Η ομάδα εργασίας για το πρόγραμμα ‘Ψυχαργώς 2011-2020’

Dec 102010
 

Πηγή: psi-action

Δεκαεπταμελής ομάδα εργασίας για το πρόγραμμα “Ψυχαργώς 2011 – 2020” ορίστηκε από το υπουργείο Υγείας.

Στη θέση του προέδρου τοποθετήθηκε ο Βενετσάνος Μαυρέας, Καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με αναπληρωτή τον Στέλιο Στυλιανίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Κοινωνικής Ψυχιατρικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας είναι:

– Μπαϊρακτάρης Κωνσταντίνος, Καθηγητής Ψυχολογίας Α.Π.Θ.

– Οικονόμου Μαρίνα, Επίκουρος Καθηγήτρια Ψυχιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών.

– Τσιάντης Ιωάννης, τ. αναπληρωτής Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής

– Κατσάνου Νεφέλη, Νευρολόγος – Ψυχίατρος, Δ/ντρια Ιατρικής Υπηρεσίας ΨΝΑ

– Αηδονόπουλος Απόστολος, Ψυχίατρος. Διευθυντής ΕΣΥ στο ΨΝΘ

– Σωτηρίου Μιχαήλ,Ψυχίατρος, Δ/ντής Ψ.Τ.Γ.Ν. Καβάλας

– Βουτιέρου Ελένη, Ψυχίατρος, Διευθύντρια ΕΣΥ στο Νοσ. Χίου

– Γρηγοριάδου Αλίκη, Παιδοψυχίατρος, ΕΚΨΥΕ

– Ασημόπουλος Χαρίσιος, Κοινωνικός Λειτουργός, Καθηγητής ΤΕΙ Αθηνών

– Σακέλης Ιωάννης, Καθηγητής Κοινωνιολογίας, Βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη

– Θεοδωρουλάκης Μενέλαος, Διδάκτορας Κοινωνικής Πολιτικής. Πρόεδρος Δικτύου Φορέων Ψυχικής Υγείας “ΑΡΓΩΣ”

– Σταυροπούλου Χαραλαμπία, Νοσηλεύτρια ΠΕ, ΨΝΑ

– Χονδρός Δημήτρης, Οικονομολόγος, Μsc Κοινωνικής Ψυχιατρικής

– Κατσικάρου Σταυρούλα, Οικονομολόγος, Προϊσταμένη Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας ΥΥΚΑ

– Λύτρα Αθανασία, Ψυχοπαιδαγωγός, Προϊσταμένη Τμήματος Ψυχικής Υγείας ΥΥΚΑ

Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, ο ρόλος της Ομάδας Εργασίας είναι συμβουλευτικός, τα δε αντικείμενα δραστηριότητάς της θα είναι:

α) H διατύπωση και τεκμηρίωση προτάσεων και σχεδίων για:

– Το επιστημονικό, κοινωνικό και στρατηγικό πλαίσιο προώθησης και ολοκλήρωσης της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.

– Την έως τώρα πορεία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, των επιτευγμάτων και των προβλημάτων που έχουν καταγραφεί.

– Τη λειτουργία των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, τη δικτύωση και διασύνδεσή τους, την ανάπτυξη διατομεακών συνεργασιών και την τυχόν προσαρμογή του θεσμικού και κανονιστικού πλαισίου της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.

– Ευρύτερες συνεργασίες του τομέα της ψυχικής υγείας με άλλους τομείς όπως η εκπαίδευση και η επαγγελματική κατάρτιση, η πρόνοια, η αυτοδιοίκηση, η δικαιοσύνη, η προστασία του πολίτη κ.λ.π.

– Τη διαρκή ανάπτυξη του ανθρωπίνου δυναμικού του τομέα της ψυχικής υγείας.

– Την ανάπτυξη προγραμμάτων και δράσεων ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης των τοπικών κοινωνιών, την καταπολέμηση των προκαταλήψεων και του στιγματισμού, την πρόληψη των ψυχικών διαταραχών και την προαγωγή της ψυχικής υγείας.

– Τη βέλτιστη δυνατή απόδοση της τομεοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και των αντιστοίχων Τομεακών Επιτροπών.

– Τη διενέργεια επιδημιολογικών και άλλων μελετών και ερευνών και τη βέλτιστη αξιοποίηση αυτών.

– Νέα έργα και υπηρεσίες απαρτίωσης των υπαρχόντων δικτύων ψυχικής υγείας.

β) Η διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους στον τομέα της ψυχικής υγείας καθώς και η διαβούλευση και συνεννόηση με άλλους εταίρους και στελέχη άλλων τομέων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.

γ) Η επιστημονική ευθύνη για τη διοργάνωση συναντήσεων, συσκέψεων, ημερίδων και συνεδρίων για την αναθεώρηση του Προγράμματος «Ψυχαργώς» και την πορεία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, με το σύνολο των αμέσως ή εμμέσως εμπλεκομένων σ΄ αυτήν.

Η Ομάδα Εργασίας υποβάλλει το πρώτο Σχέδιο Αναθεωρημένου Προγράμματος «Ψυχαργώς 2011-2020» μέχρι τέλη Ιανουαρίου και ολοκληρώνει το έργο της εντός 6 μηνών, από την υπογραφή της απόφασης.

πηγή: healthview.gr

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Κ. Μπαϊρακτάρης δηλώνει, σε επιστολή του προς το υπουργείο Υγείας, ότι ποτέ δεν ρωτήθηκε για τη συμμετοχή του στην ομάδα εργασία;! Στην ίδια επιστολή αναφέρει και τους λόγους για τους οποίους δεν επιθυμεί να συμμετέχει στη συγκεκριμένη ομάδα.

Προς

τον Γενικό Γραμματέα του

Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Γεν. Διεύθυνση Διοκ.Υποστήριξης και Τεχνικών Υποδομών

Διεύθυνση Προσωπικού

Τμήμα Συλλογικών Οργάνων

Αξιότιμε κ. Γενικέ,

Από το Διαδίκτυο πληροφορήθηκα για τον ορισμό μου ως μέλους της Ομάδας Εργασίας για την αναθεώρηση του Προγράμματος «Ψυχαργώς 2011-2020» (Αρ. Πρωτ. ΔΥ1δ/οικ.122308/6/12/2010). Σας ευχαριστώ για την επιλογή του προσώπου μου αλλά θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι δεν ρωτήθηκα ποτέ ο ίδιος.

Επιτρέψτε μου παρά ταύτα να παραθέσω επιγραμματικά τους λόγους διαφοροποίησής μου και την αδυναμία μου να συμμετάσχω στη συγκεκριμένη Ομάδα Εργασίας.

1. Γνωρίζετε ότι η Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση αποσκοπούσε από την έναρξή της στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 στην άρση της ιδρυματικής και ψυχιατρικής βαρβαρότητας στα ελληνικά Ψυχιατρεία, την Αποϊδρυματοποίηση και την εφαρμογή ενός άλλου επιστημονικού παραδείγματος. H ακύρωση της ψυχιατρικής βαρβαρότητας προϋποθέτει την ακύρωση του επιστημονικού παραδείγματος που οδηγεί σε αυτή. Προϋποθέτει την ακύρωση του Μονόλογου των ειδικών. Γιατί ο Μονόλογος αυτός οδηγεί στις καταστάσεις βαρβαρότητας και στον στιγματισμό. Γιατί ο Μονόλογος αυτός μπορεί και αναπαράγεται μέσα από την αφαίρεση του Λόγου και των δικαιωμάτων συνανθρώπων που βιώνουν καταστάσεις ψυχικού πόνου.

Η διαρκής αναπαραγωγή αυτού του επιστημονικού Μονόλογου, η κυριαρχία του και η συστηματική διάχυσή του στο κοινωνικό σώμα είναι στην ουσία μια πολιτική πρακτική που υπηρετεί μια ιδεολογία αντικειμενοποίησης και χειραγώγησης των υποκειμένων και όχι της χειραφέτησής τους.. Μια ιδεολογία που εμποδίζει στην ουσία την ακύρωση των μηχανισμών και των διεργασιών αποκλεισμού ή περιθωριοποίησης μίας σειράς ατόμων ή ομάδων αφού και η ίδια εμφανίζεται, εγκαθιδρύεται και αυτοτροφοδοτείται μέσω της ενίσχυσης αυτών ακριβώς των διεργασιών και μηχανισμών. Ο Μονόλογος λοιπόν των ειδικών αναπαράγεται και στη σύνθεση της συγκεκριμένης Ομάδας Εργασίας.

Παραγνωρίζεται ότι μετά από αρκετές δεκαετίες προσπαθειών τα ίδια τα άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, χρήστες ή πρώην χρήστες υπηρεσιών ψυχικής υγείας ή επιζώντες της Ψυχιατρικής όπως αυτοπροσδιορίζονται είναι σε θέση και στην Ελλάδα, όχι μόνο να έχουν άποψη για ζητήματα που τους αφορούν άμεσα, αλλά αποτελεί πλέον, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο, αναγνωρισμένο δικαίωμά τους. Η απουσία λοιπόν των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία από μια τέτοια ομάδα πιστοποιεί για μένα μια αναχρονιστική αντίληψη, επιβεβαιώνει την αναπαραγωγή και επιβολή του Μονόλογου των ειδικών στερώντας από αυτά θεμελιώδη δικαιώματα.

2. Η Υγεία αποτελεί δημόσιο αγαθό και το δικαίωμα πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας αναφαίρετο δικαίωμα. Η μεταρρύθμιση λοιπόν δεν είναι μια τεχνική-διοικητική πράξη ούτε μια πράξη περιορισμένη και εγκλωβισμένη σε μια δημοσιονομική λογική που απαλλάσσει το κράτος από την βασική του αυτή υποχρέωση, πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για χρήματα φορολογουμένων ή για κοινοτικούς πόρους.

Η αποπομπή αυτής της βασικής υποχρέωσης του κράτους και η μεταβίβαση και της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στις λεγόμενες κερδοφόρες μη κερδοσκοπικές εταιρίες ή τις κρατικοδίαιτες μη-κυβερνητικές οργανώσεις εξυπηρετεί μεν την «ταχεία» απορρόφηση των τεράστιων κονδυλίων που θα διατεθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα επόμενα χρόνια, δεν απαντάει όμως στα ερωτήματα και στις ανάγκες για ένα βιώσιμο και διαρκές δημόσιο υποστηρικτικό σύστημα.

Η χωροταξική μετεγκατάσταση των συνανθρώπων μας στα πλαίσια του Ψυχαργώς χωρίς την αλλαγή του επιστημονικού παραδείγματος αποδεικνύει από την μέχρι τώρα πρακτική και εμπειρία ότι αποτελεί μεταφορά της ιδρυματικής λογικής και του κοινωνικού ελέγχου στην κοινότητα

Ακόμα η ανοχή της βαρβαρότητας και των απάνθρωπων συνθηκών στις ψυχιατρικές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα (Ιδιωτικές Ψυχιατρικές Κλινικές) ενισχύει την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους παρακαλώ να δεχτείτε τη μη συμμετοχή μου στη συγκεκριμένη Ομάδα Εργασίας.

Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αναρτηθεί αυτή μου η επιστολή στην ιστοσελίδα του Υπουργείου και να κοινοποιηθεί στα υπόλοιπα πρόσωπα της Ομάδας Εργασίας.

Με εκτίμηση

Κώστας Μπαϊρακτάρης

Αναπλ. Καθηγητής Κλινικής Ψυχολογίας

Α. Π. Θ.

Επίσης, σήμερα Πέμπτη 9 Δεκέμβρη ο κ. Σ. Στυλιανίδης απέστειλε στον κ. Νικόλαο Πολύζο, Γ. Γραμματέα Υγείας, την ακόλουθη επιστολή:

Αξιότιμε κ. Γεν. Γραμματέα,

Σας ευχαριστώ για την επιλογή μου στη θέση του αναπληρωτή προέδρου στην Ομάδα Εργασίας για την αναθεώρηση του Προγράμματος «Ψυχαργώς 2011-2020». Εν τούτοις, θεωρώ ότι μάλλον από παράλειψη δεν τοποθετήθηκαν ως μέλη της επιτροπής εκπρόσωποι του κινήματος των συλλόγων οικογενειών και χρηστών υπηρεσιών ψυχικής υγείας στη χώρα μας. Η πάγια θέση των στελεχών που συμμετείχαν ενεργά στην πραγμάτωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης είναι ότι αυτός ο αποκλεισμός δεν πρέπει να υπάρχει από το σχεδιασμό. Σε αυτό συνηγορούν και οι οδηγίες από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ηθικό και δεοντολογικό πλαίσιο της επικαιροποίησης του ΨΥΧΑΡΓΩΣ επιβάλλει την ενεργό συμμετοχή των άμεσα ωφελούμενων από την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και την καθιστά εξίσου σημαντική με τα τεχνικά και επιστημονικά ζητήματα του νέου σχεδίου. Κατά συνέπεια, προτείνω να τοποθετηθούν ως μέλη της Επιτροπής αυτής:

1. Αγγελική Τριανταφύλλου, Γραμματέας Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία (Π.Ο.Σ.Ο.Ψ.Υ.), Πρόεδρος Σ.Ο.Ψ.Υ. Πατρών

2. Αθανάσιος Κατσιγιάννης, Εκπρόσωπος του Συλλόγου Χρηστών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας «Αλκυονίδες», Κυνηγός στίγματος Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.

Πιστεύοντας ότι κατανοείτε τη σοβαρότητα του ζητήματος της συμμετοχής των ανωτέρω μελών – εκπροσώπων, παρακαλώ όπως προχωρήσετε στην άμεση ένταξή τους στην Ομάδα Εργασίας.

Με εκτίμηση,

Στέλιος Στυλιανίδης

Αν. Καθ. Κοινωνικής Ψυχιατρικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Εθνικός εκπρόσωπος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) για την ψυχική υγεία

Αντιπρόεδρος Παγκόσμιας Εταιρείας για την Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση (WAPR)

βιώματα μιας γυναίκας 106 χρονών κι ενός αγοριού 3 χρονών

Oct 312010
 

Η Alice, 106 χρονών, είναι ο γηραιότερος άνθρωπος που έχει επιβιώσει τον ολοκαύτωμα. Αυτό είναι ένα trailer του ντοκυμαντέρ που έχει γυριστεί για αυτήν. Μιλάει για την ομορφιά της ζωής της οποίας έχεις επίγνωση μόνο όταν είσαι τόσο μεγάλη λέει, για την μουσική που είναι “θεός” ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές, για την αγάπη της για τους ανθρώπους, την άρνησή της να μισήσει, την αίσθηση χαράς που έχει μερικές στιγμές γι αυτό που έζησε που νιώθει οτι την έκανε πιο πλούσια με τη στάση ζωής αυτή η εμπειρία την οδήγησε να πάρει… απίστευτη γυναίκα…

και ο Jonathan, 3 χρονών, βιώνει τη μουσική που ακούει…

Πας καλά; Κάνε μια στάση και άλλαξε στάση…

Oct 202010
 

Πηγή: Athens Siblings – ΚΙΝ.Α.Ψ.Υ.

Στις 24/10/2010 στο Μετρό Στάση Σύνταγμα θα πραγματοποιηθεί γιορτή με φορείς ψυχικής Υγείας. Την πρωτοβουλία έχει αναλάβει η ΚΙΝΑΨΥ (Κίνηση Αδελφών ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας) με τη υποστήριξη των φορέων “Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας”, “ΕΔΡΑ” και “Δίκτυο Αργώς”.

Υπό την Αιγίδα της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ψυχικής Υγιεινής (WFMH) και του Υπουργείου Υγείας. Με την ευγενική υποστήριξη της ΠΕΨΑΕΕ.

Αναφέρονται τα είδη των εκδηλώσεων :

Έκθεση ζωγραφικής

Ποιητική γωνία

Έκθεση φωτογραφίας

Μουσικά σχήματα

Προβολή ταινιών μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, παρουσιάσεων με θέμα την ψυχική υγεία.

Σειρά 30 περιπτέρων ενημέρωσης και πληροφόρησης πολιτών

Χοροί

Συνέντευξη του Arnold Mindell για το νέο του βιβλίο “ProcessMind: A User’s Guide to Connecting with the Mind of God”

Oct 182010
 

Το νέο βιβλίο του Anrold Mindell “ProcessMind: A User’s Guide to Connecting with the Mind of God” θα κυκλοφορήσει 1 Νοεμβρίου στις ΗΠΑ και μπορεί κανείς να το παραγγείλει από την ιστοσελίδα του amazon

Αυτή είναι μια συνέντευξη για το βιβλίο που έδωσε ο Mindell στον Tomasz Stawiszyńskiγια το περιοδικό Newsweek που θα κυκλοφορήσει τέλη Οκτωβρίου στην Πολωνία:

Tomasz: You call your new book “Processmind. A User’s guide to connecting with the mind of God”. One may think that you’re no more a psychologist and you became some kind of mystic? Is it true?

Arny: Thanks for this question.  The term, “mind of God” is a term many physicist’s use. For example, Einstein, Paul Davies, Stephen Hawking as well as many others sometimes refer to the “mind of God” as the surprising appearance of observable patterns and mathematical laws that correctly describe the observable physical universe. When scientists ask themselves, “where do these laws come from?”, a creative and stimulating answer is “the mind of God”, that is, an organizing factor in background of our universe..

So to answer your question, “am I becoming a mystic” the answer is yes and no. Yes; as a therapist I understand the phenomenological reality of dreams and the dreaming process. Yes, dreaming is a level of observable reality that must be taken into account. At the same time, as a physical scientist, I seek practical, reasonable, and evidence-based results. I am mainly interested in theories that touch ALL levels of reality in a practical way.

Tomasz: So actually, in your opinion, there is a strong similarity between modern physics, psychology and ancient Taoist teachings or Aboriginal traditions?

Arny: Yes aspects of what I call the processmind can be found in the occasional sense in everyday life that some kind of “field” or force moves us about. It appears in our dreams and body experiences. Physicists intuit this field in their hope for a “unified field theory” embracing strong, weak, electromagnetic, and gravity force fields. But Aboriginal Australians and native peoples everywhere have always spoken of a “field-like” presence, such as the “Dreaming”.

So yes, there are strong similarities between modern physics, psychology and spiritual traditions. And the processmind is one way of describing these similarities.

Tomasz: What you think about such authors as Fritjof Capra – he was very popular but many scientists do not take his statements seriously? Aren’t you afraid that the reaction for your book will be the same?

Arny: I love critical thinking! I myself don’t believe in anything unless I have experienced it many times, and seen it in the reality and dreams of hundreds of other people. Today’s scientific paradigm is wonderful, but it limit’s itself mainly to repetitive observable results. I call this attitude, an approach of modern consensus reality. But this is only one of our realities.

Consensus reality is not the only reality human beings experience, and a truly scientific person should be open to dreaming and the Tao-fields as well.

As a process oriented therapist, I take the dreaming process as a reality as well, for it can give people in all states of consciousness a sense of wellness. And beyond visual dreams, there is the sense many have of a “processmind,” Jung’s “Unus Mundus,” or unifying field experience. These essence level experiences appear to just about everyone at some point during their lives.

So getting back to your question about scientific doubt, my answer is yes! PLEASE DO DOUBT any “unified field theory” or T.O.E. (Theory of Everything) unless you see it work in all realities –including your personal experiences!

Tomasz: How can we deal with a statement that there is some organizing factor in the world, some kind of teleology and at the same time there is so much senseless suffering, accidents (in which many people die), catastrophes etc. etc. everywhere around…?

Arny: The processmind is not the popular “God” image which is essentially “good” and stands against “evil”. The processmind is an organizing factor that is open to all vectors, that is all directions, all forces. By having greater access to this, the processmind, the tensions of everyday life, relationships, and even large group diversity conflicts become easier to facilitate. Finally, as I show in my book, the processmind idea even makes sense of near death experiences.

Οι παιδοψυχίατροι του ΠΝΑ διαμαρτύρονται (και καλά κάνουν!)

Oct 092010
 

Πηγή: psi-action

ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΤΤΙΚΗΣ (Π.Ν.Α.) – ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ των ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΩΝ του ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ (Π.Ν.Α.) ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010

Με την ευκαιρία του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας, την 10η Οκτωβρίου 2010, οι Παιδοψυχίατροι του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, θεωρούμε χρέος μας να υπενθυμίσουμε την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί ακόμη στο χώρο των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας για παιδιά και εφήβους στη χώρα μας.

Το Παιδοψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, παρά το συμβόλαιο με την Ευρωπαϊκή Ένωση για το οριστικό κλείσιμό του (μαζί με άλλα τέσσερα ψυχιατρικά νοσοκομεία στο πλαίσιο του «Ψυχαργώς» από το 2001), και παρά τις επί σειρά ετών διαμαρτυρίες του επιστημονικού προσωπικού και την ετυμηγορία του Συνήγορου του Παιδιού, για την παράνομη, ιατρικά αντιδεοντολογική και τελικά «κακοποιητική» λειτουργία του, εξακολουθεί να λειτουργεί.

Ιδιαίτερα αναφερόμαστε στην Μονάδα Επειγόντων, που εφημερεύει καθημερινά καλύπτοντας τις ανάγκες του συνόλου σχεδόν της επικράτειας, για κάθε είδους ψυχιατρικά προβλήματα που απαιτούν νοσηλεία, ενώ παράλληλα εξακολουθεί να δέχεται τις παραπομπές παιδιών – εφήβων με αυτισμό, παραβατικότητα και κάθε είδους κοινωνικά προβλήματα κατόπιν δικαστικών μέτρων και αποφάσεων.

Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι Παιδοψυχίατροι του Π.Ν.Α., μέλη των θεσμικών του οργάνων (Διοικητικό Συμβούλιο, Δ/νση Ιατρικής Υπηρεσίας, Επιστημονικό Συμβούλιο, Ψυχιατρικός Τομέας) έχουν υποβάλλει τις παραιτήσεις τους. Φοβόμαστε ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο, ενώ διαφαίνεται ότι θα ζητηθεί από την Ε.Ε. και η επιστροφή των κονδυλίων που έχουν διατεθεί γι’ αυτόν τον σκοπό.

Οφείλουμε και επιθυμούμε να παρέχουμε στα παιδιά και τους εφήβους, υπηρεσίες σε Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα και Παιδοψυχιατρικά τμήματα Γενικών Νοσοκομείων, κοντά στο σπίτι τους και την οικογένειά τους. Είναι καιρός να εφαρμοστεί στη χώρα μας η παροχή τομεοποιημένων Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (που έχει ψηφιστεί από το 1999) ή χρησιμοποιώντας την γλώσσα της εποχής μας, ένας «Καλλικράτης» για τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.

Οι Παιδοψυχίατροι του Π.N.Α.

Δυο Φτερά για να Πετάξεις: η προσέγγιση του Process Work στην Ομοφοβία και το Τραύμα

Sep 222010
 

Το τελευταίο σ/κ του Οκτώβρη θα γίνει ένα σεμινάριο πάνω στην προσέγγιση του Process Work στην ομοφοβία και το τραύμα. Το σεμινάριο διδάσκει η Emetchi, συνάδελφος Process Worker. Η Emetchi είναι μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού του Process Work Institute, στο Όρεγκον των ΗΠΑ. Εργάζεται ως ψυχοθεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια και επόπτρια στις ΗΠΑ και διεθνώς. Κατάγεται από τη Νέα Ζηλανδία, όπου και πριν από δεκαετίες ήταν ιδρυτικό μέλος ενός από τα απελευθερωτικά κινήματα των ΛΟΑΤ. Από τότε παραμένει μέλος διαφόρων ομάδων που δραστηριοποιούνται στην κοινωνική δικαιοσύνη για τη ‘φυλή’ της. Ταυτόχρονα έχει εμπειρία χρόνων, προσωπική και επαγγελματική, στη δουλειά με την κακοποίηση και το τραύμα, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε κυβερνητικές και μη-κυβερνητικές οργανώσεις.

Δυο Φτερά για να Πετάξεις: η προσέγγιση του Process Work στην ομοφοβία και το τραύμα

Η ζωή ενός ΛΟΑΤ ανθρώπου μέσα στην επικρατούσα ετεροσεξιστική κοινωνία είναι γεμάτη προκλήσεις. Κάποιες στιγμές μοιάζει με πτήση μέσα σε καταιγίδα. Για να ζήσουμε μια ολοκληρωμένη ζωή, για να πετάξουμε ελεύθερα, χρειάζεται να βρούμε βιώσιμους τρόπους αντιμετώπισης της ομοφοβίας και με αλχημικό τρόπο να μετατρέψουμε την αγωνία και την αδικία σε κάτι χρήσιμο, δημιουργικό και αναζωογονητικό. Για να πετάξει ένα πουλί με χάρη και να πλοηγηθεί μέσα στα ανοδικά και καθοδικά ρεύματα που συναντά, χρειάζεται μια λειτουργική ισορροπία ανάμεσα στις κινήσεις των φτερών του. Είτε πετά σε ένα απαλό ρεύμα, είτε προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε καταιγίδα.

Η ομοφοβία και ο ετεροσεξισμός συχνά βιώνονται σαν τραυματικές εμπειρίες. Και η  εμπειρία του τραύματος εντείνεται από το γεγονός ότι ο δέκτης της απειλής ή του συμβάντος προσλαμβάνει την απειλή σαν τέτοιας ισχύος, που δεν μπορεί να αποδράσει ή να προστατευτεί. Μια πλευρά του ανθρώπου παραμένει σε εμπλοκή με το τραυματικό γεγονός και μια άλλη συνεχίζει τη ζωή – η αδυναμία και  η ανθεκτικότητα είναι ταυτόχρονα μέρος της βιωματικής κληρονομιάς του επιζώντα. Το πως αντιδρά κανείς στην τραυματική επίδραση της ομοφοβίας και το πως αξιοποιεί την εμπειρία επιδρά σημαντικά στην ποιότητα ζωής και συχνά στην ποιότητα ζωής των αγαπημένων ανθρώπων γύρω του.

Αυτό το βιωματικό σεμινάριο χρησιμοποιεί τεχνικές του Process Work, αξιοποιώντας την εγγενή φιλοσοφική πεποίθηση του ότι μέσα σε κάθε προβληματική εμπειρία περιλαμβάνεται ο σπόρος μιας λύσης. Το Process Work είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση επίγνωσης που στηρίζει την ατομική, αλλά και τη συλλογική αλλαγή, και εστιάζει στην κοινά αποδεκτή συμβατική πραγματικότητα, αλλά και στην μυστήριο ονειρικό υπόβαθρο της ζωής.

Θα εστιάσουμε σε δεξιότητες επιβίωσης και τρόπους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την επίγνωση μας για να βουτήξουμε σε προβληματικές εμπειρίες και να τις κάνουμε χρήσιμες και δημιουργικές για την καθημερινή μας ζωή.

Εδώ θα βρεις όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για το σεμινάριο.

Πάνω που ετοιμαζόμουνα να κάνω αυτήν την ανάρτηση μου ήρθε κι ένα μήνυμα από το φίλο Δημήτρη, με link σε αυτό το video. Σοκαριστικό το μήνυμα… (προσοχή, περιέχει βίαιες εικόνες!)

Οι άνθρωποι ζούνε στις καρδιές μας…

Sep 222010
 

ένας διαφορετικός Δάσκαλος… μια διαφορετική έννοια Σχολείου…

Αξίζει να δείτε αυτό το βιντεάκι! Είναι βαθια ανθρώπινο… σε αφήνει με μια αίσθηση αισιοδοξίας για την επίδραση που μπορεί να έχει και τη διαφορά που μπορεί να κάνει η παρουσία σου στη ζωη τοσων αλλων…

3o Φεστιβάλ Ψυχικής Υγείας της Π.Ε.Α.Ψ.Α.Ε.Ε.

Sep 092010
 

Η Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε. συνεχίζοντας την επιτυχημένη και θεσμοθετημένη εναλλακτική δράση του Φεστιβάλ Ψυχικής Υγείας, διοργανώνει το «3ο Φεστιβάλ Ψ» στις 25 & 26 Σεπτεμβρίου 2010, στο Άλσος Αιγάλεω – «Μπαρουτάδικο». Συνδιοργανωτής και αυτή την χρονιά θα είναι ο Δήμος Αιγάλεω. Το θέμα του «3ου Φεστιβάλ Ψ» είναι αφιερωμένο στην οικολογική και περιβαλλοντική συνείδηση. Το δικαίωμα όλων μας για ένα καθαρό περιβάλλον, που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες για βελτίωση και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, επιβάλλει σε όλους μας να συμμετέχουμε ενεργά και να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις που έχουμε ως ενεργοί πολίτες για την προστασία του. Ο χώρος της Ψυχικής Υγείας, ως ένας χώρος ενεργών πολιτών (επαγγελματιών ψυχικής υγείας, χρηστών υπηρεσιών ψυχικής υγείας και των οικογενειών αυτών), παρεμβαίνει ενεργά και αναλαμβάνει δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, επιδιώκοντας την περαιτέρω ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και την ενδυνάμωση της οικολογικής και της περιβαλλοντικής συνείδησης.

Το Φεστιβάλ Ψ είναι μία διοργάνωση, που ενθαρρύνει τη συνεύρεση και συνύπαρξη δυνάμεων όλων των χώρων, των οποίων οι δράσεις συνάδουν με τις αρχές της ψυχοκοινωνικής επανένταξης και αποκατάστασης. Η συγκεκριμένη διοργάνωση θέτει ως άμεσο στόχο την αλλαγή των στάσεων και των προκαταλήψεων, που αφορούν στην ψυχική νόσο μέσα από την συνδημιουργία και την αναζήτηση επικοινωνίας έξω από τα στιγματιστικά πλαίσια και τους περιοριστικούς κανόνες, που περιθωριοποιούν τον ψυχικά πάσχοντα και χωρίζουν την κοινωνία σε ομάδες «υγιών» και «μη υγιών» πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό, στο «3ο Φεστιβάλ Ψ» θα πραγματοποιηθούν: α) εργαστήρια οικολογίας, τέχνης, αθλητισμού, πολιτισμού, β) έκθεση προϊόντων και έργων φορέων ψυχικής υγείας και περιβαλλοντικών οργανώσεων και γ) καλλιτεχνικά και πολιτιστικά δρώμενα, θέτοντας ως στόχο την διεύρυνση της κοινωνικής συνδιαλλαγής.

Με ένα κλικ εδώ θα δεις το πρόγραμμα του φεστιβάλ…

… κι  εδώ θα βρεις την ανακοίνωση του φεστιβάλ

… κι εδώ την πρόσκληση για εθελοντές…

Κατανοώντας την πολιτισμική ετερότητα στην ψυχική υγεία…

Jun 292010
 



To (πάντα ενδιαφέρον) psi-action ανάρτησε στο blog του έναν Οδηγό Επίγνωσης της Πολιτισμικής Ετερότητας.

Πηγή: psi-action

Οδηγός Επίγνωσης της Πολιτισμικής Ετερότητας: Κατανοώντας την πολιτισμική ετερότητα στην ψυχική υγεία

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση

Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνει συνεχώς. Οι μονάδες υγείας και ψυχικής υγείας γίνονται αποδέκτες αιτημάτων φροντίδας που απαιτούν νέες δεξιότητες, γνώσεις και ιδιότητες από μεριάς των εργαζομένων στο σύστημα της περίθαλψης. Είναι δεξιότητες, γνώσεις και ιδιότητες που σχετίζονται με την έννοια της πολιτισμικής ικανότητας (cultural competence). Η εξοικείωση των επαγγελματιών υγείας και ψυχικής υγείας, καθώς και των εργαζομένων στη δημόσια υγεία εν γένει, με την έννοια αυτή (και τις αντίστοιχες εφαρμογές) θεωρείται σήμερα απαραίτητη. Η πολιτισμική ικανότητα αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου να καταστεί δυνατή η παροχή κατάλληλων υπηρεσιών σε άτομα και ομάδες διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης τα οποία υπό διαφορετικό καθεστώς (οικονομικοί μετανάστες, πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο, χωρίς χαρτιά) διαμένουν πρόσκαιρα ή μόνιμα στη χώρα μας.

Ειδικά στην ψυχική υγεία η ανάγκη απόκτησης της πολιτισμικής ικανότητας (η οποία εννοείται ως ικανότητα διαχείρισης των διαφορών που προκύπτουν από τις καθημερινές αλλαγές, δηλαδή ως ικανότητα διαχείρισης του αγνώστου) είναι ακόμη πιο επιτακτική: τόσο η κουλτούρα όσο και το καθεστώς διαμονής ενός αλλοδαπού στη χώρα μας συνιστούν παράγοντες που επηρεάζουν το βίωμα, την εκδήλωση και την έκφραση της ψυχικής διαταραχής και του θεραπευτικού αιτήματος.

Το Κέντρο Ημέρας “Βαβέλ”, μονάδα ψυχικής υγείας για μετανάστες που λειτουργεί από το 2007 στο πλαίσιο του προγράμματος “Ψυχαργώς”, αναγνωρίζοντας αυτή την ανάγκη ανέλαβε την πρωτοβουλία να εκδώσει στην ελληνική γλώσσα το Cultural Awareness Tool, κάνοντας τις απαιτούμενες προσαρμογές. Η μετάφραση έγινε από τις φοιτήτριες ψυχολογίας κκ. Ναυσικά Τσιπά και Κατερίνα Οικονόμου, κατά τη διάρκεια της πρακτικής τους άσκησης στο “Βαβέλ”. Τις διορθώσεις ανέλαβε ο δικηγόρος, συντονιστής της ομάδας νομικής υποστήριξης του Ελληνικού Συμβούλιου για τους Πρόσφυγες, κ. Σπύρος Κουλοχέρης. Ελπίζουμε το τελικό αποτελέσματα να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο που θα βοηθά τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας να προσεγγίζουν με πολιτισμική ευαισθησία ανθρώπους οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια και αναζητούν ψυχολογική ή ψυχιατρική βοήθεια.

Ανεξάρτητα από το κατά πόσο ο αναγνώστης συμφωνεί ή διαφωνεί με την προτεινόμενη προσέγγιση, είναι βέβαιο πως το ανά χείρας βοήθημα δίνει ερεθίσματα για προβληματισμό και μάλιστα σε ένα πεδίο (της διαπολιτισμικής ψυχιατρικής) που στη χώρα μας είναι ακόμη σχετικά άγνωστο.

Νίκος Γκιωνάκης, επιστ. υπεύθυνος Κέντρου Ημέρας “Βαβέλ”

Με ένα κλικ εδώ θα διαβάσεις όλον τον Οδηγό Επίγνωσης που διανέμεται δωρεάν…

θέλω να διαβάσω τη συνέχεια…

Το είπαν και οι επιστήμονες: ο θυμός κάνει καλό…

Jun 292010
 


Πηγή: Το Βήμα

Θυμώνω και μου κάνει καλό!
Ο θυμός περιορίζει τις βλαβερές συνέπειες του άγχους, υποστηρίζουν οι επιστήμονες

Σας «ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι»; Μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με την κοινή λογική, όπως όμως φαίνεται ο θυμός κάνει καλό στην υγεία. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε νέα έρευνα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Βαλένθια στην Ισπανία. Τουλάχιστον για όσους ανθρώπους δεν αντιμετωπίζουν άλλα προβλήματα υγείας, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το συναίσθημα του θυμού μειώνει τις συνέπειες του άγχους. Πώς; Κατ΄ αρχάς αυξάνει τη ροή του αίματος στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου το οποίο σχετίζεται με τα θετικά συναισθήματα.

Οταν θυμώνουμε αυξάνονται οι καρδιακοί παλμοί, η αρτηριακή πίεση και η τεστοστερόνη. Παράλληλα βγαίνει έξω από το εύθραυστο «παιχνίδι» της ψυχοσωματικής ισορροπίας η κατ΄ εξοχήν ορμόνη που προκαλεί το άγχος, η κορτιζόλη. Παρατηρείται μεγάλη μείωση της παραγωγής της. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ενεργοποιείται το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου το οποίο σχετίζεται με θετικά συναισθήματα όπως η οικειότητα και η χαρά.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν τις αλλαγές στο αυτόνομο νευρικό σύστημα το οποίο επηρεάζει το καρδιαγγειακό και το ενδοκρινικό σύστημα. «Η πρόκληση συναισθημάτων οδηγεί σε σημαντικές αλλαγές στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, το οποίο ελέγχει την καρδιαγγειακή λειτουργία, καθώς και το ενδοκρινικό σύστημα. Επιπροσθέτως παρατηρούνται αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, κυρίως στον πρόσθιο και κροταφικό λοβό» εξήγησε ο επικεφαλής της έρευνας δρ Neus Herrero.

Στη διάρκεια των πειραμάτων προκλήθηκε θυμός σε 30 άνδρες εθελοντές με μια απλή εργαστηριακή μέθοδο, χρησιμοποιώντας 50 φράσεις σε πρώτο πρόσωπο οι οποίες αναφέρονται σε καθημερινές καταστάσεις και ενεργοποιούν το συγκεκριμένο συναίσθημα. Πριν και αμέσως μετά την πρόκληση του θυμού μέτρησαν τους καρδιακούς παλμούς, την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα τεστοστερόνης και κορτιζόλης των ανδρών. Παράλληλα μέτρησαν την ασύμμετρη δραστηριότητα του εγκεφάλου, τη γενικότερη διάθεση των ατόμων και την υποκειμενική τους εμπειρία προς το συναίσθημα του θυμού. Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Ηormones and Βehavior», αποκαλύπτουν ότι ο θυμός προκαλεί αύξηση των καρδιακών παλμών, της αρτηριακής πίεσης και της τεστοστερόνης.

Εδώ όμως βρίσκεται το «κλειδί» του… υγιεινού θυμού. Διότι έτσι ενεργοποιείται το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου. Το δεξιό αφορά τα αρνητικά συναισθήματα, όπως ο φόβος, η λύπη και η απομόνωση. «Η περίπτωση του θυμού είναι μοναδική. Διότι, αν και βιώνεται ως αρνητικό συναίσθημα, τελικά στους υγιείς ανθρώπους προκαλεί ένα αίσθημα οικειότητας» είπε ο δρ Χερέρο. Με άλλα λόγια, όταν θυμώνουμε η ασύμμετρη εγκεφαλική αντίδραση υπολογίζεται βάσει της προσπάθειάς μας να προσεγγίσουμε το ερέθισμα που μας προκαλεί θυμό και όχι βάσει του γεγονότος ότι θεωρούμε αυτό το ερέθισμα αρνητικό. «Συνήθως όταν θυμώνουμε εμφανίζουμε μια φυσική τάση να βρεθούμε πιο κοντά σε αυτό που μας έκανε να θυμώσουμε παρά να προσπαθήσουμε να το εξαλείψουμε» καταλήγει ο επιστήμονας. Είναι η πρώτη γενική έρευνα για τον θυμό η οποία λαμβάνει υπόψη όλες τις ψυχοβιολογικές παραμέτρους (την καρδιαγγειακή, την ορμονική και τη διαφορετική δραστηριότητα των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου) και τις αλλαγές που προκαλούνται όταν μας «ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι».

(ευχαριστώ την Α.Σ. για το link στο άρθρο)

θέλω να διαβάσω τη συνέχεια…

Η Γέννηση της Ψυχιατρικής…

Jun 092010
 

Ένα ενδιαφέρον απόσπασμα για τη γέννηση του συστήματος διαγνώσεων στην Ψυχιατρική από το ντοκυμαντερ του Adam Curtis “The Trap: What happened to our dreams of freedom” το οποίο σε 3 ωριαία επεισόδια διαπραγματεύεται τις έννοιες της ατομικότητας και της ελευθερίας και το πως αυτές έχουν διαμορφώσει τις κοινωνίες μας:

– στο 1ο επισόδιο κοιτάει τα αποτελέσματα από την προσπάθεια πολιτικών (δεξιών και αριστερών) τη δεκαετία του 90 να επεκτείνουν στο δημόσιο βίο μια ιδέα ελευθερίας βασισμένη στο Game Theory, ενός συστήματος το οποίο αφαιρετικά βλέπει τους ανθρώπους σαν ρομπότ που υπολογίζουν το ιδιωτικό τους συμφέρον και οδηγούνται από κίνητρα παρά την ιδέα του δημοσιου καθήκοντος

– στο 2ο επισόδιο κοιτάει το πως ο εθισμός στα νούμερα και τη στατιστική άλλαξε την κοινωνία εξαρτώντας την από τα ψυχοφάρμακα

– στο 3ο επισόδιο κοιτάει την διαδικασία αναζήτησης της ελευθερίας: τι διαφοροποιεί τον καταπιεστή από τον καταπιεζόμενο; Είναι δυνατόν κάποιος που με τις καλύτερες των προθέσεων πάει να ελευθερώσει ένα λαό να γίνεται δια μέσου της δράσης του αυτής τύραννος; Κι αν ναι, με ποιο τρόπο γίνεται αυτό;

Σε τέσσερα You Tube βιντεάκια αποσπάσματα από το 2ο επεισόδιο:

και ένα γραπτό απόσπασμα απο το τέταρτο βιντεάκι:

With the development of psychopharmaka) people imagined that they might live in a world where there would never be a worry, not even a grief, where there would never be conflict, concern or worry over alternatives that make possible the kinds of progress that we’ve seen in the past.

But then the man who had created the check list [DSM] (Robert Spitzer) admitted that it might be leading millions of people to believe that they were disordered when they were not. The check list added up only observable symptoms. They deliberately excluded any understanding of the patients’ life. Because of this, he said, it confused genuine psychological disorder with normal human feelings of sadness and anxiety, and that this was happening on a wide scale. All this was being said by one of America’s most powerful psychiatrists Dr. Robert Spitzer.

Robert Spitzer: “What happened is that we made estimates of prevalence of mental disorders totally descriptively without considering that many of these conditions might be normal reactions which are not disorders, that’s the problem, because we were not looking at the context in which those conditions developed.”

Adam Curtis: “So you have effectively medicallized much of ordinary human sadness, fear, ordinary experiences.”

Robert Spitzer: “I think we have to some extent. How serious a problem it is is not known. I don’t know if it’s 20%, 30% I don’t know but that’s a considerable amount if it’s 20 or 30%.” What was happening was that large part of normal human experience, grief, disappointment, loneliness where all being re-classified as medical disorders. In the process a new system of management was emerging. The drugs took away those complex and difficult feelings and made the individuals happier but they also made them simpler beings. More easy to predict and manage, and closer to the machine-like creatures at the heart of economic models.

Jerome Wakefield: “By using check lists of symptoms about emotions you have gone out and confused normal human responses to life with mental disorder and therefore created an illusion of a vast epidemic, a medicalized illusion. And obviously a situation where you medicalize is a situation where your focus will not be on social change it will be on controlling individual to fit in properly. That’s the subtle and overall danger here. That it could serve our kind of social-economic systems’ needs in a way in which we become more efficient but less human.”

What the psychiatrists had discovered was that an objective system based on numbers had led them into a trap. The numbers had imposed their own narrow logic on how we thought and felt about ourselves. And the politicians were about to find their attempts to manage society by using numbers would also have the strangest consequences. Far from helping them achieve their progressive vision they would actually make society more rigid and even harder to change.

θέλω να διαβάσω τη συνέχεια…

Skhizein – μια ταινία για τη σχιζοφρένεια…

Apr 192010
 


Ένα ευχαριστώ στην Μ.Κ. για το link στο psi-action και την ταινία Skhizein, του, Jeremy Clapin. Μια ταινία animation για τη σχιζοφρένεια και πως μπορεί να επηρεάσει τον άνθρωπο. Από τις πιο παρεξηγημένες ψυχικές νόσους, με μεγάλο κοινωνικό στίγμα.

Πηγή: psi-action.blogspot.com

To skhizein είναι μια ταινία animation μικρού μήκους του Jérémy Clapin, η οποία μεταφέρει, με έναν πρωτότυπο τρόπο, το πως μπορεί να επηρεάσει μια ψυχική νόσος (η σχιζοφρένεια) τη ζωή ενός ανθρώπου.

θέλω να διαβάσω τη συνέχεια…

Αθωώθηκαν οι βιαστές …

Apr 142010
 

(αυτή η φωτογραφία κυκλφορεί στο διαδίκτυο από την Αμάρυνθο. Δεν είναι ο ‘ανδρισμός’ που οπλίζει τους βιαστές, αλλά το πως διαδάσκουμε και καταλαβαίνουμε τον ‘ανδρισμό’)

Ευχαριστώ την Κατερίνα Πούτου που μας πρωώθησε το παρακάτω κείμενο-καταγγελία-σχολιασμό.

ΔΙΚΗ ΑΜΑΡΥΝΘΟΥ: ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Oργή και θλίψη μας προκάλεσε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Αμαρύνθου. Ήταν τον Οκτώβριο του 2006, που η ανήλικη αλλοδαπή μαθήτρια είχε καταγγείλει τον ομαδικό βιασμό της από 4 συμμαθητές της, ενώ 3 συμμαθήτριες βιντεοσκοπούσαν το «κατόρθωμά» τους.

Τρεισήμισυ χρόνια αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε στο δικαστήριο, αλλά για εμάς είναι φανερό ότι δεν έγινε δυνατόν να βγεί στο φως η αλήθεια. Κατά τη διαδικασία κατέθεσαν περίπου 40 μάρτυρες υπέρ των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικοί, ενώ από την πλευρά της καταγγέλλουσας δεν υπήρξε κανείς και καμία μάρτυρας, εκτός βέβαια της μητέρας της. Και μάλιστα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί το πόρισμα της εξέτασης της καταγγέλλουσας από εγκεκριμένη κλινική ψυχολογίας διαπιστευμένη με διεθνή στάνταρ. Οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κατηγορούμενες, ανέφεραν σημεία και τέρατα εναντίον της, σε βαθμό πραγματικού βασανιστηρίου (που το δικαστήριο δεν απέτρεψε) ενώ μέσα στην αίθουσα κυριαρχούσαν συνθήκες κατατρομοκράτησης, ώστε να μην τολμήσει κανένας και καμία να προσέλθει ως μάρτυρας για να καταθέσει αντικρούοντας τις αδιανόητες κατηγορίες.

Τις προηγούμενες από τη δίκη ημέρες, κάποιες και κάποιοι από τους κατηγορούμενους είχαν δώσει και συνεντεύξεις για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ενώ είχαν φροντίσει, από την πρώτη ημέρα της καταγγελίας κιόλας, να εξαφανιστεί το βίντεο.

Στη σύγχρονη ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα είναι προφανές ότι κυριάρχησε το κλίμα να «προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά έναντι της ξένης».

Στη σύγχρονη σεξιστική Ελλάδα εξακολουθεί να κυριαρχεί η άποψη ότι το θύμα του βιασμού «τα ήθελε», ότι ο βιασμός δεν είναι ξένος προς τη «γυναικεία φύση», και υπάρχουν δυστυχώς πολλές σχετικές αποδείξεις και από άλλες καταγγελίες βιασμών που εκδικάζονται δικαστήρια. Η μικρή μαθήτρια από τη Βουλγαρία τιμωρείται για το πολλαπλό έγκλημά της: 1) είναι φτωχή (είναι γνωστό ότι ήταν εργαζόμενη και παράλληλα αριστούχα μαθήτρια) 2) είναι ξένη και 3) είναι γυναίκα. Την καθορίζει, δηλαδή, «διαφορετικότητα» τάξης φυλής και φύλου, και παρ’ όλα αυτά τολμά να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού. Το ότι το θύμα κατέληξε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να αξιολογείται από τους κρίνοντες και να αίρει κάθε ένοια «συναίνεσής» της στην «ασέλγεια» που διαπράχθηκε σε βάρος της.

Υπενθυμίζουμε ότι, 11 γυναικείες συλλογικότητες είχαν οργανώσει διαδήλωση στην Αμάρυνθο στις 4-11-2006, στην οποία είχαν συμμετάσχει εκατοντάδες γυναίκες και είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο, όπως αναφερόταν και στην τότε ανακοίνωση: «Επειδή δεν ξεχνούμε ότι ο βιασμός μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα, νέα ή μεσήλικα ή ακόμα υπερήλικα, το πρωί ή το βράδυ, σε πολυσύχναστες ή ερημικές περιοχές, συχνότερα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η εποχή που, όταν η γυναίκα που έπεφτε θύμα βιασμού έπρεπε να δικαστεί και να καταδικαστεί από την κοινωνία και καμιά φορά και από τα δικαστήρια σαν να ήταν η ίδια ένοχη, πρέπει να πάψει να αναβιώνει, πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».

Επίσης υπενθυμίζουμε ότι υπήρξε ευρύτατη συμπαράσταση από πολύ περισσότερους φορείς, καθώς και από θεσμικά πρόσωπα. Η επιτροπή αλληλεγγύης που είχε σχηματισθεί τότε, φρόντισε για κάλυψη των πολύπλευρων αναγκών που δημιούργησε η δίωξη και ο εξοβελισμός της νεαρής μαθήτριας και της μητέρας της, για κατοικία, δουλειά και σχολείο.

Σήμερα, μετά τρεισήμισυ χρόνια, οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωστού ιδιωτικού σχολείου το οποίο της έδωσε υποτροφία και απ’ όπου αποφοίτησε, διαβεβαιώνουν τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το άμεμπτο ήθος της σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής της.

Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης Αμαρύνθου εντάσσεται στο κλίμα συγκάλυψης της βίας κατά των γυναικών και της κατίσχυσης της οικογενειακής ή κοινωνικής (στην προκειμένη περίπτωση) «συνοχής» έναντι του δικαιώματος των γυναικών για αυτονομία του σώματος και σεβασμό της αξιοπρέπειας, και αναβιώνει επικυρώνοντας το πατριαρχικό δικαίωμα για τον έλεγχο του σώματος των γυναικών.

Επαναβεβαιώνουμε σήμερα την αλληλεγγύη μας προς την νεαρή, ενήλικη πλέον, παθούσα και καταγγέλλουσα, και ζητούμε την αποδοχή του αιτήματός της για έφεση της εκδοθείσας απόφασης.

Αθήνα, 12 Απριλίου 2010

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ

Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας
Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη
Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας
Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών
Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
Ομάδα φύλου Νεολαίας ΣΥΝ
Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
Τομέας Γυναικών ΠΑΣΟΚ
Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Οικολόγων Πρασίνων

θέλω να διαβάσω τη συνέχεια…

Σεμινάριο ‘Hearing Voices’ στην Αθήνα…

Feb 242010
 

Έχουμε γράψει και παλιότερα στο blog αυτό για το ‘Hearing Voices’ Network και τη δουλειά που κάνει. Με μεγάλη χαρά είδαμε οτι έρχεται και στην Αθήνα για ένα σεμινάριο που απευθύνεται σε ανθρώπους που ακούνε φωνές, στους συγγενείς και φίλους και σε επαγγλεματίες ψυχικής υγείας.

Περισσότερες πληροφορίες για το Hearing Voices Network εδώ…


θέλω να διαβάσω τη συνέχεια…
Page 11 of 12 1 2 … 9 10 11 12