Jun 042022
 

Μετά από πρόσκληση του Κέντρου Συστημικής Θεραπείας και Συμβουλευτικής, η Αλεξάνδρα Βασιλείου συντόνισε επιμορφωτική συνάντηση ευαισθητοποίησης για θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου στην συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία. Στην διαδικτυακή συνάντηση συμμετείχαν συνεργάτιδες του κέντρου και εκπαιδευόμενα άτομα. Προβληματιστήκαμε, αναρωτηθήκαμε, αποδομήσαμε, χτίσαμε εκ νέου…

Στο κλείσιμο της συνάντησης, όπως συχνά ρωτάμε … “κάτι που κρατάω, που παίρνω μαζί μου φεύγοντας από τη συνάντηση;” η ομάδα απάντησε: Αυθεντικότητα… Αναζήτηση και εξέλιξη… Νέοι δρόμοι… Σεβασμός στον άνθρωπο… Δικαίωμα να είμαι ότι επιθυμώ!… Αποδοχή… Προβληματισμός… Δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού… “Όλα μας”… Ξεκαθάρισμα… Ύπαρξη και γοητεία… Άνοιγμα… Δύναμη… Πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων γιατί είμαστε συστημικοί… Σεξουαλικός προσανατολισμός vs σεξουαλική συμπεριφορά… Βοήθεια… Να ακούω την εσωτερική φωνή!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ΚΕ.ΣΥ.ΘΕ.Σ. και στην Βάσω Παπαδιώτη για την πρόσκληση κι ευχές για καλή αντάμωση από κοντά!

 

 

 

 

May 282022
 

Άννα Αποστολέλλη                                                Μαρία Ψαρράκη

Με βαθιά συγκίνηση και μεγάλη χαρά ανακοινώνουμε την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης τους στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Processwork Hub για το Δίπλωμα στο Process Work των Μαρία Ψαρράκη και Άννα Αποστολέλλη.

Η Ελληνική και διεθνής κοινότητα του Process Work σας καλωσορίζει και σας γιορτάζει!

Σας ευχαριστούμε για όλα όσα προσφέρατε στην ομάδα του εκπαιδευτικού προγράμματος και προσμονούμε σε όλα όσα έχετε να προσφέρετε με τον συνδυασμό των νέων σας εργαλείων και των μοναδικών δώρων που φέρει η κάθε μια σας.

Είναι τιμή για εμάς να σας έχουμε συναδέλφισσες και συνοδοιπόρισσες!

May 262022
 

Πηγή: ERT News

Humanitas, ProcessDrama και Processwork: Από σκηνής για τα ανθρώπινα δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ εφήβων

Το Εργαστήρι Θεατρικής Αγωγής της Δραματικής Σχολής Ωδείου Αθηνών* σε συνεργασία με το Processwork Hub υλοποιούν το Έργο Humanitas. Process Drama και Processwork. Από σκηνής για τα ανθρώπινα δικαιώματα  ατόμων εφηβικής ηλικίας, στα πλαίσια του Active citizens fund.

Το Έργο ακολουθεί έναν διετή σχεδιασμό, προτείνοντας έναν νέο καλλιτεχνικό-εκπαιδευτικό κώδικα, που στοχεύει στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση γύρω από την εμπειρία ΛΟΑΤΚΙ ατόμων εφηβικής ηλικίας μέσα στη σχολική κοινότητα, την οικογένεια, το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Πώς γεννήθηκε το πρόγραμμα

«Από την πρώτη συνάντηση το 2014 που με κάλεσαν να στήσω το εργαστήρι στη δραματική σχολή βάλαμε στο τραπέζι πως το θέατρο είναι ένα μέσο κοινωνικής αλλαγής και ανάπτυξης επίγνωσης, τι δυναμική μπορεί να έχει σε όλες τις ηλικίες και πώς μπορούμε να κάνουμε τέτοια προγράμματα», αφηγείται η Μαρία Όλγα Αθηναίου, υπεύθυνη του Εργαστηρίου Θεατρικής Αγωγής ΔΣΩΑ, πρακτικός του θεάτρου και Processworker.

«Ο σπόρος υπήρχε. Μας πήρε κάποια χρόνια να φτάσουμε εδώ… Είναι ένα έργο που έχει γεννηθεί μέσα από τα σωθικά του εργαστηρίου και όχι τόσο από μια διανοητική σκέψη. Βγήκε μέσα από τη ζύμωση μας με τα παιδιά, αφουγκραζόμενοι τη φωνή τους, τις ανάγκες τους, τους προβληματισμούς και τις ελπίδες τους και ταυτόχρονα αναγνωρίζοντας ως ενήλικο πλαίσιο γύρω από τα παιδιά τα δικά μας ελλείμματα, τη δουλειά που χρειάζεται να κάνουμε εμείς για να σχετιστούμε όσο πιο αυθεντικά μπορούμε με τα παιδιά του σήμερα».

Οι βασικές δράσεις του Έργου

  • Επιστημονικά έγκυρες επιμορφώσεις από τον εταίρο σε όλες τις ομάδες που εμπλέκονται με το έργο, για θέματα που αφορούν ΛΟΑΤΚΙ ταυτότητες
  • Εκπαίδευση επιλεγμένης ομάδας αποφοίτων της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών στην θεατρική αγωγή, όπως αυτή εφαρμόζεται στο Εργαστήρι Θεατρικής Αγωγής της σχολής
  • Συγγραφή πρωτότυπου θεατρικού έργου
  • Θεατρικές παραστάσεις για τρία δημόσια σχολεία της Αττικής και παραστάσεις ανοιχτές στο κοινό
  • DIY Ντοκιμαντέρ που ακολουθεί την πορεία του Έργου από την αρχή ως το τέλος

«Οι επιμορφώσεις, η εκπαίδευση, η ειδική προετοιμασία των ηθοποιών, η έρευνα, η συγγραφή, η προετοιμασία του κοινού… Όλα καταλήγουν σε μια θεατρική παράσταση, που θα έχει ραμμένες επάνω της κάποιες συμμετοχικές δράσεις, χρησιμοποιώντας αρχές του ProcessDrama** και του Processwork***», μας εξηγεί η Μαρία ‘Ολγα Αθηναίου.

«Η παράσταση θα ξεκινά και θα τελειώνει σε έναν κύκλο, και ανάμεσα σε αυτά τα δυο σημεία θα γεννηθεί η μαγεία την οποία μπορεί να φέρει το θέατρο από το πουθενά στο εδώ και τώρα! Θα ακολουθεί διεργασία ομάδας, συντονισμένη συζήτηση με το κοινό, με σκοπό να δώσουμε χώρο και φωνή στα έφηβα άτομα να επεξεργαστούν την πολύ πυκνή εμπειρία που θα έχει προηγηθεί. Να αποστάξουν νοήματα προσωπικά και συλλογικά. Να ενώσουμε κάπως την εμπειρία της παράστασης με το εκεί έξω».

Γιατί ένα πρότζεκτ για ΛΟΑΤΚΙ εφήβους;

Στον τίτλο του προγράμματος υπάρχει η φράση «προάσπιση δικαιωμάτων ΛΟΑΤΚΙ ατόμων εφηβικής ηλικίας». Προάσπιση επειδή προηγείται μια καταπάτηση.

Το 2018 έγινε η πρώτη πανελλήνια έρευνα για το σχολικό κλίμα από την Color Youth που απεικονίζει με πολύ καίριο τρόπο αυτό που συμβαίνει: ένα τεράστιο έλλειμμα στο οποίο είναι εγκλωβισμένοι και οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά και όλοι μας. Δεν υπάρχει η δομή που θα υποστηρίξει τη σχολική κοινότητα.

«Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα ψυχολογικό στρες, την πιθανή εγκατάλειψη του σχολείου, του σπιτιού, ακόμα και τον αυτοτραυματισμό. Αυτά συμβαίνουν βέβαια και στον δρόμο, στην πλατεία, στο πάρτυ, όχι μόνο εντός της σχολικής κοινότητας», διευκρινίζει η Μαρία Όλγα Αθηναίου.

«Εμείς καταθέτουμε μία πρόταση μέσα από το συγκεκριμένο έργο… Δεν είναι ο σκοπός μας να κάνουμε μια θεατρική παράσταση, αλλά μια καλλιτεχνική παρέμβαση, στη σχολική κοινότητα και στην κοινωνία», εξηγεί.

Και μιά εκ των επιστημονικών συμβούλων του έργου, η Αλεξάνδρα Βασιλείου, διδάκτωρ κοινωνικής ψυχολογίας και Processworker, προσθέτει: «Ενώ το πρόγραμμα αναφέρεται στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα εφηβικής ηλικίας, ουσιαστικά αφορά στην προάσπιση των δικαιωμάτων όλων των ατόμων εφηβικής ηλικίας. Γιατί η καταπίεση και η περιθωριοποίηση είναι εξίσου βλαπτική για την ψυχική υγεία και την ανάπτυξη όλων των παιδιών».

Και γιατί θέατρο;

«Βλέπουμε το θέατρο σαν έναν χώρο ανάμεσα στην πραγματικότητα όπως είναι και όπως θα θέλαμε να είναι. Έναν χώρο ανάμεσα στο γνωστό και στο άγνωστο, όπου μπορούμε να συναντήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους αλλιώς και να ανακαλύψει ο καθένας για τον εαυτό του κάτι ακόμα που δεν το είχε ακόμα στην επίγνωση του», μας εξηγεί η εμπνεύστρια του έργου.

«Το κοινό κάθε φορά μαζί με τους συντονιστές και τους ηθοποιούς φτιάχνει μια κοινότητα. Είμαστε πολίτες ενός μη τόπου για τρεις ώρες. Και σε αυτόν τον μη τόπο προκύπτουν χειρονομίες που ξεκινούν εκεί, αλλά δεν τελειώνουν. Μπορεί να συνεχίσουν να υπάρχουν στο διηνεκές. Η τάση για αλλαγή ξεκινάει εκεί και κάνει το ταξίδι της μαζί με κάθε άνθρωπο που θα την πάρει μαζί της».

Και η Δέσποινα, μέλος της ομάδας εκπαιδευομένων ηθοποιών αποφοίτων της Δραματικής Σχολής Ωδείου Αθηνών που συμμετέχει στο έργο, συμπληρώνει: «”Γιατί θέατρο;” μας ρώτησε στην πρώτη μας συνάντηση η Μαρία Όλγα. Μας τάραξε τα νερά. Αυτή η ερώτηση έτσι όπως μεγαλώνει και δημιουργεί αυτές τις δονήσεις των νερών, μπορεί πια να απαντηθεί… Από την αρχαία Ελλάδα το θέατρο ήταν ο χώρος της αποδοχής της ετερότητας, της ορατότητας, της συμπερίληψης, της αποδοχής. Στο πλαίσιο του κύκλου, της Αγοράς της πόλης των Αθηνών. Μπορεί λοιπόν κανείς να καταλάβει τη σημασία που έχει ο τωρινός δικός μας κύκλος αλλά και ο κύκλος του θεάτρου».

Λίγα λόγια για – και από – τους συντελεστές 

Στο πλευρό της Μαρίας Όλγας Αθηναίου, που έχει την συνολική εποπτεία του Έργου, ενώνοντας προσεγγίσεις της θεατρικής πρακτικής με το εκπαιδευτικό θέατρο και την Process Oriented Psychology, στέκονται μία σειρά από εκλεκτούς συνεργάτες.

Η Λένα Ασλανίδου, κοινωνική λειτουργός και Processworker, η Αλεξάνδρα Βασιλείου, διδάκτωρ κοινωνικής ψυχολογίας και Processworker, η Λίλη Βασιλείου, κοινωνική λειτουργός, διδάκτωρ ψυχολογίας και Processworker αποτελούν το Processwork Hub, έναν από τους πολλούς κόμβους του διεθνούς και ελληνικού δικτύου του Processwork. Το Processwork Hub είναι εταίρος του Ωδείου Αθηνών για το Έργο, υποστηρίζει την επιστημονική εγκυρότητα γύρω από θέματα ΛΟΑΤΚΙ ταυτοτήτων και εφαρμόζει τεχνικές Processwork σε διαφορετικά στάδια του Έργου.

«Αυτό που μας συνδέει ηθικά και αξιακά και επιστημονικά είναι η βαθιά πεποίθηση ότι η προσωπική αλλαγή και η κοινωνική πάνε χέρι χέρι. Πρώτα πρέπει να κοιτάξεις μέσα σου για να μπορείς να κάνεις κάτι και προς τα έξω», σχολιάζει μιλώντας για την ομάδα πίσω από το πρότζεκτ η Αλεξάνδρα Βασιλείου. «Προσωπικά φέρνω στο έργο την εμπειρία μου ως επόπτρια της γραμμής 11528 από το 2012 που δημιουργήθηκε. Επίσης, 15 χρόνια εκπαίδευσης επαγγελματιών ψυχικής υγείας σε ΛΟΑΤΚΙ θέματα και πάνω από 20 χρόνια επιμορφώσεις εκπαιδευτικών. Κάλυψα λοιπόν την ψυχοθεραπεία, τους εκπαιδευτικούς και τους επαγγελματίες, αλλά με τους εφήβους άμεσα δεν είχα έως τώρα ασχοληθεί. Και τώρα μου δόθηκε η ευκαιρία!»

Για την αιτία της δικής της εμπλοκής με το έργο, η Λίλη Βασιλείου αναφέρει: «Η πιθανότητα να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι με έφερε εδώ. Μια διαφορετική ατμόσφαιρα που επιτρέπει ένα διαφορετικό σχετίζεσθαι. Ταίριαξε πολύ με μια ερώτηση που ένιωθα μέσα μου: τι είναι αυτό που θέλω να κάνω σε αυτή τη δεδομένη συγκυρία του κόσμου και του πλανήτη μας, τι έχω να προσφέρω; Πώς μπορώ να αξιοποιήσω αυτό που έχω γίνει, τον εαυτό που έχω βρει και όλα όσα έχω μάθει; Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή η δημιουργία χώρου για να μπορέσουμε να συνδιαλλαγούμε, να ακούσουμε πιο βαθιά τις διάφορες εμπειρίες, αυτό που δημιουργεί τη βία, είναι πολύ δύσκολο αλλά και πολύ απαραίτητο».

«Αυτό που με κινητοποιεί εμένα περισσότερο είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο με μεγάλη και συνεχή βία και πολύ πόνο που δημιουργείται από αυτήν», συμπληρώνει η Λένα Ασλανίδου. «Συγχρόνως όμως υπάρχουν και πολλές δράσεις που προσπαθούν να τον θεραπεύσουν. Μια από αυτές είναι και αυτή εδώ. Έχω πίστη ότι αυτές οι μικρές κοινότητες δρουν αντισταθμιστικά σε αυτό που βιώνουμε. Το θέατρο έχει μεγάλη δύναμη και ενδεχομένως να φέρει μια ορατή αλλαγή στην καθημερινότητα των σχέσεων που έχουν οι έφηβοι μεταξύ τους και να απαλύνει λίγο τις δυσκολίες, τον πόνο και την περιθωριοποίηση που δημιουργείται».

Η Άννα Αποστολέλλη, Processworker, είναι παρούσα στην καθημερινότητα της δημιουργικής διαδικασίας και έχει την συνολική εποπτεία του ερευνητικού υλικού ως σύμβουλος Queer θεωρίας και τέχνης.

«Μου αρέσει πολύ να κάθομαι στη φωτιά, εκεί που καίνε τα πράγματα, και εκεί για εμένα είναι η ελπίδα ότι κάτι μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αυτό το έργο είναι ένα κάλεσμα να καθίσουμε μαζί στη φωτιά!», μας εξηγεί. «Δουλεύω πολλά χρόνια στο να προσπαθώ να αποκλίνω τον πόνο που προκαλεί η ομοφοβία και η τρανσφοβία στην κοινωνία μας, αλλά και να αναδεικνύω τις συγκινητικές δυνατότητες που εμφανίζει η ζωή έξω από τη νόρμα που φέρνει η ΛΟΑΤΚΙ εμπειρία μέσα στον κόσμο. Και με συγκινεί επίσης πολύ ότι η Μαρία Όλγα καλεί ανθρώπους από διαφορετικά πεδία να καθίσουν μαζί και να συνεργαστούν, και κάπως έτσι να ανθίζουμε μαζί, κάτι που μου δίνει ελπίδα».

Η Μαρία Γιαγιάννου, συγγραφέας με εργογραφία που περιλαμβάνει θέατρο, πεζογραφία, δοκίμιο και παιδικό βιβλίο, γράφει το θεατρικό έργο προσανατολισμένο στο σήμερα, σμιλεμένο μέσα από πολύμηνη έρευνα και ομαδική διεργασία της ομάδας Έργου.

«Έχω την χαρά και την ευθύνη να είμαι η συγγραφέας αυτού του υποσχόμενου θεατρο- παιδαγωγικού προγράμματος», δηλώνει. «Το έργο θα είναι μόνο μια από τις κορυφώσεις αυτού του πολυεπίπεδου πρότζεκτ για την προάσπιση των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στην εφηβεία. Όταν δέχτηκα την πρόταση της Μαρίας Όλγας Αθηναίου, σκέφτηκα ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί παρά να έχει κάτι εξαιρετικό στο μυαλό του και είπα πως ήμουν έτοιμη για ένα σάλτο μορτάλε! Η κεφάτη υπερηφάνεια μου δεν είναι αμιγής. Είναι ανάμεικτη με την επίγνωση ότι έχω να αντιμετωπίσω τρεις τουλάχιστον απαιτητικές περιοχές της σύγχρονης δραματουργίας και ελληνικής κοινωνίας: Εφηβικό θέατρο, εκπαιδευτικό θέατρο, το ζήτημα της εμπειρίας των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων από σκηνής. Νιώθω τυχερή που μέσα σε αυτό το δίκτυο αλλά και προσωπικά θα συνεισφέρω στη δημιουργία τέχνης υπέρ της ποικιλομορφίας, της καλλιέργειας και της ομορφιάς των νέων ανθρώπων».

Η Κατερίνα Τσεσμετζή, είναι επιμελήτρια σπουδών της Δραματικής Σχολής και project manager του Έργου.

«Εγώ βρίσκομαι εδώ καπως φυσικά, όπως όλα έχουν γίνει σε αυτό το έργο, έτσι γεννήθηκε η συνεργασία…», μας εξηγεί. «Εδώ μαζί μας είναι μεγάλο μέρος της επαγγελματικής οικογένειας μας, έχουμε αποφοίτους και σπουδαστές της σχολής κοντά μας. Μας βλέπω μαζί, πού μπορούμε να φτάσουμε τα πράγματα και είναι πολύ συγκινητικό. Είμαι μέσα σε αυτό που συμβαίνει, αλλά στέκομαι κι απέξω καμία φορά και το κοιτώ και χαίρομαι πολύ για αυτό!»

Με τα λόγια των παιδιών του Εργαστηρίου

Για την μέχρι τώρα εμπειρία τους στη διαδικασία, μιλούν θερμά και οι απόφοιτοι της Δραματικής Σχολής του Ωδείου που συμμετέχουν στο έργο.

Όπως ο Έκτορας, που επικαλείται ένα αφρικάνικο παραμύθι για να μιλήσει για μια αξία που διαπνέει το έργο Humanitas:

«Μια φορά κι έναν καιρό είχε πάρει φωτιά ένα δάσος και έτρεχαν όλα τα ζώα να σωθούν. Εκτός από ένα κολιμπρί το οποίο πετούσε προς τη φωτιά έχοντας στο ραμφάκι του μια σταγόνα νερό. “Τι νομίζεις ότι κάνεις; Είσαι τρελό; Δεν θα σταματήσεις την φωτιά!”, του φώναζαν τα άλλα ζώα. “Το ξέρω”, απάντησε το κολιμπρί, “κάνω όμως αυτό που μου αναλογεί”. Κι εγώ αναρωτιέμαι συχνά τι μου αναλογεί, ποιο είναι το μερίδιο της ευθυνης μου. Εδώ το βρίσκω. Παίρνουμε κάποια εργαλεία για να μπορέσουμε να ενώσουμε το θέλω μας με την πράξη μας!»

«Μεγάλη χαρά και ευεργεσία να συμμετέχω! Η πολύμηνη εμπειρία μου σε αυτό το εργαστήρι έχει την αξία του πώς αλλάζω εγώ ήδη μέσα από αυτό, ανεξάρτητα από το σκοπό της επιτέλεσης της παράστασης», διατρανώνει από την πλευρά της η Δέσποινα.

«Η αλλαγή είναι ήδη μεγάλη και ορατή στο πλαίσιο του πώς σχετίζομαι στην καθημερινότητα μου. Η επίδραση είναι τέτοια ώστε για παράδειγμα στο ταξί ένας άνθρωπος που μπορεί να προσβάλει έναν άλλον συνάνθρωπο μας, έχω πια το θάρρος να ρωτήσω “κύριε, τι ακριβώς είναι αυτό που φοβάστε;” Η φωτιά που έχει αυτό το ρίσκο μας καλεί να δώσουμε χώρο σε εμάς, να αφουγκραστούμε και ο καθένας να αναλάβει αυτό το μερίδιο ευθύνης, που μπορεί έστω να φέρει ένα μπουκαλάκι νερού στη φωτιά. Είναι μεγάλη η ευεργεσία μέσα από το θέατρο εντελώς πρακτικά να βλέπουμε αυτήν την αλλαγή σε εμάς και στην κοινωνία».

[φωτογραφίες: «Το τοτέμ του ενεργού πολίτη», όπως προέκυψε από τη διάδραση των συμμετεχόντων στην παρουσίαση του πρότζεκτ: Ουτοπία, αγάπη, δέχομαι τον Άλλον όπως είναι, ακούω, συμμετοχή, θυσία ή ευτυχία, εμείς / εκείνοι, παίρνω θέση, δρω, αγκαλιά, βήμα, ο κύκλος, ενσυναίσθηση, πρόοδος, ενώνομαι, δικαιοσύνη, δύναμη, προσπαθώ να καταλάβω, παρούσα, να κοιτάω χωρίς προκατάληψη…]

Η τελική παράσταση θα πραγματοποιηθεί μέσα στο 2023 αρχικά σε τρία συνεργαζόμενα σχολεία και ύστερα σε ανοιχτό κοινό.


*Το Εργαστήρι Θεατρικής Αγωγής της Δραματικής Σχολής Ωδείου Αθηνών, προσφέρει από το 2015 θεατρική εκπαίδευση σε σταθερές ομάδες παιδιών, ατόμων εφηβικής ηλικίας και νέων έως 22 ετών.

**Εκπαιδευτικό Θέατρο/ Process Drama: Θεατρική παράσταση η οποία έχει ενσωματωμένες συμμετοχικές δράσεις για τ@ν θεατή. Ο/η ηθοποιός είναι και συντονιστής/συντονίστρια, ο/η θεατής είναι και συμμετέχων/συμμετέχουσα. Εργάζονται μαζί, εντός και εκτός ρόλου ώστε να εξερευνήσουν ένα θέμα δια μέσου της τέχνης.

***Process Οriented Psychology (Processwork): Διεπιστημονική και πολυεπίπεδη προσέγγιση της ανθρώπινης εμπειρίας, με σκοπό την κατάλυση συγκρούσεων και την επίτευξη προσωπικών και κοινωνικών αλλαγών μέσω της ανάπτυξης της επίγνωσης. Οι ρίζες της προσέγγισης εντοπίζονται στην αναλυτική ψυχολογία του C. Jung, στην κβαντική φυσική και στον Ταοϊσμό. Αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970′ από τον κβαντικό φυσικό και γιουγκιανό αναλυτή Arrnold Mindell και τους συνεργάτες του.

May 202022
 

Πλησιάζει η ώρα για άλλη μια Διαδικτυακή Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας.Καθώς η δια ζώσης συνάντηση μεγάλης ομάδας δεν είναι εφικτή, θα συναντηθούμε – για άλλη μια φορά – διαδικτυακά.

Την Παρασκευή 27/5/22 @ 7.00 – 9.30 μ.μ., μέσω πλατφόρμας zoom.

Αν επιθυμείτε να συμμετάσχετε, συμπληρώστε τη φόρμα εδώ: Δήλωση Συμμετοχής στην Διαδικτυακή Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας (αριθμός θέσεων είναι περιορισμένος). Την Παρασκευή 27/5/22 θα σας αποσταλεί e-mail με τον απαραίτητο σύνδεσμο zoom.

“Βαθιά Δημοκρατία είναι η αίσθηση ότι ο κόσμος είναι εδώ για να μας βοηθήσει να γίνουμε ολόκληροι και ότι εμείς είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τον κόσμο να γίνει ολόκληρος” — Arnold Mindell

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση “Βαθιάς Δημοκρατίας” και είναι ανοιχτές σε όσους και όσες επιθυμούν να εξερευνήσουν θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, ως κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Οι συναντήσεις αυτές είναι χωρίς οικονομικό κόστος.

Apr 112022
 

Συνέντευξη του Χρήστου Στεφάνου σχετικά με τη βίαιη διακοπή της φοίτησης για τους/τις μαθητές/τριες πρόσφυγες της δομής Ελαιώνα (Στο Κόκινο 105.5)

Επιστολή 20 Συντονιστών Εκπαίδευσης – Ανησυχία για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων

Πηγή: The Press Project

Σε ανοιχτή επιστολή τους, οι Συντονιστές Εκπαίδευσης Προσφύγων (δομές Αστικού Ιστού Λιβαδειάς, Ελαιώνα, Ριτσώνας, Φιλιππιάδας, Δράμας, Κατσικά Ιωαννίνων, Πολυκάστρου, Σχιστού, Διαβατών, Δολιανών, Αστικού Ιστού Ανατολικής Αττικής, Διαβατών, Αστιτκού Ιστού Δυτικής Θεσσαλονίκης, Αστικού Ιστού Κρήτης/Ηράκλειο, Αστικού Ιστού Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ΚΥΤ Λέσβου, Αστικού Ιστού Ιωαννίνων) επισημαίνουν τα σοβαρά προβλήματα που δημιουργεί το κλείσιμο των δομών και η μεταφορά προσφυγόπουλων από δομή σε δομή στη μέση της σχολικής χρονιάς, όπως και η τοποθέτηση μέτρων υψίστης ασφαλείας που προσιδιάζουν σε φυλακές για ποινικούς καταδίκους (τσιμεντένια τείχη, πύλες τουρνικέ, ρομποτικές κάμερες, drones κλπ).

Εκφράζουν επίσης έντονο προβληματισμό για το διαχωρισμό μεταξύ “πραγματικών προσφύγων” από την Ουκρανία και των υπόλοιπων, που δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα και θέτουν ερωτήματα για τη συνεργασίας του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου με τη UNICEF, που παρακάμπτει το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας και στερεί το δρόμο των προσφυγόπουλων προς την επίσημη εκπαίδευση, επιτείνοντας την ιδρυματοποίησή τους και μάλιστα σε συνθήκες εγκλεισμού.

«Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι εφαρμόζεται μια σειρά μέτρων που όχι μόνο δε διευκολύνουν αλλά δημιουργούν μάλιστα προσκόμματα στη φοίτηση και άρα, στην ομαλή σχολική-κοινωνική ένταξη του μαθητικού προσφυγικού πληθυσμού, αποστερώντας αυτά τα παιδιά από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους», επισημαίνουν.

Υπογραμμίζουν ότι η η υποχρεωτική μετεγκατάσταση των οικογενειών από την μία περιοχή σε άλλη όταν κλείνουν οι δομές φιλοξενίας, όπως σημειώθηκε την περασμένη εβδομάδα με τη μετακίνηση οικογενειών από τον Ελαιώνα στη δομή του Σχιστού, έχει αποτέλεσμα την ιλιγγιώδη άυξηση της σχολικ΄ής διαρροής. «Ό,τι μένει από την παρουσία τους στο ελληνικό σχολείο είναι η εικόνα ενός διαρκώς μετακινούμενου πληθυσμού που παράγει άσκοπη, επιπρόσθετη γραφειοκρατία και «απλά» ανεβάζει τα ποσοστά της σχολικής διαρροής. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά-πρόσφυγες παραμένουν «μέτοικοι/-ες»: οι απρόσωποι/-ες ξένοι/-ες που δε θα δημιουργήσουν ποτέ δεσμούς ούτε με τη σχολική κοινότητα αλλά ούτε και με την τοπική κοινωνία στο σύνολό της», σημειώνουν.

Και θέτουν το ερώτημα αν το μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Μετανάστευσης και της UNICEF «σηματοδοτεί τελικά τη μετάβαση της εκπαίδευσης των αιτούντων άσυλο παιδιών αποκλειστικά σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και μάλιστα υπό καθεστώς εγκλεισμού. Μια τέτοια εκδοχή, πέρα από την έμμεση παραβίαση του δικαιώματός τους σε ισότιμη εκπαίδευση, με ψυχοκοινωνικούς όρους, θα ενέτεινε την ιδρυματοποίηση και την απομόνωσή τους, ξαναγυρνώντας τις τοπικές κοινότητες σε εποχές μισαλλοδοξίας και μονοπολιτισμικού φανατισμού».

Ολόκληρη η επιστολή:

Αναφορικά με τις ραγδαίες εξελίξεις στο προσφυγικό ζήτημα, σε σχέση με την εκπαίδευση των παιδιών-προσφύγων

Οι παρακάτω υπογράφουσες/οντες Συντονίστριες/ες Εκπαίδευσης Προσφύγων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων παρατηρώντας τις προσφυγικές ροές από την Ουκρανία να αυξάνονται εξαιτίας του πολέμου κι έχοντας υπόψη ότι μεγάλο μέρος των άνω των 18.000 Ουκρανών προσφύγων που έχουν εισέλθει στη χώρα μας μέχρι σήμερα είναι παιδιά, αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε την ανησυχία μας για τη συνθήκη παροχής ισότιμης, συμπεριληπτικής και ποιοτικής εκπαίδευσης σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά-πρόσφυγες εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας.

Σε μια περίοδο που το θέμα της Ουκρανίας ορθώς μονοπωλεί τα φώτα της δημοσιότητας, παρατηρούμε πως αρθρώνεται ένας νέος, επιλεκτικά ανθρωπιστικός δημόσιος λόγος που στην πραγματικότητα εντείνει τις υφιστάμενες διακρίσεις και παράγει νέους αποκλεισμούς. Στην Ελλάδα ύστερα από επτά σχεδόν χρόνια υποδοχής μεγάλου αριθμού αιτούντων άσυλο, μετά λύπης μας ακούσαμε τον Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου (Υ.Μ.Α.), κ. Νότη Μηταράκη, να διαχωρίζει δημοσίως τους /τις πρόσφυγες/σες σε «κανονικούς/-ές» και «μη-κανονικούς/-ές». Έτσι, ενόσω εδραιώνεται έμμεσα ο διαχωρισμός μεταξύ του «κανονικού» πρόσφυγα (που αξίζει την αμέριστη συμπαράστασή μας) και του «μη κανονικού», οι υπάρχουσες δομές διαμονής αιτούντων άσυλο αρχίζουν να θωρακίζονται με μέτρα προστασίας που συναντάμε μόνο σε φυλακές υψίστης ασφαλείας για ποινικούς καταδίκους, με τσιμεντένια τείχη, με πύλες Τουρνικέ, με ρομποτικές κάμερες, drones, κ.λπ. Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποιο θα είναι το μέλλον και γι’ αυτούς/-ες τους/τις άλλους/-ες τους/τις «μη- κανονικούς»…

Ως γνωστόν, πρόσφυγες, σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης (1951) είναι όλα τα άτομα που, εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου προσωποποιημένης δίωξης για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, συμμετοχής σε ορισμένη κοινωνική ομάδα ή λόγω των πολιτικών τους πεποιθήσεων, βρίσκονται εκτός της χώρας καταγωγής τους και δεν μπορούν ή λόγω του φόβου αυτού, δεν επιθυμούν να επιστρέψουν σε αυτήν. Μεταγενέστερα νομοθετήματα επέκτειναν το δικαίωμα σε διεθνή προστασία και στα άτομα που τρέπονται σε φυγή λόγω της επικράτησης γενικευμένης βίας, συγκρούσεων ή/και πολεμικών συρράξεων στα μέρη όπου διαβιούν (κοινώς αποκαλούμενα ως «πρόσφυγες πολέμου»).

Οι Ουκρανοί πρόσφυγες, πέρα από την υπαγωγή τους στην ανωτέρω κατηγορία, είναι δικαιούχοι «προσωρινής προστασίας». Το δικαίωμα αυτό προκύπτει από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2001/55/ΕΚ, η οποία δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε για τους πρόσφυγες της Συρίας ή άλλους πρόσφυγες πολέμου και η οποία προβλέπει τη δωδεκάμηνη παραμονή στις χώρες της Ε.Ε. χωρίς να είναι απαραίτητο το αίτημα ασύλου.

Ομοίως και στα θέματα της εκπαίδευσης, σύμφωνα με:

  • τη Σύμβαση για το Καθεστώς των Προσφύγων (1951), Άρθρο 22 (Κύρωση με το Ν.Δ. 3989/1959),
  • τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989), Άρθρο 28 (Κύρωση με το Ν.2101/1992),
  • το Π.Δ. 220/2007, Άρθρο 9,
  • το Π.Δ. 141/2013, Άρθρο 28,
  • τον Ν. 4251/2014, Άρθρο 21,
  • τον Ν. 4415/2016, Άρθρο 38,
  • τον Ν. 4636/2019, Άρθρο 27 & Άρθρο 28

τα παιδιά ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας και καθεστώτος παραμονής δικαιούνται να φοιτήσουν στο δημόσιο σχολείο. Κατ’ επέκταση, η ελληνική πολιτεία έχει την υποχρέωση να εξασφαλίσει ισότιμη και ποιοτική εκπαίδευση σε κάθε παιδί.

Ωστόσο, όσον αφορά στην εκπαίδευση των προσφύγων τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε ότι εφαρμόζεται μια σειρά μέτρων που όχι μόνο δε διευκολύνουν αλλά δημιουργούν μάλιστα προσκόμματα στη φοίτηση και άρα, στην ομαλή σχολική-κοινωνική ένταξη του μαθητικού προσφυγικού πληθυσμού, αποστερώντας αυτά τα παιδιά από τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι η υποχρεωτική μετεγκατάσταση των οικογενειών από την μία περιοχή σε άλλη όταν κλείνουν οι δομές φιλοξενίας για διάφορους λόγους. Συνέπεια αυτής της αλλαγής είναι η ιλιγγιώδης αύξηση της σχολικής διαρροής λόγω της αναστάτωσης που προκαλείται στην εύθραυστη ρουτίνα των παιδιών. Μέσα σε αυτούς τους πληθυσμούς των παιδιών, υπάρχουν κάποια με Μετατραυματικό Σύνδρομο, με μαθησιακές δυσκολίες αλλά και σοβαρές αναπηρίες που θα βρεθούν εκτός παράλληλης στήριξης, εκτός τάξεων υποδοχής, χωρίς υποστηρικτικό πλαίσιο και θα αναβιώσουν το αφόρητο άγχος και το ίδιο τραύμα της καταδίωξης ξανά και ξανά.

Αντίστοιχα, αυτού του είδους η πολιτική διαχείριση έχει δυσμενείς συνέπειες και στη σχολική κοινότητα υποδοχής των παιδιών-προσφύγων, αφού κάθε προσπάθεια που καταβάλλεται για την ένταξή τους στο υπάρχον, γραφειοκρατικά επιβαρυμένο και οικονομικά αποδυναμωμένο σχολικό πλαίσιο καταλήγει σε ματαίωση μέσω της αποχώρησής τους μετά από σύντομο χρονικό διάστημα. Ό,τι μένει από την παρουσία τους στο ελληνικό σχολείο είναι η εικόνα ενός διαρκώς μετακινούμενου πληθυσμού που παράγει άσκοπη, επιπρόσθετη γραφειοκρατία και «απλά» ανεβάζει τα ποσοστά της σχολικής διαρροής. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά-πρόσφυγες παραμένουν «μέτοικοι/-ες»: οι απρόσωποι/-ες ξένοι/-ες που δε θα δημιουργήσουν ποτέ δεσμούς ούτε με τη σχολική κοινότητα αλλά ούτε και με την τοπική κοινωνία στο σύνολό της.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, μας προβληματίζουν έντονα οι συνέπειες που θα έχει η απόφαση του Υπουργού, κ. Μηταράκη, να μειώσει περαιτέρω τον αριθμό των ωφελουμένων από το πρόγραμμα ESTIA ΙΙ, το οποίο αποτελεί τη μοναδική επιλογή στέγασης πλαισιωμένης με συνοδευτικές υπηρεσίες που παραμένει ανοιχτή σε περιπτώσεις ευάλωτων οικογενειών αλλά και μεμονωμένων αιτούντων/αιτουσών διεθνούς προστασίας. Το πρόγραμμα αυτό που αρχικά υλοποιούνταν από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, πέρασε τον Ιανουάριο του 2021 στο Υ.Μ.Α. με αποτέλεσμα, κατόπιν πολλαπλών αναβολών, να οδηγήσει το σύνολο των δικαιούχων σε οικονομική εξαθλίωση καθώς καθυστέρησε για πολλούς μήνες την καταβολή του πενιχρού οικονομικού τους βοηθήματος. Έχοντας περάσει ήδη στο στάδιο δραστικής μείωσης των θέσεων διαμονής σε συμβεβλημένα καταλύματα, η κρατική διαχείριση του ESTIA ΙΙ απειλεί πλέον με αστεγία το σύνολο των δικαιούχων. Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποια είναι τα σχέδια του Υ.Μ.Α. για τους αιτούντες άσυλο μαθητές/-τριες μας που σε λίγο καιρό θα είναι άστεγοι. Θα υπάρξουν άραγε κάποιες λύσεις που να τους/τις προστατέψουν άμεσα και αποτελεσματικά;

Προσφάτως, κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τη Γερμανίδα ομοσπονδιακή Υπουργό Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ στο Βερολίνο, ο Έλληνας Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου εξέφρασε την πρόθεσή του να θεσμοθετήσει τη νέα σχολική χρονιά ειδικές τάξεις στα ουκρανικά ή/και στα ρωσικά στο ελληνικό σχολείο. Η πρόθεση αυτή βρίσκει αρχικά την πλειονότητα ημών των ΣΕΠ, καθώς και όλων των συναδέλφων που έχουν επιστημονική κατάρτιση στη διαπολιτισμική εκπαίδευση απόλυτα σύμφωνους/-ες. Μας γεννά βέβαια παράλληλα το εύλογο ερώτημα αν η συγκυρία αυτή θα αποτελέσει τελικά την αφορμή να θεσπιστεί γενικότερα η διδασκαλία των μητρικών γλωσσών και άλλων πολυάριθμων πληθυσμιακά ομάδων μαθητών/-τριών που φοιτούν στα ελληνικά, δημόσια σχολεία, πράγμα που αποτελεί πάγιο αίτημα μεγάλων εθνικών κοινοτήτων που διαβιούν πλέον εδώ και δεκαετίες στη χώρα μας, όπως π.χ. της Αλβανικής, της Βουλγαρικής, της Γεωργιανής, της Ιρανικής, της Νιγηριανής κτλ.

Επιπλέον, ερωτήματα εγείρει και το επίκαιρο μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψε το Υ.Μ.Α. με τη UNICEF που, όπως έχει διατυπωθεί, στοχεύει στο να λειτουργήσει επικουρικά προς την τυπική εκπαίδευση. Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποιος είναι ο ρόλος του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων στη σύμπραξη αυτή μιας και, σύμφωνα με τη νομοθεσία, αποτελεί τον καθ’ ύλην αρμόδιο φορέα για να γεφυρώνει, να εποπτεύει και να καθοδηγεί τα προγράμματα τυπικής αλλά και μη τυπικής εκπαίδευσης που γίνονται εκτός και εντός των δομών φιλοξενίας. Λαμβάνοντας υπόψη και όλες τις δυσκολίες που εμποδίζουν τα παιδιά πρόσφυγες να βρουν τον δρόμο τους προς το επίσημο εκπαιδευτικό σύστημα και να παραμείνουν στις σχολικές τάξεις, αναρωτιόμαστε αν η σύμπραξη αυτή σηματοδοτεί τελικά τη μετάβαση της εκπαίδευσης των αιτούντων άσυλο παιδιών αποκλειστικά σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και μάλιστα υπό καθεστώς εγκλεισμού. Μια τέτοια εκδοχή, πέρα από την έμμεση παραβίαση του δικαιώματός τους σε ισότιμη εκπαίδευση, με ψυχοκοινωνικούς όρους, θα ενέτεινε την ιδρυματοποίηση και την απομόνωσή τους, ξαναγυρνώντας τις τοπικές κοινότητες σε εποχές μισαλλοδοξίας και μονοπολιτισμικού φανατισμού.

Εμείς οι υπογράφοντες/-ες Σ.Ε.Π., πιστοί/ές στο έργο μας εδώ και χρόνια, υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο το δικαίωμα στην ποιοτική, συμπεριληπτική εκπαίδευση και τη σχολική και κοινωνική ένταξη των παιδιών κάθε θρησκείας, εθνικότητας, χρώματος, σωματικής κατάστασης και σεξουαλικού προσανατολισμού στο ελληνικό σχολείο. Πέρα από τα φαινομενικά μεγαλεπήβολα σχέδια δράσης που προκύπτουν από τις ανά καιρούς συνέργειες διακρατικών οργανώσεων, κρατικών θεσμών και ΜΚΟ και τα οποία ωστόσο μέχρι στιγμής κρίνουμε ότι δεν είχαν κανένα πρακτικό αντίκρισμα στην καθημερινότητα των παιδιών, οι Σ.Ε.Π. προτείνουμε επανειλημμένα κατά τα τελευταία έξι χρόνια, τη δρομολόγηση μιας σειράς αναγκαίων αλλαγών ώστε να βελτιωθεί η πρόσβαση των παιδιών στην εκπαίδευση και να μειωθεί η διαρροή τους από αυτήν. Κατά την άποψή μας οι αλλαγές που θα συνεισφέρουν σε μια ουσιαστική, ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης των αλλόγλωσσων παιδιών που έχουν υποστεί κακουχίες και αποσχολειοποίηση και θα συμβάλλουν στην ψυχοκοινωνική τους προστασία και στη συμπερίληψή τους είναι οι εξής:

  1. Η εξασφάλιση της απρόσκοπτης και ουσιαστικής φοίτησής τους στα δημόσια σχολεία της γειτονιάς. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να υπάρξει μια σχετική σταθερότητα στις ζωές των παιδιών και των οικογενειών τους.
  2. Η πρόσληψη σταθερού, μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού στις Τάξεις Υποδοχής όλων των σχολείων όπου έχουν ιδρυθεί Ζ.Ε.Π. (Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας) από την αρχή κάθε σχολικού έτους.
  3. Η ίδρυση περισσότερων Τάξεων Υποδοχής, εν δυνάμει σε κάθε σχολική μονάδα, με ταυτόχρονη κατάργηση των (απογευματινών) Δ.Υ.Ε.Π. που αποτελούν χώρους διαχωρισμού των γηγενών-εγκατεστημένων παιδιών από τα αλλόγλωσσα-μετακινούμενα.
  4. Η παροχή τακτικών ευκαιριών επιμόρφωσης (ακαδημαϊκού και βιωματικού χαρακτήρα) στη διαπολιτισμική εκπαίδευση για όλους/ όλες τους /τις εμπλεκόμενους/-ες εκπαιδευτικούς.
  5. «Κεφαλαιοποίηση» της εμπειρίας: οι συνάδελφοι/-ισσες με σχετική κατάρτιση και προϋπηρεσία να προσλαμβάνονται κατά προτεραιότητα.
  6. Αύξηση του αριθμού των ψυχολόγων και των κοινωνικών λειτουργών και σταθερή τους παρουσία στα σχολεία, με δυνατότητα υποβοήθησής τους από διερμηνείς.
  7. Βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολείων στα οποία φοιτά μεγάλος αριθμός μαθητών/τριών με προσφυγικό και μεταναστευτικό υπόβαθρο.
  8. Διασαφήνιση των όρων και των προϋποθέσεων συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων (π.χ. των διαφορετικών Υπουργείων, των ΜΚΟ και του δημόσιου σχολείου).
  9. Διδασκαλία των μητρικών γλωσσών των πιο πολυάριθμων κοινοτήτων των παιδιών προσφύγων-μεταναστών.
  10. Έγκαιρη εξασφάλιση της μεταφοράς τους από και προς τα σχολεία όπου παρατηρούνται καθυστερήσεις ή κωλυσιεργίες.
  11. Αξιόπιστη και σταθερή ψυχοκοινωνική παρέμβαση μέσα από ολοκληρωμένα προγράμματα παιδικής προστασίας (child protection) εντός των δομών φιλοξενίας.

Τελικά, είμαστε πεπεισμένοι/-ες ότι ακόμα και οι φαινομενικά μεγαλύτερες δυσκολίες αίρονται όταν υπάρχει η πολιτική βούληση να σχεδιαστούν λύσεις που θα βγάζουν τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες από το αδιέξοδο και την απελπισία που τους προκαλεί η αίσθηση απώλειας οποιασδήποτε προοπτικής για μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Τα παιδιά-πρόσφυγες, όπως και οποιαδήποτε παιδιά είναι ένα πολύτιμο ανθρώπινο- πολιτισμικό κεφάλαιο για τη χώρα και την κοινωνία μας.

Τα θέλουμε λοιπόν όλα κοντά μας και μαζί μας.

Οι Σ.Ε.Π.

  • Ασημίνα Αθανασίου (ΣΕΠ Αστικού Ιστού Λιβαδειάς)
  • Δέσποινα Ασιατίδου (ΣΕΠ Ελαιώνα)
  • Χρήστος Αλεξίου (ΣΕΠ Ριτσώνας)
  • Σοφία Βλάχου (ΣΕΠ Φιλιππιάδας)
  • Σοφία Γρηγοριάδου (ΣΕΠ Δράμας)
  • Χρυσάνθη Ζήνδρου (ΣΕΠ Κατσικά Ιωαννίνων)
  • Ευαγγελία Κιρκινέ (ΣΕΠ Πολυκάστρου)
  • Ελένη Καραγιάννη (ΣΕΠ Σχιστού)
  • Βικτώρια Κοεμτζοπούλου (ΣΕΠ ΑΔΠΥ Διαβατών)
  • Δήμητρα Μακρή (ΣΕΠ Δολιανών)
  • Αντώνιος Μαρμαρινός (ΣΕΠ Αστικού Ιστού Ανατολικής Αττικής)
  • Θεοφανούλα Μπαλίτα (ΣΕΠ ΑΔΠΥ Διαβατών)
  • Χριστίνα Λούστα (ΣΕΠ Αστικού Ιστού Δυτικής Θεσσαλονίκης)
  • Μαρία Παναγιωτάκη (ΣΕΠ Αστικού Ιστού Κρήτης/Ηράκλειο)
  • Καλλιόπη Παπαδημητρίου (ΣΕΠ Ριτσώνας)
  • Θεοδώρα Παπαμάνου (ΣΕΠ Αστικού Ιστού Ανατολικής Θεσσαλονίκης)
  • Διονύσης Παύλου (ΣΕΠ ΚΥΤ Λέσβου)
  • Μαρία Σκαργιώτη (ΣΕΠ Αστικού Ιστού Ιωαννίνων)
  • Παρθενόπη Σοϊλεμέζη (ΣΕΠ ΑΔΠΥ Διαβατών)
  • Ιωάννης Σταύρου (ΣΕΠ Κατσικά Ιωαννίνων)
Apr 022022
 

[Άγαλμα τυλιγμένο με προσατευτικά υλικά στο κέντρο του Λβιβ στην Ουκρανία. Φωτογραφία: Claire Harbage/NPR]

Πλησιάζει η ώρα για άλλη μια Διαδικτυακή Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας. Το θέμα αυτής της διεργασίας ομάδας:

Πόλεμος στην Ουκρανία. Επιπτώσεις στον πλανήτη και στον κόσμο. Που πάμε από εδώ;”

Καθώς η δια ζώσης συνάντηση μεγάλης ομάδας δεν είναι εφικτή, θα συναντηθούμε – για άλλη μια φορά – διαδικτυακά.

Την Παρασκευή 8/4/22 @ 7.00 – 9.30 μ.μ., μέσω πλατφόρμας zoom.

Ομάδα Συντονισμού: Λένα Ασλανίδου, Λίλη Βασιλείου, Ιωάννα Βελαλή, Βασιλική Κατριβάνου, Βενετία Μπουρονίκου.

Αν επιθυμείτε να συμμετάσχετε, συμπληρώστε τη φόρμα εδώ: Δήλωση Συμμετοχής στην Διαδικτυακή Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας (αριθμός θέσεων είναι περιορισμένος). Την Παρασκευή 8/4/22 θα σας αποσταλεί e-mail με τον απαραίτητο σύνδεσμο zoom.

“Βαθιά Δημοκρατία είναι η αίσθηση ότι ο κόσμος είναι εδώ για να μας βοηθήσει να γίνουμε ολόκληροι και ότι εμείς είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τον κόσμο να γίνει ολόκληρος” — Arnold Mindell

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση “Βαθιάς Δημοκρατίας” και είναι ανοιχτές σε όσους και όσες επιθυμούν να εξερευνήσουν θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, ως κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Οι συναντήσεις αυτές είναι χωρίς οικονομικό κόστος.

Mar 182022
 

ΠΟΤΕ: 18 – 19 Μαρτίου @ 19.00 (ώρα Κιέβου και Αθήνας)

ΠΟΥ: TalkToMe Festival στο Youtube

Το TALK TO ME είναι ονλάιν αρτ φεστιβάλ για την Ουκρανία, μια ονλάιν πλατφόρμα που συγκεντρώνει προσωπικές ιστορίες, συναισθήματα, εικόνες, σκέψεις και έργα τέχνης για να καταγράψει την τρέχουσα τραγική στιγμή της ιστορίας.

Θέλουμε να ενώσουμε φωνές από όλον τον κόσμο. Θέλουμε να υποστηρίξουμε τον κόσμο της Ουκρανίας και να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα υποστήριξης και αλληλεγγύης.

Το πρόγραμμα του φεστιβάλ θα περιλαμβάνει έργα τέχνης από περισσότερους από 70 συμμετέχοντες από 22 χώρες. Ένας μεγάλος αριθμός έργων έχει δημιουργηθεί από Ουκρανούς καλλιτέχνες τις τελευταίες 3 εβδομάδες. Πολλοί από αυτούς βρίσκονται τώρα σε πόλεις της Ουκρανίας, οι οποίες καθημερινά υφίστανται καταστροφικούς βομβαρδισμούς και χτυπήματα πυραύλων και κάποιοι άλλοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους.

Η ώρα του φεστιβάλ δεν επιλέχθηκε τυχαία, το βράδυ είναι η ώρα που αρχίζει η απαγόρευση κυκλοφορίας στις πόλεις της Ουκρανίας.

Το φεστιβαλ θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά στο κανάλι YouTube Talk To Me Festival.

Μετά το φεστιβάλ, τα έργα των συμμετεχόντων θα είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ. Το φεστιβάλ προσκαλεί όλους να κάνουν δωρεά για τις ανθρωπιστικές ανάγκες των Ουκρανών.
https://helpukraine.center/

Οργάνωση: IST (Institute of Contemporary Art Greece), Andrii Sichkovskyi
Επιμέλεια: Vera Iona Papadopoulou, Andrii Sichkovskyi
Συνεργάτης του φεστιβάλ είναι η Public Odesa (od.suspilne.media)

Mar 112022
 

@ our borders
Open Forum Public Dialogue
Saturday, March 19 @
1.30 – 4.00 PM New York, USA
7.30 – 10.00 PM Athens, Greece
Convert to your time zone here: https://tinyurl.com/atOurBorders
At the forefront of long-simmering, intersecting issues. Who is allowed in & who is kept out?The recent scenes at the borders of Ukraine with some people being prioritized and allowed to cross, while others being made to wait or stopped, brings to the foreground the issue of borders and all the issues that intersect. Join us in an attempt to focus on this junction point, interact and deepen our dialogue and awareness.
Facilitators: Diane Wong & Lily Vassiliou
Support Team: Pharaoh Saunders, Frank Eason, Jordana Hart, Christina Balch, Amy Palatnick, and Hellene Gronda
Jan 192022
 

Πλησιάζει η ώρα για άλλη μια Διαδικτυακή Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας. Η πανδημία συνεχίζει την πορεία της, οι καινούργιες “κανονικότητες” του 2020 μοιάζουν να επιμένουν για τρίτη χρονιά. Πως κρατάμε ζωντανή την αίσθηση κοινότητας μέσα σε αυτές τις συνθήκες; Πως επηρεάζει όλο αυτό που ζούμε. Καθώς η δια ζώσης συνάντηση μεγάλης ομάδας δεν είναι εφικτή, θα συναντηθούμε – για άλλη μια φορά – διαδικτυακά.

Την Παρασκευή 2/2/22 @ 7.00 – 9.30 μ.μ., μέσω πλατφόρμας zoom.

Αν επιθυμείτε να συμμετάσχετε, συμπληρώστε τη φόρμα εδώ: Δήλωση Συμμετοχής στην Διαδικτυακή Ανοιχτή Διεργασία Ομάδας (ο αριθμός θέσεων είναι περιορισμένος). Την Παρασκευή 04/ο2/22 θα σας αποσταλεί e-mail με τον απαραίτητο σύνδεσμο zoom.

“Βαθιά Δημοκρατία είναι η αίσθηση ότι ο κόσμος είναι εδώ για να μας βοηθήσει να γίνουμε ολόκληροι και ότι εμείς είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τον κόσμο να γίνει ολόκληρος” — Arnold Mindell

Οι συναντήσεις Διεργασίας Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση “Βαθιάς Δημοκρατίας” και είναι ανοιχτές σε όσους και όσες επιθυμούν να εξερευνήσουν θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, ως κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Οι συναντήσεις αυτές είναι χωρίς οικονομικό κόστος.

Jan 192022
 

Το Processwork Hub υποστηρίζει τη γραμμή 11528 – Δίπλα σου από την αρχή της δημιουργίας της, παρέχοντας εποπτεία στην ομάδα των ψυχολόγων. Η Pantene χρηματοδοτεί αυτήν τη φάση της γραμμής 11528 και ως υπερήφανος χορηγός παρήγαγε διαφημιστική καμπάνια. Η διαφήμιση “έπαιξε” σε ώρες υψηλής τηλεθέασης, δημιουργώντας θετικές και αρνητικές αντιδράσεις. Μια περιήγηση και ανάγνωση των σχολίων στο κανάλι της Pantene στο YouTube ή σε σελίδες εφημερίδων που ανήρτησαν άρθα σε σχέση με τη διαφήμιση, αρκεί για να καταλάβεις την πόλωση γύρω από το θέμα. Ανάμεσα στα αρνητικά σχόλια και πολλά που αποτελούν ρητορική μίσους. Πολλά επιχειρήματα εστιάζουν στο αν πρέπει ή όχι να βλέπουν “τέτοιες” εικόνες μικρά παιδιά. Το Orlando LGBT+ έκανε ανάρτηση σχολιάζοντας το θέμα. Συμφωνούμε και επαυξάνουμε την επισήμανση στο τέλος του σημειώματος: “Ως επαγγελματίες ψυχικής υγείας δεν αρκεί να μένουμε ουδέτεροι-ες-α σε ζητήματα που ανακινούν έντονο δημόσιο διάλογο (ακόμα και ρητορική μίσους). Παίρνουμε θέση, διαχέουμε τα επιστημονικά δεδομένα υπέρ της συμπερίληψης και της ορατότητας και ενισχύουμε την αλλαγή στάσεων για την καταπολέμηση των στερεοτύπων και την ισότητα. Είμαστε περήφανες-οι-α που αποτελούμε μέρος της προσπάθειας της Γραμμής 11528. Είμαστε #diplasou”

Πηγή: Orlando LBGT+

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ 11528.

Για χρόνια οι αναπαραστάσεις ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και ιστοριών επικεντρώνονταν αποκλειστικά στο τραύμα, την επίδραση των διακρίσεων και τους αποκλεισμούς που βιώνουν.

Το να υπάρχουν κεντρικές/mainstream αναπαραστάσεις σε μέσα όπως η τηλεόραση, που κάνουν ορατή την ανθεκτικότητα, την χαρά και την γιορτή των ΛΟΑΤΚΙ+ ζωών, μπορεί να είναι εξαιρετικά ενδυναμωτικό -ιδιαίτερα για νεαρά κουίρ άτομα.

Η ίδια η ορατότητα ταυτοτήτων και εμπειριών όπως λεσβίες, τρανς γυναίκες και non-binary άτομα, ταυτοτήτων σταθερά αποκλεισμένων από τον δημόσιο χώρο και λόγο, είναι επίσης κομβικής σημασίας.

Η διαφήμιση της Pantene με αφορμή την χορηγία της στην Γραμμή 11528 – Δίπλα σου είναι σημαντική ακριβώς γιατί κάνει τα παραπάνω, σε πλαίσια γεμάτα από αμιγώς ετεροκανονικές εικόνες και προτάγματα, όπως η τηλεόραση.

Για όσα άτομα από εμάς γνωρίζουμε πόσες φορές έχουν απορριφθεί παρόμοιες εικόνες/βίντεο/μηνύματα από το ΕΣΡ ή έχουν παιχτεί μόνο σε μεταμεσονύχτιες ώρες είναι μια μικρή νίκη και ένα θετικό μήνυμα ότι κάτι αλλάζει -προφανώς δεν είναι ένα μήνυμα ότι όλα πια είναι τέλεια, ούτε ότι οι κυρίαρχοι νόμοι της αγοράς και της χρήσης των στερεοτύπων έχουν αντιστραφεί όσον αφορά τα έμφυλα στερεότυπα, τις διακρίσεις και τις εργαλειοποιήσεις.

Ως ο φορέας που έχει αναλάβει την επιστημονική ευθύνη της Γραμμής, σας καλούμε με την σειρά μας να αναπαράξετε, κοινοποιήσετε και συζητήσετε τις εικόνες αυτού του βίντεο, για την προώθηση της συμπερίληψης και της ουσιαστικής ισότητας.

Ειδικά αν δεν είστε ΛΟΑΤΚΙ+ και έχετε μικρά παιδιά, σας προτείνουμε έντονα, ως επαγγελματίες ψυχικής υγείας, να τους δείξετε αυτό το βίντεο.

Κόντρα σε όλα τα ομοφοβικά/τρανσφοβικά και πολλά απαρχαιωμένα αντιεπιστημονικά επιχειρήματα που θεωρούν ότι αυτές οι εικόνες “μπερδεύουν” και επηρεάζουν αρνητικά τα μικρά παιδιά, όλα τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα συνηγορούν ότι αυτά τα ερεθίσματα είναι απαραίτητα καθώς:

– Αν το παιδί σας δεν είναι ΛΟΑΤΚΙ+ δεν θα γίνει από μηνύματα σαν κι αυτό. Μπορεί όμως να αυξηθεί η ενσυναίσθησή του προς άλλους, το εσωτερικό αίσθημα δικαίου και το αίσθημα αλληλεγγύης. Επιπλέον μπορεί να νιώσει λιγότερο καταπιεσμένο από τα έμφυλα στερεότυπα που περιορίζουν την συναισθηματική του έκφραση και τις σχέσεις τους με τους άλλους (π.χ. να μην νιώθει ντροπή αν είναι αγόρι και κλαίει, να μην υποτιμά τα κορίτσια της τάξης του, να αυξηθεί η αυτοπεποίθησή του αν είναι κορίτσι και να μειωθεί το αίσθημα ενοχικότητας ή ντροπής σε σχέση με την εξωτερική του εμφάνιση και την έκφραση φύλου του).

– Αν το παιδί σας είναι ΛΟΑΤΚΙ+ (είτε το ξέρετε είτε όχι), υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να νιώσει περισσότερο ασφαλές και λιγότερο αποκλεισμένο, να ενισχυθεί ένα αίσθημα ελπίδας και δικαιοσύνης για τον κόσμο γύρω του, να ενδυναμωθεί σε δυνάμει κακοποιητικά περιβάλλοντα κ.α.

– Στην σχέση των παιδιών με τους γονείς που μπορεί να τους δείχνουν και να συζητούν μαζί τους τέτοια ερεθίσματα, μπορεί να επιτευχθεί μεγαλύτερο αίσθημα ασφάλειας και εμπιστοσύνης, το παιδί να σας ανοίγεται και να σας μιλά περισσότερο, να κατανοεί καλύτερα την έννοια του αλληλοσεβασμού και της οριοθέτησης παραβιαστικών συμπεριφορών και να έχετε πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να σας εκμυστηρευθεί εγκαίρως οτιδήποτε μπορεί να του προκαλεί αμηχανία ή ντροπή -και συχνότατα μπορεί να το θέτει σε οποιονδήποτε κίνδυνο.

Ως επαγγελματίες ψυχικής υγείας δεν αρκεί να μένουμε ουδέτεροι-ες-α σε ζητήματα που ανακινούν έντονο δημόσιο διάλογο (ακόμα και ρητορική μίσους).

Παίρνουμε θέση, διαχέουμε τα επιστημονικά δεδομένα υπέρ της συμπερίληψης και της ορατότητας και ενισχύουμε την αλλαγή στάσεων για την καταπολέμηση των στερεοτύπων και την ισότητα.

Είμαστε περήφανες-οι-α που αποτελούμε μέρος της προσπάθειας της Γραμμής 11528.

Dec 142021
 

Το Processwork Hub συμμετέχει για δεύτερη χρονιά στην ομάδα επιμορφωτών του Teach4Integration. Αν είσαι εκπαιδευτικός που εμπλέκεται στην εκπαίδευση παιδιών με προσφυγικό/μεταναστευτικό υπόβαθρο, δες τις παρακάτω πληροφορίες. Το Πρόγραμμα «Εκπαίδευση για την Ένταξη», είναι δωρεάν και μοριοδοτούμενο.

Πρόκειται για μια συνεργασία του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και του Πανεπιστημίου Κρήτης με το Γραφείο της UNICEF στην Ελλάδα, με την υποστήριξη του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και υπό την εποπτεία του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής.

Ξεκινά σύντομα! Μάθε περισσότερα και κάνε την αίτησή σου στο www.teach4integration.gr

Το πρόγραμμα εντάσσεται στην Πρωτοβουλία «Όλα τα Παιδιά στο σχολείο», ένα τριετές πρόγραμμα που αναπτύσσεται σε συνεργασία του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και του Γραφείου της UNICEF στην Ελλάδα, με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και με βασικό στόχο  να διασφαλίσει ότι όλα τα παιδιά πρόσφυγες / μετανάστες σχολικής ηλικίας έχουν πρόσβαση σε ποιοτική, συμπεριληπτική εκπαίδευση.

Το πρόγραμμα «Εκπαίδευση για την Ένταξη» επενδύει στην ενίσχυση των δεξιοτήτων των εκπαιδευτικών και της συμπεριληπτικής κουλτούρας των σχολείων. Απευθύνεται σε όλες/ους τις/τους εκπαιδευτικούς και τα στελέχη εκπαίδευσης στη χώρα, με προτεραιότητα σε εκείνες/ους που στελεχώνουν Τάξεις Υποδοχής και ΔΥΕΠ ή στων οποίων τις τάξεις φοιτούν μαθητές/τριες με προσφυγικό/μεταναστευτικό υπόβαθρο.

Περιλαμβάνει 400 ώρες επιμόρφωσης σε διάστημα 9 μηνών, μοριοδοτούμενες με βάση την κείμενη νομοθεσία, και υλοποιείται μέσω σύγχρονης και ασύγχρονης ηλεκτρονικής εκπαίδευσης και με την πρόβλεψη διά ζώσης συναντήσεων στον βαθμό που οι συνθήκες της πανδημίας το επιτρέψουν.

Το πρόγραμμα έχει ως βασικό στόχο τη βελτίωση των δεξιοτήτων και ικανοτήτων των εκπαιδευτικών σε πεδία όπως η διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας, η  ψυχοκοινωνική υποστήριξη και ένταξη των μαθητών προσφύγων, η διαφοροποιημένη διδασκαλία, η διδασκαλία στα μη γλωσσικά μαθήματα, η χρήση εργαλείων εντατικής εκμάθησης, η ανάπτυξη συμμετοχικών-βιωματικών δραστηριοτήτων μάθησης, η διαχείριση της τάξης και η δυναμική της ομάδας, η ηλεκτρονική και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ώστε να ανταποκρίνονται με μεγαλύτερη επάρκεια στις προκλήσεις που αναδύονται στο πεδίο και να εφαρμόζουν αποτελεσματικά εκπαιδευτικές πρακτικές που προωθούν την ένταξη, ενδυναμώνουν τους μαθητές και οδηγούν στη σχολική επιτυχία.

Δήλωσε συμμετοχή στην εναρκτήρια – ανοιχτή συνάντηση του Προγράμματος που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου, 17:00-19:30 στο https://unicef.zoom.us/…/regi…/WN_JWwUQPxHQ02ck_fG1PklmA

Oct 142021
 

Το Processwork Hub συμμετέχει στο (διαδικτυακό) 12ο Πανελλήνιο Παιδοψυχιατρικό Συνέδριο

«Από το αίτημα για ανακούφιση του δευτερογενούς τραύματος στη νοηματοδότηση της εμπειρίας της ψυχοκοινωνικής υποστήριξης προσφύγων. Ο ρόλος της ομαδικής εποπτείας».

Βασιλείου, Α. *, Γκιωνάκης, Ν. #, Δεμέναγα Μ. #, Κοτσώνη, Ε. #, Παναγόπουλος, Ι. #

*Processwork Hub, #Κέντρο Ημέρας Βαβέλ/Συν-ειρμός ΑμΚΕ Κοιν. Αλληλεγγύης

Το Κέντρο Ημέρας Βαβέλ / Συν-ειρμός ΑμΚΕ Κοιν. Αλληλεγγύης και το Processwork Hub παρέχουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας σε πρόσφυγες και υποστήριξη (εκπαίδευση, εποπτεία, διεπαγγελματική συμβουλευτική) σε εργαζόμενους/ες φορέων που δραστηριοποιούνται στο προσφυγικό. Στο προτεινόμενο στρογγυλό τραπέζι θα παρουσιαστεί και θα συζητηθεί η εμπειρία μας ως επόπτες και επόπτριες ομάδων εργαζομένων σε προγράμματα και δομές (ανοικτής φιλοξενίας ανθρώπων που ζητούν άσυλο, φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων).

Εμφανίζεται συχνά στις συναντήσεις εποπτείας το φαινόμενο οι εργαζόμενοι/ες να φέρνουν θέματα για συζήτηση και επεξεργασία με τρόπους και περιεχόμενο αντίστοιχο αυτών που οι πρόσφυγες φέρνουν σε αυτούς/ές. Οι απαιτήσεις που έχουν από τους επόπτες/τις επόπτριες αναπαράγουν επίσης συχνά τις «απαιτήσεις» των προσφύγων: να δοθούν μαγικές λύσεις, άμεσα, χωρίς να χρειαστεί μια ακόμη μετακίνηση από παγιωμένες θέσεις. Είναι ως εάν αυτή η αναπαραγωγή του ίδιου «σεναρίου» σε διαφορετικό πλαίσιο να διευκολύνει την κατανόηση και νοηματοδότησή του.

Είναι σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις οι επόπτες/επόπτριες να αποφύγουν να εγκλωβιστούν στην «ψευδοκατανόηση» που προσφέρει το κυρίαρχο αφήγημα περί τραύματος (που «δευτερογενώς» μεταδίδεται από τους πρόσφυγες στους εργαζόμενους) και να αποκαταστήσουν την πολυπλοκότητα, μοναδικότητα και ολότητα κάθε φαινομένου και εμπειρίας, «συν-κατασκευάζοντας» κατ’ αυτόν τον τρόπο μια πραγματικότητα που να νοηματοδοτείται από αυτά ακριβώς τα γνωρίσματα και όχι μερικές, μονοδιάστατες και ελλειμματικές προσεγγίσεις.

Μέσα από κλινικά παραδείγματα θα συζητήσουμε την αναπαραγωγή και εμπερίεξη του του αφηγήματος στο οποίο κυριαρχεί το «τραύμα» στην εποπτική διαδικασία. Θα αναδείξουμε την αξία και αναγκαιότητα της εποπτείας αλλά και τις προκλήσεις που απαντώνται σε αυτή τη διαδικασία και το πως τις κατανοούμε και δουλεύουμε με αυτές.

Ένα κλικ εδώ για το συνοπτικό πρόγραμμα του συνεδρίου (αρχείο pdf)

https://504eb9ce-8d3e-4907-afd7-cc8033fca296.filesusr.com/ugd/d2928b_ce02c4eacf6a4231a9e9f7929cd7d8c0.pdf

12ο Πανελλήνιο Παιδοψυχιατρικό Συνέδριο, 5-7/11/2021 Διαδικτυακή Διεξαγωγή

Συνοπτικό Πρόγραμμα: https://504eb9ce-8d3e-4907-afd7-cc8033fca296.filesusr.com…

Εγγραφές: https://www.hscap.gr/%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE%B1-%CE…
Ομαδικές Εγγραφές(3 και πλέον άτομα): https://www.hscap.gr/%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE%B1-%CE…
Εγγραφές Εργαστηρίων:
https://www.hscap.gr/copy-of-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE…

Πληροφορίες: info@hscap.g

Oct 032021
 

Ανακοινώνοντας τις δραστηριότητες του Processwork Hub για την περίοδο 2021-2022, είχαμε αφήσει σε εκκρεμότητα την ανακοίνωση για τις Ανοιχτές Διεργασίες Ομάδας. Τώρα που ξεκαθάρισε η εικόνα με τις συνθήκες της πανδημίας είμαστε σε θέση να τις ανακοινώσουμε!

“Βαθιά Δημοκρατία είναι η αίσθηση ότι ο κόσμος είναι εδώ για να μας βοηθήσει να γίνουμε ολόκληροι και ότι εμείς είμαστε εδώ για να βοηθήσουμε τον κόσμο να γίνει ολόκληρος” — Arnold Mindell

Οι Ανοιχτές Διεργασίες Ομάδας στηρίζονται σε μια συναισθηματική στάση “Βαθιάς Δημοκρατίας” και είναι ανοιχτές σε όσα άτομα επιθυμούν να εξερευνήσουν θέματα και προβλήματα που αφορούν την ζωή μας, ως κοινωνικά και πολιτικά άτομα, στα πλαίσια της ομάδας. Οι συναντήσεις αυτές είναι χωρίς οικονομικό κόστος.

Καθώς η συνθήκη γύρω από τη νόσο covid19 συνεχίζει να απαιτεί μέτρα προφύλαξης, δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε δια ζώσης συναντήσεις. Το διαδίκτυο και η πλατφόρμα Zoom παραμένουν οι μόνες μας λύσεις για να διατηρήσουμε μια αίσθηση κοινότητας, να εξερευνήσουμε θέματα που μας αφορούν, να καταλάβουμε σε μεγαλύτερο βάθος τις δυναμικές που επηρεάζουν τη ζωή μας ως κοινωνικά όντα.

Πορευόμαστε λοιπόν με αυτήν τη νέα κανονικότητα και ανακοινώνουμε τις ακόλουθες διαδικτυακές συναντήσεις:

Παρασκευή 15/10/21 @ 7.00 – 9.30 μ.μ. (πλατφόρμα Zoom)

Παρασκευή 4/2/22 @ 7.00 – 9.30 μ.μ. (πλατφόρμα Zoom)

Παρασκευή 8/4/22 @ 7.00 – 9.30 μ.μ. (πλατφόρμα Zoom)

Παρασκευή 27/5/22 @ 7.00 – 9.30 μ.μ. (πλατφόρμα Zoom)

Ομάδα συντονιστριών: Λένα Ασλανίδου, Αλεξάνδρα Βασιλείου, Λίλη Βασιλείου, Ιωάννα Βελαλή, Βασιλική Κατριβάνου, Βενετία Μπουρονίκου.

Αν επιθυμείς να συμμετάσχεις, συμπλήρωσε τη φόρμα που ακολουθεί. Προσοχή, διαφορετική φόρμα συμμετοχής για κάθε συνάντηση! Την ημέρα της κάθε συνάντησης, θα σου αποσταλεί email με το απαραίτητο zoom link της συνάντησης.

Ένα κλικ εδώ για την φόρμα εγγραφής για τη συνάντηση 15/10/21

Ένα κλικ εδώ για την φόρμα εγγραφής για τη συνάντηση 4/2/22

Ένα κλικ εδώ για την φόρμα εγγραφής για τη συνάντηση 8/4/22

Ένα κλικ εδώ για την φόρμα εγγραφής για τη συνάντηση 27/5/22

Καλή μας διαδικτυακή αντάμωση!

Sep 172021
 

Πρόγραμμα Επαγγελματικής Επιμόρφωσης Ενδυνάμωση Ηγεσίας

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άτομα που ασκούν ηγετικό/συντονιστικό ρόλο σε ομάδες και οργανισμούς, με σκοπό την παροχή αποτελεσματικών εργαλείων για την αντιμετώπιση των καθημερινών προκλήσεων και τη βελτίωση της διαχείρισης της ομαδικής εργασίας. Με βάση την προσέγγιση του Processwork, υποστηρίζει ανθρώπους σε θέση ηγεσίας να να κατανοήσουν με σαφήνεια τη σχέση του δικού τους προσωπικού στυλ ηγεσίας εντός και εκτός του χώρου εργασίας, καθώς και να αναδείξει τις εσωτερικές πηγές δύναμης και πλούτου, προκειμένου να αντλήσουν τα μέγιστα οφέλη. Το πρόγραμμα απευθύνεται σε άτομα που εργάζονται σε εκπαιδευτικά πλαίσια και σχολεία, Μ.Κ.Ο., εταιρίες και οργανισμούς καθώς και σε όποιο άτομο βρίσκεται σε θέση συντονισμού, διεύθυνσης ή ηγεσίας σε οργανισμό, φορέα ή σε μια αυτο-οργανωμένη ομάδα.

Δομή του προγράμματος

  • Το πρόγραμμα ξεκινά με ένα εισαγωγικό σεμινάριο στην ολομέλεια.
  • Στην πρώτη συνάντηση της ολομέλειας σχηματίζονται μικρές ομάδες των τεσσάρων ατόμων που συναντιούνται σε δικό τους χώρο και χρόνο ανάμεσα στις συναντήσεις της ολομέλειας. Ανάμεσα σε κάθε συνάντηση ολομέλειας οι μικρές ομάδες συναντώνται δυο φορές για 2 ώρες κάθε φορά (διαδικτυακά ή δια ζώσης).
  • Οι συμμετέχοντες/συμμετέχουσες λαμβάνουν το εγχειρίδιο “Ενδυνάμωση Ηγεσίας” (140 σελ.) και οδηγίες για τη χρήση του.
  • Οι συντονίστριες του προγράμματος συναντούνται με τους/τις συμμετέχοντες/συμμετέχουσες στο επόμενο διάστημα για τρεις επιπλέον συναντήσεις της ολομέλειας

Εφαρμογή Προγράμματος 2021-2022 (συναντήσεις ολομέλειας)

Σάββατο 27/11/21, 10.00 – 15.00 (5 ώρες)

Σάββατο 18/12/21, 10.00 – 14.00 (4 ώρες)

Σάββατο 15/1/22, 10.00 – 14.00 (4 ώρες)

Σάββατο 12/2/22, 10.00 – 15.00 (5 ώρες)

Κόστος: 260 €

Στην τιμή περιλαμβάνεται και το εγχειρίδιο “Ενδυνάμωση Ηγεσίας” του Lukas Hohler. Η πληρωμή των διδάκτρων γίνεται με προκαταβολή 50€ κατά την εγγραφή και αποπληρωμή του υπόλοιπου ποσού σταδιακά μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Για περισσότερες πληροφορίες:

Αλεξάνδρα Βασιλείου, Ph.D. & Βέρα Λάρδη (συντονίστριες προγράμματος)

endynamosi@gmail.com

Χώρος Συναντήσεων:

Processwork Hub, Γιαννάρου 17, 17455 Άλιμος

(αν οι συνθήκες γύρω από τη νόσο covid-19 επιβάλλουν, οι συναντήσεις θα γίνουν διαδικυακά)

www.leadersempowered.gr

 

Sep 132021
 

Ξεκινούν οι δραστηριότητες του Processwork Hub για την περίοδο 2021-2022.

Ευχόμαστε να βρήκατε στιγμές ξεκούρασης και ανανέωσης μέσα στο καλοκαίρι. Με άγνωστα τα δεδομένα, προγραμματίσαμε τον Ιούλιο τις δραστηριότητες της επόμενης χρονιάς, γνωρίζοντας ότι θα χρειαστεί ευελιξία για να προσαρμοστούμε στις συνθήκες που θα επικρατούν την κάθε στιγμή.

Η αυξανόμενη αβεβαιότητα στον πλανήτη μας που δημιουργείται από την κλιμακούμενη κλιματική κατάσταση ανάγκης, την συνεχιζόμενη πανδημία της νόσου covid-19 και των συνεπειών της στις ζωές μας, αλλά και την κορύφωση των κοινωνικών εντάσεων που προκαλούνται από τις κοινωνικές ανισότητες και κατάφωρες αδικίες που βιώνουν περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες, φτιάχνουν ένα εκρηκτικό μίγμα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, προσπαθούμε κι εμείς να παραμένουμε σε επαφή με τον εαυτό μας, να ακολουθούμε αυτά που κάνουν νόημα στην κάθε μια, αλλά και να μην χάνουμε την επαφή με το κοινό ονείρεμα και την ελπίδα ότι κάθε προσπάθεια για έναν κόσμο πιο αλληλέγγυο και δίκαιο μπορεί να αποδώσει καρπούς.

Οι καιροί απαιτούν από εμάς αφύπνιση, προσωπική αλλαγή και δράση, αλλά και γείωση σε κάτι που μας οδηγεί, που δίνει μια ευρύτερη οπτική, που νοηματοδοτεί. Για να ανταπεξέλθουμε στις προκλήσεις του τόπου και του πλανήτη μας απαιτείται επίγνωση και ενσυναίσθηση, αλλά και συνειδητή προσπάθεια για να δημιουργούμε και διατηρούμε ζωντανές, ανθεκτικές και βιώσιμες κοινότητες.

Συνεχίζουμε και φέτος να επικεντρωνόμαστε σε επαγγελματική επιμόρφωση στο χώρο της ψυχικής υγείας και της εκπαίδευσης, καθώς και σε δράσεις στην κοινότητα, όπως ανοιχτές διεργασίες ομάδας και ανοιχτά φόρουμ, εποπτεία και επαγγελματική επιμόρφωση εργαζόμενων σε διεθνείς και ελληνικές ανθρωπιστικές οργανώσεις, οργανισμούς και εθελοντές σε δομές αλληλεγγύης.

Συνεχίζουμε επίσης τις συνεργασίες μας με φορείς εκπαίδευσης στο Processwork και άλλους φορείς επαγγελματικής επιμόρφωσης στο εξωτερικό, καθώς και με το διεθνές δίκτυο συνεργατών του Go Deep Project.

Με το καλό να βρεθούμε στις δραστηριότητες του Processwork Hub!

%d bloggers like this: