Συννεφιασμένη ξημέρωσε η Μ. Παρασκευή στην Αθήνα. Νωρίς το πρωί, άδειοι οι δρόμοι, κλειστά τα μαγαζιά. Γύρω και μέσα στο Α’ Νεκροταφείο κόσμος, με λουλούδια και κεριά στα χέρια. Αλλά σήμερα, και με κουβάδες και σκούπες. Μέρα για αυτούς που φύγαν, να φροντίσουμε τους τάφους τους, να βάλουμε λουλούδια, να ανάψουμε ένα κερί. Έχει διαφορετική ατμόσφαιρα το νεκροταφείο τη Μ. Παρασκευή. Κάτι πιο ανάλαφρο, γεμάτο ευχές. Λες η προσδοκία της ανάστασης να αλαφραίνει την αποθυμιά για αυτούς που χάσαμε;
Ο Επιτάφιος του Α’ Νεκροταφείου είναι από τους πιο γλυκούς της Αθήνας. Βγαίνει νωρίτερα από τους άλλους – γύρω στις 7.00, και τα καντήλια στους τάφους φωτίζουν τη διαδρομή του.
Ο συμβολισμός του Πάσχα, το ξεκίνημα μιας νέας ζωής, η άνοιξη. Κάτι που γιορτάζεται σε κάθε θρησκεία και κουλτούρα, με διαφορετικά ή όμοια έθιμα, αλλά κοινό μήνυμα, αυτό της σχέσης ζωής και θανάτου και της ροής μεταξύ τους.