Μια συζήτηση με το Δημήτρη Κλάγκο για την ορατότητα και τη μη-ορατότητα, βρήκε τη θέση της στη μικρού μήκους ταινιά ντοκιμαντερ «22 μέρες… δίπλα και μακριά».
Από την περιγραφή του ίδιου για το ντοκιμαντέρ:
Το θεραπευτικό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ ΕΞΑΝΤΑΣ στα πλαίσια σεμιναρίου κινηματογράφου που έγινε στην θεραπευτική κοινότητα της Σαλαμίνας δημιούργησε την μικρού μήκους ταινία ντοκιμαντέρ «22 μέρες… δίπλα και μακριά…». Η δράση αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και συγκεκριμένα από τη διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς . Το θέμα που πραγματεύεται αφορά στο λοιμοκαθαρτήριο που βρίσκεται στο νησάκι του Αγίου Γεωργίου, κατά τη χρονική περίοδο 1884-1947 και αναδεικνύει έναν άγνωστο ιστορικό τόπο –μνημείο που βρίσκεται στο θαλάσσιο δρόμο από το Πέραμα προς τη Σαλαμίνα όπου βρίσκεται και η θεραπευτική Κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ ΕΞΑΝΤΑΣ Μέσα από το ντοκιμαντέρ αναδεικνύεται, επίσης, ένας προβληματισμός για την ορατότητα και τη μη ορατότητα πραγμάτων και καταστάσεων που συμβαίνουν δίπλα μας, ένας προβληματισμός για την ατομική και κοινωνική ευθύνη.