May 162017
 

Τελευταίο ταξίδι για φέτος στη Ρόδο, για την ολοκλήρωση της Ενδυνάμωσης Εκπαιδευτικών. Στο πρόγραμμα συμμετείχαν 29 εκπαιδευτικοί της Ρόδου της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το πρόγραμμα συντόνισαν η Αλεξάνδρα Βασιλείου και η Λίλη Βασιλείου και έγινε με την χορηγία και υποστήριξη του Ιδρύματος Υποτροφιών Ρόδου Εμμανουήλ και Μαίρης Σταματίου.

Γόνιμη η συνάντηση αξιολόγησης της Δευτέρας. Αναδύθηκε η δύναμη του προγράμματος, προτάθηκαν ιδέες για αποτελεσματικότερη εφαρμογή του, τονίστηκε η ανάγκη των εκπαιδευτικών για ευκαιρίες συνεύρεσης, ανταλλαγής και μοιρασιάς με συναδέλφους.

Φύγαμε από τη Ρόδο με νέα γνώση και γεμάτη την καρδιά. Ευχαριστούμε όλες και όλους για τη συμμετοχή τους! Καλή ξεκούραση το καλοκαίρι και καλή αντάμωση στην επόμενη σχολική χρονιά!

 

Mar 102017
 

«Καλές πρακτικές για τη διαμόρφωση συμπεριληπτικού σχολικού κλίματος πάνω σε θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου και χαρακτηριστικών φύλου»

Διοργανωτές: Πολύχρωμο σχολείο & Σύλλογος Διδασκόντων 66ου Δημοτικού Σχολείου

Χώρος Διεξαγωγής:66ο Δημοτικό Σχολείο, Αλαμάνας 6, Αθήνα (χάρτης Google)

Ένα κλικ εδώ για το πρόγραμμα του συνεδρίου…

Ένα κλικ εδώ για τη φόρμα εγγραφής…

Feb 262017
 

Τις τελευταίες εβδομάδες είναι σε εξέλιξη ένα εργαστήριο που γίνεται σε συνεργασία της Αλεξάνδρας Βασιλείου και της Βέρας Λάρδη με την Εστία Προσφύγων – Άρσις.

Στο εργαστήριο συμμετέχει μεικτή ομάδα γυναικών αποτελούμενη από 3-4 μητέρες με προσφυγικό προφίλ και 3-4 γυναίκες εκπαιδευτικούς από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στόχος του εργαστηρίου είναι η αμοιβαία κατανόηση των κοινών ανθρώπινων αξιών καθώς και του τρόπου που αυτές εκφράζονται ανάλογα με το πολιτισμικό πλαίσιο και τον ρόλο της γυναικείας ταυτότητας. Εξερευνούμε το ρόλο της μητέρας και της εκπαιδευτικού, καθώς και την επικοινωνία ανάμεσα στις δυο για την καλύτερη συνεργασία στην εκπαιδευτική εμπειρία των παιδιών.

Θα γίνουν δυο κύκλοι εργαστηρίων για δυο διαφορετικές ομάδες μητέρων κι εκπαιδευτικών. Σύνθετο το εγχείρημα, εθελοντική η παρουσία όλων (συντονιστριών, μητέρων, εκπαιδευτικών και διερμηνέων). Μέχρι στιγμής καταφέραμε να προσπεράσουμε τα εμπόδια προγραμματισμού και υλοποίησης. Η Εστία Προσφύγων μας έχει στηρίξει αφάνταστα στην οργάνωση και οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν αποδεικνύουν έμπρακτα τη δέσμευση τους στο δικαίωμα εκπαίδευσης όλων των παιδιών.

Σε αυτό το διαπολιτισμικό πλαίσιο οι συμμετέχουσες έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν μια βαθύτερη κατανόηση των αναγκών και του τρόπου έκφρασης η μίας της άλλης και να συνεργαστούν στην από κοινού ένταξη τόσο των ίδιων των μητέρων στην ελληνική κοινωνία, όσο και των παιδιών τους στο εθνικό σύστημα εκπαίδευσης. Το εργαστήριο έχει βιωματική μορφή και αξιοποιούνται εργαλεία από τα πεδία του Processwork, του Ψυχοδράματος και του θεάτρου Playback.

Feb 032017
 

Επίκαιρο το σεμινάριο που θα γίνει τον Απρίλιο στη Ρόδο για σύμβουλους, θεραπευτές και εκπαιδευτικούς. Η ανάγκη για ευρύτερη επιμόρφωση των θεραπευτών και των συμβούλων είναι ήδη αναγνωρισμένη. Η εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας για την υλοποίηση στο Γυμνάσιο Θεματικής Εβδομάδας Ενημέρωσης και Ευαισθητοποίησης σε ζητήματα Διατροφής, Εθισμού-Εξαρτήσεων και Έμφυλων Ταυτοτήτων έχει δημιουργήσει πολλές αντιδράσεις, θετικές και αρνητικές και στο χώρο της εκπαίδευσης, αναδεικνύοντας και την ανάγκη ευαισθητοποίησης των εκπαιδευτικών. Το σεμινάριο αυτό ελπίζουμε να υποστηρίξει όλους τους επαγγελματίες στο έργο τους.

 

Θέματα Φύλου και Σεξουαλικού Προσανατολισμού στη συμβουλευτική και στην εκπαίδευση

Αλεξάνδρα Βασιλείου, PhD

Οι κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές έχουν δημιουργήσει ένα πιο δεκτικό περιβάλλον για ομοφυλόφιλες σχέσεις, και οι θεραπευτές, σύμβουλοι και εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίζουν ολοένα και περισσότερα θέματα σε σχέση με το σεξουαλικό προσανατολισμό. Ταυτόχρονα, η αυξανόμενη βία – συνέπεια και της οικονομικής και πολιτικής κρίσης – βρίσκει εύκολο στόχο στις περιθωριοποιημένες ομάδες, μεταξύ των οποίων και οι ΛΟΑΤ (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανσέξουαλ). Πως επηρεάζεται η στάση του σύμβουλου ή του εκπαιδευτικού από τον ετεροσεξισμό και την ομοφοβία; Τι δεξιότητες είναι απαραίτητες για να βοηθήσει κανείς την αντιμετώπιση της κοινωνικής και της εσωτερικευμένης ομοφοβίας. Ποιες είναι οι παγίδες όταν εστιάζει κανείς μόνο στο σεξουαλικό προσανατολισμό; Πως η περιθωριοποίηση μιας κοινωνικής ομάδας επηρεάζει τη σχέση μας με μέλη της ομάδας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα εξερευνήσουμε. Σκοπός αυτού του σεμιναρίου είναι να δημιουργήσει έναν ασφαλή χώρο για τους θεραπευτές, τους σύμβουλους ψυχικής υγείας και τους εκπαιδευτικούς  να εξερευνήσουν θέματα ομοφοβίας/τρανσφοβίας και θέματα φύλου στη δουλειά τους. Μέσα από βιωματικές ασκήσεις και διεργασία ομάδας θα εξερευνήσουμε τις προκλήσεις που δημιουργούν.

Διαδικαστικά

Ώρες: Κυριακή 2 Απριλίου 2017, 10.00 – 18.00

Κόστος: 80 € (30€ προκαταβολή μέχρι 3 Μαρτίου 2017, αποπληρωμή διδάκτρων την ημέρα του σεμιναρίου)

Χώρος διεξαγωγής σεμιναρίου: Λίνδου 51, Ρόδος

Οι θέσεις για το σεμινάριο είναι περιορισμένες. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Εδώ το φυλλάδιο με τις πληροφορίες για τη διαδικασία εγγραφής.

Jan 242017
 

Πηγή: www.0-18.gr

Πολλοί γονείς μαθητών ανησυχούν μήπως η ένταξη των παιδιών προσφύγων/μεταναστών στην εκπαίδευση σημαίνει αυξημένο κίνδυνο για την υγεία των παιδιών τους. Για τον λόγο αυτό, ο Συνήγορος δημιούργησε ένα βίντεο-συνέντευξη με τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις σχετικά με τις μεταδοτικές ασθένειες και τα βασικά μέτρα πρόληψης.

Στο βίντεο συζητούν ο Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού Γιώργος Μόσχος και ο παιδίατρος – επιδημιολόγος Τάκης Παναγιωτόπουλος, καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και επιστημονικός σύμβουλος του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Το ζήτημα της ένταξης στην εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων που βρίσκονται στη χώρα μας απασχολεί ιδιαίτερα τον Συνήγορο του Παιδιού. Στις επισκέψεις του σε σχολεία όπου έχουν ενταχθεί παιδιά πρόσφυγες και στις συναντήσεις του με μαθητές και συλλόγους γονέων, έχει αφουγκραστεί ανησυχίες σχετικά με την προστασία της υγείας των παιδιών και έχει διαπιστώσει ότι είναι αναγκαία η έγκυρη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών για το ζήτημα αυτό.

Jan 232017
 

Ξεκίνησε χθες το δεύτερο έτος του εκπαιδευτικού προγράμματος στο Processwork. Όπως πάντα, ξεκινήσαμε με προσωπική δουλειά, εκφράζοντας με δημιουργικό τρόπο (αίσθηση, κίνηση, ήχο, εικόνα) το στίγμα της ομάδας. Το δωμάτιο γέμισε χρώμα και έκφραση! Μαζί με την ομάδα εκπαιδευομένων και εκπαιδευτριών, παρούσες και η Νάνσυ Παπαθανασίου, συνεργάτης στην ομάδα επιμόρφωσης στο πρόγραμμα και η Ιωάννα Βελαλή που συμμετέχει στη διαδικασία εκπαίδευσης εκπαιδευτών του Processwork.

Ένα κλικ εδώ για περισσότερες φωτογραφίες…

Nov 032016
 

monologoi

Το υλικό σε αυτό το βιβλίο είναι αποτέλεσμα κύκλου βιωματικών εργαστηρίων, που έγιναν σε ξενώνες φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων στην Αθήνα και την Πάτρα, από τον Απρίλιο έως τον Ιούλιο του 2016, στο πλαίσιο της Δράσης «Μονόλογοι από το Αιγαίο».

Η δράση “Μονόλογοι από το Αιγαίο” υλοποιείται από το 2016 στο πλαίσιο του Προγράμματος “κι αν ήσουν εσύ;” από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες σε συνεργασία με την οργάνωση PRAKSIS.

Στην Α΄ φάση υλοποίησής της, Απρίλιος-Ιούλιος 2016, η δράση περιλαμβάνει μια σειρά εργαστηρίων με περίπου 40 έφηβους πρόσφυγες σε κέντρα φιλοξενίας στην Αθήνα και την Πάτρα. Πραγματοποιούνται πάνω από 40 βιωματικά εργαστήρια, ενδυνάμωσης, θεατρικού παιχνιδιού και δημιουργικής γραφής από ειδικευμένους εμψυχωτές, θεατροπαιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και διερμηνείς.

Εμψυχωτές:

Από το Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση: Γιώργος Μπεκιάρης- δάσκαλος/θεατροπαιδαγωγός, Διονυσία Ασπρογέρακα-φιλόλογος/θεατροπαιδαγωγός, Βέρα Λάρδη-θεατροπαιδαγωγός, Σόνια Μολογούση-θεατροπαιδαγωγός, Ηρώ Ποταμούση-θεατροπαιδαγωγός, Ανδριάνα Ταβαντζή-νηπιαγωγός/εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού, Γιάσσερ-Ιάσoνας Θάμπετ-διερμηνέας, Ευθύμης Αργυράτος-εικαστικός, Στράτος Παπακωνσταντίνου-εμψυχωτής θεατρικού παιχνιδιού

Από Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες: Asef Farjam-διερμηνέας, Eliane Choucair-διερμηνέας, Kωνσταντίνος Ασημίδης-διερμηνέας

Από την PRAKSIS: Γεωργία Τζανάκου-κοινωνική λειτουργός, Θεόδωρος Παξινός-ψυχολόγος, Habib Mohammde-διερμηνέας, Ali Uosuri-διερμηνέας, Louay Hisjam-διερμηνέας, Φοίβoς Κολοβός-ψυχολόγος, Λήδα Μουρλούκου- ψυχολόγος, Αλέξης Λαμπρίδης- κοινωνικός λειτουργός, Χρήστος Γεωργόπουλος-κοινωνικός λειτουργός, Αναστασία Χαρίτου-κοινωνικός λειτουργός, Μαρία Ντίνη-κοινωνικός λειτουργός, Ανθούλα Χριστοδουλοπούλου-κοινωνικός λειτουργός

Συντονίστρια της δράσης: Χαρά Τσουκαλά tsoukalahara@yahoo.gr
Γραμματεία-Διαχείριση: humanrights@theatroedu.gr

Πανελλήνιο Δίκτυο για το Θέατρο στην Εκπαίδευση

Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες
Αθήνα 2016
ISBN 978-960-9529-02-0
Επιμέλεια: Χαρά Τσουκαλά

Ένα κλικ εδώ για να δεις όλο το βιβλίο (pdf)!

Απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου:

diadromes

Oct 142016
 

Η αλήθεια σχετικά με τους εμβολιασμούς των προσφυγόπουλων που πάνε σχολείο

Πηγή: Το Ποντίκι 

12.10.2016 / Μιχάλης Λαγάνης

em

Βασικό επιχείρημα των γονέων οι οποίοι αντιδρούν στην ένταξη των παιδιών προσφύγων και μεταναστών στα ελληνικά σχολεία, είναι ότι είναι ανεμβολίαστα και συνεπώς πιθανόν να είναι φορείς επικίνδυνων μεταδοτικών ασθενειών, όπως η φυματίωση και η ελονοσία.

Προφανώς, οι συγκεκριμένοι γονείς είτε εθελοτυφλούν είτε δεν έχουν ενημερωθεί ότι πρώτη και κύρια προϋπόθεση προκειμένο ένα προσφυγόπουλο να ενταχθεί στο πρόγραμμα εκπαίδευσης, σ΄ένα δημόσιο σχολείο είναι να έχει κάνει όλα τα απαραίτητα εμβόλια, που συνιστώνται για τα παιδιά της ηλικίας του.

Χαρακτηριστικά, όπως επισημάνθηκε σε πρόσφατη ανακοίνωση της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Υγείας:

“Σε όλα τα Κέντρα Φιλοξενίας που μετέχουν στο πρόγραμμα εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, έχει πραγματοποιηθεί ο εμβολιασμός των παιδιών όπως προβλέπεται από το πρόγραμμα εμβολιασμών που εφαρμόζεται.

Με τη συμφωνία των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας, τα Κέντρα Φιλοξενίας εντάσσονται στο πρόγραμμα εκπαίδευσης που εφαρμόζεται στα σχολεία της χώρας ακολουθώντας την εξέλιξη του προγράμματος εμβολιασμού και εφόσον έχει πραγματοποιηθεί εμβολιασμός των παιδιών στο κάθε συγκεκριμένο Κέντρο.

Αυτή την εβδομάδα πραγματοποιήσαμε εμβολιασμούς παιδιών σε 4 καταυλισμούς στη βόρεια Ελλάδα (Δερβένι Διόν, Καλοχώρι, Βαγιοχώρι και Καβαλάρι), ενώ αύριο (σ.σ. σήμερα) θα συνεχίσουμε με τους καταυλισμούς της Σίνδου. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας οργανώσαμε μεγάλη εκστρατεία ανοσοποίησης, εμβολιάζοντας περισσότερα από 7.000 παιδιά, ηλικίας από 6 εβδομάδων έως 15 ετών. Η θωράκιση αφορούσε σε δέκα κοινές παιδικές ασθένειες (διφθερίτιδα, τέτανος, κοκίτης, ιλαρά, παρωτίτιδα, ερυθρά, αιμόφιλος ινφλουέντσας, ηπατίτιδα Β, πολιομυελίτιδα και πνευμονόκοκκο). ανέφερε μιλώντας στο “topontiki.gr”  ο Απόστολος Βεΐζης, Διευθυντής Προγραμμάτων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

“Ανεμβολίαστα ένα στα δύο Ελληνόπουλα”, λένε οι παιδίατροι.

Μπορεί να διαμαρτύρονται και να σχηματίζουν ανθρώπινες αλυσίδες, για να εμποδίσουν μικρά παιδιά να πάνε στο σχολείο, όμως οι Έλληνες γονείς “συλλαμβάνονται” ασυνεπείς όσον αφορά στον εμβολιασμό των δικών τους παιδιών.

“Ο προβληματισμός και ο φόβος των γονέων, η έλλειψη εμπιστοσύνης στις φαρμακευτικές εταιρείες αλλά και η άγνοια σχετικά με τα συστατικά των εμβολίων, δημιουργούν ένα σοβαρό ζήτημα στην εμβολιαστική κάλυψη της Ελλάδας.”, ανέφερε σε ημερίδα για τον εμβολιασμό που διοργανώθηκε πρόσφατα, ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδιατρικής, καθώς και Παγκόσμιας Παιδιατρικής Εταιρείας κ. Ανδρέας Κωνσταντόπουλος.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτυπώνεται στο εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας Β, καθώς όπως παραδέχονται οι παιδίατροι μόλις 3 στους 10 Έλληνες μαθητές είναι εμβολιασμένοι για την πρόληψη του επικίνδυνου μικροβίου, που εφόσον δεν διεγνωσθεί έγκαιρα μπορεί να στοιχίσει ακόμα και τη ζωή του ασθενούς!

 

nr

πίνακας του Νόρμαν Ρόκγουελ 

Και επειδή η ιστορία κύκλους κάνει, δες κι αυτό το άρθρο από τη Μηχανή του Χρόνου.

Αστυνομικοί συνοδεύουν την 6χρονη Ρούμπι Μπρίτζις, το πρώτο έγχρωμο παιδί που πήγε σε σχολείο λευκών. Την «υποδέχθηκαν» με παιδικό φέρετρο και κατάρες. 50 χρόνια μετά την υποδέχθηκαν στον Λευκό Οίκο… 
 

Πηγή: Μηχανή του Χρόνου

14 Νοεμβρίου 1960, Νέα Ορλεάνη Η 6χρονη Ρούμπι Μπρίτζις ήταν το πρώτο έγχρωμο παιδί που πέρασε το κατώφλι σε σχολείο λευκών. Την συνόδευαν τρεις αστυνομικοί, για να την προστατέψουν. Το πλήθος είχε συγκεντρωθεί για να διαμαρτυρηθεί για την κρατική απόφαση, που επέτρεπε σε μαύρους να πηγαίνουν στα ίδια σχολεία με τους λευκούς. Η Ρούμπι ήταν ένα από τα έξι παιδιά που πέρασαν τις εξετάσεις που θέσπισε η πολιτεία για να κρίνει ποια έγχρωμα παιδιά είχαν τις ικανότητες να καθίσουν στα ίδια θρανία με τα λευκά. Δύο από τα έξι παιδιά επέλεξαν να συνεχίσουν τη φοίτησή τους στο παλιό τους σχολείο, ενώ τα υπόλοιπα τρία πήγαν στο σχολείο δύο μέρες μετά από τη Ρούμπι, στις 16 Νοεμβρίου. Η συμμετοχή στις εξετάσεις ήταν προαιρετική και αρχικά, ο πατέρας της Ρούμπι δεν ήθελε να μπλέξει την κόρη του σε μια τόσο ταραγμένη υπόθεση. Επέμενε όμως η γυναίκα του, που θεωρούσε ότι όφειλαν να συμμετέχουν ενεργά, όχι μόνο για να προσφέρουν καλύτερη μόρφωση στην κόρη τους, αλλά και για να αγωνιστούν για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών….

Έτσι, στις 14 Νοεμβρίου 1960, η 6χρονη Ρούμπι έφτασε στο δημοτικό σχολείο William Frantz. Έξω από το κτίριο περίμεναν οι γονείς όλων των μαθητών του σχολείο και αρνούνταν να αφήσουν τα παιδιά τους να μπουν μέσα. Πετούσαν ντομάτες, φώναζαν, εκτόξευαν προσβολές και κάποιοι είχαν γράψει ρατσιστικά σχόλια στον τοίχο. Η Ρούμπι δεν είχε αντιληφθεί τη σημασία της στιγμής. Όταν είδε τον κόσμο και άκουσε τη φασαρία, θεώρησε ότι γινόταν κάποια γιορτή ή παρέλαση. Ο αστυνομικός που τη συνόδευε, Τσαρλς Μπαρκς, θυμάται ότι η μικρή δεν έδειξε να φοβάται ούτε ταράχτηκε από τις φωνές: «Ακολουθούσε σαν στρατιωτάκι. Ήμασταν όλοι πολύ περήφανοι!» Το μοναδικό πράγμα που την τρομοκράτησε ήταν ένα μικρό ξύλινο φέρετρο, μέσα στο οποίο ήταν ξαπλωμένη μία μαύρη κούκλα. Το είχε φέρει στο σχολείο μία γυναίκα ως ένδειξη διαμαρτυρίας. Η Ρούμπι έχει δηλώσει πως έβλεπε εφιάλτες με το φέρετρο για μήνες και άρχισε να προσεύχεται κάθε μέρα, πριν φύγει για το σχολείο. Την πρώτη μέρα την πέρασαν στο γραφείο του διευθυντή, καθώς ήταν αδύνατον να γίνει μάθημα με την ένταση που επικρατούσε. Τη δεύτερη μέρα, ο ιερέας Λόιντ Φόρμαν συνόδευσε την 5χρονη κόρη του στο σχολείο, σπάζοντας έτσι το μποϊκοτάζ που είχαν εφαρμόσει οι γονείς. Σταδιακά, όλο και περισσότεροι μαθητές επέστρεψαν στα θρανία. Ωστόσο, για ένα χρόνο, κανείς καθηγητής δεν δεχόταν να διδάξει τη Ρούμπι πέρα από μία δασκάλα, την Μπάρμπαρα Χένρι, η οποία έκανε μάθημα μόνο στην 6χρονη. Ακόμα και όταν η καθημερινότητα επέστρεψε στους κανονικούς της ρυθμούς, μία γυναίκα εμφανιζόταν συχνά στο προαύλιο και απειλούσε τη Ρούμπι πως θα τη δηλητηρίαζε. Ευτυχώς, οι απειλές δεν έγινε ποτέ πράξη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το «θράσος» της οικογένειας Μπρίτζις πέρασε ατιμώρητο. Ο πατέρας της απολύθηκε και οι παππούδες της έχασαν τη γη που καλλιεργούσαν στο Μισισιπί….

Η Ρούμπι Μπρίτζις δούλεψε για χρόνια σε πρακτορείο ταξιδίων, προτού παραιτηθεί για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Έχει μιλήσει πολλές φορές για την εμπειρία της και τον ρατσισμό που επικρατεί στις ΗΠΑ….

Το 2011, όταν συνάντησε τον Μπαράκ Ομπάμα, στάθηκαν μπροστά στον πίνακα που ζωγράφισε ο Νόρμαν Ρόκγουελ προς τιμήν της και ο πρόεδρος τον ΗΠΑ της είπε: «Αν δεν ήσουν εσύ, δεν θα ήμουν εδώ και δεν θα βλέπαμε μαζί αυτόν τον πίνακα»….

Sep 242016
 

14369978_1599871560316604_8523081580616055375_n

Η Αλεξάνδρα Ανδρούσου, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας για τα παιδιά των προσφύγων, η Αλεξάνδρα Βασιλείου, κοινωνική ψυχολόγος και η Βέρα Λάρδη, ηθοποιός, θεατρολόγος κι εκπαιδεύτρια ενηλίκων στο «Ντιβάνι της Κρίσης» την εκπομπή της Έφης Ζέρβα στο Πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ. Τι σημαίνει για αυτά τα παιδιά το να πάνε σχολείο και γιατί πρέπει να πάνε.

Sep 192016
 

k

Ξεκίνησαν τα σχολεία, σε λίγο ξεκινάει και το πρόγραμμα για την εκπαίδευση των παιδιών προσφύγων που παραμένουν στην Ελλάδα. Σε δύσκολες συνθήκες μέσα, με την αγωνία εμφανή από όλες τις πλευρές. Ένα σχολείο στο Ωραιόκαστρο, για την ακρίβεια το ψήφισμα ενός συλλόγου γονέων, έφερε στη δημοσιότητα με άγαρμπο και βίαιο τρόπο την ανάγκη για κοινωνικό διάλογο, για συναίνεση και για προστασία όλων των παιδιών. Όχι μόνο των ‘δικών’ μας.

Πριν λίγες μέρες δημοσιεύτηκε και ανοιχτή επιστολή του Γιώργου Μόσχου, Βοηθού Συνήγορου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού, προς τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων σχολείων του Δήμου Ωραιοκάστρου.

Αγαπητοί γονείς,

Σας απευθύνομαι σε συνέχεια πρόσφατων επιστολών Συλλόγων Γονέων του Δήμου Ωραιοκάστρου, οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν ευρέως στα ΜΜΕ και αφορούν αποφάσεις τους «για τη μη ένταξη – τοποθέτηση των παιδιών προσφύγων στο χώρο του σχολείου», επιθυμώντας να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις σχετικά με τα δικαιώματα όλων των παιδιών.

Δεν θα ήθελα να σταθώ στο ζήτημα της νομιμότητας των παραπάνω ενεργειών, αφού είμαι σίγουρος ότι είναι γνωστό σε όλους και όλες ότι ένας σύλλογος γονέων δεν συμμετέχει στις αποφάσεις της διοίκησης σχετικά με την εγγραφή των παιδιών στο σχολείο και δεν έχει δικαίωμα να ζητά τον αποκλεισμό κατηγοριών παιδιών από τη σχολική φοίτηση, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο και επί πλέον η διατύπωση του αιτήματος μπορεί να συνιστά μισαλλόδοξο και ρατσιστικό λόγο. Ούτε βέβαια έχει δικαίωμα να απειλεί με παράνομες πράξεις όπως η κατάληψη δημοσίων χώρων και μάλιστα αυτού του ίδιου του σχολείου.

Θα ήθελα απεναντίας να σας απευθύνω μια πρόσκληση για προβληματισμό και στάση ευθύνης απέναντι στα παιδιά σας και τα δικαιώματά τους, τα οποία εκ του νόμου καλείστε να σέβεστε και να υπερασπίζεστε.

Όλα τα παιδιά που φοιτούν στο Ελληνικό σχολείο έχουν δικαίωμα να νοιώθουν διαρκώς ότι οι γονείς τους λειτουργούν ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων τους για ένα ελκυστικό, λειτουργικό και δημοκρατικό σχολείο. Ένα σχολείο που ενισχύει την αναζήτηση της γνώσης, που διευκολύνει τη συνύπαρξη, την ανταλλαγή και τη σύνθεση μεταξύ των διαφορετικών μελών της σχολικής κοινότητας, που επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση των συναισθημάτων και των σκέψεων, με σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων. Ένα σχολείο που εκπαιδεύει τα παιδιά να ζουν μαζί αρμονικά, αλλά και να επιλύουν ειρηνικά τυχόν διαφορές τους, μέσα από κοινοτική αντίληψη και κουλτούρα συνεργασίας.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από το θετικό παράδειγμα των γονέων, που να προτρέπει στην προσεκτική διαχείριση της κάθε δυσκολίας ή πρόκλησης, στην ακρόαση των άλλων, στην ήρεμη επεξεργασία κάθε πληροφορίας που προξενεί φόβο ή απειλή και στην αποφυγή των ακραίων και επιθετικών αντιπαραθέσεων που διαχωρίζουν και αποξενώνουν τους ανθρώπους. Χρειάζεται με το δικό σας παράδειγμα να μην ευνοείτε την αντίληψη ότι σε κάθε περίπτωση που κάποιος διαφωνεί, μπορεί άμεσα να απειλεί ή να προσφεύγει σε ακραίες ενέργειες διεκδίκησης, όπως είναι μία κατάληψη.

Τα παιδιά χρειάζονται το νοιάξιμό σας για την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς τους, όμως αυτό μπορεί να διεκδικείται με νόμιμο και νηφάλιο τρόπο και να διασφαλίζεται με τα κατάλληλα κατά περίπτωση μέτρα, χωρίς να στοχοποιούνται άλλοι πληθυσμοί, και μάλιστα παιδιά που έχουν τα ίδια βρεθεί σε ιδιαίτερα απροστάτευτες και ανασφαλείς συνθήκες. Χρειάζεται επίσης να ξέρουν, ακούγοντάς το και από το δικό σας στόμα, ότι δεν κινδυνεύει η υγεία τους, εφόσον τα ίδια είναι εμβολιασμένα και ότι τα παιδιά από τρίτες χώρες θα έχουν εμβολιασθεί πριν ξεκινήσουν να φοιτούν στο σχολείο, με σκοπό τη δική τους προστασία αλλά και την αποφυγή της διάδοσης ασθενειών.

Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν και να συναντούν συνομήλικά τους παιδιά που ζουν στις γειτονιές τους και γενικότερα στην πατρίδα μας. Με μέριμνα και εποπτεία των δασκάλων της πολιτείας, έχουν δικαίωμα να παίζουν, να χαίρονται μαζί, να κάνουν φιλίες, να ανταλλάσσουν, να μαθαίνουν από τις ιστορίες και τους πολιτισμούς τους, να γίνονται κοινωνοί αυτού που όλη η Ευρώπη θαύμασε τα τελευταία χρόνια: μιας Ελλάδας που άνοιξε την αγκαλιά της στους ταλαιπωρημένους πρόσφυγες και έδωσε στα παιδιά τους χώρο και δυνατότητα να ασκήσουν αλλά και να διεκδικήσουν τα προβλεπόμενα από τις διεθνείς συμβάσεις δικαιώματά τους.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη και δικαίωμα να σας νοιώσουν υπερασπιστές μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, κατανόησης, υποστήριξης των αδυνάτων, που δίνει θέση πρωταγωνιστή στις νέες γενιές και τους επιτρέπει να χτίσουν παραδείγματα συνάντησης και συνδημιουργίας και όχι αποκλεισμών και μισαλλοδοξίας. Μιας κοινωνίας, το κτίσιμο της οποίας μπορεί να ξεκινήσει και από το δικό σας σχολείο και από τη δική σας κοινότητα.

Μην επιτρέψετε στα μέσα ενημέρωσης να σας μετατρέψουν στους ήρωες της άρνησης του ανταμώματος των παιδιών σας με τα παιδιά των προσφύγων, γιατί αυτό το αντάμωμα, αν όλοι δουλέψουμε με προσοχή ώστε να είναι δημιουργικό και λειτουργικό, μπορεί να προσφέρει μια τεράστια σοφία στα παιδιά σας, στα παιδιά της χώρας μας, για όλη τους τη ζωή.

Κλείνοντας θα ήθελα να προτείνω μια απλή και έξω από τα φώτα της δημοσιότητας ενέργεια. Ας δώσουμε χρόνο να συζητήσουμε με τα παιδιά. Να ακούσουμε πώς σκέφτονται, τι μας ρωτούν, τι μας προτείνουν. Ας προσπαθήσουμε να μπούμε μαζί τους στη θέση των παιδιών που έφτασαν στη χώρα μας, μαζί με τους γονείς τους ή χωρίς αυτούς, φεύγοντας από πολέμους και άλλες ακραίες και ανεπιθύμητες καταστάσεις. Αναζητώντας τη χαρά και την ασφάλεια του σχολείου, όπως και τα δικά μας παιδιά.

Είμαι σίγουρος ότι από ένα τέτοιο διάλογο μπορούν να προκύψουν καλύτερες ιδέες, αντί της απλοϊκής και βίαιης στάσης του «οι πρόσφυγες μακριά από μας». Και πιστεύω ότι θα έχουμε την ευκαιρία, άσχετα από τις τελικές αποφάσεις της διοίκησης, να καταλάβουμε και να μάθουμε μαζί με τα παιδιά ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους χρειάζεται να περνά μέσα από το δρόμο της κατανόησης και σύνθεσης των δικαιωμάτων όλων των υποκειμένων της κοινωνίας. Για να οδηγηθούμε στην ορθότερη άσκηση του ρόλου του πολίτη από όλες και όλους μας, ιδίως δε από τα ίδια τα παιδιά μας.

Γιώργος Μόσχος
Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη
για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Jun 302016
 

mark

Μετά από πρόσκληση της Διευθύντριας του 1ου Γυμνασίου Μαρκοπούλου Μαριελένας Δανοχρήστου, οργανώσαμε επιμόρφωση εκπαιδευτικών για το σύλλογο διδασκόντων. Τελευταίες μέρες στο σχολείο, τα παιδιά ήδη φευγάτα και οι εκπαιδευτικοί έτοιμοι για το αναγκαίο διάλειμμα του καλοκαιριού. Λίγες βδομάδες να φορτώσουν ξανά οι μπαταρίες.

Εξερευνήσαμε τη στάση μας απέναντι στις συγκρούσεις, τη σύνδεση της γενικής κρίσης γύρω μας (παγκόσμια, στην Ελλάδα και στις κοινότητες που ανήκουμε) με τις προκλήσεις στις προσωπικές, επαγγελματικές και κοινωνικές σχέσεις. Αναρωτηθήκαμε για τη σύνδεση μέσα μας των συγκρούσεων και της βίας, προτείναμε και νέους ορισμούς της σύγκρουσης που δημιουργούν μια στάση μεγαλύτερης ανοιχτότητας στην πρόκληση. Βουτήξαμε και σε μια βιωματική άσκηση για τις κατηγόριες στις σχέσεις για να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε νέες δεξιότητες.

Την επιμορφωτική αυτή συνάντηση συντόνισαν η Αλεξάνδρα Βασιλείου και η Ιωάννα Βελαλή. Στο κλείσιμο ρωτήσαμε την ομάδα ‘με τι συναίσθημα φεύγεις από εδώ σήμερα;’. Η ομάδα είπε…

 … με ελπίδα… προβληματισμένη… με τροφή για σκέψη… με προβληματισμό και αισιοδοξία… κάτι απροσδιόριστο… με πράγματα χρήσιμα – ίσως όχι στον εργασιακό χώρο, αλλά στο πλαίσιο της ζωής… θέλω να τα σκεφτώ… με ενδιαφέρον – δεν περιγράφεται με λόγια… ήρεμη και με ελπίδα… αναθεώρησα την έννοια της σύγκρουσης… να μη φοβάμαι να εκφράσω δυσαρέσκεια… με προβληματισμό για το τι θα γίνει στο μέλλον… οι συγκρούσεις μπορούν να επιλυθούν, αρκεί να γίνει προσπάθεια… να μην αποφεύγω τη σύγκρουση… έχουν εφαρμογή αυτά, είτε μου αρέσει η σύγκρουση, είτε δεν μου αρέσει… δεν ξέρω, ίσως υπάρχει τέλμα στον εργασιακό χώρο… θετικό συναίσθημα, άκουσα πράγματα κοντά μου συναισθηματικά… πιστεύω ότι έχουν εφαρμογή, αρκεί να υπάρχει θέληση.

Την ώρα που κλείναμε ερχόταν από μακριά δυνατή μπόρα. Ο αέρας είχε δυναμώσει και έπεφταν οι πρώτες βαριές σταγόνες βροχής. Σε λίγο μετατράπηκε σε χαλάζι. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο σχολείο για την πρόσκληση και στην ομάδα για την αυθεντικότητα της παρουσίας της και τη συμμετοχή της. Ευχές για καλή ξεκούραση!

Jun 152016
 

pul

Το φονικό στο Orlando αποκαλύπτει μια δυναμική που πολλοί γνωρίζουμε, αλλά λίγοι συζητάμε. Ο δράστης του φονικού μοιάζει, από τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια, να ήταν άνθρωπος που ο ίδιος πάλευε με δικά του θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού, χωρίς καμία στήριξη, προσωπική ή πολιτισμική. Ήταν ένας άνθρωπος που πάνω από όλα δεν ήξερε πώς να αγαπήσει τον εαυτό του και όλες τις εμπειρίες του.

Αν είναι αλήθεια όλα αυτά που βγαίνουν στην επιφάνεια, ο δράστης/δολοφόνος, θύμα της ομοφοβίας αυτοκτόνησε και ταυτόχρονα έγινε ο ίδιος φονιάς, παίρνοντας άλλους πενήντα μαζί του.  Δεν αρκεί η εσωτερικευμένη ομοφοβία για να γίνει κάποιος φονιάς. Χρειάζονται κι άλλες επιρροές, απαιτούνται βιώματα κι ένας τρόπος αντίληψης και σκέψης που αποσυνδέει από τον «άλλον», που απανθρωποποιεί τον οποιονδήποτε «άλλον» και κάνει πιο πιθανή μια τέτοια πράξη.

Το κοινωνικό περιβάλλον ομοφοβίας και τρανσφοβίας μέσα στο οποίο ζούμε ξεκινάει από μικρά ‘αθώα’ ανέκδοτα, στερεότυπες και αγκυλωμένες αντιλήψεις και καταλήγει σε φονική βία. Η εκπαίδευση ξεκινάει μέσα από τα σπίτια και τα σχολεία μας. Η πρόληψη χρειάζεται να ξεκινήσει από εκεί. Η κοινωνική αλλαγή απαιτεί χρόνο. Είναι μέγιστης σημασίας η επίγνωση της επιρροής της ομοφοβίας και τρανσφοβίας πάνω στους ανθρώπους, είτε είναι lgbt, είτε είναι μέλη της οικογένειας τους, της ανθρώπινης κοινότητας που ανήκουν. Δυστυχώς, συχνά χρειάζονται αδικοχαμένοι άνθρωποι για να επιταχυνθεί…

Apr 242016
 

IMG_7822

Χθες πραγματοποιήσαμε ένα εργαστήριο ενδυνάμωσης για την ομάδα εθελοντών φοιτητριών και φοιτητών του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΤΕΑΠΥ), οι οποίοι δυο φορές την εβδομάδα συντονίζουν εργαστήρια δημιουργικής απασχόλησης με τα παιδιά που φιλοξενούνται στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας προσφύγων του Δήμου Αθηναίων στον Ελαιώνα.

Η ομάδα των φοιτητριών και φοιτητών, υπό την εποπτεία και το συντονισμό της καθηγήτριας Αλεξάνδρας Ανδρούσου οργανώνει αυτήν την εκπαιδευτική /κοινωνική παρέμβαση κι έχει ως αποδέκτες τα παιδιά των προσφύγων που βρίσκονται στον Ελαιώνα. Στόχος της να βοηθήσει τα παιδιά να εκφραστούν, να παίξουν και να διασκεδάσουν. Οι δράσεις οργανώνονται με βάση τη θεωρητική θέση της Κριτικής Παιδαγωγικής, που αποτελεί ένα βασικό σημείο αναφοράς στην εκπαίδευση των φοιτητών και των φοιτητριών του ΤΕΑΠΗ.

Αξιοποιώντας εργαλεία του Processwork και του θεάτρου Playback, εξερευνήσαμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στη δουλειά τους στον Ελαιώνα, τις αλλαγές που έχει επιφέρει αυτή η δράση στον τρόπο με τον οποίο στέκονται μέσα κι απέναντι στον κόσμο, σε όλα αυτά που ενδυναμώνουν κι αποδυναμώνουν την ομάδα.

Με την Αλεξάνδρα Ανδρούσου γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από τη συνεργασία μας στο Πρόγραμμα εκπαίδευσης των παιδιών της Μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Με διαφορετικές αφετηρίες, αλλά κοινές αξίες και αντιλήψεις για την εκπαίδευση, για την κοινότητα και τη σημασία της βιωματικής επεξεργασίας όλων αυτών που μας προβληματίζουν, βρεθήκαμε ξανά συνεργάτες σε ένα καινούργιο εγχείρημα. Η ομάδα του ΤΕΑΠΗ με τη δράση της στον Ελαιώνα μας έδωσε μια νέα ευκαιρία για συνεργασία, έναν καινούργιο κοινό τόπο και τρόπο για συμπόρευση και δημιουργικότητα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ομάδα για την εμπιστοσύνη της, για την αυθεντικότητα της μοιρασιάς! Θα το επαναλάβουμε…

Ένα κλικ εδώ για φωτογραφίες από το εργαστήριο…

Mar 212016
 

Lawrence+Weiner+traphal+Atheneum

Lawrence Weiner – “ήρθε στο προσκήνιο από το συντόνισμό της δυσαρμονίας”

Το Atheneum Antwerpen είναι το πρώτο δημόσιο σχολείο του Βελγίου και ιδρύθηκε από τον Ναπολέοντα το 1807. Στο σχολείο φοιτούν παιδιά από 60 εθνικότητες!

Μετά από πρόσκληση της διευθύντριας του σχολείου, συναντήθηκα χθες βράδυ με ομάδα μαθητών και μαθητριών που επισκέπτονται την Ελλάδα. Τέσσερεις εκπαιδευτικοί και 28 μαθητές και μαθήτριες από Βέλγιο, Μαρόκο, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Νεπάλ, Γκάνα, Βοσνία, Τσετσενία και Άγιο Δομίνικο. Ένα δωμάτιο γεμάτο ζωντάνια, γέλια, πειράγματα και πολλές απορίες. Για την Ελλάδα της κρίσης, για το προσφυγικό, για τις πολιτισμικές ομοιότητες και διαφορές.

Μοιραστήκαμε, κουβεντιάσαμε, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε. Πολλά από τα ίδια τα παιδιά πρόσφυγες που έχουν βρει καταφύγιο στο Βέλγιο τα τελευταία χρόνια και φοιτούν στο σχολείο. Για αυτές τις δυο ώρες έπεσαν τα σύνορα, αναδύθηκε ο κοινός τόπος όλων μας, η ανάγκη μας για επικοινωνία, για αποδοχή, για την αίσθηση του ανήκειν.

 Posted by at 09:31  εκπαίδευση  Comments Off on Μια βραδιά με τους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου Atheneum Antwerpen
Mar 022016
 

brc

Το Processwork Hub συμμετέχει στο Διεθνές Συμπόσιο «Έτος Αριστοτέλη: Λόγος περί παθών – Από την ρητορική του μίσους στην ρητορική της αποδοχής» με ένα βιωματικό εργαστήριο. Το συμπόσιο οργανώνεται υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με συνδιοργανωτές το British Council και το Πανεπιστήμιο Πειραιά, με την υποστήριξη του Megaron Plus.

Το συμπόσιο θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής 19 και 20 Μαρτίου 2016, με στόχο, εξ αφορμής της Ρητορικής του Αριστοτέλη, να διερευνηθεί το φαινόμενο της Ρητορικής του Μίσους στο πλαίσιο του δημοσίου λόγου, της εκπαίδευσης και της ψυχολογίας. Θα εξεταστούν οι διάφορες μορφές που παίρνει η Ρητορική του Μίσους, οι ομάδες που πλήττονται συνήθως, τα αίτια εκδήλωσης του φαινομένου και οι συνέπειες αυτού, ενώ ιδιαίτερη αναφορά θα γίνει σε εμπειρίες και πρακτικές άλλων χωρών.

Το Σάββατο 19 Μαρτίου, 09:30-16:30, θα πραγματοποιηθούν ομιλίες και συζητήσεις ενώ την Κυριακή 20 Μαρτίου, 11:00-17:00, βιωματικά εργαστήρια και Ζωντανή Βιβλιοθήκη.

Δηλώστε την συμμετοχή σας (Register) για να παρακολουθήσετε:

  • τις ομιλίες του Σαββάτου (Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος)
  • ένα από τα εργαστήρια της Κυριακής (Αίθουσες MC)
  • την Ζωντανή Βιβλιοθήκη (Φουαγιέ Τριάντη)

*Λόγω της περιορισμένης διαθεσιμότητας των εργαστηρίων θα σας σταλεί ενημερώτικό email για την επιβεβαίωση της συμμετοχής σας σε αυτά.

Ένα κλικ εδώ για το αναλυτικό πρόγραμμα του συμποσίου

Ένα κλικ εδώ για την εγγραφή