Θεατρική ομάδα εκπαιδευτικών ‘εκτός ύλης’ – 1/6 & 2/6 στο ΕΠΑΛ Ν. Σμύρνης…

Από το πρόγραμμα της παράστασης:

γιατί εκτός ύλης;

Πέντε άνθρωποι που επιλέξαμε να επενδύσουμε στη δημιουργία ενός έργου. Έτυχε να είναι θεατρικό –δεν είναι όμως αυτό το πιο σημαντικό. Δεν ξέρω αν γίναμε φίλοι, γίναμε όμως συνεργάτες και φροντίσαμε να σχετιστούμε δημιουργικά και λειτουργικά. Ξέρουμε πως αυτό είναι που χρειαζόμαστε, εμείς τουλάχιστον, σήμερα. Γύρω μας, δεν το βλέπουμε ακόμα. Είμαστε, λοιπόν, εκτός ύλης. Τ. Σ.

…γιατί πέρα από αυτό που μπορείς να δεις, να σκεφτείς, να καταλάβεις ή να σχεδιάσεις, υπάρχει κι αυτό που αισθάνεσαι, που νιώθεις, που βιώνεις, καθώς περπατάς μέσα σε άγνωστα, αλλά μαγευτικά τοπία. Ε. Μ.

…γιατί έξω από τα όρια της ύλης με περιμένει αυτό που φοβάμαι και επιθυμώ: η έκθεση χωρίς μάσκα, η χαρά του παιχνιδιού, η κάθαρση. Εκτός ύλης, αλλά εντός συναισθήματος. Γ. Σ.

…για να βάλω τα όριά μου και να τα υπερβώ, να εκτεθώ.Δύσκολο. Αλλά και να παίξω, να περάσω ωραία, να βρω ενίσχυση και συμπαράσταση. Είναι δυνατό το ‘όλοι μαζί’. Δυνατότερο από ό,τι περίμενα. Ρ. Μ.

Γιατί εκτός ύλης; Γιατί έτσι. Γιατί η ύλη έτσι κι αλλιώς δε βγαίνει. Γιατί η ύλη είναι αναγκαία, αλλά και βαρετή καμιά φορά. Γιατί μια βόλτα εκτός, μπορεί να της δώσει άλλο φως, άλλα χρώματα, άλλη ανάσα. Γιατί η ζωή δεν έχει ύλη, μόνο υλικό. Και γιατί, αν δεν το μπορούμε εμείς, συνάδελφοι, πώς θα το μπορέσουν οι πολιτικές; Θ.Σ.

το έργο

Ο Αρκάς έγραψε αυτό το ευφυές θεατρικό κείμενο με τον ιδιαίτερο τρόπο που σκιτσάρει και γράφει τα κόμικς του. Μάστορας του αναπάντεχου, μεταφέρει τη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου κυριολεκτικά μέσα μας. Νεκρώνει τον εγκέφαλο και δίνει το λόγο στα βουβά όργανα. Πέρα από αναγωγισμούς και ευκολίες, παίζει με την ιδέα πως αυτά που συμβαίνουν γύρω μας μπορεί να ζουν και μέσα μας.

Όχι, δεν είναι κωμωδία. Ένα τραγικό δράμα είναι, κι ας βγάζει γέλιο πού και πού.

η ομάδα

Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα της ΕΛΜΕ για μια θεατρική ομάδα εκπαιδευτικών, πέρσι την άνοιξη. Από τότε μέχρι σήμερα δουλεύουμε με το έργο, με τους εαυτούς μας, με τις δυσκολίες μας, με τις κρίσεις μας εν μέσω κρίσης. Μια και δυο φορές την εβδομάδα όλοι μαζί, και καθημερινά ο καθένας μόνος του.

Θα μας πείτε, δεν είχατε αρκετούς μπελάδες και βάλατε κι άλλον έναν στο κεφάλι σας; Είχαμε και έχουμε πολλούς, όπως όλοι. Όμως, αυτός εδώ ο μπελάς έχει μια διαφορά: είναι επιλογή μας, δεν μας τον φόρτωσε κανείς, και γι’ αυτό έχει τη μαγική ικανότητα να μας ξεφορτώνει έστω και για λίγο από τους άλλους. Σαν ένα γυμναστήριο ψυχικής ενδυνάμωσης, για να αντέξουμε τα υπόλοιπα.

Μια συνταξιούχος καθηγήτρια, δυο μαθηματικών, μία γαλλικών και ένας δάσκαλος. Αυτοί μαζευτήκαμε όλοι κι όλοι. Αρκετοί όμως για να ξεκινήσουμε. Κάτι μας λέει, πως, αν είμαστε εδώ και του χρόνου, θα είμαστε πολλοί.

η παράσταση

εμψύχωση και συντονισμός ομάδας: Τάκης Στάικος
σκηνοθεσία: Θούλη Στάϊκου
σκηνικά-κοστούμια: όλη η ομάδα
φωτισμοί: Τάκης Στάικος
ήχοι: Λάμπρος Ηλιόπουλος
παίζουν:
Λεπτό Έντερο – Ελένη Μπερεδήμα
Παχύ Έντερο – Γιωργία Σωτηροπούλου
Δεξί Νεφρό – Ρόλη Μοσχοπούλου

ευχαριστούμε

τον συνάδελφο Λάμπρο Ηλιόπουλοπου δούλεψε για τους ήχους και τη μουσική της παράστασης και ήταν μαζί μας σε όλες τις πρόβες των τελευταίων δύο μηνών, τη Ζωή Δαχρή για την πολύτιμη βοήθειά της στους ήχους και για την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του τέλους και την Κατερίνα Χαραλαμπίδου για το σχεδιασμό της αφίσας και του προγράμματος της παράστασης

ευχαριστούμε ακόμα…

την ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Ν. Σμύρνης – Μοσχάτου για την οικονομική –και όχι μόνο– στήριξη και τον διευθυντή του 2ου ΕΠΑΛ Ν. Σμύρνης Γ. Νικολάου, που μας παραχώρησε την αίθουσα για τις πρόβες και την παράσταση.