Sep 252010
 

Έχουν δυσκολέψει τα πράγματα στον Άγιο Παντελεήμονα. Κάθε μέρα ακούς για επιθέσεις, για βία, φτώχεια και απελπισία. Ο Μοχαμάντι Γιόνους, εκπρόσωπος του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων, μπορεί και βλέπει όλες τις πλευρές, και τη βία σαν προιόν φτώχειας και απελπισίας, όχι σαν ταυτότητα της μιάς ή της άλλης μοάδας. Θύμα επίθεσης και ο ίδιος. Αλλά η βία που υπέστη δεν τον τύφλωσε.

Διαβάζω στο TVXS:

Αγ. Παντελεήμονας: Σύλλογοι και πρόσφυγες καταγγέλλουν επιθέσεις

Την ένταση που επικρατεί στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα περιέγραψαν την Πέμπτη σε συνέντευξη Τύπου εκπρόσωποι του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων και μετανάστες. Αφγανοί πρόσφυγες που πήραν τον λόγο ανέφεραν ότι όποτε πήγαιναν ύστερα από επίθεση στην αστυνομία, η απάντηση που έπαιρναν ήταν «χτύπα κι εσύ»! Τα προβλήματα της περιοχής παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή και η Κίνηση Κατοίκων 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος, η οποία ζήτησε την εγκατάσταση Παρατηρητηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Ζητάμε πριν από τις εκλογές την εγκατάσταση Παρατηρητηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θα λειτουργεί σε 24ωρη βάση στην περιοχή και θα τελεί υπό την αιγίδα της ελληνικής επιτροπής για τα δικαιώματα του ανθρώπου ή όποιου άλλου οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα», ανέφεραν οι εκπρόσωποι της Κίνησης.

Στη συνέντευξή Τύπου, στην οποία παρευρέθηκαν και μίλησαν εκπρόσωποι οργανώσεων μεταναστών και προσφύγων αλλά και υποψήφιοι διάφορων δημοτικών παρατάξεων, καταγγέλθηκε πως «γίνεται πλέον φανερό ότι στην περιοχή τον έλεγχο της κατάστασης έχει πάρει το παρακράτος» ενώ «η αστυνομία βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τους κύκλους αυτούς, καθώς κάνει τα στραβά μάτια, όταν επιδίδονται σε προπηλακισμούς και μαχαιρώματα μεταναστών και προσφύγων μπροστά στις διμοιρίες της, παίρνοντας στη συνέχεια τη σκυτάλη και εξαπολύοντας επιχειρήσεις “σκούπα”».

Ακόμα, μέλη της Κίνησης τόνισαν πως ακροδεξιές και φασιστικές οργανώσεις «παρουσιάζουν τους Αφγανούς πρόσφυγες σαν εισβολείς στην Ελλάδα και τον εαυτό τους σαν νέους “απελευθερωτές”, συνεπικουρούμενοι από δημοσιογράφους υμνητές ενός ακραίου εθνικισμού, με στοιχεία ναζισμού όπως ο Σπύρος Χατζάρας που με εμπρηστικές ομιλίες στον Άγιο Παντελεήμονα υποκινεί τους κατοίκους σε μια ” Νέα Εθνική Αντίσταση”».

Για τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο, η Μαρίνα Βήχου, μέλος της Κίνησης του 6ου διαμερίσματος, έκανε μια προσωπική καταγγελία, τονίζοντας ότι «θα ασκήσει όλα τα νόμιμα ένδικα μέσα για τη συκοφαντική δυσφήμηση από την εκπομπή που έχει στο κανάλι blue sky, όπου με στοχοποίησε ότι στηρίζω τους εγκληματίες λαθρομετάναστες που μαχαιρώνουν ελληνόπουλα στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα και βιάζουν κοριτσάκια. Επίσης, σε περίπτωση που διατρέξω οποιοδήποτε κίνδυνο, όσο αφορά τη σωματική μου ασφάλεια και ακεραιότητα, είτε εγώ είτε η οικογένειά μου, θα είναι υπεύθυνος ο κ. Χατζάρας, με τις εμπρηστικές του αυτές δηλώσεις».

Η Κίνηση Κατοίκων εξέφρασε επίσης την ανησυχία της για τη στρατολόγηση νέων παιδιών-εφήβων από τα γυμνάσια και τα λύκεια της περιοχής από τις ακροδεξιές οργανώσεις «προκειμένου να συμμετέχουν στις ομάδες περιφρούρησης της πλατείας και στη συνέχεια στο κυνηγητό εναντίον των ασιατών μεταναστών και προσφύγων». Εκπρόσωποι της Κίνησης επέρριψαν ηθικές ευθύνες στα πολιτικά κόμματα που, όπως είπαν, «λάμπουν δια της απουσίας τους από την περιοχή, καθώς εδώ και δύο χρόνια κανείς δεν έχει αποτολμήσει παρά τις εκλογικές αναμετρήσεις να πραγματοποιήσει προεκλογική συγκέντρωση στην πλατεία, πλην των ακροδεξιών συνδυασμών». Τέλος, επέκριναν τον δήμαρχο Αθηναίων για τη στάση που τήρησε όσον αφορά την ανάκληση της άδειας πραγματοποίησης του φεστιβάλ Αφρικανών Γυναικών το Σαββατοκύριακο στην πλατεία Αμερικής.

Κλείνει το γραφείο του Ελληνικού Φόρουμ Προσφύγων στον Αγ. Παντελεήμονα

Ο εκπρόσωπος του Φόρουμ Μοχαμάντι Γιόνους ανακοίνωσε ότι το γραφείο του Φόρουμ στην περιοχή, όπου γίνονταν σεμινάρια γλώσσας και ελληνικής νομοθεσίας, «κλείνει, διότι έχει δεχθεί επιθέσεις». Όπως κατήγγειλε, έφηβοι με λοστούς είχαν μπει στο γραφείο πριν από λίγους μήνες για να ξυλοκοπήσουν τους αλλοδαπούς, που έκαναν μάθημα ελληνικών. Ο ίδιος τραυματίσθηκε από την επίθεση.

Όπως τόνισε, όταν πήγε στο αστυνομικό τμήμα για να υποβάλει μήνυση, η απάντηση ήταν:«Αν κάνεις μήνυση θα σου κάνουν και αυτοί μήνυση και θα περάσεις τη νύχτα εδώ μέσα».

«Δεν πήγα σε κανένα κανάλι να το καταγγείλω, διότι η ακραία αντιρατσιστική συμπεριφορά δημιουργεί τον ίδιο ρατσισμό με τη ρατσιστική συμπεριφορά» είπε.

Αναφερόμενος στα προβλήματα της εγκληματικότητας και των επιθέσεων, τόνισε πως «η εγκληματικότητα δεν χτυπά τις εύπορες περιοχές, αλλά τις πιο ευάλωτες, δηλαδή την Ομόνοια και τις γύρω περιοχές. Κατά ανάλογο τρόπο πρώτα θύματα των ληστειών και των επιθέσεων είμαστε εμείς, οι πλέον ευάλωτοι, και ύστερα οι Έλληνες. Ούτε εμείς θέλουμε την κατάσταση, που υπάρχει στην περιοχή».

«Η ανταπόδοση της βίας από την πλευρά των προσφύγων δεν είναι λύση. Διότι οι κάτοικοι στην περιοχή είναι αγανακτισμένοι κι αν αντιδράσουμε, θα τραβήξουμε ακόμη περισσότερα. Μπορεί αυτοί που είναι βίαιοι στην περιοχή να είναι λίγοι, αλλά μαζεύονται πολλοί από άλλες περιοχές», πρόσθεσε.

«Είναι ένας τυφώνας, που έρχεται. Οι επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν».

Στη συνέντευξη Τύπου προβλήθηκε και ρεπορτάζ της νορβηγικής τηλεόρασης, που σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει σε όλη την Ευρώπη, και στο οποίο καταγράφονται σκηνές από επίθεση αγνώστων σε βάρος μεταναστών, η επέμβαση ανδρών της αστυνομίας, η μεταγωγή μέσα στη νύχτα δύο κοριτσιών 6 και 13 ετών και η μητέρα τους που οδύρεται γιατί δεν ξέρει πού πάνε τα παιδιά της.

Ταυτόχρονα, μία αγανακτισμένη κυρία προσπαθεί να σπάσει το φακό του Νορβηγού εικονολήπτη, κάποια άλλη ουρλιάζει σε βάρος των μεταναστών και σε νυχτερινή λήψη, ύστερα από επίθεση ακροδεξιών, μια νεαρή Ελληνίδα τοξικομανής φωνάζει: «Εδώ καθαρίσαμε. Πάμε να κυνηγήσουμε αλλού τώρα»…

Στο βίντεο καταγράφονται και μαρτυρίες από πρόσφυγες, που έχουν δεχθεί επιθέσεις και μιλούν στην κάμερα χωρίς δόντια, με σπασμένα άκρα, με ορούς από το κρεβάτι του νοσοκομείου.

Πρόσφυγας, θύμα ξυλοδαρμού, που με δυσκολία κινεί το στόμα του τρεις εβδομάδες μετά την επίθεση που δέχθηκε, περιέγραψε στη συνέντευξη Τύπου την προσωπική του εμπειρία: «Ήταν βράδυ. Ήμασταν δύο άτομα και πηγαίναμε να φάμε μετά το ραμαζάνι. Ξαφνικά ήρθε μια νέα κοπέλα και με κλώτσησε. Πριν προλάβω να την ρωτήσω γιατί το έκανε, μας επιτέθηκε μια ομάδα. Ήταν αδύνατον να ξεφύγουμε. Όταν πήγαμε αιμόρφυτοι στην αστυνομία, μας είπαν να πλυθούμε και να πάμε στο νοσοκομείο, διότι οι ίδιοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Έχουν χτυπήσει ακόμη και το παιδί μου, που είναι δυο χρονών. Είναι ένας τυφώνας, που έρχεται. Οι επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν».

Ερώτηση στη Βουλή

Ερώτηση με θέμα την «πρόληψη, αποτροπή και αντιμετώπιση φαινομένων βίας στον Άγιο Παντελεήμονα» έθεσαν στη Βουλή προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Οι Φώτης Κουβέλης, Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός επισημαίνουν ότι η γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα «έχει μετατραπεί σε γκέτο» και σημειώνουν ότι «καθημερινό φαινόμενο είναι πλέον οι ρατσιστικές επιθέσεις από ανεξέλεγκτες, οπλισμένες ακραίες αντικοινωνικές ομάδες – συμμορίες, οι οποίες, βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος, έχουν επιλέξει την εν λόγω περιοχή ως πεδίο ξενοφοβικής και μισαλλόδοξης δράσης, αλλά και τα βίαια επεισόδια μεταξύ περιθωριοποιημένων αλλοδαπών, πολιτών διαφόρων εθνικοτήτων, που κατοικούν πέριξ του Αγίου Παντελεήμονα».

Αναφερόμενοι και στην πρόσφατη παρέμβαση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, η οποία εξέφρασε την έντονη ανησυχία της για την αύξηση κρουσμάτων ρατσιστικής βίας με θύματα πρόσφυγες και μετανάστες, που με τη σειρά τους πυροδοτούν καταστάσεις γενικότερης έντασης στον Άγιο Παντελεήμονα, ρωτούν τον υπουργό ποια μέτρα θα λάβει για την απογκετοποίηση της περιοχής και την εκτόνωση του κλίματος ξενοφοβίας. Ακόμα, αν προτίθεται να εκπονήσει άμεσα ένα αποτελεσματικό σχέδιο πρόληψης, αποτροπής και αντιμετώπισης φαινομένων ρατσιστικής βίας, αλλά και για ποιους λόγους η Ελληνική Αστυνομία επιδεικνύει δυστοκία αναφορικά με τη διεξοδική διερεύνηση περιστατικών βίας και τη σύλληψη των δραστών.

Sep 242010
 

Το Γραφείο Αθήνας της ΑΡΣΙΣ Κοινωνικής Οργάνωσης Υποστήριξης Νέων, προσκαλεί εθελοντές και εθελόντριες να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους για να συμμετέχουν σε ομάδες και δράσεις που θα λειτουργήσουν και αυτή τη χρονιά.

Σε αυτές περιλαμβάνονται:

  • δουλειά υποστήριξης μέσα από την τέχνη (θέατρο, εικαστικά, κρουστά) με ομάδες εφήβων και νέων
  • ομάδες υποστήριξης και δημιουργικής έκφρασης με παιδιά στο δρόμο
  • ομάδες εκπαίδευσης στην ελληνική γλώσσα μεταναστών και προσφύγων
  • υποστήριξη μεταναστών και προσφύγων στην αναζήτηση εργασίας (job club)
  • νομική συμβουλευτική σε εφήβους και νέους,
  • ομάδες έκφρασης και επικοινωνίας στην γυναικεία φυλακή Ελαιώνα Θηβών και Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα
  • δημοσιοποίησης της δουλειάς της οργάνωσης  και επικοινωνίας με την κοινότητα.

Σύντομα θα ανακοινωθούν οι ομάδες που θα δημιουργηθούν και ο χρόνος του πρώτου σεμιναρίου εθελοντών για φέτος.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλούν στο 210.8259880 ή να στέλνουν μήνυμα με τα στοιχεία τους στο arsisathina@gmail.com.

Sep 102010
 

Πηγή: www.blogal.gr

Μικρά όνειρα, μεγάλα βήματα, ένας στόχος. Την ώρα που η μάχη στο πρωτάθλημα της Super League αρχίζει να φουντώνει, μια ομάδα ξεχωριστή ακολουθεί τα δικά της ποδοσφαιρικά (και όχι μόνο) μονοπάτια.

Είναι η ελληνική ομάδα αστέγων, που σε λίγες ημέρες αναχωρεί για το Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου φιλοξενείται φέτος το 8ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων (19-26/9), με τη συμμετοχή 64 χωρών απ’ όλα τα σημεία του πλανήτη. «Γκολ στη φτώχεια» είναι το κεντρικό μότο της κορυφαίας αυτής διοργάνωσης, που έχει, μεταξύ άλλων, την υποστήριξη της ΟΥΕΦΑ και του ΟΗΕ.

Για τα περισσότερα από τα μέλη της ελληνικής αποστολής, το ποδόσφαιρο κάποτε ήταν ένα όνειρο. Σήμερα είναι μια μικρή πραγματικότητα, παιχνίδι και τρόπος μαζί, ένα βήμα προς τα εμπρός στον αγώνα που δίνουν για να κερδίσουν το στοίχημα με την ίδια τη ζωή.

Όπως και πέρσι έτσι και φέτος, η Σούπερ Λίγκα αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια. Άλλωστε, κι εδώ το ποδόσφαιρο είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Ένα ποδόσφαιρο μακριά από μικρές σκοπιμότητες, ένα παιχνίδι στην υπηρεσία του ανθρώπου και της κοινωνίας ολόκληρης.

Στον αγώνα της 2ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκα μεταξύ του Άρη και του Παναθηναϊκού (γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης», Σάββατο 11/9, 19:30) το φίλαθλο κοινό της Ελλάδας θα έχει μια ευκαιρία να γνωρίσει τα μέλη της ελληνικής ομάδας αστέγων. Λίγο πριν την έναρξη του αγώνα, η αποστολή θα βγει στον αγωνιστικό χώρο για να στείλει το δικό της μήνυμα στο πανελλήνιο: «Γκολ στη φτώχεια, στο ρατσισμό και στις εξαρτήσεις».

Ένα μικρό όνειρο γίνεται πραγματικότητα χάρη στην ευαισθησία και εγρήγορση κάποιων φορέων και κάποιων ανθρώπων. Η Σούπερ Λίγκα και ο γενικός διευθυντής της κ. Πάτρικ Κομνηνός βρίσκονται στην πρώτη σειρά της σχετικής λίστας.

Η ελληνική ομάδα αστέγων εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της κοινωνικής πρωτοβουλίας «Γκολ στη Φτώχεια», που διοργανώνεται για τέταρτη φορά φέτος από το http://www.streetpaper.gr/ και την ΜΚΟ Διογένης.

Η ελληνική αποστολή αναχωρεί για το Ρίο ντε Τζανέιρο την ερχόμενη Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2010.

*Η επίσημη ιστοσελίδα της πρωτοβουλίας «Γκολ στη Φτώχεια» είναι http://www.streetpaper.gr/

Jul 102010
 


Πηγή: UNHCR

British photojournalist wins 2010 Nansen Refugee Award
9 July 2010

GENEVA, 9 July 2010 – The United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) announced today that its annual Nansen Refugee Award will go to Alixandra Fazzina, a British photojournalist whose work documents the often overlooked consequences of war.

On learning of the award Fazzina said, “I am overwhelmed and absolutely delighted to have been recognized by UNHCR with this distinguished honour. I have always sought to bring greater attention to those forced to flee conflict, violence and misery. To lose one’s home and have to start a new life is one of the greatest challenges anybody can face, yet millions every year have no other choice.”

Over the past ten years Fazzina has travelled to Africa, the Middle East, Asia and Eastern Europe documenting the lives of the uprooted through powerful and moving photo essays. Announcing the recipient of this year’s Nansen Award, U.N. High Commissioner for Refugees António Guterres called Fazzina a “fearless humanitarian. By unearthing and so vividly portraying the individual stories of uprooted people she has achieved something remarkable. Her commitment, empathy and devotion to getting to the bottom of every story make her an exemplary chronicler of the world’s most vulnerable people.”

Fazzina began her career as a photojournalist embedded with the British army in Bosnia in 2005. She has since focussed on chronicling the human suffering caused by war. The Nansen award committee praised in particular her coverage of land mine victims in Kosovo, civilians stranded behind enemy lines in Angola, rape as a weapon of war in Sierra Leone, the abuse of children by militias in the Democratic Republic of Congo and Uganda and refugee situations in Afghanistan and Pakistan.

Between 2006 and 2008 Fazzina chronicled the exodus of migrants and refugees from Somalia as they sought to cross the Gulf of Aden to Yemen and the Arabian Peninsula. Spending extended periods of time with those looking to make the hazardous journey aboard smugglers’ boats; she captured first hand the despair and suffering of people seeking safety and a better life. The result was the book, A Million Shillings – Escape from Somalia to be published in September. The Nansen Refuge Award is given annually to an individual or organization for outstanding work on behalf of refugees. It includes a $100,000 prize that the winner can donate to a cause of his or her choice. It was created in 1954 in honour of Fridtjof Nansen, a Norwegian explorer, scientist and the first U.N. High Commissioner for Refugees.

The Nansen Award Ceremony will take place on 5 October 2010 in Geneva.

Ένα κλικ εδώ για να δεις μερικές από τις φωτογραφίες της…

Jun 292010
 



To (πάντα ενδιαφέρον) psi-action ανάρτησε στο blog του έναν Οδηγό Επίγνωσης της Πολιτισμικής Ετερότητας.

Πηγή: psi-action

Οδηγός Επίγνωσης της Πολιτισμικής Ετερότητας: Κατανοώντας την πολιτισμική ετερότητα στην ψυχική υγεία

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση

Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνει συνεχώς. Οι μονάδες υγείας και ψυχικής υγείας γίνονται αποδέκτες αιτημάτων φροντίδας που απαιτούν νέες δεξιότητες, γνώσεις και ιδιότητες από μεριάς των εργαζομένων στο σύστημα της περίθαλψης. Είναι δεξιότητες, γνώσεις και ιδιότητες που σχετίζονται με την έννοια της πολιτισμικής ικανότητας (cultural competence). Η εξοικείωση των επαγγελματιών υγείας και ψυχικής υγείας, καθώς και των εργαζομένων στη δημόσια υγεία εν γένει, με την έννοια αυτή (και τις αντίστοιχες εφαρμογές) θεωρείται σήμερα απαραίτητη. Η πολιτισμική ικανότητα αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου να καταστεί δυνατή η παροχή κατάλληλων υπηρεσιών σε άτομα και ομάδες διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης τα οποία υπό διαφορετικό καθεστώς (οικονομικοί μετανάστες, πρόσφυγες, αιτούντες άσυλο, χωρίς χαρτιά) διαμένουν πρόσκαιρα ή μόνιμα στη χώρα μας.

Ειδικά στην ψυχική υγεία η ανάγκη απόκτησης της πολιτισμικής ικανότητας (η οποία εννοείται ως ικανότητα διαχείρισης των διαφορών που προκύπτουν από τις καθημερινές αλλαγές, δηλαδή ως ικανότητα διαχείρισης του αγνώστου) είναι ακόμη πιο επιτακτική: τόσο η κουλτούρα όσο και το καθεστώς διαμονής ενός αλλοδαπού στη χώρα μας συνιστούν παράγοντες που επηρεάζουν το βίωμα, την εκδήλωση και την έκφραση της ψυχικής διαταραχής και του θεραπευτικού αιτήματος.

Το Κέντρο Ημέρας “Βαβέλ”, μονάδα ψυχικής υγείας για μετανάστες που λειτουργεί από το 2007 στο πλαίσιο του προγράμματος “Ψυχαργώς”, αναγνωρίζοντας αυτή την ανάγκη ανέλαβε την πρωτοβουλία να εκδώσει στην ελληνική γλώσσα το Cultural Awareness Tool, κάνοντας τις απαιτούμενες προσαρμογές. Η μετάφραση έγινε από τις φοιτήτριες ψυχολογίας κκ. Ναυσικά Τσιπά και Κατερίνα Οικονόμου, κατά τη διάρκεια της πρακτικής τους άσκησης στο “Βαβέλ”. Τις διορθώσεις ανέλαβε ο δικηγόρος, συντονιστής της ομάδας νομικής υποστήριξης του Ελληνικού Συμβούλιου για τους Πρόσφυγες, κ. Σπύρος Κουλοχέρης. Ελπίζουμε το τελικό αποτελέσματα να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο που θα βοηθά τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας να προσεγγίζουν με πολιτισμική ευαισθησία ανθρώπους οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια και αναζητούν ψυχολογική ή ψυχιατρική βοήθεια.

Ανεξάρτητα από το κατά πόσο ο αναγνώστης συμφωνεί ή διαφωνεί με την προτεινόμενη προσέγγιση, είναι βέβαιο πως το ανά χείρας βοήθημα δίνει ερεθίσματα για προβληματισμό και μάλιστα σε ένα πεδίο (της διαπολιτισμικής ψυχιατρικής) που στη χώρα μας είναι ακόμη σχετικά άγνωστο.

Νίκος Γκιωνάκης, επιστ. υπεύθυνος Κέντρου Ημέρας “Βαβέλ”

Με ένα κλικ εδώ θα διαβάσεις όλον τον Οδηγό Επίγνωσης που διανέμεται δωρεάν…

Apr 082010
 

Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο… Ομάδα πολιτών, χωρίς κομματική ταυτότητα, έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση….

Μια ομάδα ανθρώπων και με την ευγενική προσφορά της κας Π. Καρατζοπούλου (εταιρεία διανομής κινηματογραφικών ταινιών) και του κ. Δημήτρη Σπύρου του κινηματογράφου ΦΙΛΙΠ, αποφασίσαμε, συντονιζόμενοι μέσω facebook να κάνουμε τρεις προβολές της ταινίας Kabuli kid στο σινε ΦΙΛΙΠ την Παρασκευή 9 Απριλίου, στις 18.30, 20.30 και 22.30. Στην είσοδο θα υπάρχει ένα κουτί και ο καθείς θα ρίχνει ό,τι θέλει ( δεν θα υπάρχει δηλαδή εισιτήριο) και το ποσόν που θα συγκεντρωθεί θα δοθεί στη μητέρα του 15χρονου αφγανού. Σου στέλνω το δελτίο τύπου με τις πληροφορίες και παρακαλούμε θερμά για τη διάδοσή του και μέσω των δικών σας Μέσων. Ευχαριστούμε

…και συνεχίζει η ανακοίνωση

ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ “KABULI KID” ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΦΙΛΙΠ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 ΩΡΕΣ: 18:30, 20:30, 22:30 ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ.

Την Κυριακή 28 Μαρτίου το βράδυ, μια μητέρα περνούσε με τα παιδιά της από το σημείο που εξερράγη άλλη μια βόμβα στην Αθήνα. Αυτή τη φορά ήταν στα Πατήσια. Ο γιος της, 15 χρόνων, σκοτώθηκε, διαμελίστηκε. Η κόρη, 10 ετών τραυματίστηκε, τυφλώθηκε. Η μάνα δεν φέρει τραύματα στο σώμα της. Αυτή τη φορά, τα θύματα ήταν Αφγανοί πρόσφυγες. Η συζήτηση στο facebook, ο θυμός κι η ντροπή μας για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, κατέληξε στην απόφασή μας να ζητήσουμε μια έμπρακτη συγγνώμη, σαν Έλληνες πολίτες, από τους ανθρώπους που η ελπίδα τους για μια καλύτερη ζωή, έγινε θάνατος, αναπηρία και απώλεια. Την Παρασκευή 9 Απριλίου 2010, στον κινηματογράφο ΦΙΛΙΠ (οδός Θάσου 11 , τηλ: 210-8612476) θα προβάλλουμε την ταινία KABULI KID σε τρεις παραστάσεις 6:30μμ, 8:30μμ και 10:30μμ. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη. Θα είμαστε εκεί όλοι όσοι συμπονούμε εκείνους που γίνονται, ξαφνικά, αποτροπιαστικές πρωτοσέλιδες ειδήσεις. Όσοι καταδικάζουμε την τυφλή βία και τους πολέμους που εξαθλιώνουν και ξεσπιτώνουν τους λαούς. Όποιος επιθυμεί, θα μπορεί να συνεισφέρει οικονομικά στο ποσό που συγκεντρώνουμε σαν μια υλική συμπαράσταση στην οικογένεια της κυρίας Ζάχρα Νατζαφί. Η ταινία και ο κινηματογράφος προσφέρονται, αντίστοιχα, από τις εταιρείες ΠΕΓΚΥ ΚΑΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ- P.C.V. A.E. και ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ, ανοίγοντας μια συμβολική αγκαλιά στους πάσχοντες συνανθρώπους μας. Αυτήν την αληθινή αγκαλιά ανοίγουμε, όλοι μαζί, απλά και ανθρώπινα.

Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη
Δημήτρης Σπύρου
Ρίτσα Μασούρα
Αρετή Καλεσάκη

Στράτος Σαφιολέας
Γιώργος Καραχάλιος
Νίκος Θεοδωσίου
Χρήστος Κωνσταντόπουλος

Λίγα λόγια για την ταινία KABULI KID (ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΜΠΟΥΛ), Μια ταινία P.C.V. A.E.


Πώς τα βγάζεις πέρα όταν βρίσκεσαι μόνος σ’ ένα ταξί στους δρόμους της Καμπούλ, και είσαι μόλις 6 μηνών άνθρωπος?

Σκηνοθεσία: Barmak Akram
Σενάριο: Barmak Akram & Jean Claude Carriere
Ηθοποιοί: Hadji Gul, Valery Shatz, Helena Alam
Μουσική: Barmak Akram
Διάρκεια: 97’

Υπόθεση

Καμπούλ σήμερα. Η πόλη πασχίζει να συνέλθει μετά από 25 χρόνια πολέμου. Στο ταξί του Κάλεντ μπαίνει μια γυναίκα με το μωρό της. Το πρόσωπό της είναι κρυμμένο πίσω από τη μπούργκα. Παζαρεύουν την τιμή, τα βρίσκουν, φτάνουν στον προορισμό της, πληρώνει, φεύγει. Ο επόμενος πελάτης, βρίσκει στο πίσω κάθισμα το μωρό, παρατημένο. Παρατάει ο Κάλεντ το ταξί και τρέχει να την προλάβει, με το μωρό στα χέρια. Εκείνη έχει χαθεί ανάμεσα στο πλήθος και στις μπουργκοφόρες συμπατριώτισσές της. Μένει σύξυλος μ’ ένα αρσενικό μωράκι έξι μηνών. Ρωτά φίλους και γνωστούς τι πρέπει να κάνει. Πηγαίνει πίσω στο σημείο απ’ όπου την παρέλαβε. Μάταια. Πηγαίνει στην Αστυνομία, σε Ιδρύματα, στα τηλεοπτικά κανάλια. Μάταια. Η μάνα είναι εξαφανισμένη, κι αυτός, ένας μεροκαματιάρης ταξιτζής με γυναίκα και τρεις κόρες, νιώθει υπεύθυνος για αυτό το εξάμηνο αγοράκι.

Μια χαοτική, αστεία, περιπλάνηση σε μια πόλη που προσπαθεί να επιβιώσει, να συνεχίσει να ζει. Αιχμηρή, πλούσια σε δράση και συναισθήματα, η ανατρεπτική κωμωδία του Μπάρμακ Ακράμ, είναι ένα μοναδικό στο είδος του πορτραίτο της συναισθηματικής αφύπνισης ενός άντρα σε μια πόλη η οποία επιστρέφει στους τρελούς ρυθμούς της ζωής μετά από 25 χρόνια βίαιων συγκρούσεων.

Mar 182010
 
Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ
οργανώνει
την Κυριακή 21 Μαρτίου και ώρα 7 μμ.
στα γραφεία της Βουλγαροκτόνου 23 και Μαυρομιχάλη (2ος όροφος)
ανοιχτή διάλεξη με θέμα:
Τα προβλήματα της γυναίκας στην Αφρική, από τη σκοπιά
των αφρικανίδων μεταναστριών στην Ελλάδα

ομιλήτριες:
HAWA SANKOH (Σιέρρα Λεόνε)
BETTY BOTCHWAY (Γκάνα)
CLICK NGWERE (Ζιμπάμπουε)
Jan 282010
 

photo by Robin Holland


Έφυγε κι ο Howard Zinn… Πλήρης ημερών και με μεγάλο έργο, πολύτιμο, και μοναδικό. Καλό ταξίδι Howard Zinn, σε ευχαριστούμε για αυτά που μας έμαθες…

Πηγή: The New York Times

Howard Zinn, Historian, Dies at 87

Howard Zinn, an author, teacher and political activist whose book “A People’s History of the United States” became a million-selling leftist alternative to mainstream texts, died Wednesday in Santa Monica, Calif. He was 87 and lived in Auburndale, Mass.

The cause was a heart attack, his daughter Myla Kabat-Zinn said.

Published in 1980 with little promotion and a first printing of 5,000, “A People’s History” was, fittingly, a people’s best-seller, attracting a wide audience through word of mouth and reaching 1 million sales in 2003. Although Professor Zinn was writing for a general readership, his book was taught in high schools and colleges throughout the country, and numerous companion editions were published, including “Voices of a People’s History,” a volume for young people and a graphic novel.

“A People’s History” told an openly left-wing story. Professor Zinn accused Christopher Columbus and other explorers of committing genocide, picked apart presidents from Andrew Jackson to Franklin D. Roosevelt and celebrated workers, feminists and war resisters.

Even liberal historians were uneasy with Professor Zinn, who taught for many years at Boston University. Arthur M. Schlesinger Jr. once said: “I know he regards me as a dangerous reactionary. And I don’t take him very seriously. He’s a polemicist, not a historian.”

In a 1998 interview with The Associated Press, Professor Zinn acknowledged that he was not trying to write an objective history, or a complete one. He called his book a response to traditional works, the first chapter, not the last, of a new kind of history.

“There’s no such thing as a whole story; every story is incomplete,” Professor Zinn said. “My idea was the orthodox viewpoint has already been done a thousand times.”

“A People’s History” had some famous admirers, including the actors Matt Damon and Ben Affleck. The two grew up near Professor Zinn, were family friends and gave the book a plug in their Academy Award-winning screenplay for “Good Will Hunting.”

Oliver Stone was a fan, as was Bruce Springsteen, whose bleak “Nebraska” album was inspired in part by “A People’s History.” The book was the basis of a 2007 documentary, “Profit Motive and the Whispering Wind,” and even showed up on “The Sopranos,” in the hand of Tony’s son, A.J.

Professor Zinn himself was an impressive-looking man, tall and rugged with wavy hair. An experienced public speaker, he was modest and engaging in person, more interested in persuasion than in confrontation.

Born in New York in 1922, Professor Zinn was the son of Jewish immigrants who as a child lived in a rundown area in Brooklyn and responded strongly to the novels of Charles Dickens. At age 17, urged on by some young Communists in his neighborhood, he attended a political rally in Times Square.

“Suddenly, I heard the sirens sound, and I looked around and saw the policemen on horses galloping into the crowd and beating people,” he told The A.P. “I couldn’t believe that.”

“And then I was hit. I turned around and I was knocked unconscious. I woke up sometime later in a doorway, with Times Square quiet again, eerie, dreamlike, as if nothing had transpired. I was ferociously indignant.”

War continued his education. Eager to help wipe out the Nazis, he joined the Army Air Corps in 1943 and even persuaded the local draft board to let him mail his own induction notice. He flew missions throughout Europe, receiving an Air Medal, but he found himself questioning what it all meant. Back home, he gathered his medals and papers, put them in a folder and wrote on top: “Never again.”

He attended New York University and Columbia University, where he received a doctorate in history. In 1956, he was offered the chairmanship of the history and social sciences department at Spelman College, an all-black women’s school in segregated Atlanta.During the civil rights movement, Professor Zinn encouraged his students to request books from the segregated public libraries and helped coordinate sit-ins at downtown cafeterias. He also published several articles, including a rare attack on the Kennedy administration, accusing it of being too slow to protect blacks.He was loved by students — among them a young Alice Walker, wh

o later wrote “The Color Purple” — but not by administrators. In 1963, Spelman fired him for “insubordination.” (Professor Zinn was a critic of the school’s non-participation in the civil rights movement.) His years at Boston University were marked by opposition to the Vietnam War and by feuds with the school’s president, John Silber.

Professor Zinn retired in 1988, spending his last day of class on the picket line with students in support of an on-campus nurses’ strike. Over the years, he continued to lecture at schools and to appear at rallies and on picket lines.

Besides “A People’s History,” he wrote several books, including “The Southern Mystique,” “LaGuardia in Congress” and the memoir “You Can’t Be Neutral on a Moving Train,” the title of a 2004 documentary about Professor Zinn that Mr. Damon narrated. He also wrote three plays.

His wife and longtime collaborator, Roslyn, died in 2008. They had two children, Myla and Jeff.

One of Professor Zinn’s last public writings was a brief essay, published last week in The Nation, about the first year of the Obama administration.

“I’ve been searching hard for a highlight,” he wrote, adding that he wasn’t disappointed because he never expected a lot from President Obama.

“I think people are dazzled by Obama’s rhetoric, and that people ought to begin to understand that Obama is going to be a mediocre president — which means, in our time, a dangerous president — unless there is some national movement to push him in a better direction.”