Sep 222010
 


Είναι οι μέρες της ‘εκπαίδευσης’. Τα εισερχόμενα στο email μου έχει γεμίσει μηνύματα σχετικά με την εκπαίδευση. Το video με τον εκπληκτικό Ιάπωνα δάσκαλο που ανάρτησε η Λίλη. Η αγωνία των δασκάλων, γονιών και φίλων του 15ου Ολοήμερου Δημοτικού για την τύχη του. Ένα σχολείο κόσμημα, που λειτουργεί από το 2004 σε κοντέινερ(!). Αυτό που το κάνει ‘κόσμημα’ δεν είναι τα κοντέινερ μέσα στα οποία γίνεται το μάθημα, αλλα το μεράκι, πάθος και ο επαγγελματισμός των εκπαιδευτικών που δουλέυουν εκεί. Ένας από τους λόγους που το αγαπάω αυτό το σχολείο, είναι γιατί εκεί πηγαίνει στην πρώτη δημοτικού η βαφτιστήρα μου η Έλλη, και το αγαπάει κι εκείνη.

Και το τρίτο μήνυμα, από την Αγγελική Σ με δύο άρθρα για την εκπαίδευση.  Το ένα για ‘Το Απαρτχάιντ της Παιδείας μας‘, (μην παραλείψεις να διαβάσεις και τα σχόλια στο άρθρο), και το άλλο για το ‘Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης – η νόσος των εκαπαιδευτικών‘.

Αν έχεις ώρα, αξίζει ενα κλικ στα άρθρα. Τροφή για σκέψη…

Sep 222010
 

ένας διαφορετικός Δάσκαλος… μια διαφορετική έννοια Σχολείου…

Αξίζει να δείτε αυτό το βιντεάκι! Είναι βαθια ανθρώπινο… σε αφήνει με μια αίσθηση αισιοδοξίας για την επίδραση που μπορεί να έχει και τη διαφορά που μπορεί να κάνει η παρουσία σου στη ζωη τοσων αλλων…

Sep 012010
 

Σε λίγες μέρες ανοίγουν τα σχολεία. Συνεπής με την ατμόσφαιρα όλης της χώρας και οι δηλώσεις των υπευθύνων του Υπουργείου Παιδείας, οτι φέτος θα είναι ‘η δυσκολότερη από τη μεταπολίτευση σχολική χρονιά’. Πως θα στηρίξουμε τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές;

Όσο κι αν διορθώσεις ένα σύστημα με σαθρά θεμέλια, παραμένει σαθρό σύστημα! Η αλλαγή που χρειάζεται να γίνει στην εκπαίδευση είναι ‘εκ του μηδενός’. Χρειάζεται να αλλάξουν αξίες και αντιλήψεις. Αυτή η αλλαγή αφορά όλους, και αυτούς που είναι μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα και την κοινωνία μέσα στην οποία αναπαράγεται και στηρίζεται αυτό το σύστημα.

Τι προσδοκίες έχουμε από το εκπαιδευτικό σύστημα και πως μπορούν να εκπληρωθούν; Τροφή για σκέψη οι ομιλίες του Sir Ken Robinson στο Ted Talks για τη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που να γαλουχεί, αντί να υπονομεύει, τη δημιουργικότητα.  Συνηγορεί υπέρ της δραστικής αλλαγής που πρέπει να γίνει από τα σχολεία που παρέχουν τυποποιημένη μάθηση σε αυτά που κάνουν εξατομικευμένη διδασκαλία, δημιουργώντας τις συνθήκες όπου μπορούν να ευδοκιμήσουν τα ταλέντα των παιδιών.

Καλή σχολική χρονιά να έχουμε, με ανατροπές…

(για ελληνικούς υπότιτλους, ένα κλικ στο ‘view subtitles’ και επιλογή ‘greek’ )

(για ελληνικούς υπότιτλους, ένα κλικ στο ‘view subtitles’ και επιλογή ‘greek’ )

Jun 142010
 


Πριν λίγες μέρες ολοκληρώσαμε τη χρονιά με την ομάδα καθηγητών Προγραμμάτων Αγωγής Υγείας του Κολλεγίου Ψυχικού. Πλούσια η χρονιά, και οι συναντήσεις εποπτείας γόνιμες και προκλητικές. Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι σφουγγάρι για την ένταση της ευρύτερης κοινωνίας. Και παρέα με τους καθηγητές, βήμα-βήμα, αναδείξαμε διεργασίες, δημιουργήσαμε χώρο για διάλογο και brain storming, ανταλλάξαμε ιδέες και δημιουργικές λύσεις.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Τζώρτζια Κουμάνταρη και το Φώτη Βαλλίνα (συντονιστές του προγράμματος Π.Α.Υ. του Κολλεγίου) καθώς και σε όλους τους καθηγητές της ομάδας. Ευχαριστώ Γεράσιμε, Μαρία Γ., Έλενα, Εύα, Αγγελική, Αλεξάνδρα, Πάκη, Πέλη, Σοφία, Μαρία Χ., Μαρία Β.. Καλό καλοκαίρι και καλή αντάμωση το Σεπτέμβρη!

μια ζωγραφιά, απεικόνιση της αξιολόγησης των μαθητών για τη χρονιά στο Π.Α.Υ.
Apr 262010
 

Άρθρο της φίλης και συναδέλφου Dawn Menken για τον εκφοβισμό (bullying) στην εφημερίδα The Oregonian, του Portland, Oregon.

Πηγή: The Oregonian

Bullying: Whose kids do such cruel things? Ours
April 26, 2010

by Dawn Menken

Our children are precious. We adore them, cherish them and provide for them. So how is it that they can be so cruel? We read about bullying and we wonder, whose kids do these things?

The answer is our kids. It’s not other families. Bullying is in our families, too. Shocking headlines about children who commit suicide because they’re tormented by bullies numb us to the everyday hurtful interactions that are precursors to more dangerous behaviors.

Children reflect behavior they learn at home, in school and in the world at large. In fact, children are frequently more free to say things that most adults self-censor. Here’s an earful:

“You have weird hair.”

“You look like a boy.”

“Your food’s disgusting. Hey, look at this gross food Elijah’s eating!”

“You’re so stupid! You ran the wrong way! Ha, ha ha!”

“You’re a baby. Look, Sam’s crying.”

“You throw like a girl.”

“You can’t play. We have enough people.”

“Don’t you think you’re too old for that?”

That’s just a small sample of the seemingly insignificant remarks one hears daily in the schoolyard. Such common put-downs boost the self-esteem of the speaker and create insiders and outsiders. They’re words that seem of little consequence but deeply hurt, words that declare an order of dominance and enforce behavioral norms.

Children clearly get the message that differences won’t be tolerated. They don’t react for fear of being mercilessly teased. They allow others to define them and the norms of what’s culturally acceptable.

Looking at the statements overheard in one hour at recess tells us about the restricted culture children are creating — or re-creating. They learn quickly: There are strict gender roles to adhere to. There are certain ways of dress and appearance that need to be followed. Kids better be smart and cool. Failure and mistakes are huge humiliations. Avoid unfamiliar foods or cultures. Don’t be emotional or express feelings.

Schools and families that foster a culture that truly values the diverse nature of individuals lay the groundwork for bully-free schools and homes. But championing diversity is no simple feat. Many of us who seek a world of equality and diversity miss how we marginalize our inner diversity.

Ask yourself: Are we a family that values rational thought and feels uncomfortable with emotions? Are we aware how our children tease others for their emotional expression? Do we value only excellence and success? Are we aware that when we give children no room to fail they become increasingly impatient and critical of others?

Are we aware how we might inadvertently uphold certain gender attributes, even subtly, in terms of dress, looks, expectations and behaviors? Do we question our children’s one-sidedness and offer alternative views of the world? Do we help our children use their talents for the good of us all or just encourage them to dominate and excel in the world that they feel most comfortable in? Do we allow and encourage a diversity of opinion and thought, as well as feelings and emotional expression in our homes?

When our child is sad or hurt about something, do we validate that feeling and take it seriously? When our child is angry, do we tell him there’s no reason to be angry, or can we understand and appreciate his feeling even though we might not share it? When our child has an opinion, do we challenge it and inadvertently minimize it? When we as parents speak out strongly and are upset with our children, do we encourage them to also give their view even when it might go against us?

Think about this: If our children feel they cannot speak up to us, can we expect them to stand up to a bully?

Dawn Menken of Portland is a psychotherapist and conflict resolution educator

Oct 202009
 

Σήμερα άνοιξα το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο και βρήκα ένα μήνυμα από τη Νάνσυ Παπαθανασίου, με ένα άρθρο από το Journal of Social Issues, που το διάβασα μονορούφι. Το άρθρο, γραμμένο το 2004, παλιό αλλά ακόμα επίκαιρο. Τίτλος του, Color-Line as Fault-Line: Teaching Interethnic Relations in California in the 21st Century, του Stanley Gaines, Ph.D..

Δεν υπάρχει διαθέσιμο on line, αλλίως θα έβαζα και το link εδώ. Αλλά όποιος θέλει να το διαβάσει, ας μου στείλει ένα email και θα σας το προωθήσω. Αφορά την απόπειρα ενός καθηγητή κολλεγίου στην Αμερική να διδάξει ένα μάθημα για Σχέσεις Ανάμεσα σε Εθνικές Ομάδες (Interethnic Relations) σε προπτυχιακούς φοιτητές, παρουσιάζοντας την ευρέως αποδεκτή δουλειά του Allport, και την λιγότερο γνωστή του Du Bois.

Το επόμενο μήνυμα που διάβασα ήταν από άλλη συνάδελφο, και αφορούσε ένα βίντεο στο YouTube. Σχετικο και αυτό με το θέμα, αλλά πιο ποιητικό… Αν δυσκολεύεσαι να καταλάβεις τα Αγγλικά, μπορείς να βρεις το κείμενο εδώ

Sep 062009
 

Επιμορφωτικό Σεμινάριο για Εκπαιδευτικούς:

Διεργασία Ομάδας, Επίλυση Συγκρούσεων & Διαφορετικότητα

Λένα Ασλανίδου, M.P.W.

Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D.

Λίλη Βασιλείου, Ph.D.



Νοέμβριος 2009 – Ιούνιος 2010


Κύκλος 7 σεμιναρίων

Η πολυπλοκότητα που αντιμετωπίζουμε στη καθημερινότητα μας έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Ο χώρος της εκπαίδευσης ειδικότερα και οι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτόν βρίσκονται στην ‘πρώτη γραμμή του πυρός’. Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλαπλές προκλήσεις. Μαζί με τον διδακτικό τους ρόλο και τις ανάγκες του αναλυτικού προγράμματος χρειάζεται να ανταποκριθούν στις ανάγκες των μαθητών για ουσιαστική επαφή και ανάπτυξη δεξιοτήτων που θα τους βοηθήσουν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της ζωής τους σήμερα, στις προσδοκίες των γονιών και της κοινωνίας γενικότερα από το σχολείο, καθώς και στην ανάγκη αντιμετώπισης αυξανόμενων εντάσεων που δημιουργούνται γύρω από θέματα διαφορετικότητας και πολυπολιτισμικότητας.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο εκπαιδευτικός χρειάζεται αναγνώριση, στήριξη καθώς και ασφαλή χώρο για να πειραματιστεί και να αναπτύξει δεξιότητες που θα τον βοηθήσει στο έργο του. Αυτός ο κύκλος επιμορφωτικών σεμιναρίων είναι μια απόπειρα ανταπόκρισης σε αυτές τις ανάγκες. Τα βιωματικά αυτά σεμινάρια θα προσφέρουν τη δυνατότητα απόκτησης εργαλείων που βοηθούν στο συντονισμό ομάδων, στην επίλυση συγκρούσεων και στην αντιμετώπιση θεμάτων που σχετίζονται με τη διαφορετικότητα και τη πολυπολυτισμικότητα.

Θεματολογία του κύκλου σεμιναρίων

· Δυναμική ομάδας και διεργασία ομάδας

· Επικοινωνία και επίλυση συγκρούσεων

· Ο ρόλος του εκπαιδευτικού και το όραμα του για το σχολείο και την εκπαίδευση

· Διαφορετικότητα, στερεότυπα και θέση ισχύος στις σχέσεις

· Σχολικός εκφοβισμός (bullying), διαμεσολάβηση (mediation)

· Το σχολείο στο πλαίσιο της ευρύτερης κοινωνίας

Ημερομηνίες Σεμιναρίων:

Σεμινάριο 1: 21 – 22 Νοεμβρίου 2009 (10 ώρες)

Σεμινάριο 2: 19 – 20 Δεκεμβρίου 2009 (10 ώρες)

Σεμινάριο 3: 23 – 24 Ιανουαρίου 2010 (10 ώρες)

Σεμινάριο 4: 06 – 07 Μαρτίου 2010 (10 ώρες)

Σεμινάριο 5: 24 – 25 Απριλίου 2010 (10 ώρες)

Σεμινάριο 6: 29 – 30 Μαΐου 2010 (10 ώρες)

Σεμινάριο 7: 19 – 20 Ιουνίου 2010 (10 ώρες)

Διάρκεια: Κύκλος 7 σεμιναρίων συνολικής διάρκειας 70 ωρών

Ώρες: Σάββατο 10 πμ–5 μμ, Κυριακή 10 πμ-2μμ

Με την ολοκλήρωση του επιμορφωτικού κύκλου θα δοθεί Βεβαίωση Παρακολούθησης Επιμορφωτικών Σεμιναρίων.

Υπεύθυνες επιμορφωτικού κύκλου:

Η Λένα Ασλανίδου,M.P.W. – Κοινωνική Λειτουργός, Certified Process Worker, η Λίλη Βασιλείου, Ph.D. – Κοινωνική Λειτουργός, διδάκτωρ Ψυχολογίας, Certified Process Worker, και η Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D. – διδάκτωρ Κοινωνικής Ψυχολογίας, Certified Process Worker, εργάζονται ως ψυχοθεραπεύτριες και εκπαιδεύτριες στο Process Work, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Συνεργάζονται με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, εκπαιδεύοντας επαγγελματίες στην Επίλυση Συγκρούσεων, το Συντονισμό Ομάδων (Group Facilitation), και τη Διαμεσολάβηση (Mediation). Είναι ιδρυτικά μέλη του ‘Process Work Greece’, μέλη του διδακτικού προσωπικού των μεταπτυχιακών προγραμμάτων του Process Work Institute στο Πόρτλαντ, Όρεγκον, ΗΠΑ, και συνεργάτες του Αθηναϊκού Κέντρου Μελέτης του Ανθρώπου, στην Αθήνα.

May 192009
 

Πηγή: TVXS

Σοβαρά προβλήματα λειτουργίας του Σχολείου 18 ΑΝΩ, που οφείλονται στην ανεπαρκή διαχείριση από το υπουργείο Παιδείας, καταγγέλλουν οι ιθύνοντες της συγκεκριμένης μονάδας απεξάρτησης. Η ψυχολόγος, Μαρίνα Παπαδή, περιγράφει στο tvxs.gr τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται το θεραπευτικό πρόγραμμα και τα προσχώματα που δημιουργεί με τη στάση της η πολιτεία. Ακολουθεί και το σχετικό δελτίο Τύπου του 18 ΑΝΩ.

«Η Μονάδα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ, θεραπευτικό πρόγραμμα του Εθνικού Συστήματος Υγείας, έχει να παρουσιάσει ένα σημαντικό έργο τα τελευταία είκοσι (20) χρόνια τόσο στον τομέα της θεραπείας όσο και στους τομείς της πρόληψης και της κοινωνικής επανένταξης των εξαρτημένων από ουσίες ατόμων.

Μέρος αυτού του έργου αφορά στην εκπαίδευση των θεραπευομένων του προγράμματος για τους οποίους η επαφή με το σχολείο και την γνώση έχει διακοπεί τραυματικά συνήθως πριν από πολλά χρόνια, όχι απαραίτητα εξαιτίας της χρήσης.

Σε αυτό το πλαίσιο συνεργάζεται από τον Απρίλιο του 2001 με το Υπουργείο Παιδείας και εφαρμόζει προγράμματα Ενισχυτικής Διδασκαλίας, γεγονός που έδωσε την δυνατότητα σε 291 άτομα μέχρι σήμερα να συμμετέχουν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία να αποκτήσουν απολυτήριο Γυμνασίου, Λυκείου, να εκπαιδευθούν στους Η/Υ και στις ξένες γλώσσες.

Αυτή η διαδικασία τους βοήθησε όχι μόνο στην ανεύρεση μιας δουλειάς, η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια επιτυχημένη κοινωνική επανένταξη τους, αλλά και στην βελτίωση της εικόνας εαυτού, στην επαφή τους με την γνώση και τον πολιτισμό, στην κοινωνική και οικογενειακή τους ζωή.

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι στο Σχολείο του 18 ΑΝΩ συμμετέχουν και μέλη άλλων θεραπευτικών προγραμμάτων (ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ) εάν έχουν ολοκληρώσει την θεραπεία τους επιτυχώς.

Δυστυχώς, για την φετινή σχολική χρονιά 2008-2009 η λειτουργία του «Σχολείου» στο 18 ΑΝΩ δεν είναι εφικτή καθώς τα προγράμματα Ενισχυτικής Διδασκαλίας φέτος δεν χρηματοδοτούνται από κοινοτικούς πόρους της Ε.Ε αλλά από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας, το οποίο δεν επιτρέπει στους θεραπευόμενους που παλεύουν για μια ζωή χωρίς εξαρτήσεις να ολοκληρώσουν τον εκπαιδευτικό τους στόχο.

Από τον Σεπτέμβριο του 2008, όταν πληροφορηθήκαμε ότι υπάρχει πρόβλημα στην λειτουργία του προγράμματος καθώς είμαστε θεραπευτικό και όχι εκπαιδευτικό πλαίσιο δεχόμαστε συνεχών προφορικές διαβεβαιώσεις ότι υπάρχει λύση η οποία θα δοθεί, έχουν περάσει έξι (6) μήνες και δεν έχουμε καμία θετική εξέλιξη. Σε είκοσι (20) ημέρες ξεκινούν οι εξετάσεις και η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας αρνείται να μας δώσει μια αξιόπιστη απάντηση γιατί δεν εφαρμόσθηκε η λύση που έχει βρεθεί για την λειτουργία του Σχολείου. Η εκπρόσωπός της (αρμόδιας υπηρεσίας) αρνείται να μας συναντήσει, ενώ πληροφορούμαστε ότι το Υπουργείο αναζητά «εθελοντές» καθηγητές αποσπασμένους στο Υπουργείο για να συνεργασθούν. Την τελευταία εβδομάδα μάλιστα, είμαστε στην δυσάρεστη θέση να παρακολουθούμε την αρμόδια υπηρεσία να μας ανακοινώνει ότι θα έρθουν καθηγητές μόνο και μόνο για να διδάξουν ουσιαστικά τα «στοιχειώδη» ως προς τις εξετάσεις θέματα και βεβαίως οι καθηγητές να μην παρουσιάζονται.

Εκφράζουμε την λύπη και την διαμαρτυρία μας για την συμπεριφορά της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στην ανάγκη και στο δικαίωμα των θεραπευόμενων του προγράμματος να συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνική πραγματικότητα, να αποκτήσουν γνώσεις, να εκφρασθούν με αυτές και να ονειρευτούν μια καλύτερη ζωή.»

Mar 302009
 


Το Σαββατοκύριακο 28-29 Μάρτη, ήμουν στη Σύρο για ένα σεμινάριο για εκπαιδευτικούς. Η πρωτοβουλία για την οργάνωση του σεμιναρίου ήταν του Κέντρου Πρόληψης Κυκλάδων ‘Θησέας’ και της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κυκλάδων. Το σεμινάριο έγινε στην Παιδική Βιβλιοθήκη του Δήμου Ερμούπολης, σε έναν εκπληκτικό χώρο, φτιαγμένο με μεράκι και φροντίδα. Χώρος ηλιόλουστος φιλόξενος. Η ομάδα των 45 εκπαιδευτικών ήταν κυρίως από τη Σύρο, αλλά και από τα γύρω νησιά.

Το θέμα του σεμιναρίου ήταν ‘Επίλυση Συγκρούσεων στο Σχολείο’, με έμφαση σε βιωματική δουλειά πάνω σε αρχές της επίλυσης συγκρούσεων. Δουλέψαμε πάνω σε δεξιότητες επικοινωνίας και εξερευνήσαμε τους ρόλους μέσα στο σχολείο. Ξεκινήσαμε από δουλειά με το εαυτό μας για να μπορέσουμε να στηρίξουμε και τους άλλους. Είδαμε τη σύγκρουση σαν μια πολυεπίπεδη διεργασία που είναι ταυτόχρονα εσωτερική, διαπροσωπική και κοινωνική. Αναζητήσαμε λύσεις σε προβλήματα που να προέρχονται μέσα από το ίδιο το πρόβλημα και τον τρόπο έκφρασης του.

Η ομάδα των εκπαιδευτικών ‘βούτηξε στα βαθιά’ με προσωπική δουλειά σε δυάδες και σε μικρές ομάδες. Η φιλοξενία στη Σύρο ήταν ζεστή και ανθρώπινη. Η ομάδα πλούσια και δημιουργική. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αναστασία Προκοπίου και την Λιάνα Τσαρουχά (από το Κέντρο Πρόληψης Κυκλάδων ‘Θησέας’) και στην Τάνυα Σκρέτα και Χρυσάννα Διαμαντή (από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης) για το μεράκι και τη φροντίδα που βάλανε στην οργάνωση του σεμιναρίου!

Feb 272009
 

Είναι και αυτές οι μέρες που κοιτάς τα νέα της μέρας και ανοίγει η καρδιά σου… (μακάρι να γινόταν και με τα χρήματα του Υπουργείου Παιδείας, και όχι με επιβάρυνση των γονέων).

Πηγή: Odysseas From Chios

Στη Χίο το πρώτο hi-tech σχολείο της Ελλάδας


Πρωτοπόρο όχι μόνο για τη Χίο, αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα θεωρείται το 8ο Δημοτικό Σχολείο του νησιού που είναι στην περιοχή Παλαιοκάστρου, περίπου 300 μ. από το κέντρο της πόλης. Το σχολείο αυτό, λοιπόν είναι hi-tech. Ναι! Με επικεφαλή τον Διευθυντή του Λευτέρη Μερεσεντζή, οι δάσκαλοι και οι γονείς αποφάσισαν να εξοπλίσουν την κάθε τάξη με τους διαδραστικούς πίνακες.

Οι πίνακες αυτοί έχουν ήδη παραγγελθεί και σύντομα θα τοποθετηθούν στο σχολείο. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το κόστος δε ζητήθηκε να καλυφθεί από το κράτος. Κινήθηκαν οι ίδιοι οι γονείς και εξασφάλισαν τα χρήματα πουν απαιτούνται, προκειμένου κάθε τάξη να έχει το δικό της hi-tech πίνακα, ενώ επιπλέον έχει όλη την απαιτούμενη υποδομή, που είναι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και βιντεοπροβολέας σε κάθε τάξη. Μπράβο, λοιπόν, στους δασκάλους του ακριτικού μας νησιού, αφού δεν αρκεί μόνο η υλικοτεχνική υποδομή αλλά είναι απαραίτητη και η δική τους όρεξη για να εφαρμόζουν το νέο σύστημα.

Πριν αποφασιστεί η τοποθέτηση του διαδραστικού πίνακα σε κάθε αίθουσα διδασκαλίας, άνθρωποι της Ευφυούς Εκπαίδευσης επισκέφθηκαν το σχολείο και παρουσίασαν το σύστημα. Πριν παραθέσουμε το πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα να σημειώσουμε ότι είναι πολύ διαδεδομένο στην Αγγλία, αλλά και στις Σκανδιναβικές χώρες. Τέλος να σημειώσουμε ότι το κόστος για κάθε πίνακα αγγίζει περίπου τα 1.000 ευρώ, ενώ σ’ αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθεί η αγορά ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή, καθώς και ενός βιντεοπροβολέα.

Πως λειτουργούν οι συγκεκριμένοι πίνακες


Ένας διαδραστικός πίνακας είναι μία λευκή επιφάνεια αφής, στο μέγεθος ενός παραδοσιακού μαυροπίνακα ή ενός λευκού πίνακα με μαρκαδόρο. Ο διαδραστικός πίνακας συνδέεται μέσω ενός καλωδίου με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και ένα προβολικό (προτζέκτορα) με το οποίο προβάλλεται η εικόνα από τον υπολογιστή στον διαδραστικό πίνακα. Ο διαδραστικός πίνακας είναι μία επιφάνεια αφής, που σημαίνει ότι μπορεί κανείς να αλληλεπιδράσει με τα αντικείμενα που προβάλλονται στην επιφάνειά του, απλώς αγγίζοντάς τα.


Ο χρήστης μπορεί να χρησιμοποιήσει το δάχτυλό του σαν ποντίκι υπολογιστή ή μπορεί να γράψει επάνω στον πίνακα με έναν από τους ειδικούς μαρκαδόρους, που δεν λερώνουν και δεν αδειάζουν από μελάνι, καθώς το ίχνος που αφήνουν είναι, απλώς, μία ψηφιακή εικόνα. Επίσης, ο χρήστης μπορεί να μετακινήσει και να περιστρέψει αντικείμενα με το χέρι του, να γράψει πάνω σε ειδικά προβαλλόμενο πληκτρολόγιο και γενικά να κάνει με πολύ άμεσο και απλό τρόπο ό,τι μπορεί να κάνει με έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Με τους διαδραστικούς πίνακες ο εκπαιδευτικός: -γράφει με τους μαρκαδόρους όπως σε ένα παραδοσιακό πίνακα -αποθηκεύει στη μνήμη του υπολογιστή το μάθημά του σε μορφή βίντεο ή διαδοχικών εικόνων -πραγματοποιεί παρουσιάσεις, προβάλει ταινίες, κλπ. -με τη βοήθεια των μαρκαδόρων γράφει ή επισημαίνει ό,τι χρειάζεται πάνω στο προβαλλόμενο υλικό, χωρίς να το αλλοιώνει. -κατασκευάζει πλάνα μαθήματος σε μορφή εντυπωσιακών παρουσιάσεων, χάρη σε κατάλληλο λογισμικό που παρέχεται μαζί με τον πίνακα (Notebook) -μετακινεί, περιστρέφει και αλλάζει μέγεθος σε αντικείμενα χρησιμοποιώντας μόνο το δάχτυλό του -μπορεί να χρησιμοποιήσει διαδραστικά παιχνίδια, ασκήσεις κλπ.

Jun 032008
 

Επιστρέψαμε σήμερα από την Κομοτηνή. Η επίσκεψη μας στην Θράκη συνέπεσε με τους εορτασμούς της Κομοτηνής για την άνοδο του Πανθρακικού στη Superleague. Εορταστικό το κλίμα, μουσική και χοροί στην πλατεία, κόσμος όλων των ηλικιών με πορτοκαλί μπλουζάκια. Ανάμεσα τους κι εμείς ;-)

Ήμασταν εκεί για την τελευταία Διεργασία Ομάδας με τους εμψυχωτές των Δημιουργικών Εργαστηρίων Νέων (ΔΕΝ), των Κέντρων Στήριξης Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων (ΚΕΣΠΕΜ) της Κομοτηνής και της Ξάνθης.

Με αυτή τη Διεργασία Ομάδας έκλεισε μια συνεργασία πέντε χρόνων με τα ΔΕΝ, και δέκα χρόνων με το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Οι εντυπώσεις μας πολλές και καλές, η δουλειά των εμψυχωτών με τους νέους είναι όαση αισιοδοξίας στην προσπάθεια όλων μας για έναν τόπο που χτίζει γέφυρες, ενώνει προσπάθειες και δημιουργεί ελπίδα.

Ευχαριστούμε Άννη, Σεβάλ, Ορχάν, Νιχάτ, Εμέλ, Aϊσέ, Χριστίνα, Σετσίλ, Βασίλη, Μαρία, Ιντζή, Σερρά, Μπάμπη, Μάκη, Μάγδα, Ντιλέκ και Γιώτα για τη συνεργασία όλων αυτών των χρόνων και για τα μονοπάτια που περπατήσαμε παρέα… Θα μας λείψουν οι πρωινές πτήσεις για Αλεξανδρούπολη, η Εγνατία Οδός, τα ταβερνάκια της Ξάνθης και της Κομοτηνής, και πάνω από όλα, η ευκαιρία να συναντιόμαστε και να δημιουργούμε παρέα.

Κάπου, κάπως, θα ξανανταμώσουμε…. Αυτό είναι σίγουρο…

May 282008
 

Τις μέρες που περάσανε, είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε τον Lukas Hohler, στην Αθήνα για μια σειρά δραστηριοτήτων. Την Παρασκευή συντόνισε ένα εκπαιδευτικό 4ωρο πάνω στη βία και την επιθετικότητα, για το προσωπικό του ΚΕΘΕΑ που εργάζεται στο Νόστο και τον Εξάντα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ηλία Λυκούδη και τους συνεργάτες του για τη φιλοξενία στο Νόστο /Εξάντα και την ευκαιρία να δουλέψουμε μαζί!

Το Σάββατο, έγινε στην Άρσις, μια συνάντηση εκπροσώπων από διάφορες οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο ‘streetwork’ (κοινωνική εργασία στο δρόμο) με στόχο την ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών για μελλοντική συνεργασία , εκπαίδευση και δράση. Μεταξύ άλλων, συμμετείχαν εκπρόσωποι της Αρσις, του Κέντρου Ημέρας ‘Βαβέλ’, του Praksis, του ΚΕΘΕΑ / ‘Εξέλιξης’, του Κέντρου Πρόληψης του Δήμου Αθηναίων, και του Κέντρου Πρόληψης Κορίνθου.

Ήταν ένα πλούσιο διήμερο, με ανταλλαγή εμπειριών και προβληματισμών για το δίκτυο κοινωνικής στήριξης, που μέχρι τώρα υπάρχει ανεπίσημα, χάρη στις προσωπικές σχέσεις και προσπάθειες των επαγγελματιών. Αναδύθηκαν διαφορές ανάμεσα σε διαφορετικές ομάδες, καθώς και η ανάγκη να δημιουργηθεί χώρος για να μπορέσουμε να εστιάσουμε σε αυτές τις εντάσεις.

Ο Lukas Hohler μοιράστηκε την εμπειρία του από τη λειτουργία του S.I.P. Team (Security Intervention Prevention Team) του Δήμου της Ζυρίχης, στην Ελβετία.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για μια από τις παρεμβάσεις, που αφορούσε στην οργάνωση ενός Town Forum σε μια από τις γειτονιές της Ζυρίχης.

May 142008
 

πηγή: Ελευθεροτυπία 16/04/08

Η μειονότητα έγραψε το βιβλίο της

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Σαράντα οκτώ μειονοτικοί συγγραφείς, ποιητές και διανοουμένοι συνέγραψαν στα τουρκικά ένα ξεχωριστό σχολικό βιβλίο, δείγμα σεβασμού στη μειονότητα και επίσης ένα βήμα προς την απελευθέρωσή της από μια μακρόχρονη και διπλή χειραγώγηση. Τα κείμενα αναφέρονται στην καθημερινότητα, στις παραδόσεις και στα προβλήματα της μειονότητας.

«Το Τουρκικό μας Βιβλίο – Κείμενα από τη Λογοτεχνία, τις Εφημερίδες και τα Περιοδικά της Δυτικής Θράκης» είναι προϊόν του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων (ΠΕΜ), έργο του υπουργείου Παιδείας, ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ, με συγγραφείς τους: Αηντήν Μποσταντζή, Δήμο Γιαγτζόγλου, Εβρέν Ντεντέ, Ηρακλή Μήλλα, Κοράη Χασάν, Τουντσάη Μπαλτά, υπεύθυνο της Δράσης τον Ηρακλή Μήλλα, εικονογράφηση του Χρήστου Παπανίκου, σχεδιασμό εντύπου της Καίτης Αυγουστάκη, με επιστημονική υπεύθυνη του ΠΕΜ την καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Αννα Φραγκουδάκη.

«Αυτό το σχολικό βιβλίο έγινε για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών της μειονότητας της Θράκης που έχουν μητρική γλώσσα την τουρκική. Είναι προϊόν του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων (ΠΕΜ), για το οποίο περιέχονται μερικές πληροφορίες στο 19ο μάθημα», μας λέει ο Ηρακλής Μήλλας, πολιτικός επιστήμονας, που διδάσκει Τουρκολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Δημιουργήθηκε για να χρησιμοποιείται παράλληλα με τα σχολικά βιβλία διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας που υπάρχουν ήδη, ως βοηθητικό και συμπληρωματικό. Η καινοτομία που το κάνει υποδειγματικό είναι ότι στηρίζεται σε μια διαφορετική αντίληψη, καθώς μέχρι σήμερα σε αντίστοιχες προσπάθειες δεν υπήρξε δημιουργική συμβολή της μειονότητας ούτε δόθηκε σε άλλα βιβλία η σημασία που πρέπει στον πολιτιστικό της πλούτο. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι αυτό το βιβλίο αποτελεί μια αφετηρία.

Το βιβλίο περιέχει πολλών ειδών κείμενα (ειδήσεις, σχόλια και λογοτεχνικά κείμενα) που έχουν αντληθεί από σχεδόν όλα τα τουρκόφωνα έντυπα (εφημερίδες και περιοδικά) που εκδίδονται στη Θράκη, και καθρεφτίζει σε μεγάλο βαθμό τον πολιτισμικό κόσμο της μειονότητας. Στις καινοτομίες του είναι ότι το κάθε μάθημα συνοδεύουν φωτογραφίες που απεικονίζουν τον πολιτισμό και την ιστορική κληρονομιά της μειονότητας. Ενας μεντρεσές, ένα τζαμί, η φωτογραφία ενός σχολείου παρέχουν στους μικρούς αναγνώστες υλικό για να αναπτύξουν με το περιβάλλον τους σχέσεις που ανοίγουν πόρτες σε ένα καλύτερο μέλλον.

Ο Ιλχάν Αχμέτ, δικηγόρος (πρώην βουλευτής), σημειώνει για το βιβλίο: «Αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες είναι πάρα πολύ ωφέλιμες, αλλά πιστεύω ότι θα πρέπει να ζητούνται και οι απόψεις των φορέων της μειονότητας, όπως π.χ. του Συλλόγου Τούρκων Δασκάλων Δυτικής Θράκης, του Συλλόγου Αποφοίτων Δασκάλων Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης».

Ο Μουσταφά Μουσταφά, γιατρός – μικροβιολόγος (πρώην βουλευτής), υπογραμμίζει: «Είναι χωρίς αμφιβολία μια εξαίρετη και πρωτοποριακή πρωτοβουλία. Η μετατροπή της κοινής μοίρας των Ρωμιών της Κωνσταντινούπολης και των Τούρκων της Δυτικής Θράκης σε παραγωγική συνεργασία ήταν το όνειρο πολλών γενεών. Είναι πηγή ευτυχίας να βλέπουμε τα τελευταία χρόνια να γίνονται προσπάθειες σε αυτή την κατεύθυνση. Αυτό το βιβλίο θα γίνει το σύμβολο, το μόνιμο δείγμα για τέτοιες προσπάθειες».

Ο Ερντογάν Σαήτ, πολιτικός μηχανικός (υποψήφιος βουλευτής), προσθέτει: «Η μειονότητά μας έμαθε για το “πρόγραμμα Φραγκουδάκη”, όπως το ονομάσαμε, πριν από περίπου δέκα χρόνια. Στην αρχή ήμασταν επιφυλακτικοί και με προκαταλήψεις. Η συμβολή του προγράμματος στην παιδεία της μειονότητας έχει πλέον μελετηθεί και συζητηθεί. Μπορούμε να πούμε ότι έχει δικαιωθεί. Δεν αρκεί να τονίσουμε ότι πολλοί συμπολίτες μας εργάστηκαν σε αυτό το πρόγραμμα. Πρόκειται για “δικαίωση” που είναι σε αρμονία με τις αξίες της κοινωνίας μας. Το νέο βιβλίο, για το οποίο γίνεται λόγος, είναι πρωτοποριακό επειδή έχει “τον αέρα και την οσμή” της μειονότητας. Η ομάδα που το ετοίμασε αποτελείται από ανθρώπους που δεν λειτουργούν με τη λογική “ας ευχαριστήσουμε τον πελάτη”».

May 082008
 


Πολιτισμική ετερότητα και ανθρώπινα δικαιώματα
Με αφετηρία την παρέμβαση στην εκπαίδευση της μειονότητας στη Θράκη
23-24 Μαΐου 2008
Κεντρικό κτίριο Πανεπιστημίου Αθηνών
Πανεπιστημίου 30

Παρασκευή 23 Μαΐου

18.00 – 18.15 Έναρξη – χαιρετισμοί Χρήστος Κίττας Βασίλης Τσελφές
18.15 – 18.30 Εισαγωγή: Άννα Φραγκουδάκη
18.30 – 19.30 Η εμπειρία μιας δεκαετούς παρέμβασης για την εκπαίδευση της μειονότητας της Θράκης: ταυτότητες, συγκρούσεις, αλλαγές Πρόεδρος: Αλέξης Δημαράς
Αλεξάνδρα Ανδρούσου: Ιδεολογικά και πολιτικά διακυβεύματα στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
Θάλεια Δραγώνα: Το άνοιγμα στην κοινότητα: εκπαιδεύοντας πέρα από τα όρια του σχολείου
Νέλλη Ασκούνη: Η πολιτική σημασία της έρευνας ως μέρος της εκπαιδευτικής παρέμβασης
Έφη Πλεξουσάκη: Διαπραγμάτευση ταυτοτήτων σε μια συγκρουσιακή συνθήκη
Άννα Φραγκουδάκη: Βήματα μπροστά παρά την ισχύ των παλιών προκαταλήψεων

19.30 – 20.00 Διάλειμμα

20.00 – 21.00 Στρογγυλό Τραπέζι: Η εκπαίδευση από τη μεριά της μειονότητας Πρόεδρος: Χαράλαμπος Σακoνίδης

Ιλχάν Αχμέτ
Μουσταφά Μουσταφά
Ιμπράμ Ονσούνογλου

Σάββατο 24 Μαΐου

Πρωινή συνεδρία 9.30 – 10.20
Διγλωσσία και πολιτισμική ετερότητα Πρόεδρος: Άννα Ιορδανίδου

Jim Cummins: Παιδαγωγική του πολυεγγραμματισμού: Εννοιολογικό πλαίσιο για την ενίσχυση της σχολικής επιτυχίας μαθητών με γλωσσικές και πολιτισμικές διαφορές
Ελένη Σκούρτου: Η γλωσσική πολυμορφία στο ελληνικό σχολείο: Αντιφάσεις και προοπτικές

10.20 – 11.30 Διγλωσσία και διαπραγμάτευση ταυτοτήτων Πρόεδρος: Μαρία Τζεβελέκου
Mary Kalantzis: Νέοι καιροί, νέες υποκειμενικότητες, νέα μάθηση
Adrian Blackledge: Διαπραγμάτευση ταυτοτήτων στην εκπαίδευση των πολύγλωσσων μαθητών

11.30-12.00 Διάλειμμα

12.00 – 14.00 Θεσμική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: προκλήσεις και όρια Πρόεδρος: Ηλίας Νικολακόπουλος
Χρήστος Ροζάκης : Η συμβολή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην αναζήτηση ισορροπιών στις αντιφάσεις της πολυπολιτισμικής κοινωνίας
Γιάννης Κτιστάκις: Η μειονότητα στη Θράκη: Συνηγορία για μία φιλελεύθερη προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου
Ανδρέας Τάκης: Μεταξύ άκριτης αποδοχής και αυταρχικού εκσυγχρονισμού: η δύσκολη ισορροπία στη διαχείριση της ετερότητας στη Θράκη
Κωστής Παπαϊωάννου: Τα δικαιώματα ως πρόκληση για την εθνική μας “ομοιογένεια”
Δημήτρης Χριστόπουλος: Μειονοτικές και πολιτειακές ιδιαιτερότητες: συνειρμοί από την ελληνική εμπειρία

Απογευματινή συνεδρία 18.00 – 20.00

Καθολικότητα, κοινοτισμός, σχετικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Πρόεδρος: Γίτσα Κοντογιαννοπούλου-Πολυδωρίδη
Bhikhu Parekh: Πόσο σχετικά είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Eva Gamarnicow: Το δικαίωμα στην εκπαίδευση σε εθνικά/πολυπολιτισμικά εκπαιδευτικά συστήματα: διερευνώντας εντάσεις και αντιφάσεις
Κώστας Δουζίνας: Ανάμεσα στο καθολικό και το κοινοτικό: το τέλος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Νίκος Αλιβιζάτος: Ένας προκλητικός συγκερασμός: οι θρησκευτικές μειονότητες μεταξύ καθολικότητας και κοινοτισμού
Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου: Πολυπολιτισμός, δημοκρατία, κοσμοπολιτισμός

Θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής

Jun 062007
 

Μια καινούργια προσπάθεια για εκπαίδευση και δημιουργία κοινότητας. Από την ιστοσελίδα του DDI:

”The Deep Democracy Institute provides diverse and multidimensional leadership training programs that teach attitudes and skills to unfold the potentials of organizations and communities. In order to achieve this, we teach facilitation, coaching, and organizational and personal development skills and attitudes. We believe that assisting organizations and communities in discovering their natural potentials and unique beauty allows them to access and use inherent strength, develop wholesome community experiences, and gain success on many levels.”

Διαβάστε περισσότερα…

Ένα από τα εκαπιδευτικά προγράμματα του Deep Democracy Insitute είναι και το Process -Oriented Leadership, Facilitation and Coaching Program στην Παλαιστίνη.

Κατεβάστε εδώ σε pdf αρχείο την περιγραφή του προγράμματος.