Mar 132014
 

 

46-47-10-thumb-medium

φωτογραφία: Ορέστης Σεφέρογλου

Οταν ο Αρης Μπέζος παίρνει παραγγελίες δεν κρατάει ποτέ σημειώσεις. Δεν χρειάζεται. Εχει εξαιρετική μνήμη, λόγω του συνδρόμου Ασπεργκερ, γεγονός που αξιοποιήθηκε στο «Μύρτιλλο»

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Το καφέ των εκλεκτών ψυχών

της Αλεξάνδρας Τζαβέλλα

Ανθρωποι που η κοινωνία έβαλε στο περιθώριο, επειδή ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, έστησαν το «Μύρτιλλο» στο Νέο Ηράκλειο και το βλέπουν να… ανθίζει, δίνοντας μαθήματα επιχειρηματικότητας, αλλά κυρίως ανθρωπιάς…

Η 30χρονη Ολγα μέχρι τον Νοέμβριο ήταν στα αζήτητα. Εγώ της μιλάω κανονικά και εκείνη διαβάζει τα χείλη μου. Με τα χέρια της μού ζωγραφίζει το παράπονό της: «Κανένας εργοδότης μέχρι τώρα δεν με προσέλαβε». Σερβίρει, κρατάει τον μπουφέ, κάνει ταμείο και επιτέλους πληρώνεται και έχει ένσημα Δέκα παραγγελίες και ο Αρης δεν βγάζει μπλοκάκι, δεν το χρειάζεται. «Τα θυμάμαι όλα», λέει. Σε λίγα λεπτά επιστρέφει με το δίσκο και σερβίρει τους πελάτες. «Εχουμε αυτή την καλή μνήμη, λόγω του συνδρόμου Ασπεργκερ», σχολιάζει η Νάνσυ. Η ίδια θυμάται απ’ έξω τα υλικά από όλες τις συνταγές που παρασκευάζονται στην κουζίνα. Πίσω από τον μπουφέ, η Ολγα φτιάχνει τους καφέδες. Δεν χρειάζεται να της πεις δεύτερη φορά πώς τον πίνεις. Είναι κωφή, αλλά αστέρι στη χειλαναγνωσία. Βρισκόμαστε στο «Μύρτιλλο», στο «καφέ των εκλεκτών ψυχών» -έτσι το αποκαλεί η νόμιμη εκπρόσωπος της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.) που λειτουργεί το καφέ.

Εδώ απασχολούνται μόνο άνθρωποι από ευπαθείς ομάδες. Οι «μη κανονικοί», αυτοί που δεν θεωρούνται ανταγωνιστικοί στην αγορά και συνήθως είναι αόρατοι, όταν ψάχνουν δουλειά. Η δική τους κρίση ξεκίνησε πολύ πριν από την οικονομική κρίση της χώρας. Ξεκίνησε την ημέρα που ο γιατρός διέγνωσε την ιδιαιτερότητά τους. Οι περισσότεροι υπέγραψαν τότε, χωρίς να το ξέρουν, σύμβαση αορίστου χρόνου με την ανεργία.

Στην παρέα τον φωνάζουν «Βερόπουλο», επειδή είναι υπεύθυνος για τον ανεφοδιασμό του μαγαζιού. Ο Νίκος Σανιδάς ανέλαβε εδώ πρώτη φορά την ευθύνη να κάνει συναλλαγή με τράπεζα. «Μέχρι να έρθω στο “Μύρτιλλο” έκανα μόνο δουλειές του ποδαριού», λέει ο ίδιο Στην παρέα τον φωνάζουν «Βερόπουλο», επειδή είναι υπεύθυνος για τον ανεφοδιασμό του μαγαζιού. Ο Νίκος Σανιδάς ανέλαβε εδώ πρώτη φορά την ευθύνη να κάνει συναλλαγή με τράπεζα. «Μέχρι να έρθω στο “Μύρτιλλο” έκανα μόνο δουλειές του ποδαριού», λέει ο ίδιο Ρίσκαρε και κέρδισε.

Σε μια χώρα που ψάχνει για λύσεις στο παρελθόν, μια καθηγήτρια, η Γεωργία Βαμβουνάκη, πήρε το ρίσκο και έκανε πράξη μια ιδέα από το μέλλον. Βρήκε ένα χώρο, εγκαταλειμμένο για χρόνια, απέναντι από το σταθμό του τρένου στο Νέο Ηράκλειο, τον ανακαίνισε και τον μεταμόρφωσε σε πρωτοπόρο και δυναμικό καφέ.

Για την Ολγα, τον Αρη, τη Σοφία, τον Δαμιανό, τη Νάνσυ, τον Νίκο, την Αιμιλία και τα υπόλοιπα μέλη του «Μύρτιλλου», το κατώφλι της εισόδου είναι κάτι περισσότερο από χώρος εργασίας και εκπαίδευσης. «Είναι έξοδος προς τη ζωή», λέει η κ. Βαμβουνάκη.

Οταν ο Αρης Μπέζος παίρνει παραγγελίες δεν κρατάει ποτέ σημειώσεις. Δεν χρειάζεται. Εχει εξαιρετική μνήμη, λόγω του συνδρόμου Ασπεργκερ, γεγονός που αξιοποιήθηκε στο «Μύρτιλλο» «Δεν είμαι επιχειρηματίας, δεν είμαι οικονομολόγος», διευκρινίζει η ίδια. «Συνήθως τα κάνω θάλασσα στα οικονομικά. Τα πάγια μηνιαία έξοδα είναι 12.000 ευρώ, αλλά πρώτα θα πληρώσω τους εργαζόμενους. Τα έφερε η ζωή έτσι, κι έχω ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, το οποίο μεγάλωσε στη Σκοτία και ευτυχώς δεν πήγε ποτέ σε ελληνικό σχολείο. Και δεν το λέω για να υποτιμήσω τα σχολεία της πατρίδας μας. Αλλωστε κι εγώ είμαι φιλόλογος, έχω δουλέψει σε δημόσια σχολεία».

Εμπνεύστηκε την ιδέα όταν διέμενε στη Σκοτία. «Ο γιος μου παρακολούθησε ένα τμήμα catering και στη συνέχεια έκανε την πρακτική του σε ένα καφέ. Αυτό το διάστημα είδα πώς μεταχειρίζονται οι άλλες κουλτούρες τους ανθρώπους με διαφορετικότητα. Και είπα ότι αυτό χρειάζεται στην Ελλάδα». «Δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί η ιδέα αυτή, αν δεν μας είχαν βοηθήσει οικονομικά κάποιοι ιδιώτες (βασικός δωρητής που έδωσε τα χρήματα για την ανακαίνιση του χώρου είναι το κοινωφελές ίδρυμα “ΤΙΜΑ”). Μου ζήτησαν να μην αναφέρω τα ονόματά τους»…

Ο Δαμιανός Ράφαν, μισός Σκοτσέζος, είναι γιος της νόμιμης εκπροσώπου της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης που λειτουργεί το καφέ. «Το όνειρό μου είναι μόλις μάθω καλά τη δουλειά εδώ, να πάω να δουλέψω σε άλλη καφετέρια, ως υπάλληλος. Τα αφεντικά έχουν πολλά στο κεφάλι τους» Βουλιάζω στον καναπέ, θέα στην ανοιχτή κουζίνα. Ολα τα εδέσματα που σερβίρονται είναι χειροποίητα. Οι μαθητευόμενοι «μάγειρες» ζυμώνουν σήμερα ψωμί. Ανάμεσά τους τριγυρίζει και η Αιμιλία Καρδάρα, η «οικολόγος» της παρέας. «Τους κλείνω συνεχώς τη βρύση. Δεν μπορείς να αφήνεις το νερό να τρέχει, να σπαταλάς έτσι το νερό», λέει η ίδια. «Εδώ σε προσέχουν καλύτερα. Εγώ έχω κατάθλιψη, αλλά ακολουθώ αγωγή και είμαι μια χαρά. Εγώ έχω Ασπεργκερ. Κι αυτό φέρνει πολλά άσχημα. Μου φέρνει αυτή την πολυλογία, βρε παιδί μου, και τις εμμονές και τον ψυχαναγκασμό. Αλλά εμείς με το Ασπεργκερ αν βάλουμε ένα στόχο να μάθουμε κάτι, το μαθαίνουμε καλύτερα κι από ειδικό». Στα 34 της, κι ενώ δουλεύει σχεδόν μια δεκαετία, «πρώτη φορά μου κολλάνε ένσημα. Παλιά δούλευα στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία, έκανα δύο χρόνια πρακτική. Μόνο ως διανομέας φυλλαδίων έχω πληρωθεί, έστω και μαύρα», λέει η Αιμιλία.

«Είναι δύσκολο να βρεις δουλειά, και αν είσαι σαν εμάς, με ειδικές ανάγκες, είναι ακόμα πιο δύσκολο. Είναι σημαντικό να αποκτήσεις εμπειρία και αυτοπεποίθηση. Μετά από δω θα ανοίξω τα φτερά μου», λέει η 23χρονη Σοφία Παππά. Είναι γραμματέας της καφετέριας και χαρούμενη που επιτέλους «οι γνώσεις μου δεν πάνε χαμένες. Σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων σε ΙΕΚ».

Παρακολουθώ την Ολγα. Την 30χρονη κοπέλα, με το tattoo στην πλάτη, που «θα μπορούσε να κρατάει μόνη της όλο το μαγαζί», όπως λέει η κ. Ράφαν. Παίρνει παραγγελίες, φτιάχνει καφέδες, σερβίρει, κρατάει το ταμείο. Κι όμως μέχρι τον Νοέμβριο ήταν στα αζήτητα. Εγώ της μιλάω κανονικά και εκείνη διαβάζει τα χείλη μου. Με τα χέρια της μου ζωγραφίζει το παράπονό της: «Κανένας εργοδότης μέχρι τώρα δεν με προσέλαβε».

Η δική της κώφωση τύφλωσε προφανώς αυτούς που αποφασίζουν ποιος θα πάρει τη δουλειά. Η Ολγα σπούδασε διακοσμητική στο ΤΕΙ Αθηνών, μιλάει ξένες γλώσσες, ενώ παράλληλα είναι πρωταθλήτρια στο γυναικείο ποδόσφαιρο. «Στον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις;» τη ρωτάω. «Πάω για bungee jumping» απαντάει. «Αυτό το περιβάλλον μού δίνει δύναμη να συνεχίσω. Εδώ αποκτάς αυτοπεποίθηση και εμπειρία. Αυτό που γίνεται εδώ είναι πολύ σημαντικό». Ονειρό της, να ανοίξει κάποτε δικό της μαγαζί με κοσμήματα. Το βλέμμα της ελέγχει συνεχώς το χώρο. «Κοιτάζω μήπως ξεχαστεί κανένας και πιάσει κουβέντα με τους πελάτες» λέει.

Οταν ο Δαμιανός Ράφαν απουσιάζει από το πόστο του, το πιθανότερο είναι πως μιλάει με τους πελάτες ή έχει πάει βόλτα στις διπλανές καφετέριες. «Ολοι τον έχουν μάθει. Είναι πολύ κοινωνικός», λέει γελώντας η μητέρα του. Ο ίδιος λέει «είμαι απλώς λίγο ζωηρός». Αθελά του έχει αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις στη γειτονιά. Γνωρίζει ονομαστικά ακόμα και τους πλανόδιους μικροπωλητές. Ψάχνω να βρω σε τι είναι διαφορετικός. Και το βρίσκω: είναι ίσως ο μοναδικός Ελληνας που δεν θέλει να γίνει αφεντικό. «Το όνειρό μου είναι μόλις αποκτήσω εμπειρία, να πάω να δουλέψω σε άλλη καφετέρια, ως υπάλληλος. Τα αφεντικά έχουν πολλά στο κεφάλι τους. Εγώ θέλω να τελειώνω και να είμαι ελεύθερος».

Φορτιστές αισιοδοξίας

Ενα εγκαταλειμμένο κτήριο σάπιζε όρθιο για πολλά χρόνια. Μέχρι που η Γεωργία Βαμβουνάκη ανέλαβε να φτιάξει το καφέ… των εκλεκτών. «Εδώ δουλεύουν επί πληρωμή 10 άτομα και οι υπόλοιποι εκπαιδεύονται» λέει η ίδια Οι καρέκλες σ’ αυτό το μαγαζί λειτουργούν σαν φορτιστές αισιοδοξίας. Φεύγοντας, οι υπάλληλοι σε ραντίζουν με ευχές. Και ζητάνε υποσχέσεις, ότι δεν θα τους ξεχάσεις. «Στο καλό, καλή όρεξη αν πας για φαγητό», «Να έρθεις το απόγευμα που θα είναι έτοιμο το ψωμί», «Αν σου άρεσε, μπορείς να υποσχεθείς εδώ και τώρα ότι θα ξανάρθεις;», «Αν δεν κρατήσεις την υπόσχεσή σου, δεν ξέρεις τι σε περιμένει!». Ποτέ ξανά δεν απέκτησα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τόσο πολλούς φίλους.

Διδάσκουν και αυτοαξιολόγηση

Η βασική διαφορά αυτής της καφετέριας με τις υπόλοιπες δεν είναι μόνο στο ποιος σε σερβίρει, αλλά και στο τι σε σερβίρει. Τα πάντα εδώ είναι χειροποίητα. Ακόμα και το ψωμί για τα σάντουιτς «Στόχος μας είναι να αντιληφθούν όσοι ανήκουν στην ομάδα, ότι δεν είναι αντικείμενα περίθαλψης. Γι’ αυτό και παραπέμπουμε στην ατομική ευθύνη», τονίζει η Γεωργία Βαμβουνάκη. Εδώ όλοι περνούν από διαδικασία αυτοαξιολόγησης, η οποία περιλαμβάνει ένα ερωτηματολόγιο του τύπου «ποιες είναι οι ευθύνες σας;», «τις αναλάβατε;».

Από τους γονείς, λέει η ίδια, «δεν ζητάμε παρά μόνο κάποια πιστοποιητικά. Δεν τους αφήνουμε να μιλάνε πολύ. Γιατί οι Ελληνες γονείς έχουν την τάση του “i know better”. Συνεργαζόμαστε με μια ειδική επιστήμονα, ψυχοθεραπεύτρια και δασκάλα, την Ειρήνη Διαλεχτή Κουρομιχελάκη, η οποία κάνει παράλληλα τη δική της αξιολόγηση. Ξέρετε, εδώ απαγορεύεται να φταίει ο άλλος. Οποιος βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης και μεταθέσει την ευθύνη σε κάποιον άλλον, θα υποστεί την ποινή».

Μέρος της εκπαίδευσης, εκτός από τη δουλειά που κάνουν, είναι το πρόγραμμα εξωτερικής δράσης. «Ξεκινάμε τώρα μια δράση στα ΚΑΠΗ και σε παιδικά ιδρύματα στα οποία οι εργαζόμενοι εδώ θα κάνουν εθελοντική εργασία: θα φτιάχνουν τσάι στους παππούδες, θα διαβάζουν παραμύθια, θα τους πηγαίνουν βόλτα», λέει η κ. Βαμβουνάκη.

Στο άκουσμα της νέας δράσης, ο 28χρονος Αρης Μπέζος, εκπαιδευόμενος σερβιτόρος, ενθουσιάζεται. Στο παρελθόν έχει δουλέψει σε βιβλιοθήκη στο Χαλάνδρι. Ανυπομονεί να μπει στη λίστα των 10 ατόμων που εργάζονται με αμοιβή. Το ίδιο και ο 26χρονος Νίκος Σανιδάς. Στην παρέα τον φωνάζουν «Βερόπουλο» επειδή είναι υπεύθυνος για τον ανεφοδιασμό του μαγαζιού. Εδώ, ανέλαβε πρώτη φορά την ευθύνη να κάνει συναλλαγή με τράπεζα. «Μέχρι να έρθω στο Μύρτιλλο, έκανα μόνο δουλειές του ποδαριού», λέει ο ίδιος. «Τώρα με έχει μάθει όλη η γειτονιά. Οταν πηγαίνω για ψώνια, ξέρουν ότι εμένα θα μου κόψουν τιμολόγιο».

Μόνη της στο τρένο…

Το «Μύρτιλλο» ήταν για τη Νάνσυ Χήρα το πρώτο βήμα στην ανεξαρτησία. «Είμαι πιο υπεύθυνη, σίγουρο αυτό» λέει. Στα 23 της, πρώτη φορά, εκλήθη να χρησιμοποιήσει μόνη της τα μέσα μαζικής μεταφοράς. «Μένω στον Υμηττό, είναι μακριά. Μέχρι τώρα ερχόμουν με τη μητέρα μου. Τώρα, που γνώρισα καλύτερα τη διαδρομή, έρχομαι μόνη μου. Παίρνω και τον ηλεκτρικό, που μου αρέσει».

«Δεν περίμενα ότι θα βρεθεί το Μύρτιλλο», συνεχίζει η ίδια. «Ελεγα σιγά μη βρω δουλειά. Μέχρι που ο Αρης, τον οποίο γνωρίζω από τον ελληνικό σύλλογο για το σύνδρομο Ασπεργκερ, έκανε εδώ τα γενέθλιά του και με κάλεσε. Εγώ μέχρι τότε, έφτιαχνα χειροποίητα κεριά αλλά δεν προλάβαινα να κάνω πολλές εκθέσεις. Στεναχωριόμουν που δεν μπόρεσα να έχω μεγάλη παραγωγή. Εφτιαξα περίπου 100». Τώρα η Νάνσυ οργανώνει την ομάδα της μαγειρικής. «Εχω σπουδάσει μαγειρική και ζαχαροπλαστική σε ΙΕΚ και τώρα εκπαιδεύομαι στο παρασκευαστήριο. Είμαι καλή στο ψωμί. Εχω εξασκηθεί στο ζύμωμα. Φτιάχνουμε γλυκά, διάφορα. Σου αρέσουν τα cupcakes; Να έρθεις να φας», λέει.

«Εχω Ασπεργκερ, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα εφόσον κρατιέμαι ήρεμη», μου είπε κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας. «Υπάρχουν διάφορες τεχνικές που διώχνουν το άγχος. Πάντα κάτι σκέφτομαι από μέσα μου. Το έχω αγαπήσει το Ασπεργκερ, δεν το έχω μισήσει. Θεωρώ ότι είναι λάθος να μην αγαπάς κάτι που έχεις εσύ και είναι κομμάτι της ζωής σου. Αν το έχεις κάτι από μικρός δεν μπορείς να πεις το μισώ, όταν ξέρεις ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Προσπαθούμε να μη μας κρύψουνε τα σύννεφα βρε…».

Dec 122013
 

faros

Πηγή: Καθημερινή

«Σκοτώσαμε τον Θεό και ορφανέψαμε»

Ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος αποτιμά με λόγο οξύ στην «Κ» τη σχέση μερίδας πιστών με το Θείο και τον ρόλο της Εκκλησίας

του Νικου Παπαχρηστου

«Ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί». Με τα λόγια αυτά που καταρχήν ξαφνιάζουν, σοκάρουν, ο 78χρονος ιερέας π. Φιλόθεος Φάρος αποτιμά τη σημερινή σχέση μεγάλης μερίδας πιστών με το Θείο, μια σχέση «καταναλωτική» την οποία όπως υποστηρίζει ενισχύουν με τη στάση ζωής τους πολλοί κληρικοί. Με λόγο τολμηρό, ενίοτε καυστικό αλλά και αυτοκριτικό ο π. Φιλόθεος είναι ο πρώτος ιερέας που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει σωστή την απόφαση για το «σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης» αφού η Πολιτεία απευθύνεται σε πολίτες και όχι σε πιστούς. Χαρακτηρίζει «φαρισαίους» και «υποκριτές» ιεράρχες και κληρικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για «πορνεία» και «κουσούρια», υποστηρίζοντας ότι όσοι εμφανίζονται αυστηροί στην πραγματικότητα αναζητούν «άλλοθι» για να αποπροσανατολίσουν από δικές τους «αμαρτωλές» πράξεις. Αυτούς μάλιστα θεωρεί υπεύθυνους για το γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι καταλήγουν σε ψυχιάτρους φορτωμένοι ενοχικά σύνδρομα. «Μακάρι να ενδιαφερόντουσαν για την ελληνική οικογένεια αλλά αδιαφορούν πλήρως», επισημαίνει. Οσο για εκείνους που βλέπουν μια νέα επίθεση κατά της Εκκλησίας απαντά με νόημα: «Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς εχθρούς». Οι θέσεις του πατρός Φιλόθεου Φάρου, όπως τις αναπτύσσει σήμερα στην «Κ», που θίγουν και το πλαίσιο σχέσεων Πολιτείας-Εκκλησίας, σίγουρα θα αποτελέσουν αφορμή διαλόγου, αφού πολλοί θα συμφωνήσουν πολλοί θα διαφωνήσουν, άλλοι θα συνυπογράψουν, άλλοι θα θυμώσουν…

«Η Πολιτεία ορθώς πράττει και προωθεί το Σύμφωνο. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου «Χομεϊνί». Φαίνεται πως σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η Ελλάδα είναι θεοκρατία. Είναι χαρακτηριστικό πως υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι πολιτευόμενοι πριν ξεκινήσουν την προεκλογική τους εκστρατεία πρέπει να περάσουν να φιλήσουν το χέρι του Δεσπότη. Και θα φροντίσουν οι κάμερες να το απαθανατίσουν αυτό, για να τους δουν οι ψηφοφόροι τους γιατί αλλιώς δεν έχουν ελπίδες…», λέει ο π. Φιλόθεος Φάρος.

Χωρίς περιστροφές δηλώνει στην «Κ» αντίθετος με το πνεύμα της πρόσφατης αυστηρής απόφασης της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που χαρακτήριζε «πορνεία» κάθε συζυγική σχέση εκτός του ορθοδόξου γάμου. «Δείχνει την ουσιαστική απομάκρυνση από το πνεύμα του Ευαγγελίου. Κατά την γνώμη μου διαστρέφεται το πνεύμα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού. Οι κανόνες, σύμφωνα με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, είναι φάρμακα και παιδαγωγικά μέτρα που χρησιμοποιούνται κατά την κρίση του πνευματικού. Δεν είναι νόμοι. Ο Χριστός άλλωστε ήρθε για να αλλάξει το καθεστώς της ιουδαϊκής παράδοσης και ιδιαίτερα της φαρισαϊκής. Και ζητάει την επιδίωξη της εσωτερικής αναπτύξεως. Οχι την αντιμετώπιση του κακού με μια νομική και αστυνομική αντίληψη. Ομως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας το ιουδαϊκό φαρισαϊκό πνεύμα έχει εισχωρήσει από πολύ νωρίς» σημειώνει και προσθέτει: «Ο Χριστός λέει ότι πορνεία και άλλα κακά πράγματα έρχονται από την καρδιά του ανθρώπου. Δεν καταδικάζει κανέναν αμαρτωλό. Μόνο τον υποκριτή. Το πνεύμα του Χριστού δεν είναι νομικό, αλλά προσπαθεί να δείξει ποια είναι η ουσία της αμαρτίας. Δεν είναι μια εξωτερική συμπεριφορά. Για παράδειγμα φόνος για τον Χριστό είναι η απόρριψη του άλλου. Συνεπώς στη διδασκαλία του δεν χωράει η “αυτοδικαίωση”. Κανείς δεν μπορεί να λέει εγώ είμαι ενάρετος και να κατηγορεί κάποιον άλλο σαν αμαρτωλό»…

«Υποκριτές και Φαρισαίοι»

Πολλοί μητροπολίτες αφήνουν να εννοηθεί πως θα πρέπει να επιβληθούν πνευματικές κυρώσεις σε βάρος όσων προχωρήσουν στη σύναψη «Συμφώνου Συμβίωσης». Τι λέει για αυτό ο πατέρας Φιλόθεος;

«Ο Χριστός ήταν σαφής όταν είπε πως δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει τον κόσμο. Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Αντιθέτως, καταδικάζει ξεκάθαρα συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως την υποκρισία. Μιλώντας στους Φαρισαίους, οι οποίοι έκαναν όσα κάνουμε εμείς οι κληρικοί σήμερα, στηλίτευσε το ενδιαφέρον τους για τα περίτεχνα κοσμήματα, τα περίλαμπρα άμφια, την επιδίωξή τους να κάθονται στις πρώτες θέσεις των δείπνων αλλά και την εκμετάλλευση φτωχών ανθρώπων. Ο Χριστός συνεχώς καταδικάζει την υποδούλωση στα υλικά αγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Ολα αυτά αφορούν εμάς τους παπάδες. Ζούμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τις κράισλερ και τις μερσεντές, μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά και έχουμε και την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων. Είναι ανατριχιαστικά πράγματα αν σκεφτείτε ότι γίνονται στο όνομα του Χριστού που περπατούσε ξυπόλητος και δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι. Ε, λοιπόν, είμαστε ανακόλουθοι με όσα δίδαξε ο Χριστός. Και επομένως το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος από εμάς είναι να μην πετάμε πέτρες στους άλλους. Οι δικές μας αμαρτίες είναι εκείνες που κυρίως καταδίκασε ο Ιησούς Χριστός. Πώς να το κάνουμε· δεν μίλησε για τις προγαμιαίες σχέσεις, αλλά είπε ξεκάθαρα πως δεν γίνεται να υπηρετεί κάποιος δύο Κυρίους, τον Θεό και τον Μαμωνά. Είπε επίσης πως όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα».

«Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις σχετικά με τον ερωτισμό. Και πολλά από αυτά που λέμε μπορεί να είναι συνέπεια των νευρώσεών μας», υποστηρίζει μιλώντας στην «Κ» ο π. Φιλόθεος. «Πιστεύω ότι οι αυστηρότεροι από εμάς τους κληρικούς στα θέματα της σεξουαλικής ηθικής είναι είτε πιο νευρωτικοί σε σχέση με τον ερωτισμό είτε κρύβουν τα περισσότερα και θέλουν να έχουν ένα άλλοθι. Εμφανίζονται δηλαδή αυστηροί για να μην επιτρέψουν στον απλό άνθρωπο να σκεφθεί πως αυτοί μπορεί να έχουν μια έντονη προσωπική ζωή, σχετική με αυτό που εξίσου έντονα καταδικάζουν. Αναμφισβήτητα, πάντως, όταν κάποιος ελέγχει τον ανθρώπινο ερωτισμό έχει στα χέρια του αλυσοδεμένους τους ανθρώπους».

Το χάσμα

Τη στιγμή που η Ιεραρχία υποστηρίζει πως το «Σύμφωνο» στρέφεται εναντίον του θεσμού της οικογένειας, ο π. Φιλόθεος κάνει λόγο για πλήρες χάσμα με την κοινωνία. «Ακούω κάποιους μητροπολίτες να λένε ότι ενδιαφέρονται για την ελληνική οικογένεια. Μακάρι να ενδιαφέρονταν, αλλά αδιαφορούν πλήρως και είναι και ανίκανοι να κάνουν κάτι για να αντιμετωπίσουν την κρίση στην οικογένεια. Οι περισσότεροι δεσποτάδες και παπάδες είναι ποιμαντικά ανύπαρκτοι και δεν έχουν σταθεί ποτέ στο πλευρό ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη. Οχι να του δώσουμε ρετσέτες, αλλά απλά να σταθούμε πλάι του. Γιατί πολλές φορές αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος που έχει μια δυσκολία δεν είναι να του δώσουμε μια λύση, αλλά να δει ότι νοιαζόμαστε γι’ αυτόν.

Αυτήν τη στιγμή η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε τρομερή κρίση. Σήμερα, ένα τεράστιο ποσοστό νέων είναι παροπλισμένοι με ψυχικές διαταραχές· πολλές από τις οποίες οφείλονται σε κάποιους παπάδες που είναι λαύροι κατά των σαρκικών αμαρτημάτων. Εμείς οι παπάδες οδηγούμε τα παιδιά στους ψυχιάτρους. Οταν ακούω ψυχίατρο παπά να λέει ότι έχει θεραπεύσει ομοφυλοφίλους ξέρω ότι έχει αποπειραθεί να τους κάνει ψυχολογική λοβοτομή. Και τους έχει παραδώσει σε τρομερά βασανιστήρια και ενοχικά σύνδρομα. Ο διεθνούς κύρους κατάλογος της ψυχοπαθολογίας που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εδώ και 50 χρόνια δεν θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια. Υπάρχουν όμως Ελληνες παπάδες που τη θεωρούν αρρώστια. Και πιστεύω πως εκείνος που προσπαθεί να θεραπεύσει έναν ομοφυλόφιλο είναι ο ίδιος άρρωστος που χρησιμοποιεί ταλαίπωρους ανθρώπους για να δώσει τη δική του νευρωτική μάχη».

Με έντονη αυτοκριτική διάθεση, ο π. Φιλόθεος καταδικάζει την εξουσιαστική συμπεριφορά ορισμένων κληρικών. «Κοιτάξτε, εμείς οι κληρικοί στο μεγάλο μας ποσοστό εσωτερικά είμαστε τενεκέδες ξεγάνωτοι. Και προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση της εσωτερικής μας ανεπάρκειας. Γιατί πολλοί από εμάς, αν μας βγάλετε τα γένια και τα ράσα, δεν είμαστε τίποτα. Θα ήμασταν σκέτα μηδενικά. Ομως με αυτά τα συμπράγαλα που φοράμε αποκτάμε κύρος, μπορούμε να καθορίζουμε τις ζωές των άλλων, κρέμονται οι άλλοι από το στόμα μας, αποκτάμε εξουσία. Και έτσι νομίζουμε ότι θα αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας. Κούνια που μας κούναγε. Δεν αφορά βέβαια τους πολλούς ότι δεν αυξάνουμε την αυτοεκτίμησή μας. Τους αφορά όμως ότι τους βασανίζουμε και τους οδηγούμε στον Καιάδα των ψυχοφαρμάκων που είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Επίσης, πολλοί κληρικοί θέλουμε να βρούμε κάποιον άλλο τρόπο να δείξουμε ότι έχουμε λόγο υπάρξεως. Ασχολούμαστε με το Σκοπιανό ή με άλλα παρεμφερή πράγματα –άσχετα με την αποστολή μας– για να δείχνουμε ότι κάτι έχουμε κάνει. Εχουν καμία σχέση αυτά με όσα δίδαξε ο Χριστός;».

Για τον π. Φιλόθεο η απάντηση της Εκκλησίας στο «Σύμφωνο» δεν πρέπει να είναι η τιμωρία όσων το επιλέξουν, αλλά η πρόταση ζωής που κάνει ο Χριστός. «Οι βασικές αρχές του Χριστού είναι η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό και η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η σχέση με τον άλλο είναι βασική πηγή ζωής για τον άνθρωπο. Αλλά οι σχέσεις είναι περίπλοκες και χρειάζεται αγώνας για να είναι όσο γίνεται περισσότερο υγιείς. Η ερωτική πλευρά τους είναι η πιο καίρια. Και εκεί εύκολα γίνονται πολλές εκτροπές. Οσες περισσότερες τόσο λιγότερη πληρότητα ζωής υπάρχει. Και η πληρότητα στη ζωή έρχεται μέσα σε σχέσεις ουσιαστικές, που παίρνουν χρόνο, κόπο, θέλουν αγώνα. Αν ζητούν οι νέοι κάποιο συγχωροχάρτι δεν είναι πολύ διαφορετικοί από τους παπάδες που τους το αρνούνται», επισημαίνει. «Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια που λέμε, τα μεγάλα, τα επουράνια, τα πνευματικά όχι μόνο δεν ακτινοβολούν πίστη, αλλά φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη της πίστεώς μας. Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα, αλλά ακτινοβολεί. Δεν λες εγώ πιστεύω, αλλά ο τρόπος που ζεις δείχνει ότι πιστεύεις. Σήμερα ο τρόπος ζωής όλων μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε. Προσεγγίζουμε την πίστη σαν ένα καταναλωτικό αγαθό. Εχουμε από αυτό, από εκείνο, τα έχουμε όλα και λέμε άντε τώρα να εξασφαλίσουμε και ένα οικοπεδάκι στον παράδεισο».

Ποιος είναι

Ο π. Φιλόθεος Φάρος σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Σχολή, Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ποιμαντική Ψυχολογία στις ΗΠΑ. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας το 1962 στην Ελλάδα. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως εφημέριος στις ΗΠΑ. Δίδαξε Ποιμαντική Ψυχολογία στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη από το 1969 έως το 1976. Υπηρέτησε ως ιερέας-σύμβουλος στο νοσοκομείο J.B. Thomas Day Care παρέχοντας ποιμαντική υποστήριξη σε νεαρά ζευγάρια που τα παιδιά τους αντιμετώπιζαν σοβαρές ασθένειες καθώς επίσης και ως προϊστάμενος του τμήματος Οικογενειακής Στήριξης στην πρότυπη ψυχιατρική κλινική Human Resource Institute στη Βοστώνη από το 1970 μέχρι το 1976.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1976, ασχολήθηκε συστηματικά με το συγγραφικό έργο καθώς επίσης, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, με το Συμβουλευτικό Κέντρο Νεότητας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Σήμερα, συνταξιούχος πλέον, λειτουργεί κάθε Κυριακή στον Αγιο Νικόλαο Ραγκαβά της Πλάκας. Πάντοτε μετά τη λειτουργία συζητάει με νέα ζευγάρια και νέους για τα θέματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.

Nov 142013
 

5.11.13

Μετά από πρόσκληση του σχολικού σύμβουλου της 10ης Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης Αττικής, Χάρη Παπαδόπουλου, συμμετέχω στην ομάδα επιμορφωτών του σεμιναρίου με θέμα ‘Σεξουαλική Αγωγή στο Δημοτικό Σχολείο’. Η ανταπόκριση των εκπαιδευτικών ήταν μεγαλύτερη από ότι περιμέναμε. Είχαμε συμφωνήσει να κλείσουμε στο σεμινάριο στις 25 συμμετοχές, τελικά καταλήξαμε με μια ομάδα 32 εκπαιδευτικών! Πρόκληση η βιωματική δουλειά με τέτοιο μέγεθος ομάδας, αλλά όχι αδύνατη.

Σκοπός του σεμιναρίου είναι να εφοδιάσει τους/τις εκπαιδευτικούς με γνώσεις και βιώματα που θα τους/τις βοηθήσουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν στις τάξεις τους προγράμματα αγωγής υγείας με θεματική σχετική με τη σεξουαλική αγωγή στο σχολείο. Το σεμινάριο είναι δωρεάν, διάρκειας 34 ωρών και πραγματοποιείται στο (πολύ φιλόξενο!) 72ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, στο Θησείο. Η Τατιάνα Σπανέλλη, διευθύντρια του σχολείου, έχει φτιάξει το πιο φιλόξενο και φροντιστικό κλίμα που έχω δει σε επιμόρφωση!

Εισηγήτριες/εισηγητές στο σεμινάριο είναι οι:

Αλεξάνδρα Βασιλείου, Δρ κοινωνικής ψυχολογίας (εκπαιδεύτρια ενηλίκων/ψυχοθεραπεύτρια)
Μαργαρίτα Γερούκη, σχολική σύμβουλος δημοτικής εκπαίδευσης
Μαρία Καραγεώργου, ειδική επιστήμονας στον Κύκλο Ισότητας του Συνήγορου του πολίτη
Γιώργος Κορμάς, γιατρός, συντονιστής του προγράμματος «Αριάδνη»
Χάρης Παπαδόπουλος, σχολικός σύμβουλος δημοτικής εκπαίδευσης
Μαίρη Χιόνη, υπεύθυνη αγωγής υγείας στην Α΄ Διεύθυνση Αθήνας

Το σεμινάριο ξεκίνησε την Τρίτη 29/10/13 και ολοκληρώνεται την Πέμπτη 19/12/13. Περιλαμβάνει δε τις εξής ενότητες:

  • Εισαγωγική συνάντηση. Το «γιατί» του σεμιναρίου – οι ανάγκες που έρχεται να καλύψει (Χ. Παπαδόπουλος). Αλληλογνωριμία, προσδοκίες εκπαιδευομένων – εκπαιδευτών (4 ώρες)
  • Διεργασία ομάδας (4 ώρες – Α. Βασιλείου)
  • Ανθρώπινη σεξουαλικότητα: Η σεξουαλικότητα ως αξία και ως δικαίωμα – Ο ρόλος των εκπαιδευτικών και τα σχολικά προγράμματα σεξουαλικής αγωγής (4 ώρες – Μ. Γερούκη)
  • Γενικές τεχνικές παιδαγωγικής προσέγγισης (2 ώρες – Μ. Χιόνη)
  • Διδάσκοντας το αναπαραγωγικό σύστημα (2 ώρες – Χ. Παπαδόπουλος)
  • Η ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προστασία του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου από δυσμενή διακριτική μεταχείριση (4 ώρες – Μ. Καραγεώργου)
  • Μελέτες περίπτωσης – βιωματικό εργαστήρι (4 ώρες – Μ. Χιόνη)
  • Ο σεξισμός στη γλώσσα – καταπολεμώντας τα στερεότυπα (2 ώρες – Χ. Παπαδόπουλος)
  • Σεξουαλικός προσανατολισμός, ταυτότητα φύλου, περιθώριο (4 ώρες – Α. Βασιλείου)
  • Οι κίνδυνοι του Διαδικτύου – sexting, grooming, κτλ. (2 ώρες – Γ. Κορμάς,)
  • Αξιόλογηση – Κλείσιμο (2 ώρες)

Η συνάντηση της Τρίτης 5/11 ήταν αφιερωμένη στη Διεργασία Ομάδας. Αξιοποιώντας ένα πραγματικό περιστατικό από τάξη του σχολείου εξερευνήσαμε τους ρόλους και τις εμπειρίες του κάθε ρόλου, τα συναισθήματα, τις αντιδράσεις και τις προσδοκίες. Για μεγάλο μέρος της επιμόρφωσης, γίναμε παιδιά, γονείς, δάσκαλοι, μέλη της κοινότητας και αφεθήκαμε να βιώσουμε ενεργά τον κάθε ρόλο. Η ομάδα αξιοποίησε προσωπικά βιώματα που αναδύθηκαν για να κατανοήσει τη δυναμική των ρόλων και να σκεφτεί παρεμβάσεις που θα λάμβαναν υπόψη τις ανάγκες του κάθε ρόλου.

Γεννάει ελπίδα η συμμετοχή των εκπαιδευτικών, η δέσμευση τους και η προθυμία να εξερευνήσουν προσωπικές και συλλογικές στάσεις. Το σεμινάριο συνεχίζεται και θα ολοκληρωθεί τέλος Δεκεμβρίου.

 

Oct 202013
 

ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “ΑΙΣΩΠΟΥ ΚΟΜΙΞ” ΑΠΟ ΤΟΝ “ΜΙΚΡΟ ΝΟΤΟ” ΣΤΟ ΒΡΥΣΑΚΙ!

μν

Η θεατρική ομάδα “Μικρός Νότος” θα παρουσιάσει με ελεύθερη είσοδο τη νέα της παράσταση “Αισώπου Κόμιξ” το Σάββατο 26/10/2013 στις 4 μ.μ. στο Βρυσάκι. Αν έχετε παιδιά 5 – 8 ετών που τους αρέσει το θέατρο, διαβάστε λεπτομέρειες!

Τη θεατρική ομάδα “Μικρός Νότος” τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε από την παράστασή τους “Η Μυλωνού”. Τώρα θα τους απολαύσουμε και στο “Αισώπου Κόμιξ”!

Σε πολύ δύσκολους οικονομικά καιρούς για όλους μας, ο “Μικρός Νότος” και το “Βρυσάκι” προσφέρουν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους για να μπορέσουν 30 παιδιά 5 – 8 ετών να παρακολουθήσουν δωρεάν την παράσταση “Αισώπου Κόμιξ” το Σάββατο 26/10/2013 στις 4 μ.μ. σε αίθουσα του Βρυσακίου, στην οδό Βρυσακίου 17 στο Μοναστηράκι (πολύ κοντά στο μετρό).

Όπως μας ενημερώνει η θεατρική ομάδα στο blog τους, το “Αισώπου Κόμιξ” είναι μία διαδραστική μουσικοθεατρική αφήγηση 5 γνωστών μύθων του Αισώπου, με πολλή φαντασία, χιούμορ και ζωντανή μουσική. Πέντε γνωστοί μύθοι του Αισώπου “περνούν” μπροστά από τα μάτια μας με μεγάλη ταχύτητα αλλά και ακρίβεια, σαν κόμιξ!

Κέντρο της παράστασης είναι το παιδί!

Οι ηθοποιοί σταματούν τη δράση για να ακούσουν τις ιδέες και τις απόψεις των παιδιών, να προβληματιστούν μαζί τους και να συζητήσουν για τη βία, την αλαζονεία, την υπομονή, τη φιλία…

Η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά 3 – 12 ετών, αλλά για τη συγκεκριμένη δράση επιλέχθηκε να παρουσιαστεί σε παιδιά 5 – 8 ετών, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ηλικιακή ομοιομορφία και για το διαδραστικό παιχνίδι που ακολουθεί μετά από την παράσταση.

Η ίδια η παράσταση έχει διάρκεια 45′.

Αν, λοιπόν, έχετε παιδιά 5 – 8 ετών που θα ήθελαν να την παρακολουθήσουν, δεν έχετε παρά να μας στείλετε ένα email στο funattikids@yahoo.gr αναγράφοντας στον τίτλο “ΑΙΣΩΠΟΥ ΚΟΜΙΞ” και στο κείμενο:

1) το πλήρες ονοματεπώνυμό σας (ως συνοδού – γονέα)
2) το πλήρες ονοματεπώνυμο του ή των παιδιών που θα έρθουν μαζί σας (κάθε προσωπικό email δηλώνει συμμετοχή για όσα παιδιά επιθυμεί, αρκεί να είναι παιδιά της ίδιας οικογένειας και να μας γράψει τα ονοματεπώνυμά τους)
3) την ηλικία του κάθε παιδιού δίπλα στο ονοματεπώνυμό του
4) ένα τηλέφωνο επικοινωνίας, σταθερό ή κινητό ή και τα δύο

Η χωρητικότητα της αίθουσας όπου θα πραγματοποιηθεί η παράσταση είναι για 30 παιδιά και θα τηρηθεί απόλυτη σειρά προτεραιότητας στα email, γι’ αυτό βιαστείτε! Θα απαντήσουμε σε όλα τα email για να ξέρετε αν είστε μέσα στους πιο γρήγορους ή όχι…

Θα κρατήσουμε και 10 επιλαχόντες γιατί, άνθρωποι είμαστε, μπορεί να τύχει και κάτι την τελευταία στιγμή. Σε τέτοια περίπτωση, παρακαλούμε όσοι λάβετε θετική απάντηση συμμετοχής να μας ενημερώσετε για την απουσία σας με δεύτερο email μέχρι την Παρασκευή 25/10/2013, για να μπορέσουμε να ενημερώσουμε τους επιλαχόντες.

Σας παρακαλούμε, επίσης, επειδή πρόκειται για το Σάββατο του τριημέρου της 28ης Οκτωβρίου, να ΜΗΝ δηλώσετε συμμετοχή αν δεν πρόκειται να έρθετε και ξέρετε ότι θα λείπετε εκτός Αθηνών.

Οι συνοδοί των παιδιών θα παραμείνουν στον χώρο του Βρυσακίου αλλά μάλλον όχι μέσα στην αίθουσα της παράστασης, για να είναι πιο άνετη η κατάσταση για τα παιδιά. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει χώρος να περιμένουν και στον οποίον μπορούν να απολαύσουν, αν θέλουν, και έναν καφέ ή ό,τι άλλο τραβά η όρεξή τους…

Ευχαριστούμε πολύ και τον Μικρό Νότο και το Βρυσάκι για τη θετική τους ανταπόκριση σε αυτή τη δράση και θα περιμένουμε να σας δούμε και από κοντά το άλλο Σάββατο!

“ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΠΟΥ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ” ΣΤΟ 4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ!

Από ανάρτηση της ομάδας στο facebook:

Η ανταπόδοση που δεν εμπλέκει χρήματα, θρέφει βαθειά τις καρδιές μας . Ευχαριστούμε 4ο Δημοτικό Περάματος!

Κι από την ανάρτηση στην ιστοσελίδα του 4ου Δημοτικού Περάματος:

Την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013 μια έκπληξη περίμενε τους μαθητές μας!

Ξαφνικά και ενώ έκαναν το μάθημά τους ήσυχα ήσυχα στις τάξεις τους εισέβαλαν σε αυτές οι ήρωες μιας Τσιρκοπολιτείας: ο Μάγος, ο Κλόουν, η Μπαλαρίνα Ακροβάτισσα, η Παρουσιάστρια, η Φλώρα, η Δημιουργός και ο Υπνωτιστής!!!

Για τις επόμενες δύο ώρες το σχολείο μας μετατράπηκε σε ένα Τσίρκο εν κινήσει!!!

Οι μαθητές συμμετείχαν σε δραστηριότητες μαζί με τους ηθοποιούς είτε μέσα στην τάξη τους είτε στο προαύλιο του σχολείου χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους και φυσικά το σώμα τους και τη δημιουργική κίνηση.

Οι δάσκαλοι συμμετείχαν και αυτοί και όλοι μαζί μοιράστηκαν τον ενθουσιαμό και τη θετική ενέργεια της δράσης.

Το βίντεο που ακολουθεί με φωτογραφίες που τραβήχτηκαν κατά την ώρα της παράστασης – δράσης μπορεί να σας δώσει μια ιδέα του τι διαδραματίστηκε στο σχολείο μας εκείνη την ημέρα. Το τραγούδι που ακούγεται στο βίντεο είναι το τραγούδι με το οποίο ξεκίνησε η δράση στο προαύλιο του σχολείου μας και ακούγεται και στο διαφημιστικό σποτάκι της ομάδας στο youtube.

 

Από εδώ θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την ομάδα “Κινητήρας” δηλαδή τους:

Σύλληψη Δράσης-Σκηνοθεσία-Χορογραφία: Αντιγόνη Γύρα
Σύλληψη ιστορίας-κείμενα: Χαρά Γιαννακοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Ορέστης Τάνης
Χορογραφία: η ομάδα
Κοστούμια: Ευδοκία Βεροπούλου
Εικαστικό περιβάλλον: Τόνια Αβδελοπούλου
Βοηθός Χορογράφος: Αφροδίτη Βερβενιώτη
Διδασκαλία τραγουδιών: Αλίκη Αβδελοπούλου

Ερμηνευτές/ εμψυχωτές (που έπαιξαν και διασκέδασαν με τους μαθητές μας αλλά και εμάς!!!): Ευγενία Δελιαλή, Βασίλης Ζώης, Φλώρα Καλομοίρη, Άρτεμις Λαμπίρη, Ανθή Θεοφιλίδου/Ευγενία Σιγαλού, Βλάσης Πασιούδης που μας πρόσφερε την διαδραστική αυτή παράσταση δωρεάν για τους μαθητές του σχολείου μας και την Αλεξάνδρα Βασιλείου που πρότεινε το σχολείο μας για να υλοποιηθεί αυτή η δράση.

Οι μαθητές μας πραγματικά ξαφνιάστηκαν ευχάριστα και πέρασαν εξαιρετικά όπως μας δήλωσαν οι ίδιοι.

Πληροφορίες για τη δράση της ομάδας “Κινητήρας” μπορείτε να βρείτε εδώ.

Oct 082013
 


11/12/13 Οκτωβρίου 2013

Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Ελληνικού

teliki afisa festival 50x70

Ενώ γύρω μας γκρεμίζονται τα θεμέλια του παρελθόντος, εμείς ποτίζουμε τα λουλούδια που φυτρώνουν στα συντρίμμια.

Στην Ελλάδα της κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης όπου έχουν εκμηδενιστεί οι κοινωνικές δομές και απειλούνται τα συλλογικά αγαθά, η ανεργία και η οικονομική δυσχέρεια αποτελούν την πραγματικότητα για πολλούς από εμάς. Οι βασικοί υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα και η σάπια υπόσχεση της μαγικής ανάπτυξης κρατάει καλά ακόμα. Δεν προτιμούμε όμως όλοι να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια και να περιοριζόμαστε στους αφορισμούς. Αντίθετα ολοένα και περισσότεροι συμμετέχουμε ενεργά σε ομάδες και δίκτυα αλληλέγγυας, ανταλλακτικής ή συνεργατικής οικονομίας, δίνοντας πνοή σε έναν κόσμο απαλλαγμένο από τον αυτοσκοπό της συσσώρευσης χρήματος.

Τα εγχειρήματα αυτά, που αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα, αποτελούν όχι μόνο μια δυνατή βοήθεια για την καθημερινή διαβίωση μας αλλά και το όχημα για τη μετάβαση σε μια κοινωνία που έχει απορρίψει το καπιταλιστικό αξιακό σύστημα.

Οι ομάδες που συνδιοργανώνουμε και συμμετέχουμε στο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας δεν περιμένουμε να εξαργυρώσουμε με ψήφους, μελλοντικές απολαβές ή κοινωνική αναγνώριση τη δράση μας, όπως διάφορες φιλανθρωπικές ή μισάνθρωπες οργανώσεις που διατυμπανίζουν τη δήθεν κοινωνική δράση τους. Βαθιά επιδίωξη μας είναι η δημιουργία κοινωνικών, και άρα και οικονομικών, δομών με γνώμονα τον άνθρωπο και όχι το κέρδος. Όχι μόνο δεν προσδοκούμε την προ-μνημονίου εποχή αλλά αντίθετα έχουμε το βλέμμα στραμμένο στην ενίσχυση της αυτοοργάνωσης, της αυτάρκειας και της πραγματικής ευημερίας ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των οικονομικών δεικτών.

Το πρώτο Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας που πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2012 με ευρεία συμμετοχή, μας άφησε χαμόγελα, πολλή τροφή για σκέψη και όρεξη για περισσότερη δράση. Σήμερα ετοιμαζόμαστε για τη συνέχεια της προσπάθειας αυτής με στόχο τη δικτύωση και την ανταλλαγή εμπειριών και προβληματισμών μεταξύ των ομάδων αλλά και την ενημέρωση των πολιτών για έναν κόσμο διαφορετικό, για έναν κόσμο, που δεν είναι απλά εφικτός και αναγκαίος, αλλά και υπαρκτός.

Το πρόγραμμα του 2ου Φεστιβάλ Αλληλέγγυας και Συνεργατικής Οικονομίας περιλαμβάνει συζητήσεις, εργαστήρια, συναυλίες και εκθέσεις, ενώ φέτος θα συμμετέχουν και οικοπαραγωγοί.

Για πληροφορίες δείτε την ιστοσελίδα μας www.festival4sce.org ή τηλεφωνείστε στο 6932377700

follow us on twitter! @festival4sce
hashtag: #athensfest4sce
facebook: https://www.facebook.com/festival4sce

Οι διοργανώτριες ομάδες:

Αγροναυτες , Art Bank, Βιοζώ, Βλαστός, Εφημερίδα Δράση, Ηλέσιον, Ηλιόσποροι,Λαϊκό Πανεπιστήμιο Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας, ΠΡΩ.Σ.Κ.ΑΛ.Ο., Συνεργατικό Καφενείο Ακαδημίας Πλάτωνος, Συν Άλλοις,Τράπεζα Χρόνου Αθήνας-Πλατείας Συντάγματος, Φαρμακείο Αλληλεγγύης στα Πατήσια

 

Sep 102013
 

Μια ταινία του Γιάννη Γιουλούντα (Αύγουστος 2013 Διάρκεια 89′)

Διαθέσιμο σε ελεύθερη κυκλοφορία. Μπορείτε να αντιγράψετε την ταινία και οργανώσετε δωρεαν δημόσιες και ιδιωτικές προβολές (Creative Commons).

Μουσική: Τα Λιμάνια Ξένα, Cyril Gontier, Serge Utge-Royo, Jean-Francois Brient, Χασμωδία, Raoul Vaneigem, Madame Nesia, Martyn Jacques, Μεθυσμένα Ξωτικά, Horror Vacui, Alpha Bang

Ελληνικοί Υπότιτλοι: Λίζα Γιουλούντα

Συντονισμός Διάχυση: Μοντ Γιουλούντα και Λουκάς Γιουλούντας

Website: nevivonspluscommedesesclaves.net

Facebook: www.facebook.com/NeVivonsPlusCommeDesEsclaves

May 232013
 

afisa_teliko

Από το πρόγραμμα της παράστασης:

γιατί εκτός ύλης;

Πέντε άνθρωποι που επιλέξαμε να επενδύσουμε στη δημιουργία ενός έργου. Έτυχε να είναι θεατρικό –δεν είναι όμως αυτό το πιο σημαντικό. Δεν ξέρω αν γίναμε φίλοι, γίναμε όμως συνεργάτες και φροντίσαμε να σχετιστούμε δημιουργικά και λειτουργικά. Ξέρουμε πως αυτό είναι που χρειαζόμαστε, εμείς τουλάχιστον, σήμερα. Γύρω μας, δεν το βλέπουμε ακόμα. Είμαστε, λοιπόν, εκτός ύλης. Τ. Σ.

…γιατί πέρα από αυτό που μπορείς να δεις, να σκεφτείς, να καταλάβεις ή να σχεδιάσεις, υπάρχει κι αυτό που αισθάνεσαι, που νιώθεις, που βιώνεις, καθώς περπατάς μέσα σε άγνωστα, αλλά μαγευτικά τοπία. Ε. Μ.

…γιατί έξω από τα όρια της ύλης με περιμένει αυτό που φοβάμαι και επιθυμώ: η έκθεση χωρίς μάσκα, η χαρά του παιχνιδιού, η κάθαρση. Εκτός ύλης, αλλά εντός συναισθήματος. Γ. Σ.

…για να βάλω τα όριά μου και να τα υπερβώ, να εκτεθώ.Δύσκολο. Αλλά και να παίξω, να περάσω ωραία, να βρω ενίσχυση και συμπαράσταση. Είναι δυνατό το ‘όλοι μαζί’. Δυνατότερο από ό,τι περίμενα. Ρ. Μ.

Γιατί εκτός ύλης; Γιατί έτσι. Γιατί η ύλη έτσι κι αλλιώς δε βγαίνει. Γιατί η ύλη είναι αναγκαία, αλλά και βαρετή καμιά φορά. Γιατί μια βόλτα εκτός, μπορεί να της δώσει άλλο φως, άλλα χρώματα, άλλη ανάσα. Γιατί η ζωή δεν έχει ύλη, μόνο υλικό. Και γιατί, αν δεν το μπορούμε εμείς, συνάδελφοι, πώς θα το μπορέσουν οι πολιτικές; Θ.Σ.

το έργο

Ο Αρκάς έγραψε αυτό το ευφυές θεατρικό κείμενο με τον ιδιαίτερο τρόπο που σκιτσάρει και γράφει τα κόμικς του. Μάστορας του αναπάντεχου, μεταφέρει τη σκληρή πραγματικότητα του κόσμου κυριολεκτικά μέσα μας. Νεκρώνει τον εγκέφαλο και δίνει το λόγο στα βουβά όργανα. Πέρα από αναγωγισμούς και ευκολίες, παίζει με την ιδέα πως αυτά που συμβαίνουν γύρω μας μπορεί να ζουν και μέσα μας.

Όχι, δεν είναι κωμωδία. Ένα τραγικό δράμα είναι, κι ας βγάζει γέλιο πού και πού.

η ομάδα

Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα της ΕΛΜΕ για μια θεατρική ομάδα εκπαιδευτικών, πέρσι την άνοιξη. Από τότε μέχρι σήμερα δουλεύουμε με το έργο, με τους εαυτούς μας, με τις δυσκολίες μας, με τις κρίσεις μας εν μέσω κρίσης. Μια και δυο φορές την εβδομάδα όλοι μαζί, και καθημερινά ο καθένας μόνος του.

Θα μας πείτε, δεν είχατε αρκετούς μπελάδες και βάλατε κι άλλον έναν στο κεφάλι σας; Είχαμε και έχουμε πολλούς, όπως όλοι. Όμως, αυτός εδώ ο μπελάς έχει μια διαφορά: είναι επιλογή μας, δεν μας τον φόρτωσε κανείς, και γι’ αυτό έχει τη μαγική ικανότητα να μας ξεφορτώνει έστω και για λίγο από τους άλλους. Σαν ένα γυμναστήριο ψυχικής ενδυνάμωσης, για να αντέξουμε τα υπόλοιπα.

Μια συνταξιούχος καθηγήτρια, δυο μαθηματικών, μία γαλλικών και ένας δάσκαλος. Αυτοί μαζευτήκαμε όλοι κι όλοι. Αρκετοί όμως για να ξεκινήσουμε. Κάτι μας λέει, πως, αν είμαστε εδώ και του χρόνου, θα είμαστε πολλοί.

η παράσταση

εμψύχωση και συντονισμός ομάδας: Τάκης Στάικος
σκηνοθεσία: Θούλη Στάϊκου
σκηνικά-κοστούμια: όλη η ομάδα
φωτισμοί: Τάκης Στάικος
ήχοι: Λάμπρος Ηλιόπουλος
παίζουν:
Λεπτό Έντερο – Ελένη Μπερεδήμα
Παχύ Έντερο – Γιωργία Σωτηροπούλου
Δεξί Νεφρό – Ρόλη Μοσχοπούλου

ευχαριστούμε

τον συνάδελφο Λάμπρο Ηλιόπουλοπου δούλεψε για τους ήχους και τη μουσική της παράστασης και ήταν μαζί μας σε όλες τις πρόβες των τελευταίων δύο μηνών, τη Ζωή Δαχρή για την πολύτιμη βοήθειά της στους ήχους και για την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του τέλους και την Κατερίνα Χαραλαμπίδου για το σχεδιασμό της αφίσας και του προγράμματος της παράστασης

ευχαριστούμε ακόμα…

την ΕΛΜΕ Καλλιθέας – Ν. Σμύρνης – Μοσχάτου για την οικονομική –και όχι μόνο– στήριξη και τον διευθυντή του 2ου ΕΠΑΛ Ν. Σμύρνης Γ. Νικολάου, που μας παραχώρησε την αίθουσα για τις πρόβες και την παράσταση.

Feb 152013
 

Μαζί με το Βοηθό Συνήγορο του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού Γιώργο Μόσχο επισκεφθήκαμε λύκειο της Αθήνας, στο Παλαιό Φάληρο, που αντιμετώπισε πρόσφατα το σοβαρό τραυματισμό ενός μαθητή. Πολλές οι αντιδράσεις στο σχολείο, έντονες οι συζητήσεις ανάμεσα σε μαθητές /μαθήτριες κι εκπαιδευτικούς.

Ο Γιώργος Μόσχος, έμπειρος συνομιλητής εφήβων, συντόνισε τη συζήτηση με τα παιδιά. Δημιούργησε χώρο για όλες τις φωνές και όλες τις απόψεις. Κάθε φορά που εκφραζόταν παράπονο για κάτι που δεν λειτουργεί σωστά, ζητούσε από τους εφήβους προτάσεις. Δεξιότητες ενεργητικής ακρόασης και ενδυνάμωσης ταυτόχρονα!

Μίλησαν πολλά παιδιά. Μεγάλη η πρόκληση, 150 μαθητές και μαθήτριες στην αίθουσα. Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου στεκόντουσαν στο πίσω μέρος της αίθουσας, άκουγαν με προσοχή.

Η συζήτηση ξεκίνησε μέσα σε ένταση. Ακούστηκαν αγανακτισμένες φωνές που ζητούσαν εκδίκηση και την παραδειγματική τιμωρία του δράστη. Ποινή; «Ξύλο μέχρι θανάτου, ηλεκτρική καρέκλα. Θάνατος.» Αναρωτήθηκε ένας άλλος μαθητής: «Τι είναι χειρότερο; Ο θάνατος για το δράστη ή το στίγμα του τραύματος για το θύμα;». Ακούστηκαν φωνές φόβου, «υπάρχουν παιδιά που φοβόνται να μιλήσουν γιατί μπορεί να επιτεθούν και σε αυτούς».

Συνεχίστηκε η κουβέντα. Ένας – ένας, μία – μία, οι έφηβοι έπαιρναν το λόγο. Κάθε τοποθέτηση, κάθε σχόλιο πήγαινε τη συζήτηση ένα βήμα πιο πέρα. «Η βία φέρνει βία. Χρειαζόμαστε πιο σοβαρά μέτρα, όχι μόνο τιμωρία». Τι προτείνεις για πιο σοβαρό μέτρο; «Την αστυνόμευση των σχολείων. Ένοπλοι αστυνομικοί έξω από το σχολείο…. Ναι, αλλά η αστυνομία ορισμένες φορές ασκεί και αυτή βία. Δεν πυροβολεί μόνο τους ‘κακούς’. Χρειαζόμαστε πρόνοια, όχι καταστολή». Τι είναι η πρόνοια; «Να μπορούμε να μιλήσουμε ο ένας στον άλλον. Χρειαζόμαστε πνευματικό υπόβαθρο. Τα όπλα δεν είναι λύση. Τα όπλα θα φέρουν βία. Να προλάβουμε τα επόμενα! Να γίνονται συζητήσεις με τα παιδιά, στο σχολείο, αυτό έχει βαρύτητα. Η βία δεν είναι λύση…. Ναι, αλλά η βία δεν είναι πάντα κακή. Αρκεί να μη γίνεται με συμμορίτικο τρόπο. Τα παιδιά που καταφεύγουν σε συμμορίες νιώθουν ότι δεν τους έχουν δώσει οι άλλοι σημασία. Για αυτό πάνε στις συμμορίες. Μπορεί το σχολείο να μας δώσει πρακτικές, χρήσιμες για τη ζωή μας; Ποιες είναι αυτές οι πρακτικές; Θέλουμε νόημα! Δεν ευθύνεται μόνο το σχολείο, ευθύνονται και οι οικογένειες.»

«Ζούμε σα ρομποτάκια, πως θα αντισταθούμε; Οι περισσότεροι παραιτούνται. Πρέπει να αλλάξει το σύστημα. Θέλουμε ένα σχολείο που παράγει παιδεία, όχι μόνο γνώση! Που μας δίνει ευκαιρία να μιλάμε με τους καθηγητές. Να τους εμπιστευόμαστε. Θέλουμε εφόδια. Πως συνδέομαι με κάποιον που δεν συμφωνώ;…. Χρειάζομαι ασφάλεια. Για να υπάρχει ασφάλεια, πρέπει να ξέρω τα δικαιώματα μου!»

Οι έφηβοι, μίλησαν, αντέδρασαν, εκφράστηκαν. Καμιά φωνή δεν αποσιωπήθηκε. Προσκλήθηκαν να κάνουν προτάσεις. Τι σχολείο θέλουν;

  • ένα σχολείο πιο ευέλικτο, που δεν θα παράγει μόνο γνώση
  • καθηγητές πιο ανοιχτούς, να μην επικεντρώνονται μόνο στο μάθημα – «τι φταίνε κι αυτοί όμως; έτσι είναι το σύστημα εκπαίδευσης…»
  • συζητήσεις – με προσοχή όμως, να μη γίνονται για την επιβολή απόψεων, αλλά για ανταλλαγή και σκέψη
  • αν δεν μπορούν να το κάνουν οι καθηγητές, ας έρχονται ειδικοί
  • έχουμε την ανάγκη να νιώσουμε ασφαλείς!

Κι όπως είπε μια μαθήτρια στο κλείσιμο της συζήτησης: Ασφάλεια θα νιώσουμε, αν γίνουν οι σχέσεις μας καλύτερες και χτίσουμε μεταξύ μας τη συνεργασία!.

Απίστευτη η ευελιξία των εφήβων, η ικανότητα τους να εκφράζουν διαφορετικές, άλλοτε αντίθετες, άλλοτε συμπληρωματικές απόψεις, να διατηρούν το διάλογο ζωντανό.

Πέρα από προσωπικές θέσεις, μάλλον μαζί με τις προσωπικές θέσεις, η ομάδα αυτή των 150 μαθητών, περίγραψε όλη τη δυναμική της βίας και της δημιουργίας κοινότητας.

  • Η βία σαν αναγκαία αντίδραση όταν απειλείται η ζωή μου.
  • Η βία σαν στάση ζωής.
  • Η εκδίκηση που παράγει η βία (η ζωή μου, ο θάνατος σου)
  • Η ανάγκη για προστασία. Η βία δημιουργεί φόβο. Ο φόβος μας οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές.
  • Αν χρησιμοποιήσουμε πολεμική γλώσσα, θα μιλήσουμε και για πολεμοφόδια: όπλα, ξύλο, αίμα, θάνατος
  • Αν αναζητήσουμε προστασία για όλη την κοινότητα και αντισταθούμε στην πολεμική ρητορική, θα βρούμε άλλου είδους εφόδια: προστασία μέσα από τη δημιουργία σχέσεων, μέσα από τη συνεργασία, μέσα από την αποδοχή του διαφορετικού και το χώρο για πολλές απόψεις, το σεβασμό πολλών απόψεων.
  • Προστασία είναι η αυτονομία που συνοδεύεται από την ικανότητα να σχετίζομαι. Η αυτονομία μου χτίζεται όταν ακούγομαι και όταν ενημερώνομαι.

Respect στην ομάδα εφήβων… κι ένα ευχαριστώ που μας εμπιστεύτηκαν για αυτή την πολύτιμη μοιρασιά!

Dec 052012
 

 

Θα χαρούμε πολύ να μοιραστούμε μαζί σας και φέτος μια διαφορετική Χριστουγεννιάτικη ημέρα στο QUILOMBO! 

Ελάτε αυτήν την ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2012 από τις 11.00 το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα για να προσφέρετε αλλά και για να περάσετε μια όμορφη, γιορτινή ημέρα γεμάτη καλλιτεχνικές δράσεις, μουσική, θέατρο, yoga για εγκύους, εργαστήρια, λιχουδιές, ποτά και άλλα πολλά, στο Quilombo Centro Cultural!

Αφιερώνουμε την ενάτη Δεκεμβρίου στις οικογένειες προσφύγων που φιλοξενούνται στην Εστία Προσφύγων της κοινωνικής οργάνωσης «Άρσις».

Μοιραζόμαστε από καρδιάς με όλους εσάς δράσεις, παραστάσεις εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες:

 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:

  • 13:00-14:30   PRENATAL YOGA (yoga για εγκύους), με την Κατερίνα Κάππου (δηλώσεις συμμετοχής:   6972072702)
  • 15:00-17:00   ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗΣ (μουσική και χορός για παιδιά με Χριστουγεννιάτικο   θέμα), με την Ανατολή Αρουτζίδη (δύο τμήματα: για παιδιά 5-8 και 8-12 ετών, δηλώσεις συμμετοχής: 6974821555)
  • 15:00-17:00   ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΚΟΜΜΩΤΙΚΗΣ με πανέμορφα ράστα (dreadlocks), lines και χτενίσματα, από τις φιλοξενούμενες γυναίκες της Εστίας Προσφύγων
  • 17:15- 18:30  «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΤΟ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ» από το Κουκλοθέατρο ParaMana (Σύγχρονο Πειραματικό Θέατρο Σκιών, με Ηλεκτρονική Μουσική, Ζωντανή Αφήγηση και Τρισδιάστατη Απεικόνιση Σκιάς). Για παιδιά από 6+
  • 19:30-21:00  LIVE ΜΕ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ από τη Σιέρρα Λεόνε, με τους “African Heritage Dance Troup” – μουσική, χορός και ακροβατικά από τη Δυτική Αφρική

Σας καλούμε επίσης να απολαύσετε κατά τη διάρκεια της ημέρας:

  • Γεύσεις, μεζέδες και λιχουδιές από την Αφρική και το Αφγανιστάνπαραδοσιακά μη αλκοολούχα ποτά από τις γυναίκες της Εστίας Προσφύγων και την Ένωση Αφρικανών Γυναικών
  • Ελληνικές παραδοσιακές λιχουδιές από το Συνεργατικό Καφενείο της Ακαδημίας Πλάτωνος
  • Νοστιμότατο ζεστό κρασί με μπαχαρικά και εσπεριδοειδή, γλυκές και αλμυρές εκπλήξεις από το Quilombo Centro Cultural.

Αλλά και να χαζέψετε και να συνεισφέρετε σε ένα ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΠΑΖΑΡΙ με:

  • σπιτικές μαρμελάδες, χριστουγεννιάτικα στολίδια και κούκλες φτιαγμένες από ύφασμα, από τις γυναίκες της Εστίας Προσφύγων και την ομάδα «Λόγος και Ύφασμα» των γυναικείων φυλακών στον Ελαιώνα Θήβας
  • χειροποίητες κατασκευές, από την Ένωση Αφρικανών Γυναικών
  • προϊόντα από μικρούς παραγωγούς και συνεταιρισμούς από την Ελλάδα και όλον τον κόσμο, από το Παντοπωλείο-καφέ Lacandona
  • προϊόντα εναλλακτικού και αλληλέγγυου0 εμπορίου από αγωνιζόμενους παραγωγούς του παγκόσμιου Νότου, από τονΣυνεταιρισμό για την Αλληλέγγυα Οικονομία «Συνάλλοις»
  • φυσικά αρωματικά σαπούνια, καλλυντικά, θεραπευτικά σκευάσματα, αιθέρια έλαια, από το «Βάλσαμο»
  • ζωγραφική σε ύφασμα, διακίνηση ιδεών μέσα από τα ρούχα, ανεξίτηλα χρώματα, από την léfia
  • χειροποίητες δημιουργίες με δέρμα, από την Κατερίνα
  • βιολογικά και παραδοσιακά προϊόντα από ολόκληρη την Ελλάδα, από την Κατερίνα Ευτυχιάδου
  • κοσμήματα macramé, χειροποίητη κατασκευή με κηροκλώστες και ημιπολύτιμους λίθους, από την Ειρήνη-Κλεοπάτρα Αρσενικού
  • t-shirts με απεικονισμένη την ιστορία του Μεξικού, από τη Βιβή
  • χειροποίητα γούρια και κοσμήματα από χυτό γυαλί, από το «Iliofos»
  • κοσμήματα από πολυμερή πηλό μοντελισμού, με χάντρες φτιαγμένες στο χέρι, από την Κορίνα Παπαφράγκου

— ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ & ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ, ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΚΟΜΜΩΣΕΙΣ, ΓΙΟΓΚΑ

— ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΔΩΝ (βρεφικά γάλατα, πάνες) ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΘΕΙ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

— ΦΕΡΤΕ μαζί σας:

  • γάλα σε σκόνη (1ης ή 2ης βρεφικής ηλικίας) και φρέσκο γάλα μακράς διάρκειας
  • πάνες (για μωρά βάρους 6-14 κιλών)
  • ρούχα και παπούτσια σε καλή κατάσταση (για τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη)

Στις δύσκολες μέρες που ζούμε, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα και η αλληλοστήριξη δεν πρέπει να εκλείψουν.

Μην ξεχνάμε ότι το να προσφέρουμε, πρώτα από όλα εμάς κάνει να νιώθουμε καλύτερα!

Καλές Γιορτές!

Nov 202012
 

 

Κείμενο που διαβάστηκε στις 14/11/12 στην ορκομωσία της ιατρικής σχολής στο Ηράκλειο

απο φοιτητές που ορκίστηκαν εκείνη την μέρα

Απο σήμερα θεωρούμαστε γιατροί, σε μια χώρα που δεν αναγνωρίζει πλέον το δικαίωμα στην περίθαλψη, που κλεινει τα νοσοκομεία της, που δεν πληρωνει τους γιατρους της, που πειναει. Που διωχνει στο εξωτερικο τη νεολαια της, ιδιως την σπουδασμένη νεολαία της.

Λέγαμε «όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω γιατρός». Δεν ξέραμε οτι θα ηταν αναγκη να το προσδιορισουμε ακομα περισσοτερο. Θέλω να γίνω ΓΙΑΤΡΟΣ. Θέλω να γίνω γιατρος ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΥ. Θέλω να δουλεψω σε δημόσιο νοσοκομειο, θελω να μπορω να ειμαι δίπλα σε οποιον με εχει αναγκη, θελω οι ασθενεις μου να μπορουν να φανε και να βρισκουν τα φαρμακά τους. Σ’αυτα τα θελω, εχουμε πολλα να συμβάλλουμε,και οφειλουμε να παλέψουμε.

Πολλες φορες μέσα στην σχολή μας προτάθηκε να φύγουμε στο εξωτερικό. Μας παρουσιαστηκε ως η μονη λύση. «Θα είναι καλύτερα, πιο εκπαιδευτικά, πιο καλοπληρωμένα». Διαφωνούμε. Δεν γίναμε γιατροί για να κανουμε καριέρα, για να αποκτήσουμε θέσεις περιοπής, για να κολυμπήσουμε στο χρήμα εις βάρος ασθενών. Ακόμα περισσοτερο, δεν γίναμε γιατροί για να κλείσουμε τα μάτια μπροστά στην δυστυχία που απλώνεται πλεον φανερά γύρω μας. Θα μείνουμε εδω να το παλέψουμε, απαιτείται αγώνας για να ορθοποδήσει μια χώρα που την έχουν φέρει στο χείλος του γκρεμού, απο αυτο τον αγώνα εμείς δεν θα λείψουμε.

ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.

 

Aug 012012
 

 

’Τηλεφωνική Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης 1528 για άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, τις οικογένειές τους και εκπαιδευτικούς

Στο πλαίσιο της πολιτικής της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς για την καταπολέμηση των κοινωνικών διακρίσεων και του σχετικού προγράμματός της «Ζούμε όπως κι Εσύ», τίθεται από σήμερα 1 Αυγούστου 2012 σε πιλοτική λειτουργία ετήσιας διάρκειας, η Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης:1528, που απευθύνεται σε άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και ταυτότητα φύλου, στις οικογένειές τους αλλά και στους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων.

Το πρόγραμμα «Ζούμε όπως κι Εσύ», αποσκοπεί στην προώθηση της κατανόησης και του σεβασμού της σεξουαλικής διαφορετικότητας, σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχείρισης των προσώπων (Οδηγίες 2000/43/ΕΚ και 2000/78/ΕΚ Ν.3304/2005).

Καλώντας το 1528, οι νέοι και οι νέες με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή/και ταυτότητα φύλου, οι οικογένειές τους, αλλά και οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, λαμβάνουν ολοκληρωμένη ειδική συμβουλευτική ενημέρωση και ψυχολογική υποστήριξη αναφορικά με την αποδοχή της σεξουαλικής διαφορετικότητας και την ορθή διαχείριση περιστατικών αρνητικής διάκρισης σε σχέση με τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα, στην οικογένεια, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στον εργασιακό χώρο.

Αναλυτικά, η Τηλεφωνική Γραμμή Υποστήριξης παρέχει:

1. συμβουλευτική υποστήριξη στα άτομα με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, τις οικογένειές τους και τους εκπαιδευτικούς,

2. ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματά τους,

3. παροχή πληροφοριών σχετικά με ζητήματα που τους αφορούν και

4. παραπομπή σε άλλες υπηρεσίες και φορείς, όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο.

Η τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης θα λειτουργεί στην έδρα της Γ.Γ.Ν.Γ. (Αχαρνών 417), πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα, από τις 12π.μ. έως τις 20μ.μ. εκτός Σαββατοκύριακου. Παράλληλα, παρέχεται δυνατότητα παραπομπής επειγόντων περιστατικών σε άλλες υπηρεσίες, πέραν του ωραρίου λειτουργίας της γραμμής.

Jun 262012
 

Το Σάββατο, 30 Ιουνίου η ΑΡΣΙΣ διοργανώνει μία εκδήλωση – γιορτή δρόμου, για να παρουσιάσει και να γιορτάσει μαζί με τους ωφελούμενους, τους εθελοντές, τους φίλους και τα μέλη της, την ολοκλήρωση των δράσεών της για την περίοδο Σεπτέμβριος 2011- Ιούνιος 2012.

Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί η δουλειά του θεατρικού εργαστηρίου, θα προβληθούν videos από διάφορες δράσεις, θα προσφέρουμε δροσιστικές γεύσεις από το Αφγανιστάν, θα εκτεθούν κατασκευές και δημιουργίες από άλλα εργαστήρια μας (σε Γυναικεία Φυλακή Θήβας και Εστία Προσφύγων), θα κάνουμε δημιουργικές δραστηριότητες με παιδιά στο δρόμο, ενώ θα έχουμε και ζωντανή μουσική!

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί έξω από την είσοδο του μουσείου Κεραμεικού, στον πεζόδρομο που ενώνει τον σταθμό ηλεκτρικού του Θησείου με την Τεχνόπολη στο Γκάζι.

Θα ξεκινήσει στις 7:00 μ.μ. και θα διαρκέσει μέχρι τις 12:00 μ.μ., με κάποιες δραστηριότητες που θα διαδέχονται η μία την άλλη και κάποιες άλλες που θα “τρέχουν” σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης.

Σας προσκαλούμε να χαρείτε μαζί μας μία όμορφη, καλοκαιρινή νύχτα στο δρόμο, εκεί που η ΑΡΣΙΣ, 20 χρόνια μετά τη γέννησή της, επιμένει να διεκδικεί και να κερδίζει χώρο για την έκφραση, τη γιορτή, την ένταξη και τη δημιουργία.

Καλή μας αντάμωση..,

Η ομάδα προσωπικού της ΑΡΣΙΣ Αθήνας

 

Jun 202012
 

Mε καθυστέρηση λίγων ημερών αυτό το ποστάρισμα για την δουλειά που κάναμε με μια ομάδα δημοτικών υπαλλήλων και δημοτικών αστυνομικών στην Άρτα την προηγούμενη βδομάδα, στα πλαίσια του προγράμματος «Ανοιχτή Πολιτεία» Πανελλαδικό πρόγραμμα διαπολιτισμικής επιμόρφωσης του προσωπικού της τοπικής αυτοδιοίκησης και δημοτικών αστυνομικών που συναλλάσσονται με υπηκόους τρίτων χωρών.

Κάτω από ένα πλατάνι, άνω των 1000 ετών, όπως μου είπαν οι άνθρωποι εκεί, στην όχθη του ποταμού που βρίσκεται το παλιό γεφύρι της Άρτας σκεφτόμουν την Παρασκευή το μεσημέρι την εμπειρία που είχαμε όλοι μαζί.

Οι άνθρωποι συμμετείχαν ενεργά καταθέτοντας ο καθένας την εμπειρία του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Με άγγιξαν σαν άνθρωποι και σαν επαγγελματίες και εκτίμησα την προσπάθεια που κάνουν μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες να συνεχίσουν να υπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων με τους οποίους έρχονται σε επαφή.

Από τις ιστορίες τους, αλλά κι από ιστορίες άλλων ανθρώπων που εργάζονται σε διαφορετικά πλαίσια (νοσοκομεία, υπηρεσίες παροχής ψυχικής υγείας, σχολεία) είναι προφανές οτι τα πράγματα αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα συνεχίζουν και λειτουργούν μόνο χάρη στο φιλότιμο των εργαζομένων…

Εκτίμησα την ικανότητα αυτής της ομάδας να κάνει χώρο για να ακουστούν διαφορετικές απόψεις και για να έρθουν σε συνδιαλλαγή καθώς και την ανοιχτότητά της να αξιοποιήσει τα ερεθίσματα που παρείχε η επιμόρφωση για διεύρυνση της οπτικής των μελών της.

Η ομάδα επεξεργάστηκε τα θέματα της μετανάστευσης και της επαγγελματικής καθημερινότητας των μελών της και όλη την ένταση και συναισθηματική φόρτιση που αυτά εμπεριέχουν.

Στο κλείσιμο της επιμόρφωσης τα συναισθήματα που εκφράστηκαν ήταν «χαρά, ικανοποίηση, ευχαρίστηση, χαλάρωση και ξεγνοιασιά». Παράδοξο, εάν σκεφτεί κανείς την ένταση των προβλημάτων… αλλά και ίσως ακριβώς και γιατί είχαμε την ευκαιρία να εστιάσουμε στις δυσκολίες και στις αντιπαραθέσεις και να κάνουμε χώρο σε ένα διάλογο που αναζητάει να γίνει μεταξύ όλων μας. Ισως το σχετίζεσθαι είναι πιο σημαντικό από ότι αντιλαμβανόμαστε..

Oι ζωγραφιές απεικονίζουν την εμπειρία των μελών της ομάδας

ένα βιβλίο, το διάβασα κι απέκτησα γνώσεις

είμαι χαρούμενη, πιο σοφή, ξεκουράστηκα κι έκανα καινούργιες γνωριμίες

υπήρχε αλλαγή από την καθημερινότητα, επικοινωνία και καινούργιες εμπειρίες

μια λέξη – μετανάστες

η ομάδα – Πως; Δεν το ήξερα. Σωστά. Α!!! Τι λες; Αποκλείεται. Αυτό είναι. Ναι, έτσι, όλοι μαζί

ζωγράφισα την ομάδα, από πάνω έβαλα συνεφάκια – άγχος, αγωνία, φτώχεια, πείνα, αλλοδαποί, μαύροι, και ανάμεσά μας βελάκια – γνωριμία, επικοινωνία, προβληματισμοί, δράση, αντίδραση, νέες ιδέες, γνώσεις – αυτό που έγινε εδώ

πέρασα καλά, ευχάριστα, μάθαμε, χαλαρώσαμε

αυτό που μου έμεινε είναι η μετανάστευση – έβαλα έναν να φεύγει από την Νιγηρία για την Γαλλία

από πάντα μεταναστεύαν οι λαοί, μετανάστες πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν

ζωγράφισα την αίθουσα, από πάνω είναι ο λόγος που διαχέεται

Να είσαστε καλά για τη συνεύρεση και την διεύρυνση και της δικιάς μου οπτικής για την Ελλάδα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε…

 

 

Apr 072012
 

Το φετινό πρόγραμμα της Ενδυνάμωσης Εκπαιδευτικών έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Σήμερα μπήκαμε στο προτελευταίο κεφάλαιο, στην ενότητα που αφορά την Ομαδική Ηγεσία. Οι μικρές ομάδες εστίασαν στο ομαδικό πνεύμα (team spirit) και το εξέφρασαν μέσα από κίνηση. Στην ολομέλεια, μας έδειξαν το ‘χορό’ της κάθε ομάδας.

Με τόση ένταση στα σχολεία και στην κοινότητα, είναι άθλος η ικανότητα των ομάδων να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλον και το κοινό ονείρεμα. Η φωτογραφία το αποτυπώνει…