Επέστρεψα χθες από το Βερολίνο. Είχαμε πάει μαζί με το φίλο και συνάδελφο Lukas Hohler να συντονίσουμε ένα σεμινάριο με θέμα «Βαθιά Δημοκρατία και Worldwork». Τα μέλη της ομάδας ήταν από τη Γερμανία, την Ελβετία, την Πολωνία και την Ελλάδα. Διεθνής ομάδα που περιλάμβανε ευρωπαϊκό βορρά και νότο, ανατολή και δύση. Όλοι επαγγελματίες που δουλεύουν με ομάδες σε διαφορετικά πλαίσια (εκπαίδευση, θεραπεία, απεξάρτηση, κοινότητα, οργανισμοί, διπλωματία).
Εξερευνήσαμε την ομάδα ως πεδίο, τη σύνδεση ανάμεσα στο εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον, τις δεξιότητες του συντονιστή. Βρήκαμε συνδέσεις ανάμεσα στο σώμα και κοινωνικές εντάσεις, αναζητήσαμε τους συμμάχους μέσα στα ίδια τα προβλήματα. Πλούσιο το σ/κ, βαθιά η δουλειά, συγκινητικό το κλείσιμο της Κυριακής.
Στην ερώτηση, πως φεύγεις από εδώ σήμερα, η ομάδα απάντησε:
… γεμάτη ευγνωμοσύνη, δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα καλύτερο για αυτό το σ/κ
… νιώθω να πηγαίνω ανάμεσα στο yin και το yang, νιώθω αφθονία, γεμάτη
… νιώθω ανοιχτή, ανακουφισμένη, περισσότερο μέσα στο σώμα μου
… ήρθα με αγωνία και με την αίσθηση ότι δεν αρκεί ο χρόνος, φεύγω χαλαρωμένη, με καινούργιες ιδέες που θέλω να βάλω σε εφαρμογή
… νιώθω έκπληξη για το πώς το σώμα αποκαλύπτει την αλήθεια. Δυσκολεύομαι να περιγράψω, μεταφέρω έξω από εδώ αυτήν την εμπειρία
… ήρεμη, χαλαρωμένη
… φέυγω νιώθοντας ευγνωμοσύνη και έμπνευση. Θέλω κι άλλο και να κάνω πράγματα!
… άφωνη, γοητευμένη με αυτά που έμαθα, έζησα
… νιώθω να έχω βρει το κέντρο μου στο σώμα μου, φόρτισα τις μπαταρίες μου, είμαι έτοιμη να χτίσω γέφυρες
… νιώθω πιο πολύ ο εαυτός μου μέσα στον εαυτό μου. Αποκρυσταλώθηκε παλιά γνώση, απέκτησα καινούργια
… φεύγω πιο εστιασμένη, πιο ήρεμη