Το 1973 βγήκαμε από το γύψο και το 2010 μπήκαμε στην εντατική. Όπως γράφει και το Press Project σήμερα
Η επέτειος του πολυτεχνείου είναι ή ίδια μια διαρκής εξέγερση. Και ως γνωστόν οι εξεγέρσεις δεν μπαίνουν σε μουσεία – σε καλούν για της γενιάς σου τα πολυτεχνεία.
Ας αναλογιστεί ο καθένας και η καθεμιά τι σημαίνει ‘ψωμί – παιδεία – ελευθερία’ σήμερα. Η Ελλάδα του ‘Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών’ (που και τότε παραμύθι ήταν) είναι σήμερα η Ελλάδα του ‘Ελλάς Ιδιωτών Δανειστών’.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Είναι περίεργο να ζεις σε μια εποχή που το μέλλον μοιάζει τόσο, μα τόσο, χειρότερο από το παρελθόν.
υ.γ. αξίζει και μια ακρόαση της εκπομπής που έκανε στο ραδιόφωνο του Σκαι, πέρσυ τέτοιο καιρό, ο Άρης Χατζηστεφάνου, με θέμα ‘Το πολυτεχνείο του χτες και του σήμερα’