Δύσκολα μεταφέρεται μια διεργασία ομάδας με λόγια. Μερικά σημεία που μου κάνανε εντύπωση, κουβέντες στις οποίες εστιάσαμε, σχόλια:
Περιβάλλον – έχουμε χάσει τη σχέση με αυτό που μας περιβάλλει…
Ζούμε σε ασφυξία- όσο εμείς ασφυκτιούμε, γινόμαστε ασφυκτικοί με τους άλλους…
Απογοήτευση – υπάρχει μια απελπισία πίσω από όλα, όταν κουβεντιάζουμε για το περιβάλλον…
Φύση – όταν μιλάμε για τη φύση, εύκολα να βάλουμε και τον άνθρωπο και το αστικό περιβάλλον μέσα. Όλοι και όλα είναι μέρος της φύσης…
Βιο-ποικιλότητα – αν είχαμε βιο-ποικιλοτητα και στις ανθρώπινες σχέσεις, πως θα έμοιαζε άραγε; Όταν δεν το κάνεις νιώθεις ακρωτηριασμένος. Το ίδιο γίνεται και μέσα μας, χάνουμε τη βιο-ποικιλότητα με διαφορετικές πλευρές του εαυτού μας…
Ανθρώπινη φύση – τρομακτική μερικές φορές, το ίδιο και η φύση…. Αφού έχουμε τρόπο να παρέμβουμε (και συνήθως το κάνουμε με τρόπο τρομακτικό), ίσως να μπορούσαμε να παρέμβουμε με τρόπο λιγότερο τρομακτικό…
Ενημερότητα του περιβάλλοντος – άλλοι πιο ενήμεροι των φυτών, των ζώων και του καιρού, άλλοι πιο ενήμεροι του ανθρώπινου περιβάλλοντος..
Θάνατος – μήπως αυτό που μας τρομάζει είναι ο θάνατος; Τρομάζουμε να πεθάνουμε και αυτό μπορεί να συμβάλλει στην αδιαφορία μας για το περιβάλλον. Είναι τόσο θανατηφόρο, που προτιμώ να μην το βλέπω…
Τελικά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Θυμώνεις γιατί αναγκάζεσαι να μετατοπιστείς.
Το Ρολόι της Αποκάλυψης (Doomsday Clock) Οι επιστήμονες κουνήσανε τους δείκτες… Μια και το ρολόι είναι στο παρά 5, χρειάζεται δράση, μέσα κι έξω…