Jan 242012
 

Πηγή: TVXS

Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο του εκφοβισμού (bullying) στα ελληνικά σχολεία, όπως καταδεικνύει πανελλήνια έρευνα του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ). Σύμφωνα με την έρευνα, ποσοστό 8,5% των εφήβων αναφέρουν ότι υφίστανται σχολικό εκφοβισμό τουλάχιστον δυο με τρεις φορές το μήνα, ενώ ένας στους έξι, δηλαδή το 15,8%, «ομολογούν» ότι εκφοβίζουν οι ίδιοι άλλους.

Χαρακτηριστικό των διαστάσεων που έχει λάβει το φαινόμενο, είναι το γεγονός ότι σε διάστημα οκτώ χρόνων έχει σχεδόν διπλασιαστεί ο αριθμός των θυτών. Σε αντίστοιχη έρευνα, που είχε πραγματοποιηθεί το 2002, θύτης εκφοβισμού δήλωνε το 9,1% των μαθητών ενώ το 2010 το ποσοστό αυτό είχε φτάσει στο 15,8%.

Οι θύτες είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία αγόρια, ενώ τα θύματα προέρχονται και από τα δύο φύλλα. Ο πιο δημοφιλής τρόπος εκφοβισμού είναι τα λεκτικά πειράγματα και ακολουθούν τα πειράγματα – χειρονομίες σεξουαλικού περιεχομένου, η διάδοση φημών και συκοφαντιών και τα πειράγματα – ενοχλήσεις μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και κινητού τηλεφώνου.

Ένα στα τέσσερα αγόρια, δηλαδή το 23,9%, αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου ήρθε στα χέρια με κάποιον ή κάποιους άλλους, τουλάχιστον τρεις φορές. Το αντίστοιχο ποσοστό στα κορίτσια είναι 8,3%.

Από την έρευνα του ΕΠΙΨΥ προκύπτει επίσης ότι ο εκφοβισμός έχει ταξικά χαρακτηριστικά: οι έφηβοι που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα πέφτουν θύματα εκφοβισμού σε υψηλότερο ποσοστό σε σχέση με εκείνους που προέρχονται από τα μεσαία ή ανώτερα οικονομικά στρώματα.

Σημαντικές είναι και οι επιπτώσεις που έχει στην ψυχολογία το bullying. Τα θύματα αναφέρουν, σε υψηλότερα ποσοστά από τους υπόλοιπους μαθητές, ότι έχουν κακή υγεία ή ότι είναι δυσαρεστημένοι από την εξωτερική τους εμφάνιση.

Ψυχολογικές διαταραχές δεν εμφανίζουν πάντως μόνο τα θύματα αλλά και οι θύτες. Οι πρώτοι αναφέρουν σε υψηλότερο ποσοστό ότι έχουν δύσκολη επικοινωνία με τους γονείς τους ή ότι δεν έχουν καλή σχέση με τους συμμαθητές τους και οι δεύτεροι ότι δεν τους αρέσει το σχολείο, ότι απουσιάζουν συχνά από αυτό και ότι έχουν αυστηρούς ή αυταρχικούς γονείς.

Σύμφωνα με πολλές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί για το φαινόμενο του bullying, η θετική αντίληψη των μαθητών για το σχολικό κλίμα, καθώς και το «δέσιμο» που νιώθουν με το σχολείο τους δρουν ως προστατευτικοί παράγοντες στα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού τόσο για τους θύτες όσο και για τα θύματα. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν επίσης οι καλές σχέσεις μέσα στην οικογένεια, ο χρόνος που περνούν οι έφηβοι με τους γονείς τους και η ευκολία στην επικοινωνία μεταξύ γονιών και παιδιών.

Στην έρευνα του ΕΠΙΨΥ συμμετείχαν 4.944 μαθητές εφηβικής ηλικίας (ΣΤ’ Δημοτικού, Β’ Γυμνασίου και Α’ Λυκείου) από 306 σχολικές μονάδες όλων των περιοχών της χώρας.

Ένα κλικ εδώ, για να διαβάσεις την ανακοίνωση του ΕΠΙΨΥ με την περιγραφή της παραπάνω έρευνας για τους εφήβους και τη βία με πιο λεπτομερή αποτελέσματα

Κι ένα κλικ εδώ για πληροφορίες σχετικά με την πανελλήνια έρευνα στους μαθητές εφηβικής ηλικίας για συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία (2010) (Έρευνα HBSC/WHO)

Jan 232012
 

Το ΚΕΣΠΕΜ Κομοτηνής (Κέντρο Στηριξης Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων) άνοιξε τις πόρτες του για δυο μέρες σε παιδιά και γονείς από τη μειονότητα και την πλειονότητα. Η εκδήλωση είχε ως κεντρικό θέμα τις πέντε αισθήσεις, και περιλάμβανε ένα φανταστικό ταξίδι με ένα παραμύθι για κάθε αίσθηση και κάτι παραπάνω, μια μεγάλη βόλτα στο δάσος, γεμάτη πειράματα για όσους είναι (ή αισθάνονται) από 4 μέχρι 10 χρονών, και πολλές γωνιές για τη δημιουργική συμμετοχή των παιδιών.

Μάθαμε ότι το μεράκι των οργανωτών ήταν μεταδοτικό και η συμμετοχή μεγάλη! Κι άλλα τέτοια…

Εδώ, το ραδιοφωνικό σποτάκι της εκδήλωσης…

 

 

Jan 052012
 

 

Το Σάββατο 21 Γενάρη, στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης της Ξάνθης, σας προσκαλούμε σε ανοιχτή συζήτηση με θέμα: Η σεξουαλική διαφορετικότητα των νέων στην οικογένεια και το σχολείο.

Η εκδήλωση αποσκοπεί στο να αναδείξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι (κορίτσια και αγόρια) – με αφορμή τη σεξουαλική τους διαφορετικότητα – στην οικογένεια και το σχολείο καθώς και να προβληματίσει αναφορικά με το φαινόμενο της ομοφοβίας, εστιάζοντας στην ανεύρεση τρόπων αντιμετώπισης και άμβλυνσης των ανωτέρω καταστάσεων. Η οικογενειακή και κοινωνική συνοχή και η αρμονική συμβίωση των νέων είναι ο στόχος. Ο φόβος, η περιθωριοποίηση και η εκδήλωση βίαιων συμπεριφορών, που καταγράφονται κατά καιρούς, είναι τα εμπόδια στην επίτευξη αυτού του στόχου δημιουργώντας προβλήματα στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των εφήβων.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς με την υποστήριξη της μη κυβερνητικής οργάνωσης Θετική Φωνή και του ΛΟΑΤ περιοδικού City Uncovered, υπό το πλαίσιο της εκστρατείας για τη σεξουαλική διαφορετικότητα των νέων που πραγματοποιούν οι παραπάνω συνεργαζόμενοι φορείς με τίτλο «Ζούμε όπως κι εσύ».

Οι ομιλητές/τριες μας προέρχονται από το χώρο της ψυχολογίας, της εκπαίδευσης και τον ακαδημαϊκό χώρο. Το πρόγραμμα των ομιλιών έχει διαμορφωθεί ως εξής:

  • Αναπαραστάσεις για μια άλλη σεξουαλικότητα – Γεωργία Τζαμαλούκα, Δρ. Κοινωνικής Ψυχολογίας.
  • Ταυτότητα και ψυχολογία του γκέι εφήβου: η πρόκληση της στήριξης ολόκληρης της οικογένειας και η ευθύνη των επαγγελματιών ψυχικής υγείας – Αλεξάνδρα Βασιλείου, Δρ. Κοινωνικής Ψυχολογίας-Ψυχοθεραπεύτρια.
  • Ποιος/α κάνει το ομοφοβικό bullying στο σχολείο; Εγώ κι εσύ… – Αγγελική Σηφάκη, υποψήφια διδάκτορας του Π.Τ.Δ.Ε. Παν/μίου Πατρών-μέλος της ομάδας Εκπαιδευτικοί κατά της ομοφοβίας.
  • Όσα μου έμαθε το coming out – Εύκλεια Παναγιωτίδου, Δημοσιογράφος-μέλος της νεανικής ομάδας Θεσσαλονίκης Good As You(th).
  • Τρόποι αντιμετώπισης της σχολικής ομοφοβίας – Φιλίππα Διαμάντη, Κοινωνιολόγος-μέλος της ομάδας Εκπαιδευτικοί κατά της ομοφοβίας.

Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο Γενικός Γραμματέας Νέας Γενιάς, Γιάννος Λιβανός.

Συντονίζει η Μαριανέλλα Κλώκα, διευθύντρια της Θετικής Φωνής και εκδότρια του περιοδικού City Uncovered. Αμέσως μετά τις τοποθετήσεις θα υπάρξει χρόνος για ερωτήσεις του κοινού προς τις ομιλήτριες.

Ώρα έναρξης: 19.00

Μια πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς:

Με τη συνεργασία της Θετικής Φωνής:

Και του ΛΟΑΤ περιοδικού City Uncovered:

 Το δελτίο τύπου της εκδήλωσης εδώ…

Dec 242011
 

Πηγή: Το Βήμα

Τρεις μαθητές, τρεις γλώσσες, ένα βραβείο

Μάρνυ Παπαματθαίου

Η εικόνα ξεκινά με δύο όμορφα κοριτσίστικα πρόσωπα που καλωσορίζουν τον θεατή. «Γεια σας, παιδιά, εγώ είμαι η Γκιουλμπαχάρ» λέει το ένα κορίτσι χαμογελώντας. «Και εγώ είμαι η Αϊτούλ» προσθέτει το άλλο. Το πρόσωπο ενός αγοριού εμφανίζεται ανάμεσά τους, που συστήνεται ως Εμράχ. Τι θα μας δείξουν τα παιδιά; Η εικόνα αλλάζει και τώρα βλέπουμε τη χαρακτηριστική εικόνα του Μr Bean (που έκανε παγκοσμίως γνωστό ο ηθοποιός Ρόουαν Ατκινσον) ο οποίος ετοιμάζεται να μπει σε ένα εργαστήριο Φυσικής. Και αυτό γιατί παρακολουθούμε μια ταινία μικρού μήκους που αναφέρεται στη Φυσική και στα πειράματα τα οποία μπορούν να γίνουν μέσα στη σχολική τάξη.

Ηθοποιοί, παραγωγοί και σκηνοθέτες, με τη βοήθεια βεβαίως της δασκάλας τους κυρίας Αλεξάνδρας Κίτσιου, ήταν τρεις μαθητές από τα Πομακοχώρια της ορεινής περιοχής της Ροδόπης. Τρία παιδιά που δεν ξέρουν καλά καλά τα ελληνικά, που ζουν καθημερινά ανάμεσα σε τρεις πολιτισμούς – τα μητρικά τους πομακικά, τα τουρκικά που έμαθαν στο δημοτικό και τα ελληνικά με τα οποία ήρθαν ξαφνικά σε επαφή στο γυμνάσιο. Κατάφεραν όμως τελικά το μεγαλύτερο κατόρθωμα: να κερδίσουν το πρώτο βραβείο σε πανελλαδικό διαγωνισμό για την «επικοινωνία» της Φυσικής που διοργάνωσε το Βρετανικό Ινστιτούτο σε συνεργασία με το πρόγραμμα i-create της εκπαιδευτικής τηλεόρασης.

Κατόρθωμα αληθινό για τρία παιδιά από διαφορετικά χωριά που συναντιούνται κάθε μέρα στο Γυμνάσιο Σμίνθης, 12 χιλιόμετρα έξω από την Ξάνθη, στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Και που ως χθες δεν είχαν και τη δυνατότητα να επισκεφθούν την Αθήνα, ενώ τώρα θα συμμετάσχουν σε ένα μεγάλο επιστημονικό φεστιβάλ που θα γίνει το καλοκαίρι στο Λονδίνο για τους πρώτους βραβευθέντες του διαγωνισμού.

Σαν χριστουγεννιάτικη ιστορία

Πρόκειται πραγματικά για μια χριστουγεννιάτικη ιστορία; Όπως λέει η μαθήτρια της Β΄τάξης του Γυμνασίου Σμίνθης και εκ των πρωτεργατών του βίντεο που βραβεύτηκε Αϊτούλ Καρπάτς, «ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσαμε να πάρουμε εφέτος. Δεν περιμέναμε ότι θα κερδίζαμε. Μάλιστα λάβαμε μέρος στον διαγωνισμό τις τελευταίες ημέρες του, τότε το μάθαμε, και το κάναμε πολύ γρήγορα». «Το κάναμε μόλις μέσα σε μία εβδομάδα» συμπληρώνει χαμογελώντας ο συμμαθητής της Εμράχ Καραχότζα μιλώντας στο «Βήμα». «Είχαμε όμως και ατυχίες. Η κάμερα στην αρχή είχε προβλήματα και δεν είχαμε στολή Δρυΐδη για το δεύτερο μέρος του βίντεο όπου είχαμε κομμάτια από τον Αστερίξ» λέει χαρακτηριστικά.

«Δεν το πιστεύαμε ότι βγήκαμε πρώτοι» λέει ενθουσιασμένος ο Εμράχ. «Θα θέλαμε τόσο πολύ να το ξανακάνουμε» δηλώνει. «Δουλέψαμε πάρα πολύ και ήταν μια εξαιρετική εμπειρία» συμπληρώνει η Αϊτούλ. «Δουλεύαμε στο σχολείο όπου μαζευόμαστε κάθε πρωί παιδιά από διάφορα χωριά» . Στο ερώτημα αν θα το έκανε ξανά απαντά: «Φυσικά, ήταν φοβερή εμπειρία. Αγάπησα περισσότερο τις φυσικές επιστήμες».

«Οι μεγάλοι μάς τρόμαζαν τόσο καιρό λέγοντας ότι η Φυσική και η Χημεία είναι δύσκολα μαθήματα» λέει από την πλευρά της η τρίτη της παρέας, η Γκιουλμπαχάρ Ζουμπούλ. «Τελικά ήταν τόσο ωραίο αυτό που κάναμε» προσθέτει.

Στην ερώτηση πόσο μακριά από το σχολείο της μένει η Γκιουλμπαχάρ απαντά ότι είναι από το χωριό Ζουμπούλι, 14 χιλιόμετρα από τη Σμίνθη. «Ήταν μια μεγάλη εμπειρία για εμάς» προσθέτει. «Δεν το περιμέναμε. Ζήσαμε μια μεγάλη περιπέτεια και έχουμε και μία ακόμη μεγαλύτερη να ζήσουμε» λέει με ενθουσιασμό αναφερόμενη στο ταξίδι που θα κάνουν τα παιδιά τον Ιούνιο στο Λονδίνο.

Τρία αλφάβητα και… σοκ

«Στο σχολείο μας έρχονται παιδιά από 27 διαφορετικούς οικισμούς» λέει ο διευθυντής του Γυμνασίου Σμίνθης κ. Κωνσταντίνος Δεληγεώργης. «Τα παιδιά αυτά μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, τα πομακικά, που είναι μια σλαβική διάλεκτος. Στην πρώτη δημοτικού πηγαίνουν σε μειονοτικό σχολείο όπου έχουν έναν δάσκαλο χριστιανό που τους μαθαίνει ελληνικά και έναν μουσουλμάνο που τους μαθαίνει τουρκικά. Ολα τα μαθήματα όμως (φυσικές επιστήμες, μαθηματικά κτλ.) τα μαθαίνουν στα τουρκικά, ενώ το απόγευμα διδάσκονται το Κοράνι στα αραβικά» εξηγεί ο κ. ∆εληγεώργης. «Μαθαίνουν τρία διαφορετικά αλφάβητα και φυσικά παθαίνουν σοκ όταν έρχονται στο ελληνικό σχολείο. Κάνουν πολύ μεγάλες προσπάθειες τα παιδιά και πρέπει να τα βοηθήσει και η πολιτεία» αναφέρει.

«Είναι αξιοθαύμαστα παιδιά. Ο,τι κάνουν το κάνουν μόνα τους και το ότι τρεις ανάμεσά τους κέρδισαν σε έναν τέτοιο διαγωνισμό ήταν κάτι το τελείως αναπάντεχο και για εμάς και για αυτά» λέει ο κ. ∆εληγεώργης.

Ο διαγωνισμός

Εκτός από το πρώτο βραβείο της κριτικής επιτροπής που συγκροτήθηκε για τον διαγωνισμό του Βρετανικού Συμβουλίου, το βίντεο που έφτιαξαν τα παιδιά πήρε και το ειδικό βραβείο κοινού κατά την τελετή παρουσίασης του προγράμματος και βράβευσης των νικητών. «Θελήσαμε να δώσουμε στα παιδιά ένα βήμα και μια δική τους φωνή καθώς είναι πραγματικά εγκλωβισμένα στα σχολικά βιβλία» λέει στο «Βήμα» η υπεύθυνη του Βρετανικού Συμβουλίου για τη διοργάνωση του διαγωνισμού κυρία Αννα Χριστοδούλου. «Οταν έφτασαν τα παιδιά στην Αθήνα, η δασκάλα τους δεν τους είχε εξηγήσει ότι υπάρχει βραβείο» διηγείται η κυρία Χριστοδούλου. «Όταν τους ρωτήσαμε λοιπόν σε ένα ερωτηματολόγιο που συμπλήρωναν οι συμμετέχοντες αν θεωρούν το βραβείο που δίνουμε επαρκές, μας κοίταξαν με έκπληξη και ρώτησαν: Ποιο βραβείο; Φαντάζεστε την έκπληξή τους όταν έμαθαν ότι κέρδισαν και μάλιστα ένα ταξίδι στο Λονδίνο όπου θα παρακολουθήσουν ένα επιστημονικό φεστιβάλ για παιδιά της ηλικίας τους» καταλήγει.

Η «αρχιτέκτονας» του σχεδίου

Είχαμε άφθονο χαμόγελο και εμψύχωση

Η ψυχή του σχεδίου που ανέλαβαν τα τρία παιδιά, αυτή που έμαθε για τον διαγωνισμό, έγραψε το σενάριο και βοήθησε τα παιδιά σε όλα τα βήματα, ήταν μια δασκάλα διορισμένη στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης εδώ και τρία χρόνια, χωρίς οργανική θέση και απασχολούμενη σε διαφορετικό σχολείο κάθε χρόνο. «Ήταν η πρώτη μου χρονιά στη Σμίνθη» λέει η κυρία Αλεξάνδρα Κίτσιου μιλώντας στο «Βήμα». «Είμαστε ένα δημόσιο γυμνάσιο όπου το σύνολο των μαθητών ζει σε απομακρυσμένα πομακικά χωριά, έχει άλλη μητρική γλώσσα και ιδιαίτερες πολιτισμικές καταβολές. Μια περιοχή όπου τα τελευταία χρόνια δίνεται ένας διαρκής αγώνας για να έρχονται στο γυμνάσιο όλο και περισσότερα κορίτσια, να συνεχίζουν όλο και περισσότερα παιδιά στο λύκειο και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το σχολείο συμμετέχει στο πρόγραμμα εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων, στο οποίο προσπαθούμε να προσεγγίζουμε τις φυσικές επιστήμες με τρόπο που να δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές να εκφράζονται και να συμμετέχουν περισσότερο» λέει η κυρία Κίτσιου.

«Ζήτησα από τα παιδιά που ήθελαν να συμμετάσχουν να ρωτήσουν τους γονείς τους αν τους επιτρέπουν να εμφανιστούν στο Διαδίκτυο» προσθέτει η κυρία Κίτσιου. «Έτσι δημιουργήθηκε μια μικρή ομάδα μαθητών που παρουσίαζαν ένα συγκεκριμένο πείραμα στους συμμαθητές τους. Τελικά είτε η ευφράδεια, το χιούμορ, η σκηνική παρουσία είτε οι αναστολές κάποιων άλλων οδήγησαν στη δημιουργία της ομάδας των μαθητών που ανέλαβε τον εμφανή ρόλο» συνεχίζει. «Τις τελευταίες δύο εβδομάδες είχαμε άφθονο το χαμόγελο και την εμψύχωση των καθηγητών και καθηγητριών του σχολείου» καταλήγει.

Dec 232011
 

Tαινία του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας.

Βραβείο Συνηγόρου του Παιδιού στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους 2011 – ελληνικό διαγωνιστικό τμήμα της Camera Zizanio.

Η ταινία είναι αποτέλεσμα τρίμηνων εργαστηρίων με τα παιδιά και εκφράζει τους φόβους και τις αγωνίες των μαθητών της 6ης τάξης, που συνδέονται με το άγχος της μετάβασης από το δημοτικό στο γυμνάσιο αλλά και το άγχος της οικονομικής κρίσης και των κοινωνικών και οικογενειακών προβλημάτων που τα ίδια βιώνουν. Παράλληλα, στην ταινία τα παιδιά εκφράζουν και τρόπους αντιμετώπισης των φόβων και των δυσκολιών τους.

Sep 132011
 

(φωτογραφία από το vinchen.com)

Το Κοινό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών ‘Εκπαίδευση και Ανθρώπινα Δικαιώματα’ του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Αθηνών, και του Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, οργανώνου διημερίδα για τα 15 χρόνια λειτουργίας του προγράμματος.

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

 23 & 24 Σεπτεμβρίου 2011

Κεντρικό κτίριο Πανεπιστημίου Αθηνών

Αμφιθέατρο Ι. Δρακόπουλος,

Πανεπιστημίου 30

Η παρακολούθηση είναι ελεύθερη

Θα δοθούν βεβαιώσεις

Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση

 Ένα κλικ εδώ, για να δεις το αναλυτικό πρόγραμμα…

 

Aug 282011
 

Με μεγάλη χαρά ανακοινώνουμε την έναρξη της ευρύτερης εφαρμογής του νέου προγράμματος επιμόρφωσης εκπαιδευτικών που σχεδιάσαμε, βασισμένοι στο εγχειρίδιο των Lukas Hohler και Joe Goodbread.

Σκοπός του προγράμματος είναι η ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών, μέσα από μια βαθύτερη κατανόηση του ρόλου τους μέσα στο σχολικό σύστημα, και την ανάπτυξη δεξιοτήτων επικοινωνίας και ηγεσίας. Η προσωπική δουλειά του καθενός και της καθεμιάς μας δεν αρκεί για να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στην εκπαίδευση. Οι αλλαγές που απαιτούνται είναι πολιτικές, εκπαιδευτικές, οικονομικές και κοινωνικές. Η προσωπική δουλειά, δεν είναι, παρά το πρώτο βήμα.

Το πρόγραμμα εφαρμόζεται με ομάδες εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ξεκινά με ένα εισαγωγικό σεμινάριο, και συνεχίζεται με δουλειά στην ολομέλεια και δουλειά σε μικρές ομάδες ομότιμων (peer groups), αξιοποιώντας το εγχειρίδιο ‘Ενδυνάμωση Εκπαιδευτικών’ των Lukas Hohler και Joe Goodbread. Οι συναντήσεις της ολομέλειας γίνονται με τη στήριξη εκπαιδευτών / συντονιστών. Το πρόγραμμα ολοκληρώνεται περίπου οκτώ μήνες μετά το εισαγωγικό σεμινάριο, με μια μέρα ενσωμάτωσης και αξιολόγησης.

Το πρόγραμμα επιμόρφωσης βασίζεται στην επιθυμία μας να συμβάλλουμε στη στήριξη των εκπαιδευτικών και στην ενδυνάμωση του ρόλου τους. Σαν μεθοδολογικό πλαίσιο αξιοποιούμε το Process Work (Ψυχολογία με Προσανατολισμό στη Διεργασία). Το πρόγραμμα παρέχει τεχνικές και πρακτικές ασκήσεις που ενδυναμώνουν τους εκπαιδευτικούς να ανταπεξέρχονται στις εντάσεις και τις απαιτήσεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά στο σχολείο. Η αξιολόγηση του προγράμματος από εκπαιδευτικούς έχει δείξει ότι συμβάλλει στο να αποκτήσουν νέες οπτικές στο επάγγελμα τους και στις καθημερινές τους προκλήσεις.

Δομή του προγράμματος

  • Το πρόγραμμα ξεκινά με ένα εισαγωγικό σεμινάριο διάρκειας πέντε ωρών.
  • Οι συμμετέχοντες λαμβάνουν το εγχειρίδιο και οδηγίες για τη χρήση του.
  • Οι συντονιστές του προγράμματος συναντούνται με τους εκπαιδευτικούς στη διάρκεια των επόμενων μηνών για 3 τετράωρες συναντήσεις της ολομέλειας.
  • Στην πρώτη συνάντηση της ολομέλειας σχηματίζονται μικρές ομάδες των τεσσάρων ατόμων που συναντιούνται σε δικό τους χώρο και χρόνο ανάμεσα στις συναντήσεις της ολομέλειας.
  • Η τελευταία συνάντηση είναι συνάντηση ενσωμάτωσης και αξιολόγησης

Περιγραφή του εγχειριδίου

Το πρόγραμμα καλύπτει τέσσερις βασικές θεματικές ενότητες και εισάγει τους εκπαιδευτικούς βήμα-βήμα στα εργαλεία, τις στρατηγικές και τις ανάλογες εσωτερικές στάσεις που απαιτούνται για την προσέγγιση καταστάσεων που αποτελούν πρόκληση. Το νέο αυτό μονοπάτι ενδυνάμωσης, προϋποθέτει την προσωπική συμμετοχή των εκπαιδευτικών. Η τελευταία είναι ιδιαίτερα σημαντική προκειμένου η συγκεκριμένη μορφή εργασίας να είναι εφικτή. Το εγχειρίδιο που συνοδεύει το πρόγραμμα “Ενδυνάμωση Εκπαιδευτικών” αποτελείται από 11 κεφάλαια.

Στα τρία πρώτα κεφάλαια, οι εκπαιδευτικοί καλούνται να δουν τη δική τους θέση, το δικό τους ρόλο, αποκτώντας συνειδητή πρόσβαση στις πηγές της εσωτερικής τους ισχύος. Ποιο ήταν το αρχικό όραμα που τους παρακίνησε να εργαστούν ως εκπαιδευτικοί; Το να αποκτά κανείς πρόσβαση στα βασικά εσωτερικά κίνητρα, σε ό,τι πηγαίο βρίσκεται μέσα στον καθένα και την καθεμιά, αποτελεί το πρώτο βήμα για τη σταθεροποίησή του εκπαιδευτικού σε μια θέση δύναμης. Είναι πολύ ευκολότερο να κρατήσει έναν ηγετικό ρόλο, όταν ακολουθεί ένα όραμα με ορατή τη σύνδεσή του σε αυτό που τον κινητοποιεί βαθύτερα.

Τα κεφάλαια 4 μέχρι 6 αφορούν τις προκλήσεις που θέτει η επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων, καθώς η τελευταία έχει σταδιακά μετατραπεί σε μια από τις πιο δύσκολες, αλλά και πιο χρονοβόρες πλευρές της εργασίας ενός εκπαιδευτικού.

Τα κεφάλαια 7 μέχρι 9 εξετάζουν το πως λειτουργεί ο εκπαιδευτικός μέσα στην τάξη. Πως καθοδηγεί κανείς ομάδες; Τι μπορεί να περιμένει κανείς από τις ομάδες και πως μπορεί να τις υποστηρίξει και να τις ενθαρρύνει;

Στα δύο τελευταία κεφάλαια τίθενται σε εφαρμογή τα εργαλεία, οι μέθοδοι και οι στρατηγικές που ανατπύχθηκαν κατά τα πρώτα 9 κεφάλαια και αφορούν την εργασία πέρα από το πλαίσιο της τάξης. Το τέταρτο μέρος του εγχειριδίου, για τις Ομάδες Συνεργασίας και τους Οργανισμούς, γράφτηκε προκειμένου να διευκολύνει τη γενικότερη εργασία των εκπαιδευτικών με ομάδες, εντός των διαφόρων οργανισμών. Απαντά στο ερώτημα για το πώς παραμένει κανείς δημιουργικός, διαφυλάσσοντας την εσωτερική του δύναμη σε παρόμοια πεδία εργασίας.

Ένα κλικ εδώ για το ενημερωτικό φυλλάδιο του προγράμματος…

Ένα κλικ εδώ για το site tου προγράμματος…

Jun 252011
 

Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Μαζί και ο κύκλος εποπτείας και εκπαίδευσης της ομάδα καθηγητών Προγραμμάτων Αγωγής Υγείας του Κολλεγίου Ψυχικού. Δροσιά και ανάσα η δουλειά που κάναμε και αυτήν τη χρονιά. Παρ’ όλες τις απαιτήσεις του σχολικού προγράμματος οι ‘συναντήσεις της Δευτέρας’ εξελίχτηκαν σε συναντήσεις ‘επαναφόρτισης και ξεκούρασης’. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Τζώρτζια Κουμάνταρη (σχολική ψυχολόγο) για το συντονισμό του προγράμματος. Ευχαριστώ Τζώρτζια, Γεράσιμε, Πέλη, Αναστασία, Αλεξάνδρα, Σοφία, Μαρία Β, Βίκυ, Γιάννη, Αγγελική, Αντώνη, Εύα, Γεωργία, Πέγκυ, Μαρία Κ, Πάκη. Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που χτίσαμε σαν ομάδα, για την όρεξη για εξερεύνηση, για το γέλιο και το μεράκι, για τις δύσκολες στιγμές που ξεπεράσαμε παρέα. Καλή ξεκούραση – την έχετε κερδίσει!

Jun 202011
 

 

Η ομάδα κατά της ομοφοβίας στην εκπαίδευση διεξάγει μεγάλη ανώνυμη έρευνα για τα ομοφοβικά περιστατικά της σχολικής ζωής μας. Μπορεί να ήταν περιστατικό που είχε στόχο εσένα ή περιστατικό που έγινε μπροστά σου. Με μερικά κλικ και άλλα τόσα λεπτά του χρόνου σου μπορείς να βοηθήσεις τους εκπαιδευτικούς να έχουν μεγαλύτερο δείγμα (άρα και πιο αντιπροσωπευτικά αποτελέσματα). Το ερωτηματολόγιο αυτό είναι αυστηρά ανώνυμο.

Για να συμπληρώσεις το ερωτηματολόγιο κάνε κλικ εδώ.

 

Apr 282011
 

Η εκτίμηση μου για την Άννα Φραγκουδάκη πηγάζει από τη συνεργασία μας στο Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Ως επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος, στάθηκε ως μέντορας, δασκάλα και συνεργάτης. Σήμερα βρήκα αυτό το άρθρο της στο protagon.gr. Α[ποτελεί καλή τροφή για σκέψη…

Πηγή: Protagon.gr

Κίνημα των 10: Ριζικές αλλαγές στα σχολεία

της Άννας Φραγκουδάκη

Θα εισηγηθώ 10 προτάσεις αλλαγής του σχολείου, καθώς είναι το θέμα που γνωρίζω βαθύτερα από κάθε άλλο. Είναι πλατιά αποδεκτό στην κοινωνία ότι το ελληνικό σχολείο χρειάζεται ριζική αλλαγή γιατί είναι από τα πιο παραδοσιακά και καθυστερημένα. Αυτό είναι το κύριο αίτιο που τα Ελληνόπουλα βρίσκονται στο διεθνές πρόγραμμα PISA στην ουρά των 30 χωρών του ΟΟΣΑ, ενώ στο επίπεδο αριστείας φτάνει μόνο 1% (!). Η ριζική αλλαγή είναι μεγάλη ανάγκη να ξεκινήσει από την πρώτη βαθμίδα. Εάν τα παιδιά στα πρώτα τους σχολικά βήματα ταυτίσουν τη μάθηση με την πλήξη και τον καταναγκασμό, αυτό αλλάζει πολύ δύσκολα αργότερα.

– Η απόχτηση λειτουργικής γνώσης

Το σχολείο είναι εγκλωβισμένο στη μαθησιακή λογική του 19ου αιώνα (διδασκαλία και εξέταση). Ο σύγχρονος δρόμος για τη γνώση χτίζει τα θεμέλια για τη σταδιακή κατάκτηση των αφηρημένων εννοιών και οδηγεί τα παιδιά να «μάθουν πώς να μαθαίνουν». Αντί τεκμηρίωσης που είναι μακροσκελής, περιορίζομαι σε λίγα παραδείγματα.

Στα πρώτα βήματα της μάθησης τα παιδιά εξοικειώνονται με το υπόβαθρο της επιστημονικής γνώσης ότι δεν κατακτιέται με τις αισθήσεις η γνώση της πραγματικότητας (με τα μάτια μου για την πορεία του ήλιου «γνωρίζω» ότι γυρίζει γύρω από τη γη) και επίσης με τις αφηρημένες έννοιες. Π.χ. μαθαίνουν με την άνοδο στην ταράτσα ή την εκδρομή σε ένα λόφο να διαπιστώνουν τις μεγάλες διαφορές στην «εικόνα» της πραγματικότητας ανάλογα με την απόσταση και την οπτική γωνία. Π.χ. εξοικειώνονται με τις αφηρημένες έννοιες της ιστορίας (παρελθόν, ιστορικός χρόνος, μικρή και μεγάλη διάρκεια) καθώς και τις έννοιες της ιστορικής εξέλιξης και αλλαγής, φέρνοντας από το σπίτι φωτογραφίες και οικογενειακά κειμήλια κάθε είδους, που παρατηρούν και εντοπίζουν ομοιότητες και διαφορές με το σήμερα στην ενδυμασία, τις συμπεριφορές, τον τρόπο ζωής, το σχολείο, ύστερα την αισθητική, τις αξίες, τους ρόλους των φύλων κ.ο.κ. την εποχή που τα ίδια τα παιδιά ήταν βρέφη, την παλιότερη όταν οι γονείς ήταν παιδιά και την ακόμα παλιότερη των γιαγιάδων και παππούδων.

Τα μεγάλα παιδιά εφαρμόζουν π.χ. γνώσεις μαθηματικών στην προσωρινή διαρρύθμιση του χώρου για τον συμμαθητή που έσπασε το πόδι του, ερευνούν π.χ. και συνθέτουν γνωστικές πληροφορίες για την καθημερινή ζωή και τα αισθήματα ενός ομήλικου σε ένα χωριό της δεκαετίας του 1950 ή ενός κοριτσιού παλιότερων εποχών, ψάχνουν π.χ. στο Σύνταγμα σε ποια άρθρα αντιστοιχεί η ερμηνεία της εξέγερσης των φοιτητών στο Πολυτεχνείο το Νοέμβριο 1973 κ.ο.κ.

Κατακτούν σταδιακά τη λειτουργική γνώση, τη μόνη που μπορεί να οδηγήσει αργότερα στην ικανότητα παραγωγής νέας γνώσης.

– Τα σχολικά βιβλία και η κριτική σκέψη

Όλα τα σχολικά βιβλία είναι προϊόντα μιας εποχής περασμένης, όταν μόνος πομπός της γνώσης ήταν το σχολείο. Ζούμε την εποχή της τεχνολογίας και της μαζικής πληροφόρησης. Η γνώση είναι διαθέσιμη ηλεκτρονικά σε ποσότητα τεράστια και παρουσία βομβαρδιστική.

Άρα το σχολείο, οι μέθοδοι και τα βιβλία πρέπει να μεταδίδουν στους μαθητές γνώσεις και εργαλεία για ν’αποχτήσουν τις ικανότητες να διαχειρίζονται την πληθώρα των διαθέσιμων γνωστικών πληροφοριών, να ξεδιαλέγουν όσες γνώσεις είναι χρήσιμες κάθε φορά, να διαμορφώνουν κριτήρια για να μπορούν να ελέγχουν την εγκυρότητά τους. Στη συνέχεια το σχολείο καθοδηγεί τα παιδιά να μάθουν πώς να συνθέτουν τις γνωστικές πληροφορίες για να καταλήγουν στο γνωστικό αποτέλεσμα.

Αποφεύγεται έτσι η μνημική γνώση που είναι προσωρινή καθώς διαρκεί ένα διάστημα και μετά φθίνει, επίσης είναι άχρηστη καθώς μπορεί να αναπαραχθεί σε πλαίσιο εξετάσεων αλλά δεν λειτουργεί σε άλλα πλαίσια. Καλλιεργείται η λειτουργική γνώση που δεν ξεχνιέται και οδηγεί σε αναγωγές. Λειτουργική είναι π.χ. εκείνη η γνώση των καλών αγωγών του ηλεκτρισμού που σταματάει αυθόρμητα τον κάτοχό της από το να βάλει ένα καρφί σε μία πρίζα, είναι επίσης η ικανότητα να αξιοποιεί σε ένα γνωστικό πεδίο συνδυαστικά γνώσεις από άλλο πεδίο.

– Οι εκπαιδευτικοί

Είναι η επαγγελματική κατηγορία που επηρεάζει σημαντικά τις νέες γενιές, άρα προκαθορίζει το μέλλον μιας χώρας. Η κοινωνία που θα έβαζε τους ψηλότερης ποιότητας διανοουμένους της (με αυτή τη σειρά) στα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια, θα μεταμόρφωνε θεαματικά τη δημιουργικότητα των νέων γενεών, την ευφυΐα, την κοινωνική ευθύνη, την εφευρετικότητα, την ικανότητα παραγωγής νέας γνώσης.

Η μέγιστη αυτή κοινωνική σημασία του εκπαιδευτικού επαγγέλματος επιβάλλει το κοινωνικό κύρος που του αντιστοιχεί και την καταλληλότητα αυτών που θα το ασκήσουν. Είναι κοινός τόπος ότι η κατοχή επιστημονικής γνώσης δεν αρκεί για να μεταδώσει κανείς αυτή τη γνώση σε παιδιά, επίσης ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κατάλληλοι για εκπαιδευτικοί. Άρα χρειάζονται ειδικές γνώσεις αλλά και κριτήρια επαγγελματικής καταλληλότητας. Είναι απαραίτητο εκτός του πτυχίου ένα ειδικό δίπλωμα εκπαιδευτικής επάρκειας, με ένα μέρος γνωστικό και ένα έτος άσκησης στη διδασκαλία υπό εποπτεία και τελική κρίση (κάτι αντίστοιχο με την άσκηση των γιατρών και των δικηγόρων). Καθώς έτσι το εκπαιδευτικό επάγγελμα γίνεται δυσκολότερο, θα πρέπει να συνοδευτεί με σημαντική αύξηση των αποδοχών και μέτρα για την ανύψωση του κοινωνικού του κύρους.

– Η ελληνική γλώσσα

Γλωσσική διδασκαλία δεν σημαίνει μόνο να μάθουν τα παιδιά να γράφουν σωστές συντακτικά και γραμματικά προτάσεις. Σημαίνει να αποχτήσουν γλωσσική κριτική ικανότητα. Η κριτική γλωσσική εγρήγορση κατακτιέται σταδιακά καθώς μαθαίνουν να διαβάζουν, ας πούμε, «ανάμεσα στις γραμμές». Ασκούνται π.χ. από μικρά να αναγνωρίζουν σε προφορικά κείμενα με ποια ιδιότητα μιλάει ένας ομιλητής (με του γονιού, του φίλου, του γνώστη, του αφεντικού κά.), αν μιλάει αυθόρμητα, προσεγμένα, τυπικά, ειρωνικά κτλ. Σε γραπτά κείμενα, ποιος τα έγραψε, σε ποιον απευθύνονται, με τι στόχο γράφτηκαν, τι μας ενδιαφέρουν εμάς κτλ. Ασκούνται στη συνέχεια να τοποθετούν τα κείμενα άλλων εποχών στο ιστορικό τους πλαίσιο και να τα «διαβάζουν» (δηλαδή κατανοούν) μέσα στις μεγάλες διαφορές της εποχής τους από σήμερα. Μόνο τότε μπορούν να τα καταλάβουν σε βάθος, άρα και να τα βρουν ενδιαφέροντα. Αν ασκηθούν τα παιδιά ώστε να γίνουν ευαίσθητοι κριτικοί δέκτες του τι καταφέρνουν με τη γλώσσα οι άλλοι, θα μπορέσουν και θα θελήσουν να γίνουν αποτελεσματικοί πομποί έντεχνου λόγου. Και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Με την άσκηση στην αποκρυπτογράφηση των έμμεσων μηνυμάτων, μπορούν να γίνουν όχι παθητικοί δέκτες αλλά επαρκείς «αναγνώστες» του λόγου των εξουσιών. Έτσι μεγαλώνοντας θα γίνουν κριτικοί δέκτες του λόγου που εκπέμπει ο πολιτικός, ο ειδήμων με το δυσνόητο επιστημονικό ιδίωμα, ο διαφημιστής κ.ο.κ., επίσης θα μάθουν πώς να επικοινωνούν αποτελεσματικά με το γραφειοκράτη, με τον αστυνομικό, με το δικηγόρο, με τον εργοδότη…

– Τα αρχαία ελληνικά και η αρχαιότητα

Τα αρχαία αποτελούνται από πολλά γλωσσικά συστήματα, διαφορετικά μεταξύ τους και πολύ διαφορετικά από το γλωσσικό σύστημα της σύγχρονης ελληνικής. Είναι από δεκαετίες τεκμηριωμένο από γλωσσολόγους ότι η διδασκαλία των αρχαίων προκαλεί σύγχυση και βλάπτει ιδίως στη σύνταξη την καλή εκμάθηση της πρότυπης (standard) ελληνικής. Η σύγχυση είναι ένα από τα αίτια του φαινομένου να τελειώνουν το λύκειο ανεπαρκείς χρήστες της πρότυπης γλώσσας ιδίως στη γραπτή της μορφή και ανεπαρκέστατοι των λόγιων ποικιλιών της. Άρα μέχρι τα 15 χρόνια πρέπει να διδάσκεται η σύγχρονη πρότυπη ελληνική και στο λύκειο να εμβαθύνεται η γνώση των λόγιων μορφών της. Αντί αρχαία στο πρωτότυπο, το σχολείο πρέπει να διδάσκει με σταδιακή εμβάθυνση τα έργα της αρχαίας κουλτούρας σε μετάφραση στη σύγχρονη γλώσσα.

Είναι ευρύτερα γνωστό ότι ο φιλόλογοι δεν καταφέρνουν στα σχολεία να διαχειριστούν την «αδιαφορία» των μαθητών για την αρχαία γλώσσα και την αρχαιότητα. Η ευθύνη ανήκει στο σχολείο. Για παράδειγμα, το πλήθος που γέμισε πρόσφατα το εθνικό θέατρο μέχρι την τελευταία Πέμπτη 31/3 παρακολουθώντας την ανάγνωση της Ιλιάδας σε μετάφραση στη σύγχρονη ποιητική γλώσσα από τον Δημήτρη Μαρωνίτη έζησε απρόσμενα ώρες μεγάλης γοητείας και συγκίνησης. Είναι ολοφάνερο ότι αυτός είναι ο δρόμος για να γίνει κτήμα των νέων γενεών η κουλτούρα της αρχαιότητας. Όλα τα άλλα είναι οπισθοδρομικά ιδεολογήματα.

– Η ιστορία

Θέμα σημαντικό, σε ακραίο βαθμό διαστρεβλωμένο από τα ΜΜΕ, όπου ο καθένας αδαής της ιστορικής επιστήμης υποστηρίζει ανοησίες με άλλοθι τον πατριωτισμό. Θέμα με τη χειρότερη εκδοχή πολιτικοποιημένο, ώστε να φοβίζει πολιτικούς και να ρίχνει υπουργούς. Η τραγική απάντηση στις ρητορείες που έχουν μετατρέψει τη διδασκαλία της ιστορίας στο σχολείο σε αντικείμενο σκανδαλοθηρίας είναι ότι τα παιδιά τελειώνουν το λύκειο με απελπιστική άγνοια της ιστορίας και επιπλέον αντιπάθεια στο μάθημα αυτό που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος όλων των κοινωνικών και θεωρητικών επιστημών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο σχολείο πρέπει να διδάσκεται η επιστημονική ιστορία, προσαρμοσμένη στις ικανότητες πρόσληψης και κρίσης ανά ηλικία. Επιστημονική ιστορία σημαίνει ότι τα γεγονότα, οι ιδέες και οι αξίες του παρελθόντος εντάσσονται μέσα στην ιστορική τους εποχή. Άρα γίνονται κατανοητά μέσα στο διαφορετικό από σήμερα κοινωνικό πλαίσιο που τα δημιούργησε, όπου επικρατούσαν διαφορετικές αξίες, ιδέες, νοοτροπίες, ήταν διαφορετικές οι ανάγκες, οι προτεραιότητες, οι κοινωνικές σχέσεις, άλλοι οι στόχοι, άλλα τα προβλήματα κ.ο.κ.

Επιστημονική ιστορία λοιπόν ελληνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια προσαρμοσμένη στις ηλικίες, μαζί με μαθήματα επιλογής για την ιστορία ειδικών θεμάτων: Ιστορία της τεχνολογίας, Ιστορία των γυναικών, Ιστορία του αυτοκινήτου, Ιστορία της αποικιοκρατίας, Ιστορία της ενδυμασίας ή της διατροφής, Ιστορία των εφευρέσεων, Ιστορία της παιδικής ηλικίας κά.

– Η σεξουαλικότητα

Είναι μεγάλη η παιδαγωγική βιβλιογραφία για την αρνητική επίδραση που ασκεί στα παιδιά η λογοκρισία του σχολείου στο θέμα μεταξύ άλλων της σεξουαλικότητας. Η αποσιώπηση με τη μορφή απόκρυψης είναι βλαβερή. Τη μετατρέπει από φυσική κατάσταση σε απαγορευμένο και πονηρό «μυστικό» που συνοδεύουν αισθήματα περιέργειας και φόβου, έλξης και μαζί απώθησης, ντροπής, ενοχής. Η σεξουαλικότητα είναι πρωτεύουσας σημασίας ανθρώπινη διάσταση και η αρμονική σχέση μαζί της θεμέλιο της ψυχικής ισορροπίας.

Η ονομαζόμενη σεξουαλική αγωγή στο σχολείο (από το δημοτικό) έχει στόχο όχι μαθησιακό αλλά βασικά ψυχολογικό. Τις γνώσεις για το θέμα τις μαθαίνουν μεταξύ τους όλα τα παιδιά του κόσμου από νήπια. Η ένταξή της στο σχολείο έχει κύριο στόχο τη «νομιμοποίησή» της. «Δημοσιοποιείται» η μεγάλης σημασίας σεξουαλική διάσταση και έτσι μετατρέπεται από «μυστικό» και «ντροπή» σε φυσική κατάσταση, πηγή πλησμονής και ευτυχίας των ανθρώπων.

– Η κοινωνιολογία

Στη δευτεροβάθμια διδάσκονται μαθήματα όπως κοινωνιολογία, οικονομία-διοίκηση, πολιτικοί θεσμοί. Η κοινωνιολογία είναι γνώση πολύτιμη γιατί εξασφαλίζει την κατανόηση της λειτουργίας της κοινωνίας και άρα την έλλογη συμμετοχή σε αυτήν. Είναι όμως πολύ δύσκολη για τις ηλικίες της εφηβείας επειδή βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι η μεθοδολογική της λογική είναι αντίθετη με τον κοινό νου και αμφισβητεί την εμπειρική γνώση που έχουν όλοι οι άνθρωποι της κοινωνίας.

Λύση είναι η εισαγωγή στο λύκειο σε μερικές βασικές έννοιες της κοινωνιολογίας, μαζί με στοιχεία κοινωνικής ανθρωπολογίας και κοινωνικής ψυχολογίας που διευρύνουν τους πολιτισμικούς ορίζοντες και αναδεικνύουν τις αλλαγές και τις εξελίξεις. Π.χ. πώς και γιατί η κοινωνία δεν απαρτίζεται από άτομα αλλά από κοινωνικές ομάδες, πώς η υπαγωγή σε κοινωνικές ομάδες αποδίδει στα άτομα ομοιότητες και κοινά χαρακτηριστικά, αντιλήψεις και ιδέες, πώς αλλάζουν από εποχή σε εποχή και συγχρονικά από κοινωνία σε κοινωνία οι τρόποι σκέψης και συμπεριφοράς, οι νοοτροπίες, οι αξίες, η ηθική, η οργάνωση της οικονομίας, οι κοινωνικές σχέσεις, η έννοια της ισότητας, η κουλτούρα, η τέχνη, η έννοια του ωραίου…

Έτσι παρουσιάζεται η κοινωνία όχι στατική αλλά εξελίξιμη, άρα όλα της τα αρνητικά φαινόμενα επιδέχονται αλλαγές και βελτιώσεις με την παρέμβαση όλων.

– Η τεχνολογία και η τηλεόραση

Είναι πολλές δεκαετίες που ειδικοί παιδαγωγοί, με βάση τη δύναμη της εικόνας και την ισχυρή επίδραση της τηλεόρασης πρότειναν: «βάλτε τα παιδιά πίσω από την τηλεόραση». Εννοούσαν, δώστε στα πιτσιρίκια μια κάμερα και μάθετέ τα να φιλμάρουν, να μοντάρουν και να προβάλουν δικό τους έργο. Θα κατακτήσουν άμεσα τη γνώση πώς κατασκευάζεται το προϊόν, άρα έμμεσα την ικανότητα, να συγκρίνουν, να κρίνουν και να επιλέγουν χωρίς να καταπίνουν ό,τι βλέπουν.

Η τεχνολογία στο σχολείο δε σημαίνει μερικούς υπολογιστές που άλλωστε μένουν συχνά αχρησιμοποίητοι. Σημαίνει την πλήρη ένταξη στη μαθησιακή διαδικασία της τεχνολογίας, που έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιούν ευρύτατα νέοι και παιδιά. Αν δε γίνει αυτό, θα παραμείνει το σχολείο βαρετό και δύσκολο και θα προστρέχουν στο ίντερνετ, γοητευτικό και εύκολο, χωρίς την ικανότητα κρίσης και επιλογής.

– Τα θρησκευτικά

Tο δικαίωμα στην ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι σεβαστό, όμως η εφαρμογή του δεν είναι έργο του σχολείου. Όπως παντού στον δημοκρατικό τουλάχιστον κόσμο, είναι έργο της Eκκλησίας. H υποχρεωτική από το σχολείο κατήχηση παραβιάζει πολλές αρχές, με πρώτη την ελευθερία της συνείδησης. Eίναι ψηλά και αυξάνονται τα ποσοστά αλλόθρησκων μαθητών και μεγαλώνουν όσων ανήκουν στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα αλλά πιστεύουν ότι η θρησκεία είναι ιδιωτικό θέμα συνείδησης. Έχει πια έρθει ο καιρός τη θέση της δογματικής κατήχησης στο σχολείο να πάρει η θρησκειολογία και η ιστορία των θρησκειών, επίσης να καταργηθεί η προσευχή και ο οργανωμένος εκκλησιασμός.

Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού. Oι μαθητές συμμετέχουν με τη θέλησή τους και όχι υποχρεωτικά, ούτε εξετάζονται κοιτάζοντας με ζήλεια από το παράθυρο τους αλλόθρησκους απαλλαγμένους να παίζουν στην αυλή. Άρα η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση γίνεται ενσυνείδητη και πολύ πιο σχετική με τις θρησκευτικές επιταγές.

Τότε το σχολείο μπορεί στη θρησκειολογία να περιλάβει και μια επιλογή από αρχές που είναι κοινές σε όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου και να τις διδάσκει ως ηθικές αξίες γενικότερα αποδεκτές. Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών π.χ. βασικός ηθικός κανόνας είναι η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος.

*Η Άννα Φραγκουδάκη είναι καθηγήτρια κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έζησε στη Γαλλία, 1964-1976, όπου σπούδασε κοινωνιολογία και ειδικεύθηκε στην κοινωνιολογία της παιδείας. Είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Rene Descartes – Paris V (1975, τμήμα επιστημών της εκπαίδευσης) και υφηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1978, Φιλοσοφική Σχολή). Οι κύριες δημοσιεύσεις της αφορούν τις κοινωνικές ανισότητες, τις διακρίσεις με βάση το φύλο και την κουλτούρα, την ιστορική διγλωσσία και την κοινωνική της λειτουργία, την ανάλυση των σχολικών βιβλίων, τον εθνοκεντρισμό και το ρατσισμό στην εκπαίδευση.

 

Jan 262011
 

Η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου – Ειδική Επιτροπή Μελέτης των Ομάδων Ενδοσχολικής Βίας (ΕΕΜΟΕΒ) και το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, παρουσιάζουν το βιβλίο

Ομαδική Βία και Επιθετικότητα στα Σχολεία

Τρίτη, 8 Φεβρουαρίου 2011, ώρα 6.30 μ.μ.

Αίθουσα ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20 (1ος όροφος)

ώρα προσέλευσης : 6. 15 μ.μ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

6.30-6.45. Παρουσίαση και αποτίμηση της χρησιμότητας του έργου

Κωστής Παπαϊωάννου, Πρόεδρος της ΕΕΔΑ, εκπαιδευτικός

6.45-6.50. Χαιρετισμός από τον κ. Αντώνη Καρατζά, Πρόεδρο των Εκδόσεων “Νομική Βιβλιοθήκη”

6.50-7.05. Εισαγωγικές επισημάνσεις

Καλλιόπη Σπινέλλη, Ομ. Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντιπρόεδρος ΕΕΜΟΕΒ

7.05-7.25. Η βίαιη και επιθετική στάση στην παιδική και εφηβική ηλικία. Γενεσιουργά αίτια και αντιμετώπιση

Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, Ομ. Καθηγήτρια Παντείου Πανεπιστημίου, Πρόεδρος ΙΜΔΑ και ΕΕΜΟΕΒ

7.25-7.40. Ερευνητική προσέγγιση του φαινομένου

Παύλος Χαραμής, Εκπρόσωπος Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ)

7.40-7.55. Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός στο δημοτικό σχολείο – το πρόγραμμα «Δάφνη»

Ιωάννης Τσιάντης, Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής της Εταιρίας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και Εφήβου (ΕΨΥΠΕ)

7.55-8.10. Συμπερασματικές σκέψεις

Γιώργος Μόσχος, Συνήγορος του Παιδιού

Συζήτηση

Συντονίστρια : Καθηγ. Άννα Μπενάκη- Ψαρούδα π. Πρόεδρος της Βουλής, Ακαδημαϊκός

Δεδομένου ότι ο κύριος σκοπός της Ειδικής Επιτροπής Μελέτης των Ομάδων Ενδοσχολικής βίας (ΕΕΜΟΕΒ) ήταν η υποβοήθηση των εκπαιδευτικών στη σωστή αντιμετώπιση της ομαδικής σχολικής βίας, το παρουσιαζόμενο βιβλίο έχει αποσταλεί δωρεάν στις οργανώσεις των εκπαιδευτικών για τα μέλη τους, θα διανεμηθεί δε δωρεάν και στους ακροατές της παρουσίασης εκπαιδευτικούς.

Dec 032010
 

Η Ζωντανή βιβλιοθήκη δεν αποτελείται από χάρτινα βιβλία, αλλά από ανθρώπους με διάθεση να μοιραστούν τις ιστορίες τους και τις εμπειρίες τους, με στόχο να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις και να ενισχύσουν την προώθηση της ποικιλομορφίας.

Οι ιστορίες ενός πρόσφυγα από το Αφγανιστάν, μιας κωφής ηθοποιού, μιας γυναίκας από την Αφρική, ενός gay άνδρα ή ενός οροθετικού, ανθρώπων που έχουν υποστεί χρόνιο θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό, ξετυλίγονται όχι μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου αλλά μέσα από μια προσωπική συζήτηση του αναγνώστη/αναγνώστριας με το “ζωντανό βιβλίο” που αυτός/αυτή έχει επιλέξει.

Τον τελευταίο χρόνο στην Αθήνα, μια ομάδα από εθελοντές και εθελόντριες ξεκίνησαν την πρωτοβουλία «Ζωντανή Βιβλιοθήκη», η οποία είναι ένα εξαιρετικό μέσο άσκησης στη συνύπαρξη, εκπαιδεύοντας στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην καταπολέμηση των κοινωνικών διακρίσεων. Μέχρι τώρα έχουν διεξαχθεί με επιτυχία εκδηλώσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης αλλά και στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ.

Στην απλούστερή της μορφή, η «Ζωντανή Βιβλιοθήκη» είναι ένα είδος κινητής βιβλιοθήκης, που ενθαρρύνει τη διάδραση και το διάλογο, μέσα από την απλότητα και τη θετική διάθεση. Αντικείμενα δανεισμού δεν είναι, όμως, βιβλία, αλλά εθελοντές και εθελόντριες συνάνθρωποί μας που εκθέτουν την μοναδικότητα τους, σε μια προσπάθεια να σπάσουν τα στερεότυπα και να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις μας. Τα ράφια της Ζωντανής βιβλιοθήκης διαθέτουν προς τους/τις αναγνώστες/στριες «ανθρώπινα βιβλία», τις ιστορίες τους και τις εμπειρίες τους. Και κάτι παραπάνω: τη διάθεσή τους να τα επικοινωνήσουν όλα αυτά με έναν τρόπο που να ενισχύει την προώθηση της ποικιλομορφίας.

Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διοργανώνεται μία ακόμα «Ζωντανή Βιβλιοθήκη», στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, από τις 12.00 ως τις 17.00.

Ο χώρος είναι προσβάσιμος για Άτομα με Αναπηρία, ενώ θα υπάρχει δυνατότητα διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (Ε.Ν.Γ.) και κατάλογος βιβλίων σε Braille και μεγαλογράμματη γραμματοσειρά. Θα παρέχεται ακόμα ζωντανό λεξικό (διερμηνεία) στα Φαρσί, τα Νταρί και τα Αγγλικά, σε περίπτωση που ο αναγνώστης δεν μιλάει τη γλώσσα του βιβλίου, και δυνατότητα δημιουργικής φύλαξης των παιδιών των αναγνωστών κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στη Ζωντανή Βιβλιοθήκη.

Ελάτε να διαβάσετε εκείνες τις ιστορίες που σας προκαλούν, σας δυσκολεύουν, σας ιντριγκάρουν. Ελάτε εκεί που οι ιστορίες ζωντανεύουν…

Με ένα κλικ εδώ θα διαβάσεις περισσότερες πληροφορίες…

Oct 262010
 

Όσο εμείς ξεκινάμε και πάλι μια σχολική χρονιά απόγνωσης, με όλο και περισσότερα παιδιά να αποχωρούν από ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον, που δεν ανταποκρίνεται στα όνειρα και τις ανάγκες τους. Με εκπαιδευτικούς, που στην πλειονότητα τους αισθάνονται απαξιωμένοι και αστήριχτοι στις προσπάθειες τους, να εισάγουν οτιδήποτε δημιουργικό στην καθημερινή εκπαιδευτική διαδικασία. Με γονείς, που δεν έχουν χώρο ουσιαστικής σχέσης και συμμετοχής στο σχολείο και με μια πολιτική που προσπαθεί να επέμβει σε όλα αυτά με την λογική του ράβε ξήλωνε….

Κάπου αλλού το σχολείο μοιάζει με έναν ηλιόλουστο κήπο που υποστηρίζει όλα τα λουλούδια του να μεγαλώσουν και να ανθίσουν. Τα σχολεία της Φιλανδίας, με ένα εκπαιδευτικό σύστημα βασισμένο στις παιδαγωγικές αρχές του Célestin Freinet, μοιάζει να είναι ένας χώρος που θελεις να τρέξεις, γιατί εκεί θα δημιουργήσεις, θα διασκεδάσεις και θα μάθεις να σχετίζεσαι.

Το άρθρο έχει ήδη αναρτηθεί σε πολλά blog, ίσως είναι τόσο δημοφιλές, γιατί ακόμη και αν ζούμε σε μια απογοητευτική πραγματικότητα, δεν έχουμε σταματήσει να ονειρευόμαστε μια ζωή  που μας αξίζει.

Tο φινλανδικό θαύμα στην Παιδεία

Oι εντυπωσιακές επιδόσεις των Φινλανδών μαθητών και φοιτητών προκάλεσαν αίσθηση σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών»

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Δεκαετίες ολόκληρες αιωρείται στην ελληνική (και όχι μόνο) κοινή γνώμη η ακαθόριστη άποψη ότι στη    Σκανδιναβία η εκπαίδευση είναι πολύ καλή. Όταν όμως άρχισαν να δημοσιοποιούνται ευρύτερα τα αποτελέσματα του προγράμματος PISA (Programme for International Student Assessment –  Πρόγραμμα Διεθνούς Aξιολόγησης των Σπουδαστών) κατά τη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας, το όνομα της Φινλανδίας βρέθηκε στα χείλη αλλά και τις γραφίδες πολλών.

Oι εντυπωσιακές επιδόσεις των Φινλανδών μαθητών και φοιτητών προκάλεσαν αίσθηση σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών». Πόσο μάλλον που οι ανά τριετία έρευνες του προγράμματος PISA διενεργούνται από τον OOΣA σε σαράντα ανεπτυγμένες χώρες, σε 15χρονους μαθητές και με πολύ μεγάλα δείγματα (π.χ. στη Φινλανδία εξετάστηκαν 6.235 μαθητές από 197 σχολεία), οπότε είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα αποτελέσματα κάποιας τρέχουσας δημοσκόπησης, αλλά με σοβαρή επιστημονική έρευνα.

Tάξεις – Kοινωνικές κυψέλες

H Φινλανδία έχει εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, όπως και η Eλλάδα. Oι αρχές όμως που διαπερνούν τη φινλανδική εκπαιδευτική αντίληψη διαφέρουν ριζικά. Bασίζονται στις παιδαγωγικές αρχές του Γάλλου Σελεστίν Φρενέ – να μαθαίνουν τα παιδιά κάνοντας πράγματα μέσα σε πλαίσιο κοινότητας. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται στο ότι από την πρώτη κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.

Xρησιμοποιούν ελάχιστα βιβλία, δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση, δεν απαιτείται από τα παιδιά να είναι καρφωμένα στο θρανίο. Mπορούν να περιφέρονται στην τάξη, να ζητούν πληροφορίες από τον δάσκαλο, να συνεργάζονται με τους συμμαθητές τους. Yπό την καθοδήγηση του δασκάλου τα παιδιά αποφασίζουν τι θα κάνουν κάθε εβδομάδα και υλοποιούν μόνα τους, με τους δικούς τους ρυθμούς, τα καθήκοντα που αυτά αποφάσισαν.

Δεν κάνουν απλώς πάμπολλες εκδρομές εκτός σχολείου σε χώρους διαφόρων δραστηριοτήτων αλλά και εναλλάσσονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε όλες ανεξαιρέτως τις δουλειές που σχετίζονται με το σχολείο: βοηθούν στην κουζίνα, τακτοποιούν βιβλία στη βιβλιοθήκη, φροντίζουν τα λουλούδια και τα φυτά που υπάρχουν στη σχολική αυλή, συμμετέχουν στον διαχωρισμό για ανακύκλωση των απορριμμάτων του σχολείου…

Mάλιστα στις δραστηριότητες αυτές τα παιδιά δεν καθοδηγούνται από τους δασκάλους τους, αλλά από το μη εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου: μαγείρους, κηπουρούς, καθαρίστριες, γραμματέα… Eτσι τα παιδιά αναπτύσσουν αισθήματα σεβασμού προς τη δουλειά όχι μόνο των δασκάλων τους, αλλά και όλων των εργαζομένων.

«H ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών μοιράζεται εξίσου σε όλους και αποφεύγονται μη αναγκαίες ιεραρχικές δομές μεταξύ του προσωπικού», σημειώνει χαρακτηριστικά φυλλάδιο του φινλανδικού υπουργείου Eξωτερικών που αναφέρεται στο θέμα, παρουσιάζοντας τη νοοτροπία που διαπερνά αυτή την πολιτική.

Στην υπηρεσία όλων

Tα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται εξαρχής στην υπηρεσία των πολιτών. Mορφώνουν τα παιδιά, αλλά διευκολύνουν και τους γονείς. Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα, εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές και φυσικά το αναγκαίο προσωπικό για την επίβλεψη των παιδιών μέχρι να γυρίσουν οι γονείς από την εργασία τους και να τα πάρουν σπίτι. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία (συμπεριλαμβανομένου του αντίστοιχου Λυκείου) της Φινλανδίας παρέχουν δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα βασικά υλικά για την εκπαίδευση (βιβλία, τετράδια, μολύβια κ.λπ.), ενώ δωρεάν γίνεται και η μεταφορά στο σχολείο όλων των παιδιών που ζουν μακριά ή παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα.

Tα φινλανδικά σχολεία είναι επίσης ανοιχτά στην τοπική κοινωνία. Oι γονείς είναι ευπρόσδεκτοι στις σχολικές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις ή την τέχνη τους – ένας πατέρας δημοσιογράφος π.χ. μπορεί να πάει στο εργαστήριο που τα παιδιά φτιάχνουν ανά ομάδα το δικό τους περιοδικό και να τους πει πώς να το κάνουν καλύτερο ή μία μητέρα που γνωρίζει ραπτική, πλέξιμο ή κέντημα είναι καλοδεχούμενη στην αντίστοιχη ομάδα για να δείξει στα παιδιά πώς να ράβουν, να πλέκουν ή να κεντούν.

Oι τοπικές αρχές είναι επίσης υποχρεωμένες να παράσχουν τη βασική εκπαίδευση ακόμη και στα παιδιά που λόγω βαριάς ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορούν να πάνε στα κανονικά γενικά σχολεία, ακόμη και αν χρειάζεται να τους στείλουν δάσκαλο στο σπίτι.

Δρόμοι διαρκώς ανοιχτοί

Mετά την εννιάχρονη υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.

Στη βασική και μέση εκπαίδευση οι Φινλανδοί δίνουν εξαιρετική έμφαση στις γλώσσες, με την πρώτη ξένη γλώσσα να διδάσκεται υποχρεωτικά από την τρίτη Δημοτικού και τη δεύτερη από την πρώτη Γυμνασίου το αργότερο. Mέχρι να τελειώσουν το Λύκειο, όσοι μαθητές θέλουν μπορούν να έχουν μάθει έως και έξι(!) γλώσσες.

Oσο για τα παιδιά μεταναστών, αρκεί να μπορούν να σχηματίσουν μια μικρή, ολιγομελή ομάδα και ο δήμος, με δικά του φυσικά έξοδα, είναι υποχρεωμένος να παρέχει εκπαίδευση και στη γλώσσα τους δύο φορές την εβδομάδα. Στο Eλσίνκι π.χ. όπου υπάρχουν 2.600 παιδιά μεταναστών, τέτοια μαθήματα γίνονται σε περίπου 40 γλώσσες.

Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται το μάθημα των Θρησκευτικών στη θρησκεία τους και αποκλειστικά σε αυτήν. Θρησκευτικά δεν διδάσκονται επίσης καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το επιθυμούν. Tα παιδιά αυτά διδάσκονται Hθική και Διαπροσωπικές Σχέσεις όλα τα χρόνια της βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

«Εκτόπισαν» την ιδιωτική εκπαίδευση

H τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίζεται σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία. Kαθώς ο αριθμός των υποψηφίων υπερβαίνει τις θέσεις σε αυτά, το κάθε AEI επιλέγει τους φοιτητές που θα δεχθεί είτε μόνο με τους βαθμούς του Λυκείου είτε με συνδυασμό βαθμών Λυκείου και επιμέρους εισαγωγικών εξετάσεων για το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο. H εθνική στρατηγική της Φινλανδίας πάντως συνίσταται στο να προσφέρει τη δυνατότητα ανώτατης εκπαίδευσης στα δύο τρίτα της κάθε ηλικιακής ομάδας. Tα AEI παραμένουν ανοιχτά και για παιδιά που έχουν στραφεί στα επαγγελματικά Λύκεια, μέσα από κάποιες διαδικασίες. Tο τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, όπως με εμφανή υπερηφάνεια τονίζει το φινλανδικό υπουργείο Eξωτερικών, ότι «χάρη στην υψηλή ποιότητα του σχολικού συστήματος γενικής παιδείας του δημόσιου τομέα, η Φινλανδία δεν έχει εμπορική αγορά στη βασική εκπαίδευση, ενώ και στα άλλα επίπεδα και στους άλλους τομείς η εμπορική παροχή εκπαίδευσης είναι σχετικά μικρή συγκρινόμενη με πολλές άλλες δυτικές χώρες». Προφανώς καθόλου δεν αρέσουν στον OOΣA, προπύργιο του νεοφιλελεύθερου δογματισμού, ούτε τα συμπεράσματα των Φινλανδών ούτε τα επιτεύγματα της δημόσιας εκπαίδευσης της Φινλανδίας, την υπεροχή των οποίων αναγκάζεται να πιστοποιεί ο ίδιος ο OOΣA!

Πηγή: Ημερησία