anthropos.gr, κλίμακα, γιατροί του κόσμου, σύλλογος νιγηριανών γυναικών Ελλάδος, κοινότητα του Καμερούν) σε εκδηλώσεις για την 1η Δεκεμβρίου παγκόσμια ημέρα aids.
Οι εκδηλώσεις είναι τριήμερες και θα πραγματοποιηθούν σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας στο Θησείο και στο Αναπαλαιωμένο Κέντρο Ιππασίας στο Γουδή.
Ένα βίντεο που έγινε από φοιτητές γραφιστικής στο School of Visual Arts. Τους ζητήθηκε να φτιάξουν ένα video-clip τραγουδιού της επιλογής τους, χρησιμοποιώντας γραμματοσειρές και τυπογραφικά σύμβολα. Απολαύστε… και καλή εβδομάδα!
‘Avaaz’ σημαίνει ‘φωνή’ ή ‘τραγούδι’ στις γλώσσες Hindi, Urdu, Farsi. Η Avaaz.Org είναι μια κοινότητα παγκόσμιων πολιτών που παίρνουν θέση σε θέματα που απασχολούν τον πλανήτη.
Γνωρίστε τους Zimmersκαι το καταπλητκικό cover του ‘My Generation’ των Who. Ο τραγουδιστής, ο Αλφ, είναι 90 ετών, και δεν είναι ο μεγαλύτερος της μπάντας. Υπάρχουν μέλη 99 και 100 ετών! Οι Zimmers πρωταγωνιστούν σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC, που θα προβληθεί τον Μάιο 2007. Το τέλος του video clip… κλασικό ροκ!
Αντί σχολίων για τη Διεργασία ομάδας…. Led Zeppelin και ‘Immigrant Song’
Ah, ah, We come from the land of the ice and snow, From the midnight sun where the hot springs blow. The hammer of the gods will drive our ships to new lands, To fight the horde, singing and crying: Valhalla, I am coming! On we sweep with threshing oar, Our only goal will be the western shore. Ah, ah, We come from the land of the ice and snow, From the midnight sun where the hot springs blow. How soft your fields so green, can whisper tales of gore, Of how we calmed the tides of war. We are your overlords. On we sweep with threshing oar, Our only goal will be the western shore. So now you'd better stop and rebuild all your ruins, For peace and trust can win the day despite of all your losing.
Επιτέλους, βγήκε το Flatland σε animation movie. Εμπνευσμένο από το γνωστό βιβλίο του Edwin A. Abbott με τον ομώνυμο τίτλο. Η ιστορία εξελίσσεται σε έναν κόσμο δύο μόνο διαστάσεων, που κατοικείται από αισθαντικά γεωμετρικά σχήματα, και ακολουθεί τον Arthur Square και την εγγονή του, Hex. Όταν καταφθάνει ένας μυστήριος επισκέπτης από το Spaceland, ο Arthur και η Hex πρέπει να αντιμετωπίσουν την αλήθεια της τρίτης διάστασης, ρισκάροντας βαριές συνέπειες από τους Κακούς Κύκλους που δυναστεύουν την Flatland για χίλια χρόνια.
Οι μαλακές αρθρώσεις του σώματος σκληραίνουν κλειδώνουν προετοιμάζονται συναρμολογούν μια άκαμπτη πορεία ευθεία ή διακεκομμένη προς την ομίχλη του σύμπαντος αρραγές διαστημόπλοιο που ταξιδεύει πίσω από το φως και το σκοτάδι εκεί που υπάρχει μόνο το μπροστά και η εγκόσμια μνήμη πεθαίνει
μα εγώ σε αγάπησα πολύ σε ένιωσα σα μάνα το χάδι το φιλί εκείνο που διαρκεί και την χαρά που δίνει ένα βλέμμα την μνήμη δεν την καταργώ φορτώνομαι και την δική σου ενώ το δάκρυ μου ξεφεύγει είναι ιδρώτας από το βάρος της ανάγκης σου που δεν μπορώ να είμαι πια κοντά σου
σε θαύμασα έτσι όπως άδειαζες μέσα στην σιωπή και όλη σου η δύναμη γινόταν θάρρος για το ταξίδι αυτό στο άγνωστο τοπίο γνωστό σε σένα πια που τόλμησες την διαδρομή
υπάρχει όμως μια συνάντηση που γίνεται μαζί σου στα κρυφά: κάθε φορά που η ανάγκη τρέχει προς εσένα αδειάζει το στομάχι λιγοψυχά η ψυχή και το κενό εκείνο θυμίζει εσένα τους κραδασμούς εκείνους της σιωπής που σε ταξίδεψαν
Μερικά σχόλια που κάναμε καθώς κλείναμε τη διεργασία.
… τι έχουμε χάσει και το ψάχνουμε μέσα από τα λεφτά; … αν με ρωτήσεις ‘τι είναι για σένα τα λεφτά;’, θα σου πω, ζεστασιά… … μου έλειψε η πρόκληση, δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με τίποτα. Σα να θέλω κάτι πιο ακραίο για να αντιδράσω… … να μη ξεχνάω ότι μπορώ! … ακόμα κι αν αποκτήσω λίγο περισσότερα ή βρεθώ με λίγο λιγότερα, το θέμα είναι, ότι εγώ θα είμαι ο ίδιος. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάω. … μέσα στα χρήματα είναι μια αίσθηση πολύτιμη, αυτή ότι τα πράγματα είναι ‘εφικτά’. Αν δεν θυμάμαι αυτό, κι αν δεν το νιώσω συνειδητά, κινδυνεύω να βρεθώ σε ένα φαύλο κύκλο με τα λεφτά. … σπάνια θα δεις πέντε οικονομικές πραγματικότητες σε ένα δωμάτιο. Δεν αισθάνομαι ότι επικοινώνησα όσο ήθελα. … θυμώνω, γιατί τελικά το χρήμα μας απομονώνει, μας σιωπά, φέρνει ενοχές, και σταματάει τη σχέση. … τόσες εμπειρίες και ποιος να τις καταλάβει;
Χθές έγινε η μηνιαία διεργασία ομάδας με θέμα ‘Πόλεμος’. Μαζευτήκαμε 13 άτομα, και θεωρήσαμε σημαντικό οτι η διεργασία έγινε την ημέρα της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Μοιραστήκαμε μνήμες εκείνης της ημέρας, παιδιά και προέφηβοι οι περισσότεροι από εμάς τότε. Προσπαθήσαμε να ‘ξεδιπλώσουμε’ τη δυναμική της βίας, είτε αυτό είναι πόλεμος, είτε διαδήλωση και σύγκρουση με την αστυνομία, τα ΜΑΤ, το στρατό. Οι ρόλοι που αναδύθηκαν ήταν αυτοί του ‘διαδηλωτή’, του ‘αστυνομικού’, του ‘θεατή’. Αυτό που φάνηκε μέσα από τη συναλλαγή ήταν ο κοινός φόβος και η αδυναμία να εκφραστεί. Ευπρόσδεκτα και τα σχόλια των άλλων συμμετεχόντων στη διεργασία…
Ένα κλιπάκι από την ταινία The Great Dictator του Charlie Chaplin.