May 202016
 

IMG_0541

Βασικές Αρχές Διεργασίας Ομάδας ΙΙΙ – κλείσιμο χρονιάς

συντονίστριες: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου

Ολοκληρώθηκε και το ΒΑΔΟ ΙΙΙ της χρονιάς 2015-2016. Είναι η πρώτη φορά που σχηματίζεται ομάδα για το ΒΑΔΟ ΙΙΙ, μια και προϋπόθεση για τη συμμετοχή είναι η ολοκλήρωση του ΒΑΔΟ Ι και ΒΑΔΟ ΙΙ.

Στην τελευταία μας συνάντηση κάναμε αναδρομή στους τρεις αυτούς κύκλους επιμορφώσεων. Τους φανταστήκαμε ως ένα ταξίδι και ονοματίσαμε μερικούς από τους πιο σημαντικούς σταθμούς: πως ξεκινήσαμε, ποιες στιγμές αναδύονται ως σημαντικές στην πορεία, με τι αίσθηση ολοκληρώνουμε τον κύκλο αυτόν.

Αφού ο καθένας και η καθεμιά χαρτογράφησε το ατομικό ταξίδι, μαζέψαμε τις εμπειρίες μας σε ένα χαρτόνι για να αναδυθεί και το συλλογικό.

Σταθμός 1 ( η αρχή)

περιέργεια και φόβος… ανυποψίαστη, έτοιμη να μάθω ένα ‘θεατρικό τρόπο’… άκαμπτη, αμετακίνητη, φόβος, ντροπή και σφίξιμο… απορία, ωραία είναι αλλά τι ακριβώς κάνουμε;… χαρά, περιέργεια, αγωνία, ενθουσιασμό… σωτήριο, δεν κρίνομαι… χαμένη στο πέλαγος, αλλά και διερευνητική όαση

Σταθμός 2

σανίδα σωτηρίας, ο συντονισμός ‘ηλεκτρική καρέκλα’… κάτι γίνεται… γνώση, έφυγε η απορία, έχει νόημα για μένα – αλλά, χωράει το συναίσθημα;… συντονισμός, οικογένεια, γίναμε ‘σπίτι’!… σύγκρουση με άλλο μέλος της ομάδας, πρόσεχε! αλλά και φροντίδα… άνοιγμα, έχω χώρο κι εγώ… δίψα για συνέχεια

Σταθμός 3

σύνδεση, κοντινότητα, ελευθερία και απόσταση… αλλαγή ομάδας δύσκολη, αλλά εγώ είμαι εδώ… δεν θέλω να κάνω, αλλά νιώθω καλά με αυτό… φουλ ντεπόζιτο… προσωπικό βάθος, αγάπη… ασφάλεια – επίγνωση – άνεση – ροή… εκμυστηρεύσεις, σύνδεση, ‘είστε εγώ, είμαι εσείς’, να φτάσω… it’s a good day to die… συνειδητοποίηση, συγκίνηση, εκτίμηση

Σταθμός 4 (ολοκλήρωση τριών κύκλων)

ενθουσιασμός… πιο βαθιά προσωπική κατάσταση, βαθύς πόνος, ανάγκη για συγχώρεση… βαθιά δημοκρατία… περίεργα κενός χώρος, sacred space, πρόσκληση… εγώ και ο άλλος είμαστε ένα… συγχώρεση, χώρος και επιθυμία για μπροστά… δεν χωρίζουμε! άρνηση ή βαθιά επίγνωση; (γέλια)… υπερηφάνεια, ευγνωμοσύνη και ανακούφιση… πάω για αποφοίτηση, περηφάνια, χαρά και συγκίνηση… πήρα ένα βαλιτσάκι ισότιμο με τις σπουδές μου… το κάνω τρόπο σκέψης, μπορώ να παρατηρώ, εμπιστεύτηκα, δεν προδόθηκα… αγάπη, σε κοινή διαδρομή, θα μου λείψετε… φως στο τούνελ

Η ομάδα αυτή εμπιστεύτηκε τη διεργασία όσο καμία άλλη. Διεκδίκησε το σεμινάριο αυτό με υπομονή κι επιμονή, βούτηξε πραγματικά στα βαθιά, συνδέθηκε κι ελευθερώθηκε. Μάθαμε όλοι κι όλες μαζί παρέα, γίναμε καλύτεροι άνθρωποι.

Αντιγόνη, Αφροδίτη, Δώρα, Θανάση, Ροδούλα, Σέβη, Φωτεινή… σας ευχαριστούμε!