ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ Συγγραφέας: DANIEL GOLEMAN Εκδότης: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ Έτος Έκδοσης: 2006
Σχεδόν δέκα χρόνια μετά την έκδοση του πολυδιαβασμένου βιβλίου του “Συναισθηματική νοημοσύνη”, ο Daniel Goleman παρουσιάζει ένα νέο πεδίο μελέτης με αναπάντεχες επιπτώσεις για τον διαπροσωπικό μας κόσμο. Η “Κοινωνική νοημοσύνη” βασίζεται σε μια ιδιαίτερα ζωντανή και αριστοτεχνική σύνδεση των σημαντικών ανακαλύψεων της βιολογίας, των νευροεπιστημών και της ψυχολογίας με τις καθημερινές συμπεριφορές και εμπειρίες που καθορίζουν τη ζωή και τις σχέσεις μας. Η θεμελιακή επισήμανση του βιβλίου: ο εγκέφαλός μας είναι κοινωνικός. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε σχεδιαστεί για κοινωνικότητα, βρισκόμαστε διαρκώς απασχολημένοι σε έναν “νευρωνικό χορό” που συνδέει τον δικό μας εγκέφαλο με τον εγκέφαλο των άλλων γύρω μας. Πολύ περισσότερο από όσο συνειδητοποιούμε, οι καθημερινές επαφές και συναντήσεις μας με τους γονείς, τους συζύγους, τους φίλους, τα αφεντικά μας, ακόμη και με ανθρώπους εντελώς άγνωστους σε μας, διαμορφώνουν τον εγκέφαλό μας και επηρεάζουν βαθιά τα κύτταρα του σώματός μας, φθάνοντας ως τα γονίδια μας -για το καλό ή το κακό μας. Και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό: είμαστε ικανοί για ενσυναίσθηση, συνεργασία και αλτρουισμό. Αρκεί να αναπτύξουμε την κοινωνική μας νοημοσύνη και να καλλιεργήσουμε αυτές τις ιδιότητες στον εαυτό μας και στους άλλους.
Δύσκολα μεταφέρεται μια διεργασία ομάδας με λόγια. Μερικά σημεία που μου κάνανε εντύπωση, κουβέντες στις οποίες εστιάσαμε, σχόλια:
Περιβάλλον – έχουμε χάσει τη σχέση με αυτό που μας περιβάλλει…
Ζούμε σε ασφυξία- όσο εμείς ασφυκτιούμε, γινόμαστε ασφυκτικοί με τους άλλους… Απογοήτευση – υπάρχει μια απελπισία πίσω από όλα, όταν κουβεντιάζουμε για το περιβάλλον…
Φύση – όταν μιλάμε για τη φύση, εύκολα να βάλουμε και τον άνθρωπο και το αστικό περιβάλλον μέσα. Όλοι και όλα είναι μέρος της φύσης…
Βιο-ποικιλότητα – αν είχαμε βιο-ποικιλοτητα και στις ανθρώπινες σχέσεις, πως θα έμοιαζε άραγε; Όταν δεν το κάνεις νιώθεις ακρωτηριασμένος. Το ίδιο γίνεται και μέσα μας, χάνουμε τη βιο-ποικιλότητα με διαφορετικές πλευρές του εαυτού μας…
Ανθρώπινη φύση – τρομακτική μερικές φορές, το ίδιο και η φύση…. Αφού έχουμε τρόπο να παρέμβουμε (και συνήθως το κάνουμε με τρόπο τρομακτικό), ίσως να μπορούσαμε να παρέμβουμε με τρόπο λιγότερο τρομακτικό…
Ενημερότητα του περιβάλλοντος – άλλοι πιο ενήμεροι των φυτών, των ζώων και του καιρού, άλλοι πιο ενήμεροι του ανθρώπινου περιβάλλοντος..
Θάνατος – μήπως αυτό που μας τρομάζει είναι ο θάνατος; Τρομάζουμε να πεθάνουμε και αυτό μπορεί να συμβάλλει στην αδιαφορία μας για το περιβάλλον. Είναι τόσο θανατηφόρο, που προτιμώ να μην το βλέπω…
Τελικά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Θυμώνεις γιατί αναγκάζεσαι να μετατοπιστείς.
Το Ρολόι της Αποκάλυψης (Doomsday Clock) Οι επιστήμονες κουνήσανε τους δείκτες… Μια και το ρολόι είναι στο παρά 5, χρειάζεται δράση, μέσα κι έξω…
Coma: A Healing Journey:A Guide for Family Friends and Helpers. Lao Tse Press, Portland Oregon. http://www.laotse.com.
Το βιβλίο ‘Coma’ καθοδηγεί οικογένειες και επαγγελματίες υγείας στην επικοινωνία με ανθρώπους σε βαθιές ή κωματώδεις καταστάσεις συνείδησης. Η δουλειά με το κώμα αποπειράται να αυξήσει την ενημερότητα των ανθρώπων σε αυτές τις καταστάσεις συνείδησης – ανεξάρτητα από την προέλευση αυτών των καταστάσεων – θεωρώντας τις εμπειρίες τους εν δυνάμει σημαντικές και γεμάτες νόημα.
Τα αθώα θύματα της κακοποίησης δεν μπορούν να μιλήσουν. Μπορείς όμως εσύ. Δεν ζητάμε χρήματα. Ζητάμε να ανάψεις ένα κερί. Όσο περισσότερα κεριά ανάψουμε, τόσο πιο δυνατή γίνεται η φωνή μας.
Αυτή η δράση θα χρησιμοποιηθεί για να ενθαρρύνει κυβερνήσεις, πολιτικούς, οικονομικούς οργανισμούς, εταιρίες τεχνολογίας και υπηρεσίες δίωξης εγκλήματος να σβήσουν την οικονομική βιωσιμότητα της online κακοποίησης παιδιών.
Το άρθρο αυτό είναι στα Αγγλικά. Διαπραγματεύεται την ασθένεια σαν ευκαιρία για αλλαγή και ανάπτυξη προς την εξατομίκευση. Από αυτήν τη σκοπιά, η πρόκληση μέσα στην ασθένεια δημιουργεί ενέργεια για προσωπικό μεγάλωμα και η ασθένεια από΄πληγή’ μπορεί να μεταμορφωθεί σε δύναμη για τον άνθρωπο που υποφέρει.
(ένα ευχαριστώ στην ΒΣ που μου έστειλε το link σε αυτό το site!)
με δικά τους λόγια:
To UFU (underground free university) είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε στο υπόγειο του στεκιού μεταναστών με σκοπό την ελεύθερη και αυτοοργανωμένη διάδοση και εξερεύνηση της γνώσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αρχικά, δημιουργήθηκε απλά ένας χώρος για χρήση Internet και μετά η υποδομή που είχε συγκεντρωθεί από παλιούς υπολογιστές έδωσε το έναυσμα να αναπτυχθεί η ιδέα της ανταλλαγής γνώσεων. Έτσι, τα μαθήματα ξεκίνησαν την άνοιξη του 2005.
Οι περισσότεροι/ες μαθητές και μαθήτριες του είναι μετανάστες/ριες από τα μαθήματα ελληνικών που γίνονται στο στέκι, από την ομάδα δασκάλων των “πίσω θρανίων”. Οι κύκλοι μαθημάτων διαρκούν περίπου 2 μήνες και καλύπτουν τόσο τις βασικές γνώσεις για το χειρισμό υπολογιστών όσο και πιο εξελιγμένα προγράμματα. Φυσικά, οι “δασκάλες” και οι “δάσκαλοι» του UFU έχουν να μάθουν πολλά από τους μαθητές και τις μαθήτριες τους μιας και δεν έχουν καμία διδακτική εμπειρία. Πολύ θα θέλαμε μέσα από τα μαθήματα, μαθητές και μαθητριές μας να αρχίσουν να διδάσκουν.
Εκτός των μαθημάτων, στο ufu λειτουργεί ανακύκλωση-αναδιανομή υπολογιστών. Εκτυπωτές, σκληροί δίσκοι, σκάνερς και ποντίκια, αν λειτουργούν, χαρίζονται σε όποιον/α έχει ανάγκη ή ανανεώνουν την υποδομή του ufu. Αν πάλι δεν λειτουργούν, ειτε μετατρέπονται σε διακοσμητικά, είτε στέλνονται για ανακύκλωση. Το ufu φιλοδοξεί να σπείρει τον ιό της γνώσης και σε άλλους κοινωνικούς χώρους, παρέχοντας (με τη βοήθειά σας) υλικοτεχνική υποδομή για αντίστοιχα εγχειρήματα.
Tα μαθήματα γίνονται χωρίς αντίτιμο (free όπως freedom που λένε και στο ανοιχτό λογισμικό!), όπως και η πρόσβαση στο ίντερνετ ή η “περίθαλψη” υπολογιστών.
Το UFU σε χρειάζεται! Αν θές μπορείς πολύ εύκολά να βοηθήσεις την προσπάθεια. Φέρνοντας έναν παλιό υπολογιστή, ή μεμονωμένα κομμάτια για να βελτιώσουμε την υποδομή μας, συμμετέχοντας ενεργά ως δάσκαλος/α αν έχεις γνώσεις πάνω σε κάποια προγράμματα.
Ένα γράμμα του Arnold Mindell στον C.G. Jung, για τα 125α γενέθλια του. Αυτό το άρθρο είναι στα Αγγλικά. Δημοσιεύτηκε στο βιβλίο της Marianne Schiess’s “LIEBER C.G. JUNG; Was Ich Ihnen Schon Immer Sagen Wolte”, ένα από τα 13 άρθρα γραμμένα από Γιουνγκιανούς αναλυτές.
Μερικά σχόλια που κάναμε καθώς κλείναμε τη διεργασία.
… τι έχουμε χάσει και το ψάχνουμε μέσα από τα λεφτά; … αν με ρωτήσεις ‘τι είναι για σένα τα λεφτά;’, θα σου πω, ζεστασιά… … μου έλειψε η πρόκληση, δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με τίποτα. Σα να θέλω κάτι πιο ακραίο για να αντιδράσω… … να μη ξεχνάω ότι μπορώ! … ακόμα κι αν αποκτήσω λίγο περισσότερα ή βρεθώ με λίγο λιγότερα, το θέμα είναι, ότι εγώ θα είμαι ο ίδιος. Κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάω. … μέσα στα χρήματα είναι μια αίσθηση πολύτιμη, αυτή ότι τα πράγματα είναι ‘εφικτά’. Αν δεν θυμάμαι αυτό, κι αν δεν το νιώσω συνειδητά, κινδυνεύω να βρεθώ σε ένα φαύλο κύκλο με τα λεφτά. … σπάνια θα δεις πέντε οικονομικές πραγματικότητες σε ένα δωμάτιο. Δεν αισθάνομαι ότι επικοινώνησα όσο ήθελα. … θυμώνω, γιατί τελικά το χρήμα μας απομονώνει, μας σιωπά, φέρνει ενοχές, και σταματάει τη σχέση. … τόσες εμπειρίες και ποιος να τις καταλάβει;